«... اگر نگاهی به شیوه‌ی زندگی کودکان طبقه‌ی متوسط شهری بیندازیم، به راحتی می‌توانیم میزان عدم آزادی آن‌ها برای تصمیم‌گیری در چگونگی گذران وقت را مشاهده کنیم. این در حالی‌ست که متخصصان انسان‌شناسی معتقدند که کودکان نیز مانند بزرگ‌سالان توان برنامه‌ریزی برای چگونگی گذران وقت خود را دارند. آن‌ها میل ذاتی به جستجوی آزدانه در محیط پیرامون خود دارند و از طریق این جستجوی آزاد به یادگیری می‌پردازند. اما متاسفانه میل کودکان به یادگیری، توسط نظام آموزشی فعلی سرکوب می‌شود و یادگیری که میل ذاتی کودک است از کاری هیجان‌انگیز و شادی‌بخش تبدیل به کار اجباری می‌گردد. از زمانی که یادگیری از امری ارادی، بازی‌گوشانه و جذاب تبدیل به امری اجباری، پرکشمکش، کنترل‌کننده و سرکوب‌گر می‌شود، لذت یادگیری برای کودک از بین می‌رود و در بیشتر موارد کودک از محیط‌های آموزشی گریزان می‌شود.»

قسمتی از مقاله ی «کودک ایرانی و فقر بازی آزادانه»، منتشر شده در روزنامه ی شرق. متن کامل را می توانید در فایل پیوست بخوانید.

✍ ساناز حیرانپور

#روزنامه_شرق ۳۰ بهمن ۹۷

@Zistman