#Ҳадис_1156📘

ДАМ СОЛИШ ДУОЛАРИ.

Усмон ибн Абул Осс розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«У Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга Исломга кирганидан буѐн жасадида пайдо бўлган оғриқдан шикоят қилди.
Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам унга:
«Қўлингни жасадингдаги аламли жойга қўй ва уч марта, бисмиллаҳи, етти марта, аъузу биллаҳи ва қудратиҳи мин шарри ма ажиду ва уҳазиру, дегин», дедилар.

✍( Муслим, Абу Довуд ва Термизий ривоят қилишган).

Охирги иккисининг лафзи: «Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига бордим.
Мендаги оғриқ, мени ҳалок қилишига сал қолган эди.
Бас, у зот: «Ўшани ўнг қўлинг билан ушлагин ва етти марта, аъузу би иззатиллаҳи ва қудратиҳи мин шарри ма ажиду, дегин», дедилар.
Бас, ўшандоқ қилган эдим, Аллоҳ мендаги бор нарсани кетказди.
Шундан буѐн аҳлимга ва улардан бошқаларга ҳам шуни буюраман».

📝Шарҳ:

Дуонинг маъноси бундай: «Аллоҳнинг иззати ва қудрати ила ўзимда ҳис қилаѐтган нарса ѐмонлигидан паноҳ тилайман».

@HADISLAR_TOPLAMIII📚

#ал_Азкор_105

31-БОБ

НАМОЗГА ТУРИШНИ ҲОХЛАГАН ПАЙТДА АЙТИЛАДИГАН НАРСА

عن أُمّ رافعٍ رضي اللّه عنها، أنها قالت‏:‏ يا رسول اللّه‏!‏ دُلَّني على عملٍ يأجرني اللّه عزّ وجلّ عليه‏؟‏ قال‏:‏ ‏

«‏ يا أُمَّ رَضافِعٍ إذَا قُمْتِ إلى الصَّلاةِ فَسَبِّحِي اللَّهَ تَعَالى عَشْراً، وَهَلِّلِيهِ عَشْراً، واحْمَدِيهِ عَشْراً، وكَبِّرِيهِ عَشْراً، وَاسْتَغْفِرِيهِ عَشْراً؛ فإنَّكِ إذَا سَبَّحْتِ قالَ‏:‏ هَذَا لي، وَإذَا هَلَّلْتِ قالَ‏:‏ هَذَا لِي، وَإذَا حَمِدْتِ قالَ‏:‏ هَذَا لي، وَإذَا كَبَّرْتِ قالَ‏:‏ هَذَا لي، وَإذَا اسْتَغْفَرْتِ قالَ‏:‏ قَدْ فَعَلْتُ‏ » ‌‏ .‌‏

Умму Рофиъ розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:

«Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга: «Эй Расулуллоҳ, менга бир амални кўрсатингки, у билан Аллоҳ менга ажр берсин», дедим. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Эй Умму Рофиъ, агар намозга турсанг, Аллоҳга ўн марта тасбиҳ, ўн марта таҳлил, ўн марта таҳмид, ўн марта такбир, ўн марта истиғфор айт. Тасбиҳ айтганингда, Аллоҳ:
«Бу Мен учун», дейди. Таҳлил айтсанг ҳам, Аллоҳ:
«Бу Мен учун», дейди. Ҳамд айтсанг ҳам,
«Бу Мен учун», дейди. Такбир айтганингда ҳам,
«Бу Мен учун», дейди. Агар истиғфор айтсанг,
«Буни бажардим» (яъни, гуноҳларини авф этдим), дейди», дедилар».

(Ибн Сунний ва ан Нававий шу йўл билан ўзларини ал Азкор китобларида келтирганлар)

Ибн Хожар рохимахуллох хадиснинг санадидини Хасан (Яхши) деганлар
«Натаиж ал афкар» 1/390.

@HADISLAR_TOPLAMIII📚

#ХОЛИС_ЭСЛАТМА

ЭРТАГА АРАФА КУНИ

وعن أبي قتادة رضي الله عنه قال‏:‏
سئل رسول الله صلى الله عليه وسلم‏:‏
عن صوم يوم عرفة‏؟‏ قال‏:‏ ‏ "‏يكفر السنة الماضية والباقية‏"‏

Абу Қатода розияллоху анхудан ривоят килинади:
Росулуллох салаллоху алайхи ва саламдан Арафа куни рўза тутишлик хақида сўрашди?
Улар соллаллоҳу алайҳи вассаллам:
Арафа куни рўзаси ўтган йилги ва келгуси йилдаги (гуноҳларга) каффорат бўлади!” дедилар. 
✍(Муслим ривояти)

бошка бир ривоятда эса “Аллоҳдан умид қиламанки" деб келган.


Хадис Шарҳи

Ибн Қуддома рохимахуллох:
"Бу улуғ кунда рўза тутишлик, Росулуллох саллаллоху алайхи ва саламдан саҳиҳ йўл билан ворид бўлган, ва ҳамда ҳадисда шу куни рўза тутишлик икки йилги (авалги ва кейинги кичик бўлган) гуноҳига кафорат бўлади" дедилар. 
("аль Муғний" 4/443)

@HADISLAR_TOPLAMIII📚

#ал_Азкор_106

32-БОБ.

Иқомат пайтида ўқиладиган дуо


روى الإِمام الشافعي بإسناده في الأُمّ حديثاً مرسلاً‏:‏ أنَّ رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم قال‏:‌‏«‏اطْلُبُوا اسْتِجابَةَ الدُّعاءِ عِنْدَ التقاءِ الجُيُوشِ، وَإقامَةِ الصَّلاةِ، وَنُزُولِ الغَيْثِ‏»‏ وقال الشافعي‏:‏ وقد حفظت عن غير واحد طلب الإِجابة

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар:

«Дуо ижобат бўлишини аскарлар душманга тўқнашганида, намозга иқомат айтилганида ва ёмғир ёғаётган пайтда изланглар».

(Бу ҳадисни Имом Шофеъий "ал Умм" да мурсал [1] ҳолатда ривоят қилганлар ва ан Нававий шу йўл билан ўзларини ал Азкор китобларида келтирганлар)

[1] Тобеин ҳадис санадида ўзи билан ўртада бирон ровийни восита қилмай, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга нисбат берган ҳадисдир. Тобеиндан мурод - хоҳ кичик, хоҳ ёши улуғ тобеин эьтиборга олинади
(Саййид Абдул Можид Ғаврий: "Мўьжаму мусталиҳотил ҳадисия". Дорул Ибн Касир. Байрут)

Салим ал Хилолий Хадисни Хасан (Яхши) деганлар
«Нейл ал автар би тахриж ахадиси китоб ал Азкор» 1/118-119.

@HADISLAR_TOPLAMIII📚

#Ҳадис_1157📓

ТОЛИБИ ИЛМНИ ДУОСИ.

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Аллоҳим! Менга таълим берган нарсанг ила манфаат бергин. Менга ўзимга манфаат берадиган нарсани таълим бергин. Ва илмимни зиѐда қилгин. Ҳар бир ҳол учун Аллоҳга ҳамд бўлсин. Аҳли дўзах ҳолидан Аллоҳнинг паноҳини сўрайман», дедилар».

✍(Имом Термизий ривояти)

📝Шарҳ:

📌Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг бу дуолари ҳамма учун, айниқса, аҳли илм ва толиби илмлар учун катта ўрнак бор.
📌Келинг, ушбу дуони таҳлил қилиб чиқайлик.
«Аллоҳим! Менга таълим берган нарсанг ила манфаат бергин».
📌 Яъни, ушбу дуодан аввал берган илмларинг мен учун фойдали бўлишини насиб этгин.
«Менга манфаат берадиган нарсани таълим бергин».
📌 Яъни, ушбу дуодан кейин менга берадиган илмингни фойдали бўлишини насиб этгин. Илмнинг фойдали бўлиши ундан бу дунѐ ва охират учун манфаат чиқиши ва билганига амал қилиш ила бўлади.
«Ва илмимни зиѐда қилгин».
📌Доимий равишда илмим кўпайиб боришини Ўзинг таъминлагин.
«Ҳар бир ҳол учун Аллоҳга ҳамд бўлсин».
📌Жумладан, фойдали илм учун ҳам, фойдасизи учун
ҳам.
«Аҳли дўзах ҳолидан Аллоҳнинг паноҳини сўрайман».
✅Мана шу нарса энг муҳим.

Манба : Ҳадис ва Ҳаёт 35📚

@HADISLAR_TOPLAMIII📚

#ал_Азкор_107

33-БОБ.

Намозга кирганда айтиладиган нарса

Бу боб жуда кенгдир. Жуда кўп саҳиҳ ҳадислар турли даражада келган. Аммо биз бу ерда асл мақсадлардан огоҳ этган ҳолда, нозик ва нодирларига тўхталамиз. Кўп далилларни қисқартирдик. Бу китобни ёзишимиздан мақсад, бошда айтилганидек, далилларни баён қилиш эмас, балки амал қилиниши лозим бўлган нарсаларни айтишдир. Аллоҳ ўзи муваффақ қилсин.

34-БОБ

Такбири таҳрима

Ҳар қандай намознинг бошида, у хоҳ фарз бўлсин, хоҳ нафл, такбири таҳримани (намоз амалларидан бошқа нарсаларни ҳаром қилувчи такбирни) айтиш билангина намоз дуруст бўлади. (Бизнинг Ҳанафийя мазҳабида буни айтиш намознинг биринчи фарзидир.)
Такбири таҳриманинг лафзи «Аллоҳу акбар» калимасидир. Аллоҳу акбар калимаси икки ракъатли намозда ўн бир марта такрорланади.
Уч ракъатли намозда ўн етти, тўрт ракъатли намозда йигирма икки марта такрорланади.
Яъни, ҳар бир ракъатда бештадан такбир айтилади.
Буларнинг биттаси рукуъда, тўрттаси иккита саждага боришда ва ундан кўтарилишда.
Яна аввалги ташаҳҳуддан тураётгандаги такбир ҳам бор.

Бу такбирларни айтиш суннатдир.
Уларни қасддан ёки хато қилиб тарк этган билан намоз бузилмайди, саҳв саждаси ҳам қилинмайди.
✅Фақат намознинг аввалидаги такбири таҳрима бундай эмас.

@HADISLAR_TOPLAMIII📚

#Ҳадис_1158📓

Абу Хурайра розияллоҳу анҳудан ривоят килинади.
«Жаброил алайҳиссалом
Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига киришга изн сўради.
«Киравер», дедилар У зот. «Қандоқ қилиб сенинг уйингга кираман?
Ахир унда суратлари бор парда турибди-ку!
Ёки уларнинг бошларини кесиб ташла, ёки оёқ остига солинадиган палос қилиб ол. Албатта, биз фаришталар жамоаси суратлар бор уйга кирмасмиз», деди у».

✍(Насаий ва унинг икки соҳиби ривоят қилишган).

Шарҳ:

Ушбу ҳадиси шарифдан олинадиган фойдалар:

1. Жаброил алайҳиссалом ҳам Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига изн сўрамасдан кирмаслари.
2. Фаришталар сурат бор уйга кирмаслиги.
3. Жонли нарсанинг сурати бор буюм ёки матони ўша нарсанинг бош қисми суратини кесиб ташлаб ишлатилса жоизлиги.
4. Жонли нарсанинг сурати бор нарсалардан оёқ ости бўладиган жойларда фойдаланса жоизлиги.

@HADISLAR_TOPLAMIII📚

#ал_Азкор_108

                 35-БОБ

Такбири таҳримадан кейинги айтиладиган нарса

Бу борада жуда кўп ҳадислар келган. Улар умумий ҳолда қуйидагича дуолар қилишни тақозо этади:

اللهُ أكْبَرُ كَبِيرًا وَالحَمْدُ للهِ كَثِيرًا وَسُبْحَانَ اللهِ بُكْرَةً وَأَصِيلاً وَجَّهْتُ وَجْهِي للَّذِي فَطَرَ السَّمَوَاتِ والأَرْضَ حَنِيفًا مُسْلِمًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ. إِنَّ صَلاَتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي للهِ رَبِّ العَالَمِينَ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَبِذَلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ. اللهُمَّ أَنْتَ الْمَلِكُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ رَبِّي وَأَنَا عَبْدُكَ ظَلَمْتُ نَفْسِي وَاعْتَرَفْتُ بِذَنْبِي فَاغْفِرْ لِي ذُنُوبِي جَمِيعًا فَإِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ وَاهْدِنِي لأَحْسَنِ الأَخْلاَقِ لاَ يَهْدِي لأَحْسَنِهَا إِلاَّ أَنْتَ، وَاصْرِفْ عَنِّي سَيِّئَهَا لاَ يَصْرِفُ سَيِّئَهَا إلاَّ أَنْتَ. لَبَّيْكَ وَسَعْدَيْكَ وَالْخَيْرُ كُلُّهُ فِي يَدَيْكَ وَالشَّرُّ لَيْسَ إِلَيْكَ أَنَا بِكَ وَإِلَيْكَ تَبَارَكْتَ وَتَعَالَيْتَ أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ

«Аллоҳу акбар кабийрон, валҳамду лиллаҳи касийрон ва субҳаналлоҳи букротан ва асийла, важжаҳту важҳий лиллазий фатарос самавати вал-арза ҳанийфам муслиман ва маа ана минал мушрикийн, инна солатий ва нусукий ва маҳйайа ва мамаатий лиллаҳи роббил оламийна лаа шарийка лаҳу ва бизалика умирту ва ана минал муслимийн. Аллоҳумма антал малику лаа илаҳа илла анта роббий ва ана ъабдука золамту нафсий ваътарафту бизанбий, фағфирлий зунубий жамийъа, фаиннаҳу ла йағфируз зунуба илла анта, ваҳдиний лиаҳсанил ахлоқи ла йаҳдий лиаҳсаниҳа илла анта, васриф ъанний саййиаҳа ла йасриф саййиаҳа иллаа анта, лаббайка ва саъдайка валхойру куллуҳу фий йадайка вашшарру лайса илайка  ана бика ва илайка таборокта ва таъалайта, астағфирука ва атубу илайка».

(Маъноси: Аллоҳ буюкларнинг буюгидир. Аллоҳга бисёр ҳамд бўлсин. Аллоҳни эртаю кеч поклаб ёд этурман.
Юзимни ҳаниф ва мусулмон бўлган ҳолда еру осмонни яратган Зотга юзлантирдим. Мен мушриклардан эмасман. Албатта, намозим, қурбонлигим, тириклигим ва ўлимим оламларнинг рабби Аллоҳ учундир. Унинг бирор шериги йўқдир. Мен шуни айтишга буюрилганман ва мен мусулмонларданман. Эй Раббим, Сен маликдирсан, Сендан бошқа илоҳ йўқ. Сен раббимсан, мен эса, бандангман. Мен нафсимга зулм қилдим.
Гуноҳларимни эътироф қилдим. Гуноҳларимнинг барчасини кечиргин, чунки гуноҳларимни Сенгина кечирасан, холос. Хулқларнинг энг яхшисига мени ҳидоят қил. Сендан бошқаси ҳидоят қила олмас. Ва мени ёмонликлардан четлатгин. Сендан бошқаси четлата олмас. Ижобат қиламан, яхшиликнинг барчаси Сенинг қўлингда. Ёмонлик эса, Сенга эмас. Мен эса, Сенинг номинг ила Сенга қайтаман. Сен баракотли ва олийсан. Сенга истиғфор айтаман ва Сенга тавба қиламан.)

✍(Имом Муслим ривоятлари).

Муҳаддислар, фуқаҳолар, саҳобалар, тобеъинлар ва улардан кейин келган мусулмон уламолар барчалари, яхшилик, ёмонлик ва фойда, зарарнинг ҳаммаси Аллоҳнинг хоҳиши ва тақдири билан бўлишига иттифоқ қилишган.
Шунинг учун дуодаги «ёмонлик эса, Сенга эмас» деган иборани бир оз таъвил қилишга тўғри келади. Уламоларимиз жавоблари қуйидагича бўлган.

Назр ибн Шумайл, ёмонлик Сенга яқин бўлмайди, деганлар.
Иккинчилари, ёмонлик Сенга кўтарилмайди, сенга фақат яхши сўзлар кўтарилади, деганлар.
Учинчилари, одоб жиҳатидан Унга нисбат қилинмайди, яъни, ҳақиқатда чўчқани яратган бўлса ҳам, эй чўчқани яратувчи, дейилмайди-ку? деган.

Тўртинчилари эса, Сенинг ҳикматингда ёмонликка нисбат бериладиган нарса йўқдир, чунки Сен бирор нарсани беҳуда яратмайсан, дейилган.

Такбири таҳримадан кейин қуйидаги дуони ўқиса ҳам бўлади:

اللهُمَّ بَاعِدْ بَيْنِي وَبَيْنَ خَطَايَايَ كَمَا بَاعَدْتَ بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ. اللهُمَّ نَقِّنِي مِنْ خَطَايَايَ كَمَا يُنَقِّي الثَّوْبُ الأَبْيَضُ مِنَ الدَّنَسِ. اللهُمَّ اغْسِلْنِي مِنْ خَطَايَايَ بِالثَّلْجِ وَالْمَاءِ وَالبَرَدِ

«Аллоҳумма баъид байний ва байна хотойайа кама баъадта байнал машриқи вал мағриб. Аллоҳумма наққиний мин хотойайа кама йунаққис савбул абйазу минад-данаси, Аллоҳумма ағсилний мин хотойайа бис-салжи вал-маи вал-барод».

(Маъноси: Эй Раббим, мен билан хатоларим орасини машриқ билан мағрибнинг орасини узоқ қилганингчалик узоқ қил. Эй Раббим, оқ кийимни кирлардан тозалаганингдек, мени хатоларимдан тозала. Эй Раббим, менинг хатоларимни қор, сув ва дўллар билан юв.)


@HADISLAR_TOPLAMIII📚

#Ҳадис_1159📘

Абу Мусо розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Қачон аёл киши атир сепиб, унинг ҳидини билдириш учун бир қавмнинг олдидан ўтса, у бундоқбундоқдир, деб қаттиқ гап айтдилар».

✍(Сунан эгалари ривоят қилган).

Шарҳ:

📌 Бошқа бир ривоятда, ул аёл зониядир, дейилган.
📌Чунки, хушбўй нарса ила қасддан бегона эркакларнинг эътиборини ўзига жалб қиладиган, улар кўнгилларининг суст кетишига сабаб бўладиган аёл яхши аёл бўла олмайди.
📌 Бу нарсага аёл-қизларимиз, алоҳида эътибор бермоқлари лозим.
📌Исломда аёл кишининг ўткир ҳидли хушбўй нарсаларни ўзига суртиб олиб бегона эркакларнинг шаҳватини қўзитишлари ўта маданиятсизлик ҳисобланади.
✅ Маданиятли муслима бундай вазиятда ҳиди кучсиз хушбўйларини ишлатади.
Бу ҳақда олдин баҳс юритганмиз.

@HADISLAR_TOPLAMIII📚

#ал_Азкор_109

حديث عائشة رضي اللّه عنها‏:‏ كان النبيّ صلى اللّه عليه وسلم إذا افتتح الصلاة قال‏:‏ ‏»‏سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ وبِحَمْدِكَ، وَتَبَارَكَ اسْمُكَ، وَتَعالى جَدُّكَ، وَلاَ إلهَ غَيْرُكَ‏»‌‏

.‏ رواه الترمذي وأبو داود وابن ماجه بأسانيد ضعيفة، وضعّفه أبو داود والترمذي والبيهقي وغيرهم، ورواه أبو داود والترمذي والنسائي وابن ماجه والبيهقي من رواية أبي سعيد الخدري وضعفوه‏.‏
قال البيهقي‏:‏ وروي الاستفتاح بـ ‏»‏سُبْحانَكَ اللَّهُمَّ وبِحَمْدِكَ‏»‏ عن ابن مسعود مرفوعاً، وعن أنس مرفوعاً، وكلها ضعيفة‏.‏ قال‏:‏ وأصحُّ ما روي فيه عن عمر بن الخطاب رضي اللّه عنه، ثم رواه بإسناده عنه؛ أنه كبر ثم قال‏:‏ سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وبِحَمْدِكَ، تَبَارَكَ اسْمُكَ، وتَعَالى جَدُّكَ، وَلا إلهَ غَيْرُك‏.‏

Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам намозни бошласалар:

سُبْحَانَكَ اللهُمَّ وَبِحَمْدِكَ وَتَبَارَكَ اسْمُكَ وَتَعَالَى جَدُّكَ وَلاَ إِلَهَ غَيْرُكَ

«Субҳанакаллоҳумма ва биҳамдика ва табарокасмука ва таъала жаддука ва ла илаҳа ғойрук», дер эдилар.

(Маъноси: Эй Раббим, Сенга ҳамд айтиш билан Сени айбу нуқсонлардан поклайман. Сенинг исминг муборакдир. Азаматинг олийдир. Сендан бошқа илоҳ йўқдир.)

Бу ҳадисни «Сунан» соҳиблари ривоят қилишган ва заиф дейишган. Лекин Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳудан ривоят қилинган худди шу лафздаги ҳадисни саҳиҳ, деб айтишган.

(Бизнинг Ҳанафийя мазҳабида такбиру таҳримадан кейин, фотиҳадан олдин мана шу дуони ўқилади. – Таржимон.)

@HADISLAR_TOPLAMIII📚

#ал_Азкор_110

* وروينا في "سنن البيهقي" عن الحارث عن علي رضي الله عنه قال: "كان النبي صلى الله عليه وسلم إذا استفتح الصلاة قال: لا إله إلا أنت سبحانك، ظلمت نفسي، وعملت سوءا فاغفر لي إنه لا يغفر الذنوب إلا أنت، وجهت وجهي.." إلى آخره ، وهو حديث ضعيف ، قال : الحارث الأعور : متفق على ضعفه، وكان الشعبي يقول: الحارث كذاب، والله أعلم.

Али розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам агар намозни бошласалар:

لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحَانَكَ ظَلَمْتُ نَفْسِي وَعَمِلْتُ سُوءً فَاغْفِرْ لِي إِنَّهُ لاَ يُغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ وَجَّهْتُ وَجْهِيَ ... إِلَى آخِرِهِ

«Ла илаҳа илла анта субҳанака золамту нафсий ва ъамилту суъан фағфирлий, иннаҳу ла йағфируз зунуба илла анта, важжаҳту важҳий»ни охиригача ўқир эдилар».

(Байҳақий ва ан Нававий шу йўл билан ўзларини ал Азкор китобларида келтирганлар)

Бу ҳадис заифдир, чунки Алидан ривоят қилган ровий Ҳорис ал-Аъварни ёлғончи эканига иттифоқ қилинган. Шаъбий, Ҳорис ёлғончи эди, деб айтган.

@HADISLAR_TOPLAMIII📚