خلاصه وضعیت آبخوان های رو به زوال در 15 استان کشور در فلات مرکزی و شرق

💹 معنای ستون آخر این جدول، را لمس می کنیم؟!! حجم کسری و ناترازی آب های زیرزمینی؛ تنها سه میلیارد مترمکعب در یک سال، در فلات مرکزی 😔

حالا باز برای مسائل دست بیستم، در سر و کله هم بزنند...
@GroundWaterResources

❇️ چهارمین نشست «گفتگوهای آبی»؛ یکسال پس از ابلاغ سند ملی و دانش‌بنیان امنیت غذایی به میزبانی مهندس بزرگ زاده

⏰ سه‌شنبه ۱۹ تیرماه ۱۴۰۳ ساعت 9 صبح؛ شرکت مدیریت منابع آب ایران

لینک زیر برای ثبت نام علاقه مندان اعلام شده است:
https://www.wrm.ir/cs/FormGen/92/174/

❌ امید که در این نشست، کاستی های اساسی، همچنین گزارش دقیقی از پیاده سازی آن در طول یک سال گذشته، به نفع آب های زیرزمینی در حال زوال، ارائه شود و تنها به تحسین و تشویق و نیز کلیات و یا جزئیات کم اولویت، اکتفا نشود.
@GroundWaterResources

📋 آماربرداری سراسری منابع و مصارف آب؛ انتظارات و واقعیت‌ها

📆 چهارشنبه ۲۰ تیرماه ۱۴۰۳

⏰ ساعت ۱۷:۰۰

📌 علاقمندان می توانند از طریق این لینک در برنامه شرکت نمایند (ظرفیت تالار گفت و گو محدود می باشد).

#آماربرداری_سراسری #شبکه_پایش #منابع_آب #مدیریت_آب

🌐لینک نشست مجازی در چهارمین گفتگوی آبی
امروز سه شنبه ۱۹ تیرماه ساعت ۹ صبح
https://www.aparat.com/water_dialogues/live

@GroundWaterResources

🔹️🔹️🔹️سازمان حفاظت محیط زیست غنیمت انتخاباتی نیست !!
افشین دانه کار
استاد محیط زیست دانشگاه تهران


غفلت های محیط زیستی در حکمرانی سرزمین سبب شد، فشار بی تدبیری های محیط زیستی در فرایند تصمیم گیری های کشور به شکلی بحران آمیز و ملتهب شود که از دوره یازدهم انتخابات ریاست جمهوری، توجه به مسائل محیط زیستی راه به پیکارهای انتخابات ریاست جمهوری باز کند و داوطلبان این مسئولیت یا دست به تشکیل ستاد محیط زیست زدند و یا وعده های جذابی برای حل مشکلات محیط زیستی را برای جلب توجه مردم به عرصه رقابت های انتخاباتی وارد کردند. با این وجود نه وعده ها عملی شد و نه وضع محیط زیست کشور به سامان رسید.

تجربه نگاری حکمرانی محیط زیست کشور، پس از انقلاب نشان داده است که نگاه دولتمردان به این دستگاه تخصصی، به سبب حوزه نفوذ آن در توسعه اقتصادی، همچون یک غنیمت ارزشمند بوده است و بی توجه به سرمایه انسانی حرفه ای این سازمان با ورود افرادی با سابقه سیاسی، دانشگاهی و کنشگری، در لایه های مدیران ارشد از ریاست سازمان، تا معاونان و مدیران کل، تلاش داشتند، زمام تصمیم گیری در سازمان در جهت مانع زدایی برای توسعه اقتصادی باشد و در عمل بجای آنکه رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، نماینده تفکر و صدای محیط زیست در دولت باشد، نماینده دولت در سازمان حفاظت محیط زیست بود.

عباس سمیعی (1357-1358)، تقی ابتکار (1358-1359)، رضاحسین میرزاطاهری (1360-1362)، هادی منافی (1363-1376)، معصومه ابتکار (1376-1384 و 1392-1396)، فاطمه واعظ جوادی (1384-1388)، محمد جواد محمدی‌زاده (1388-1392)، عیسی کلانتری (1396-1400) و علی سلاجقه (1400 تا کنون)، هیچ یک از بدنه سازمان حفاظت محیط زیست نبودند، هیچیک تجربه کار سازمانی در این دستگاه تخصصی را نداشتند، هیچیک پیش از مسئولیت خود به عنوان رئیس سازمان، یک شب را در یک محیط بانی بیتوته نکردند و یکبار همسفره محیط بانی نبودند.
شاید هیچکدام امروز هم نتوانند به درستی بگویند مناطق تحت حفاظت به چه کار کشور می آید یا تنوع زیستی چه خدماتی به جامعه عرضه می کند. اینکه ضوابط و مقررات محیط زیستی هیچگاه مانع توسعه نیست، بلکه راهبر و مراقب توسعه است. این عزیزان، بدون شک همگی تلاش داشتند که برای کشور خدمتگذار باشند، اما یا گرایش های سیاسی آنها، سبب شد، سازمان محیط زیست هجمه مداخلات سیاسیون قرار گیرد یا نگرش های دانشگاهی آنها، حکمرانی محیط زیست را زمین گیر پژوهش های کم اثر کرد. بیش از ۴ دهه تجربه اندوزی کافی است، روزگاری فضای دفاع مقدس، گذر از دوران سازندگی، مسیر اصلاحات سیاسی، چیدمان مدیران دستگاه های دولتی را به شدت تحت شعاع قرار می داد، اما امروزه این سازمان برخوردار از نیروی انسانی کارآمد، با تجربه، آشنا به قانون، با تجربیات ارزشمند در تعامل اجتماعی، دارای پیوندهای مناسب با شبکه های اجتماعی و جامعه کارشناسی کشور است. در دوره ای که بسر می بریم هیچ ضرورتی ندارد سکان هدایت این سازمان تخصصی در اختیار فعالان سیاسی حامی محیط زیست، دانشگاهیان متخصص محیط زیست و کنشگران محیط زیست قرار گیرد. ریاست و معاونان و مدیران کل سازمان بدون شک از بدنه همین سازمان قابل انتخاب هستند، تنها کافی است معیارهای مناسب و محدود برای این منظور استفاده شود.

ریاست سازمان حفاظت محیط زیست می بایست توانایی بسیج تمام فعالان محیط زیست کشور را داشته باشد و از ظرفیت اجتماعی بالایی که در حال حاضر در کشور وجود دارد، دانشگاهیان خلاق و نوآوری که در کشور فعالیت دارند و ظرفیت های سیاسی که در مجلس و دستگاه های سیاستگذار وجود دارد استفاده کند که در قالب شکل گیری اتاق های فکر به سادگی امکان پذیر است.
سازمان حفاظت محیط زیست در دوره ای که در آن قرار داریم از بهترین ظرفیت شبکه های اجتماعی، اسناد فرادست، حمایت متخصصان داخلی و تجربه دولت و مردم از بحران های محیط زیستی برخوردار است. انتظار می رود رئیس جمهور منتخب با سدکردن ورود افراد غیر سازمانی در لایه های مدیریتی این سازمان تخصصی، به رویه نادرست گذشته پایان دهد و فرصتی برای به رخ کشیدن توان مدیریتی و حرفه ای پرسنل آن فراهم آورد. نکته آخر، پرهیز از نگاه جنسیتی به رئیس و معاونان این سازمان است. نه پیرو این عقیده باشیم که این سازمان به سبب دارابودن گارد به یک فرمانده مرد در رأس خود نیاز دارد و نه به گمان توفیق نداشتن وزاری زن در کابینه، از الان رئیس سازمان را یکی از اعضأ زن کابینه در نظر بگیریم، اجازه دهیم معیارهای شایستگی که همگی می توانیم در این خصوص مشارکت داشته باشیم، تصمیم بگیرد.

@ENVNEW

🟠 شنیدن صدای آب؛
تلاش کنیم دایره کسانی را که به آب فکر می کنند؛ گسترش دهیم

پادکست "نجات آب"؛ ابتکاری از آب منطقه ای کرمان برای توضیح ساده و علمی چالش آب و نقش ما برای تغییر شرایط
@GroundWaterResources

📛گوش شنوایی برای ضجه های زاگرس در آتش نیست.. 😢

خاییز مهمترین کانون حیات وحش سوخت. آتش‌سوزی اخیر بعد از تنگ‌شیخ که همه پوشش گیاهی را نابود و گونه های زیست محیطی‌ بکر را از بین برد ، تنگ علمدار را هم در نوردید.
امسال خسارات بیش از سال ۹۹ برآورد شده و طبق برخی برآوردها ۳۰ تا ۴۰ درصد خائیز تاکنون سوخته است.
در صورتی وقوع یک آتش سوزی دیگر فاجعه ای بی سابقه و دردناک رقم خواهد خورد..

زاگرس به تنهایی تأمین کننده بیش از 30 درصد اب شیرین کشور است که یا قربانی سدسازی و جاده سازی و سایر پروژه های عمرانی و چرای دام و.. شده یا قربانی آتش سوزی..
مناطق زاگرس نشین از داشتن کمترین امکانات مهار آتش محرومند. هزینه خاموش کردن آتش با هلیکوپتر سنگین است و سؤال این است که چرا برای خاموش کردن اتش در ساعات اولیه توسط هلیکوپترهایی که روزهای آخر فاجعه می رسند همان ساعات اولیه اقدام نمیشود؟ زاگرس منابع ملی است این همه اهمال کاری در حفاظت از آن عجیب است.


💦 @WaterforUs

💡پاسخ علمی به سوء برداشت و سوالی متداول در رابطه با کیفیت آب: " نوشیدن آب در مناطقی نظیر مشهد که سختی آب بالاست، منجر به تشدید سنگ سازی در کلیه ها می شود؟؟!"

دکتر پیام پیشنماز؛ جراح و متخصص اورولوژی
@GroundWaterResources

❇️ دیدگاه ها و اولویت ها برای "نجات آب" در دولت چهاردهم

مطابق فراخوان منتشر شده توسط رئیس جمهور منتخب، قرار است در روندی شفاف و ضابطه مند، تیم مدیریتی وزارت نیرو و بخش آب کشور، مشخص شوند. تعیین مهمترین مسائل، موانع و اولویت ها برای کسانی که سکان کشتی نامتعادل آب را در دست می گیرند؛ گامی کلیدی برای تعیین سمت و سوها به شمار می روند.

از فرهیختگان و صاحب نظران، دعوت می شود؛ دیدگاه ها و اولویت های این مسیر را با تاکید بر ((آب های زیرزمینی رو به زوال)) با ما به اشتراک بگذارند.

🪷به قول نویسنده و شاعر بزرگ، اسکاروایلد: همه ما پای در جوی آب نحیفی داریم اما برخی از ما به ستارگان چشم دوخته اند...
#پزشک_آب
#برای_نجات_آب
@GroundWaterResources

🔻رویاهایی برای آب و محیط‌زیست
| محمد حب‌وطن |

◇مـن رویـایی دارم؛ نـظام حـکـم‌رانـی آب و محیط‌زیست کشور دست به یک «بازاندیشی» در خود بزند.
◇رویای من این است که ساختار معیوب اقتصـاد پـای خـود را از گُـردۀ نحیـف آب و محیط‌زیست بردارد.
◇ من رویایی دارم که منابع آب و محیط‌زیست در مسلخ سیاست‌های خارجی و داخلی قربانی نشود.
◇ جای علم و دانش در خیلی از عرصه‌های سیاست‌گذاری خالی است. رویای من این است که «گفت‌وگوی بین علم و سیاست‌گذاری» بتواند با ایجاد تفاهم و اجماع بین سیاست‌گذاران و عالمان منجر به بهبود سیاست‌ها، تصمیمات و برنامه‌های اجرایی در حفاظت از آب و محیط‌زیست گردد.

متن کامل یادداشت در
https://payamema.ir/payam/111155

@GroundWaterResources

☘️ بیان خاطره ای از برخورد ظریف آقای دکتر امین علیزاده در سال های دور و رویکردی که می توانست و می تواند به " نجات آب های زیرزمینی " کمک کند؛

به روایت مهندس محمد جواد سمیعی به نمایندگی از دانشجویان و فارغ التحصیلان گروه مهندسی آب دانشگاه فردوسی مشهد در مراسم نکوداشت استاد محترم، اردیبهشت ماه 1403

با سپاس از جناب توکلی
@GroundWaterResources

وزیر نیرو
🖌️مسعود امیرزاده
“پاره نخست”

چشمها به مسعود پزشکیان برای انتخاب همکارانش در کابینه آتی دوخته شده‌است. اینکه چه میزان افراد در ساختارهای نهادی موجود کارا و اسباب تغییرات هستند بحث دیگری است اما به هرصورت ردپای مدیریتی افراد نیز امری بلامنازع است.
“وزیر نیرو “یکی از کلیدی ترین و اثرگذارترین مناصب کشور بوده و هست و شاکله این وزارتخانه و تصمیماتی که در آن گرفته میشود و یا این دستگاه مجری آن است،چهره سرزمین ما را تعیین میکند.
در باره اهمیت آن و گذشته آن به همینجا بسنده می‌کنم اما در منزلت یک شهروند عادی که امید به تغییر دارم چند درخواست شاید غیر متعارف را در زمینه انتخاب کاندیدای وزارت نیرو توسط رییس جمهور منتخب را مطرح میکنم:
۱-شخصی را به عنوان وزیر نیرو انتخاب کنید که “ترموستات آبی” سرزمین باشد. او باید حد و مقدار توسعه و پراکنش آنرا در سرزمین بر اساس میزان آب قابل دسترس و موجود تعیین کند. ایران وزیر نیرویی میخواهد که منفعل و سراسیمه به دنبال بخشهای آبخواه( به هر قیمت و طریقی) توسعه ساخت وساز مسکونی در شهرها و پیرامون آن، فولادها، پتروشیمی ها و معادن، مجمتع های کشت و شهرک های صنعتی نباشد بلکه او تعیین کنده درازای پا متناسب با گلیم باشد.توسعه و اندازه آن باید از مدرج آب کشور عبور کند و توسط آن تعیین و تایید شود.آب را تنگراه توسعه فرض کند و نه پیشران توسعه.
۲-شخصی را به وزارت نیرو بگمارید که اهمیت سازندهای آب‌ساز و آب‌اندوز را بداند و در مقابل تخریب آنها تعصب و قدرت مداخله داشته باشد.برقراری و ماندگاری چرخه های آب در گرو سلامت ساختاری و کارکردی ستونهای آبی کشور است.”کوهها “و “دشتها” باید سلامت باشند تا گردش پاینده آب تضمین شود لذا پروژه های عمرانی و دست اندازی به این سازندها تحت عنوان معدنکاری، ساخت و ساز، غارت منابع آبی و فرونشست و خشکیدگی دشتها باید بیش از همه دغدغه وزارت نیرو و جمعی آن باشد.وزارت نیرو این بار نه در مقام خواهان انجام پروژه های خود بلکه در مقام ناظر و محاسبه گر تاثیر کلیه پروژه ها بر میزان و گردش آبی کشور ورود موثر داشته باشد.وزیر نیرویی که اجازه ندهد هر گوشه سرزمین با تمنیات نمایندگان مجلس، مقامات محلی، شهرداری ها و دست اندرکاران قدرتمند ساخت وساز و شهرفروشها ضربه‌ای به گردونه آبی کشور وارد آید و ایشان صرفا نظاره گر و حتا پیرو و تأمین نیاز آبی مخربین باشند.
۳-وزیر محترم نیرو باید به اهمیت فرمهای طبیعی پیکره های آبی و نقش آنها در تعادل شکل گرفته آب و چرخه های پیرامونی آن وقوف کامل داشته باشد. اهمیت مرفولوژی رودخانه و پیوستهای گیاهی و جانوری آنرا بداند و رودخانه را فقط حجمی از آب برای اندوختن در جایی و انتقال به نقاط هدف قلمداد نکند.نقش تالابها را فراموش نکنند و بدانند تعویق و فراموشی مساله راه حل آن نیست، حذف حقابه های پیکره های آبی در کوتاه مدت وظیفه تامینی ایشان را پوشش میدهد اما در دراز مدت هم این کارکرد و هم وظایف حفاظتی را مختل خواهد نمود.
۴-به مالکیت عمومی و مایملک افراد در قالب حقوق عمومی و خصوصی احترام بگذارد.انعطاف در قانون به منزله فروپاشاندن و نوساختن آن نیست چرا جامعه بر اساس حقوق افراد تشکل یافته است. کسانیکه که گمان دارند با نادیده انگاری قوانین و حقوق افراد راه حلهای میانبر در دسترسی به منابع آبی و مالی بیشتر پیدا میکنند اصولا به این واقعیت که پیکره جامعه با رگ و پی و استخوان بندی حقوقی ان عجین شده است اگاهی ندارند.مداخلات شاذ در نظام حقوقی و قانونگذاری تنشهای بیشتری به سرزمین و پیکره جامعه تحمیل میکند و جز خام اندیشی مصیبت ساز دستاوری نخواهد داشت.وزیر جدید نیرو باید مدافع حقوق عمومی و جایگاه مالکیتی ان باشد و در حقوق افراد نسبت به آب بی ملاحظه و نادیده انگار نباشد.
ادامه دارد…

https://t.me/didehbaanzistboom