‍
📌مؤسسه‌ی فرهنگی‌هنری ته‌رنگ و نشر آرما برگزار می‌کنند:
#مجموعه_رویدادهای_ته_رنگ
#رونمایی_های_ته_رنگ ۲
#رونمایی_کتاب

🗞 نشست رونمایی کتاب: «گنجور: قدرت بی‌نهایت کوچک‌ها»

🗓 زمان رویداد: شنبه، ۰۹ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۳۰
📍 مکان‌ رویداد: مؤسسه‌‌ی فرهنگی‌هنری ته‌رنگ، واقع در خیابان ویلا.

📝 حضور در رویداد رایگان است، اما به‌دلیل ظرفیت محدود، ثبت‌نام (ارسال نام‌، نام‌خانوادگی و شماره‌تماس (ترجیحاً با دسترسی به تلگرام)) به یکی از سه شیوه‌ی زیر و دریافت تأییدیه الزامی است:
-  دایرکت در اینستاگرام
-- پیامک به شماره‌‌تلفن مؤسسه، ۰۹۹۱۲۸۲۰۷۹۷
- پیام روی تلگرام شماره‌‌تلفن مؤسسه
ــــــــــــــــــــــــــــــ

اداره‌کننده‌ی رویداد:

مریم کهن‌سال نودهی
پژوهشگر مطالعات شهری و توسعه

مهدی سلیمانیه
پژوهشگر جامعه‌شناسی
و نویسنده‌ی کتاب

حمیدرضا محمدی
بانی و گرداننده‌ی گنجور
ــــــــــــــــــــــــــــــ

«گنجور» را همه‌مان می‌شناسیم؛ یک وب‌سایت ادبی. اما گنجور فقط این نیست. کاری‌ که حمیدرضا محمدی، بانی گمنام گنجور آغاز کرد حماسه‌‌ای اجتماعی است: بازکردن مسیری برای گردهم آمدن ما بی‌قدرت‌شدگان، ما بی‌صدا‌مانده‌ها.
ما مردم در گنجور در بستر ادبیات عزیز فارسی‌مان به‌هم پیوند می‌خوریم و به گذشته‌مان و به داشته‌هامان. در گنجور، ما دوباره به‌صورتی جمعی، باهم، به دردانه‌های ادب فارسی، حتی فراتر از مرزهای ملی، فکر می‌کنیم، گفت‌وگو می‌کنیم و حتی گاه سنت‌مان را نقد می‌کنیم.
گنجور ما را دوباره بی‌صدا و قدم‌قدم دورهم جمع کرد. حالا وقت آن است که گنجور را نه به‌عنوان سایتی ادبی، که به‌عنوان نهادی فرهنگی مستقل بشناسیم و داستانش را بدانیم؛ داستان هیجان‌انگیز نهاد دیگری که نشان داد ما بی‌نهایت کوچک‌ها وقتی به‌هم پیوند می‌خوریم، چقدر قوی می‌شویم. این داستان گنجور است؛ قدرت بی‌نهایت کوچک‌ها.

در این نشست، داستان گنجور را از زبان حمیدرضا محمدی، بنیان‌گذار و گرداننده‌ی گنجور می‌شنویم. مهدی سلیمانیه از پژوهشی درباره‌ی گنجور و مجموعه‌پژوهش‌های درحال انجامش درباره‌ی نهادهای فرهنگی مستقل می‌گوید و باهم درباره‌ی گنجور و فعالیت نهادهای مستقل فرهنگی گفت‌وشنود می‌کنیم.
«گنجور، قدرت بی‌نهایت کوچک‌ها» دومین جلد از مجموعه‌کتاب‌های «مطالعات جامعه‌شناختی نهادهای فرهنگی مستقل در ایران پساانقلابی» است که مهدی سلیمانیه پنج سالی است مشغول انجام‌شان است.

https://t.me/TahrangInst

همزمان با انتشار نسخه‌ی کاغذی نسخه‌ی الکترونیک کتاب گنجور هم در طاقچه عرضه شد.

📕گنجور: قدرت بی‌نهایت‌کوچک‌ها📕
(شناخت اجتماعی وبسایت «گنجور»)
✍️ مهدی سلیمانیه

از مجموعه‌ی «مطالعات جامعه‌شناختی نهادهای فرهنگی مردمی در ایران پساانقلابی»

چاپ اول: آذر ۱۴۰۲
رقعی ـ ۱۸۹ صفحه
نشر آرما


خرید اینترنتی:
سایت‌های چهارسوق، سی‌بوک و ایران‌کتاب


نسخه‌ی الکترونیک: طاقچه

@nashre_arma

«مشق شعر» بخش جدیدی است که زیر بعضی شعرها در گنجور اضافه شده و در آن نقل قول‌های مستقیم شاعران از هم و همینطور اطلاعاتی همچون انتساب یک شعر به چند شاعر نمایش داده می‌شود.
در مورد آن اینجا بیشتر بخوانید:
https://blog.ganjoor.net/1402/10/05/quoted-poems/

*این غزل از سلمان ساوجی نیست!

در دیوان سلمان ساوجی غزلی بدین شرح به ثبت رسیده است:
ای نور دیده بازگو جرمی که از ما دیده­ای
تا بی­گناه از ما چرا چون بخت برگردیده‌ای


ای کاش دشمن بودمی ای دوست چون بر رغم من
با دشمنان پیوسته‌ای وز دوستان ببریده‌ای


بر من نبخشاید دلت یارب چه سنگین­دل بتی
مانا که یارب یاربم در نیمه­شب نشنیده­ای


از عجز و ضعف و مسکنت وز حسن و لطف و نازکی
ما خاک خاک آستان تو نور نور دیده‌ای


از اشک سلمان کرده‌ای آبی روان وان­گه ازان
دامن ز ناز و سرکشی چون نارون پیچیده‌ای

این غزل که تخلّص سلمان دارد، در چاپ‌های دیوان سلمان چون تصحیح ابوالقاسم حالت (ص488) و عباسعلی وفایی (ص 399) موجود است و در دستنویس‌های قدیم دیوان وی، چون نسخۀ مورخ 794ق کتابخانۀ مجلس، نسخۀ مورخ 804ق کتابخانۀ مرعشی و نسخۀ مورخ 826ق کتابخانۀ رضوی به ثبت رسیده است.

اما این غزل نمی‌تواند از سلمان ساوجی باشد؛ زیرا در دیوان سید ذوالفقار شروانی درج شده است.

سید ذوالفقار شروانی که به قول دولتشاه سمرقندی در روزگار سلطان محمد خوارزمشاه می‌زیسته است -و البته کاشی در خلاصةالاشعار این سخن را نفی کرده- بخت‌یار بوده و دیوان کاملی از اشعارش به تاریخ 745ق به جای مانده است. در خلاصةالاشعار کاشی نیز برخی اشعار وی به ثبت رسیده است.
سلمان ساوجی بعد از سرودن قصیدۀ مصنوع خویش در حق خواجه غیاث‌الدین محمد وزیر، چنانکه انتظار داشت صله دریافت نکرد و داستان مقایسۀ این قصیده با قصیدۀ مصنوع ذوالفقار و صلۀ دریافتی دو شاعر از ممدوحان خویش از جانب سلمان ساوجی نیز در کتاب دولتشاه ذکر شده است. درواقع در جریان این حکایت است که نام این دو شاعرِ صنعت‌پرداز در کنار یکدیگر ذکر شده است (ص 131 تذکرۀ دولتشاه).

غزل پنج بیتی مذکور به نام سلمان، با هفت بیت در دیوان ذوالفقار چنین به ثبت رسیده است:

ای نور دیده بازگو جرمی که از ما دیده­ای
تا بی­گناه از ما چرا چون بخت برگردیده‌ای


ای کاش دشمن بودمی بی دوست چون بر رغم من
با دشمنان پیوسته‌ای وز دوستان ببریده‌ای


بر من نبخشاید دلت یارب چه سنگین­دل بتی
مانا که هرگز یاربم در نیم­شب نشنیده­ای


دل بردی و آن نیستم کز دل پشیمانی خورم
دل چیست جان بادت فدا زیرا که جان ارزیده‌ای

از عجز و ضعف و مسکنت وز حسن و لطف و چابکی
ما خاک خاک آستان تو نور نور دیده‌ای


از اشک چشمم کرده‌ای آب روان وان­گه ازان
دامن ز ناز و سرکشی چون نارون پیچیده‌ای

چون حسب‌حال توست هان ای ذوالفقار ایراد کن
ای نور دیده بازگو جرمی که از ما دیده­ای
(ص 443، چاپ عکسی نسخۀ بریتانیا)

بیت پنجم سلمان که تخلص دارد، همان بیت ششم ذوالفقار است و «سلمان» جایگزین «چشمم» شده است. بیت هفتم ذوالفقار نیز حاوی تخلص اوست.
به نظر می‌رسد کاتبی در دست‌نویسی که حاوی اشعار این دو شاعر بوده سهواً در غزل مذکور تصرف کرده و غزل ذوالفقار را تقدیم سلمان کرده باشد.

در جُنگ‌ها و سفینه‌های شعری بسیار معمول است که کاتب برخی از ابیات یک شعر را به شکل گزینشی کتابت کرده باشد؛ لذا این احتمال نیز وجود دارد که کاتبی در متنی که حاوی اشعار سلمان بوده، غزل ذوالفقار را بدون بیت تخلص وی دیده و خود نام سلمان را بدان افزوده باشد.

می‌دانیم که سلمان پیرو شعر ذوالفقار بوده است. مطلع قصیدۀ مصنوع ذوالفقار چنین است:
چمن شد از گل صـد برگ تازه دلبروار
بهـار یـافـت بهـــاری ز بـاد در گلزار

و سلمان در قصیدۀ مصنوع خویش در همان وزن و قافیه سروده:
صفای صفوت رویت بریخت آب بهـار
هوای جنّت کویت ببیخت مشک تتار

نیز ذوالفقار در یکی از قصاید خویش چنین گفته:
از سپهر ملک طالع شد همایون‌اختری
وز محیط شرع پیدا گشت والاگوهری

و سلمان در همین زمین سروده:
طالع عالم مبارک شد به میمون اختری
منتظم شد کار ملک و دین به والا گوهری

در نمونۀ دیگری ذوالفقار در بارخواستن به مجلس ممدوح گفته:

صدرا کمینه‌بنده به درگاهت آمده‌ست
بر کهربا ز جزع روان داشته بُسد
گر باشدش اجازه درآید چو فال نیک
ور نیست بازگردد مانند چشم بد

و سلمان در بارخواستن به مجلس شاه، شعر ذوالفقار را پیش چشم داشته و گفته:
شها قمری طوق‌دار تو آمد
که دست شما بوسد و بازگردد
اگر هست ره تا چو دولت درآید
وگر نیست تا چون بلا بازگردد

لذا با عنایت به اینکه هر دو شاعر در محیط جغرافیایی آذربایجان بالیده‌اند و دسترسی و تأثیرپذیری سلمان از شعر ذوالفقار معلوم است، این احتمال نیز وجود دارد که سلمان به دلیل علاقه به شعر ذوالفقار، غزل مذکور را در میان اشعار خویش یادداشت کرده بوده و بعدها کاتبان نیز در نسبت شعر به سلمان به خطا رفته باشند. در هر صورت، این غزل از سلمان ساوجی نیست.

*
https://t.me/gahnameyeadabi

‍
📌#مجموعه_رویدادهای_ته_رنگ
#رونمایی_های_ته_رنگ ۲
#رونمایی_کتاب

🗞 نشست رونمایی کتاب: «گنجور: قدرت بی‌نهایت کوچک‌ها» شنبه، ۰۹ دی ۱۴۰۲، با همکاری مؤسسه‌ی فرهنگی‌هنری ته‌رنگ و نشر آرما برگزار شد.

📍 مکان‌ رویداد: مؤسسه‌‌ی فرهنگی‌هنری ته‌رنگ، واقع در خیابان ویلا.

ــــــــــــــــــــــــــــــ

اداره‌کننده‌ی رویداد:

مریم کهن‌سال نودهی
پژوهشگر مطالعات شهری و توسعه

مهدی سلیمانیه
پژوهشگر جامعه‌شناسی
و نویسنده‌ی کتاب

حمیدرضا محمدی
بانی و گرداننده‌ی گنجور
ــــــــــــــــــــــــــــــ

«گنجور» را همه‌مان می‌شناسیم؛ یک وب‌سایت ادبی. اما گنجور فقط این نیست. کاری‌ که حمیدرضا محمدی، بانی گمنام گنجور آغاز کرد حماسه‌‌ای اجتماعی است: بازکردن مسیری برای گردهم آمدن ما بی‌قدرت‌شدگان، ما بی‌صدا‌مانده‌ها.
ما مردم در گنجور در بستر ادبیات عزیز فارسی‌مان به‌هم پیوند می‌خوریم و به گذشته‌مان و به داشته‌هامان. در گنجور، ما دوباره به‌صورتی جمعی، باهم، به دردانه‌های ادب فارسی، حتی فراتر از مرزهای ملی، فکر می‌کنیم، گفت‌وگو می‌کنیم و حتی گاه سنت‌مان را نقد می‌کنیم.
گنجور ما را دوباره بی‌صدا و قدم‌قدم دورهم جمع کرد. حالا وقت آن است که گنجور را نه به‌عنوان سایتی ادبی، که به‌عنوان نهادی فرهنگی مستقل بشناسیم و داستانش را بدانیم؛ داستان هیجان‌انگیز نهاد دیگری که نشان داد ما بی‌نهایت کوچک‌ها وقتی به‌هم پیوند می‌خوریم، چقدر قوی می‌شویم. این داستان گنجور است؛ قدرت بی‌نهایت کوچک‌ها.

در این نشست، داستان گنجور را از زبان حمیدرضا محمدی، بنیان‌گذار و گرداننده‌ی گنجور می‌شنویم. مهدی سلیمانیه از پژوهشی درباره‌ی گنجور و مجموعه‌پژوهش‌های درحال انجامش درباره‌ی نهادهای فرهنگی مستقل می‌گوید و باهم درباره‌ی گنجور و فعالیت نهادهای مستقل فرهنگی گفت‌وشنود می‌کنیم.
«گنجور، قدرت بی‌نهایت کوچک‌ها» دومین جلد از مجموعه‌کتاب‌های «مطالعات جامعه‌شناختی نهادهای فرهنگی مستقل در ایران پساانقلابی» است که مهدی سلیمانیه پنج سالی است مشغول انجام‌شان است.

https://t.me/TahrangInst

‍
📌#مجموعه_رویدادهای_ته_رنگ
#رونمایی_های_ته_رنگ ۲
#رونمایی_کتاب

🗞 بخش‌هایی از صحبت‌های مهدی سلیمانه در نشست رونمایی کتاب «گنجور: قدرت بی‌نهایت کوچک‌ها» که شنبه، ۰۹ دی ۱۴۰۲، با همکاری مؤسسه‌ی فرهنگی‌هنری ته‌رنگ و نشر آرما برگزار شد.

📍 مکان‌ رویداد: مؤسسه‌‌ی فرهنگی‌هنری ته‌رنگ، واقع در خیابان ویلا.

ــــــــــــــــــــــــــــــ

اداره‌کننده‌ی رویداد:

مریم کهن‌سال نودهی
پژوهشگر مطالعات شهری و توسعه

مهدی سلیمانیه
پژوهشگر جامعه‌شناسی
و نویسنده‌ی کتاب

حمیدرضا محمدی
بانی و گرداننده‌ی گنجور
ــــــــــــــــــــــــــــــ

«گنجور» را همه‌مان می‌شناسیم؛ یک وب‌سایت ادبی. اما گنجور فقط این نیست. کاری‌ که حمیدرضا محمدی، بانی گمنام گنجور آغاز کرد حماسه‌‌ای اجتماعی است: بازکردن مسیری برای گردهم آمدن ما بی‌قدرت‌شدگان، ما بی‌صدا‌مانده‌ها.
ما مردم در گنجور در بستر ادبیات عزیز فارسی‌مان به‌هم پیوند می‌خوریم و به گذشته‌مان و به داشته‌هامان. در گنجور، ما دوباره به‌صورتی جمعی، باهم، به دردانه‌های ادب فارسی، حتی فراتر از مرزهای ملی، فکر می‌کنیم، گفت‌وگو می‌کنیم و حتی گاه سنت‌مان را نقد می‌کنیم.
گنجور ما را دوباره بی‌صدا و قدم‌قدم دورهم جمع کرد. حالا وقت آن است که گنجور را نه به‌عنوان سایتی ادبی، که به‌عنوان نهادی فرهنگی مستقل بشناسیم و داستانش را بدانیم؛ داستان هیجان‌انگیز نهاد دیگری که نشان داد ما بی‌نهایت کوچک‌ها وقتی به‌هم پیوند می‌خوریم، چقدر قوی می‌شویم. این داستان گنجور است؛ قدرت بی‌نهایت کوچک‌ها.

در این نشست، داستان گنجور را از زبان حمیدرضا محمدی، بنیان‌گذار و گرداننده‌ی گنجور می‌شنویم. مهدی سلیمانیه از پژوهشی درباره‌ی گنجور و مجموعه‌پژوهش‌های درحال انجامش درباره‌ی نهادهای فرهنگی مستقل می‌گوید و باهم درباره‌ی گنجور و فعالیت نهادهای مستقل فرهنگی گفت‌وشنود می‌کنیم.
«گنجور، قدرت بی‌نهایت کوچک‌ها» دومین جلد از مجموعه‌کتاب‌های «مطالعات جامعه‌شناختی نهادهای فرهنگی مستقل در ایران پساانقلابی» است که مهدی سلیمانیه پنج سالی است مشغول انجام‌شان است.

https://t.me/TahrangInst

‍
📌#مجموعه_رویدادهای_ته_رنگ
#رونمایی_های_ته_رنگ ۲
#رونمایی_کتاب

🗞 بخش‌هایی از صحبت‌های حمیدرضا محمدی در نشست رونمایی کتاب «گنجور: قدرت بی‌نهایت کوچک‌ها» که شنبه، ۰۹ دی ۱۴۰۲، با همکاری مؤسسه‌ی فرهنگی‌هنری ته‌رنگ و نشر آرما برگزار شد.

📍 مکان‌ رویداد: مؤسسه‌‌ی فرهنگی‌هنری ته‌رنگ، واقع در خیابان ویلا.

ــــــــــــــــــــــــــــــ

اداره‌کننده‌ی رویداد:

مریم کهن‌سال نودهی
پژوهشگر مطالعات شهری و توسعه

مهدی سلیمانیه
پژوهشگر جامعه‌شناسی
و نویسنده‌ی کتاب

حمیدرضا محمدی
بانی و گرداننده‌ی گنجور
ــــــــــــــــــــــــــــــ

«گنجور» را همه‌مان می‌شناسیم؛ یک وب‌سایت ادبی. اما گنجور فقط این نیست. کاری‌ که حمیدرضا محمدی، بانی گمنام گنجور آغاز کرد حماسه‌‌ای اجتماعی است: بازکردن مسیری برای گردهم آمدن ما بی‌قدرت‌شدگان، ما بی‌صدا‌مانده‌ها.
ما مردم در گنجور در بستر ادبیات عزیز فارسی‌مان به‌هم پیوند می‌خوریم و به گذشته‌مان و به داشته‌هامان. در گنجور، ما دوباره به‌صورتی جمعی، باهم، به دردانه‌های ادب فارسی، حتی فراتر از مرزهای ملی، فکر می‌کنیم، گفت‌وگو می‌کنیم و حتی گاه سنت‌مان را نقد می‌کنیم.
گنجور ما را دوباره بی‌صدا و قدم‌قدم دورهم جمع کرد. حالا وقت آن است که گنجور را نه به‌عنوان سایتی ادبی، که به‌عنوان نهادی فرهنگی مستقل بشناسیم و داستانش را بدانیم؛ داستان هیجان‌انگیز نهاد دیگری که نشان داد ما بی‌نهایت کوچک‌ها وقتی به‌هم پیوند می‌خوریم، چقدر قوی می‌شویم. این داستان گنجور است؛ قدرت بی‌نهایت کوچک‌ها.

در این نشست، داستان گنجور را از زبان حمیدرضا محمدی، بنیان‌گذار و گرداننده‌ی گنجور می‌شنویم. مهدی سلیمانیه از پژوهشی درباره‌ی گنجور و مجموعه‌پژوهش‌های درحال انجامش درباره‌ی نهادهای فرهنگی مستقل می‌گوید و باهم درباره‌ی گنجور و فعالیت نهادهای مستقل فرهنگی گفت‌وشنود می‌کنیم.
«گنجور، قدرت بی‌نهایت کوچک‌ها» دومین جلد از مجموعه‌کتاب‌های «مطالعات جامعه‌شناختی نهادهای فرهنگی مستقل در ایران پساانقلابی» است که مهدی سلیمانیه پنج سالی است مشغول انجام‌شان است.

https://t.me/TahrangInst