واژه #دولت و کاربردهای گسترده آن در غزل #حافظ
#گفتار ویرایش نشده
سهیل قاسمی
@Setiq

مجلس ضربت زدن استاد بهرام بیضائی
تار:میلاد محمدی
راوی:محمد احمدی

رمضان سلّمه الله به سلامت بگذشت
می بیارید که طوفان ملامت بگذشت

ساقیا عارض تو عید من است و غم دل
عَلَم عید که آنک به علامت بگذشت

ساقیان اند به حق مکرم و بس در عالم
کو دگر کس که بر او بوی کرامت بگذشت

حق علیم است که در مدت یک مه صد بار
هر نفس بر من بی چاره قیامت بگذشت

دیر بیدار شدیم از می غفلت افسوس
دولت عمر که بر ما به غرامت بگذشت

پیش بت خمر بخوردیم و سجود آوردیم
کار ما بر در طاعت ز اقامت بگذشت

هیچ باقی نگذاریم چو می باید رفت
تا نگویند نزاری به ندامت بگذشت


#حکیم_نزاری قهستانی
#حکیم_بیرجند
#عیدفطرمبارک 🎊🎊🎊

https://t.me/tdastedar/366

@hakimnazaribirjandi

افزونهٔ قول و غزل برای مرورگر کروم به زحمت همراه گرامی گنجور آقای حسن شجاعی تولید شده است.
اطلاعات بیشتر:
http://blog.ganjoor.net/1398/03/24/ghowl-o-ghazal/

چندی ست شیوه ای تازه در شرح حافظ با ایراد سخنرانی ها و انتشار کتاب شرح انگیزشی غزلیات حافظ بر سر زبان ها افتاده است که مبدع آن با تلفیق حوزه روانشناسی مثبت و موفقیت با محتوای امید بخش اشعار قدما یا بقول خودش حکمت ایرانی –اسلامی به شرحی متفاوت، انگیزاننده و مناسب احوال مردمان امروز دست یافته است. این شرح ها در برنامه رادیویی دولت بیدار از رادیو فرهنگ در حال پخش است و با توجه به استقبالی که از این رویکرد در جامعه ادبی و عموم مردم بوده است خواستیم تا نظرات تنی چند از علاقمندان و صاحبنظران ادبیات و روانشناسی را جویا شویم.


اما پیش از آن از وحید ضیائی مبدع و شارح این شیوه را بیشتر بشناسیم. او متولد 1359 در شهر اردبیل است. تا مقطع دکتری زبان و ادبیات فارسی ادامه تحصل داده در حوزه های روانشناسی کاربردی نیز پژوهش ها و تحصیلاتی دارد. او هر چند در شعر معاصر از نام های شناخته شده ی امروز است اما بیشتر آثارش در حوزه های مختلف پژوهش ادبی، ترجمه و شاخه های تلفیقی ابداعی اش چون شعرآستان (تلفیق شعر و داستان) بوده است. ضیائی در حین تدریس دوره ای ادبیات خلاق چند سالی ست بصورت حرفه ای به پژوهش در باب شعر درمانی و قصه درمانی بر مبنای ادبیات و حکمت ایرانی پرداخته محصول آن مقالات و یادداشت های متعددی در این زمینه است. او هم اکنون در مجموعه نهاد کتابخانه های عمومی کشور مشغول به کار بوده و به تدریس و پژوهش می پردازد.

 

به بهانه طرح چنین دیدگاهی به سراغ تنی چند از صاحبنظران حوزه ادبیات و روانشناسی رفته ایم تا نظر ایشان را در این باره جویا شویم:


عباس عرفانی استاد خوشنویسی و از چهره های ماندگار هنر آذربایجان، می گوید: گویش زیبا و دلنشین استاد ضیایی در رادیو فرهنگ آمیخته با اشعار لسان الغیب حافظ شیراز همواره روشنایی بخش مجالس و مرهمی ست بر دل عاشقان و شیفتگان آن حضرت بوده علاقمندان لحظاتی چند در این وادی با بیانات و تفسیر بی نظیر ایشان انیس بوده و از صمیم قلب برنامه را ارج می نهیم و انتظارداریم حضور پر فیض ایشان ادامه داشته باشد حضور مجلس انس است میان دوستان.


پریسا کشاورز، شاعر و حافظ پژوه معاصر، می گوید: برنامه های شرح انگیزشی غزلیات حافظ با سبک و روشی خاص سعی در ایجاد تغییر مثبت و نوع دیگری از بینش و نگرش در مخاطب دارد. بی گمان این تغییر در نگرش و جور دیگر دیدن برای مخاطب امروز که در شتاب و گرفتاری های خاص امروز دربند است بسیار حایز اهمیت و راهگشاست. غزلیات حافظ بالقوه در صورت و معنا انگیزش مثبت و رو به جلویی در انسان دارد و جای این گونه برنامه های مفید و ارزشمند در میان مردم خالی ست.


سهیل قاسمی، شاعر و حافظ پژوه که این روزهای پروژه ضبط صوتی شعرهای حافظ را در دست اقدام دارد، می گوید:
تسلط اعجاب انگیز دکتر وحید ضیایی به ادبیات کهن ایران، آگاهی از ارجاعات فرامتنی داخل غزل‌های حافظ، دقت و ظرافت ایشان در تک تک واژه‌ها و ترکیب‌های حافظ و نگاه نوگرایانه‌ی یک ادیب فرهیخته و روزآمد به مفاهیم و دقایق شعر حافظ و ارائه‌ی خوانش نوین و منحصر به فرد ایشان از حافظ و هوش و نکته‌سنجی او در تطابق محتوای شعرها با مضامین امروزی و مسائلی که انسان قرن بیست و یکمی با آن روبه روست، در برنامه‌ئی خوش‌ساخت و وزین و صمیمی، لحظاتی ارزشمند برای من ِ شنونده می‌سازد.
جدا از این که بابی برای آشنایی و مؤانست با حافظ و ادبیات گران‌سنگ ایران است، اسلوبی برای نگاهی نو و کاربردی به متون و تطبیق با زندگی امروزی به دست می‌دهد.
برنامه از ابتذال و حرف‌های کلیشه‌ئی و تکراری به‌دور است و فضایی ملایم، دوست‌داشتنی و خلاقانه دارد. که این خلاقیت، نه تنها در بیان وحید ضیایی جاری‌ست، که به شنونده نیز سرایت می‌کند و ذهن او را نیز به سیلان و تکاپو وا می‌دارد....

متن کامل:
http://shabestan.ir/detail/News/800923

@Setiq

کانال رسمی وحید ضیایی:
@sherastan

تسهیل دریافت خوانشها و پخش‌کنندهٔ جدید خوانش:
http://blog.ganjoor.net/1398/04/02/audio-dwnl-play/

🔺 چلیپایی زیبا با رقم میرعلی هروی.

🔹درخت غنچه برآورد و بلبلان مستند
جهان جوان شد و یاران به عیش بنشستند
یکی درخت گل اندر میان خانه ماست
که سروهای چمن پیش قامتش پستند
🔺کتبه العبد المذنب میرعلی الکاتب غفر ذنبه

آقای سهیل قاسمی که پیشتر به همت بلند و صدای زیبایشان، خوانش همه غزلیات حافظ روی گنجور در دسترس قرار گرفته است بعضی غزلیات را مجددا با استفاده از امکانات ضبط صدای بهتر با کیفیت بالاتر و همینطور پس‌زمینهٔ موسیقی بازخوانی کرده‌اند. علاقمندان می‌توانند این بازخوانیها را که برای غزلیات ۵۹:
https://ganjoor.net/hafez/ghazal/sh59/
تا ۷۰:
https://ganjoor.net/hafez/ghazal/sh70/
روی گنجور در دسترس قرار گرفته گوش کنند و نظراتشان را به شناسه تلگرام ایشان:
@SoheilGhassemi
ارسال نمایند.

⁦✍️⁩ قابل توجه علاقه مندان شاهنامه فردوسی.
🔹وب سایت شاهنامه کالکشن حاوی تصاویر تمام نسخه‌های خطی شاهنامه در کلیه موزه ها و کتابخانه های جهان در این لینک قابل دسترسی است:

http://shahnama.caret.cam.ac.uk/new/jnama/page/

@fanofmaster

معرفی پروژه گنجورتک (Ganjoor-TeX) کاری از همراه گرامی گنجور آقای شفیعی:
http://blog.ganjoor.net/1398/04/28/ganjoor-tex/

غزل شمارهٔ ۱۷ به خوانش مهدی سروری:
https://ganjoor.net/hafez/ghazal/sh17/

روخوانی کامل بوستان سعدی در قالب یک ویدیوی یکپارچه به طول ۷ ساعت و ۵۴ دقیقه (متن همگام با خوانش) روی یوتیوب در دسترس قرار گرفته است.
هر بخش از بخشهای پیشین و پسین با رنگ زمینه متفاوت جدا شده است و مشخصات باب و عنوان بخش در گوشه سمت چپ پایین تصویر نمایش داده شده است. متن کامل بوستان نیز در قالب زیرنویس به ویدیو اضافه شده است.
نشانی ویدیو:
https://www.youtube.com/watch?v=L7v86UBqP9I

دوست و سرور ارجمندم دکتر وحید ضیایی، شاعر، نویسنده، روزنامه‌نگار، پژوهشگر و مجری رادیو و تلویزیون که این روزها، ظهرمان با برنامه دولت بیدار او که از رادیو فرهنگ پخش می‌شود رنگین و روح‌انگیز شده، من را غرق محبت خودش کرده است و التفاتی به اجراهای صوتی من از غزل‌های حافظ داشته است.
امیدوارم لایق نگاه نیکوی او باشم.
سهیل قاسمی

شاید تاسی مردم به حافظ، بیشتر به این دلیل است که احساس می کنند یک علقه و علاقه شاعرانه شان را حافظ می تواند جواب بدهد. یعنی حافظ دل‌اش می‌خواهد با مردم و برای مردم باشد در طی سالیان؛ و این حس را هم مردم نسبت به حافظ دارند.

اما در نظر داشته باشیم که شاید نوعی از کم سوادی امروز برخی از ما ایرانیان، باعث شده است که در باره حافظ، ما پوست مسئله را بگیریم و مغز مسئله را کنار بیندازیم. یعنی به فال حافظ بیش‌تر از خود حافظ ارزش بدهیم. به این که آن زیرنویس حافظی که ما را به خوب بودن یا بد بودن؛ به نیک بودن اختر یا به کژ بودن اختر اشاره می‌دهد، بیش‌تر از خود شعر حافظ برای ما قابل اهمیت باشد.
این شاید در دراز مدت به ما لطمه جبران ناپذیری بزند که ما بیشتر از این که با خود شعر، این سرمایه جاودانی ایرانی سر و کار داشته باشیم، با مفهومی ضمنی از یک شعر مواجه باشیم.

به همین خاطر احساس می‌کنم که ادبای معاصر ما، نویسندگان ما و آنهایی که به هر حال با حافظ سر و کار دارند، نه به مفهوم ادبای کلاسیک، نه به مفهوم صرفاً آکادمیسین ها و دانشگاهیان، بلکه هر که با حافظ زندگی کرده است، هرکه حافظ را فهمیده است، و این فهم ما از حافظ نه به مفهوم فهم کتابی، که به مفهوم فهم هنری، فهم انتزاعی از شعر و دیوان حافظ بوده است؛ هرکه بتواند از این منظر وارد شود و حافظ را نه از دیدگاه الوهیتی، نه از دیدگاه عرفانی، نه از دید اساتیدی که پیش از این بوده اند؛ بلکه از منظری امروزی‌تر، اجتماعی‌تر، هنری‌تر و مردمی‌تر نگاه کند و سعی کند مابین حافظ و مردم آشتی برقرار کند؛ حالا چه از لحاظ زبانی، چه از لحاظ معنا و محتوا، چه از لحاظ خوانش، چه از لحاظ نحوه برخورد یک فرد با متن، از هر کدام این‌ها بخواهد این دوستی و الفت را ایجاد کند، اتفاق بزرگی را رقم می‌زند.

در خوانش حافظ امروز، حافظ را تنانه باید خواند.
یا طبیعت‌مدارانه باید خواند. و تن و طبیعت است که حافظ را به جامعه‌ی امروز روح‌گریز ما پیوند می‌دهد. چون به هر حال ما باید برای درک حافظ، امروزمان را در نظر بگیریم. بدانیم با چه مخاطبانی سر و کار داریم. این مخاطبان کجای زندگی ما قرار دارند؟

این مخاطبان ما کسانی هستند که شاید شعر کم‌تر می‌خوانند. کسانی هستند که به ادبیات کلاسیک ما کم‌تر آگاه‌اند. اما دل‌شان می خواهد از این گنجینه استفاده کنند. دل‌شان می خواهد با پوست و گوشت و استخوان درک کنند. به قول فروغ فرخ زاد: «با تنم که مثل ساقه‌ی گیاه، آب و آفتاب و باد و خاک را می‌مکد که زندگی کند»، ما دل‌مان می‌خواهد و مخاطبان ما دل‌شان می‌خواهد که باد و آفتاب و خاک شعر را لمس کنند. طبیعت و تن شعر را لمس کنند و با آن ارتباط برقرار کنند.

حالا هر کسی که بیاید و بخواهد این گونه با حافظ مانند یک شخص برخورد کند، به مثابه یک تن، به مثابه جزوی از طبیعت، طبیعت امروز بخواهد برخورد کند، به نظر من کاری است که آینده‌ی ادبیات کلاسیک ما با آن ربط مستقیم خواهد داشت و رستگاری ادبیات ما و فهم ادبیات ما به این ارتباط خواهد داشت.

اتفاقات خوبی در این زمینه افتاده است. ما دوستانی را داریم که به خوانش‌های جدیدی از حافظ رسیده‌اند. ما دوستانی را داریم که دارند در گوشه‌گوشه‌ی ایران حافظ را جزء به جزء آنالیز می‌کنند، شیوه‌ی خوانش درست از حافظ ارائه می‌دهند و سعی می‌کنند حافظ را تکه تکه در بشقاب غذایی روح و جسم ما و جان ما قرار دهند و مخاطب ما درک کند که حافظ به دور از این فضاسازی‌های بزرگ‌مآبانه‌ی عجیب و غریب، همانی است که کنار نشسته است، با ما غذا می‌خورد، تکّه می‌اندازد، شوخی می‌کند، و با ما عاشقانه سخن می‌گوید و ما با حافظ عاشقانه می‌توانیم صحبت کنیم. سبک زندگی از حافظ بیرون بکشیم.

یکی از این دوستان، دوست پژوهش‌گر و شاعر ما آقای سهیل قاسمی اند. من این حرکت را پیش‌تر در گنجور، پیش‌تر در وب‌سایت‌شان، پیش‌تر در آثارشان دیده بودم. برای من همین حرکت بسیار ارزش‌مند است.

شیوایی کلام، خوانش درست، و ممارست ایشان در تلاش برای این که مخاطب به نحوی درست با حافظ آشنا شود. و جای خالی یک صدای گرم در شنیدن حافظ؛ می‌تواند همین امر را به ثبوت برساند که نزدیک‌تر شویم به #حافظ. و احساس کنیم که حافظ است که جلوی ما نشسته است، به ما لبخند می‌زند و دل‌اش می‌خواهد ما را آن‌گونه که هستیم قبول کند.
عاشقانه بگوییم که ادبیاتی داریم که به‌مثابه یک انسان می‌توانیم با او به گفت و گو بنشینیم.

ویدیو کامل سخنان دکتر ضیائی:
https://www.aparat.com/v/gswSW

اَلا یا اَیُّهاَ السّاقی اَدِر کَأساً و ناوِلها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

به بویِ نافه‌ای کاخِر صبا زان طُرّه بُگشاید
ز ِ تاب ِ جَعد ِ مشکینش چه خون افتاد در دل‌ها

مرا در منزل ِ جانان چه امن ِ عیش، چون هر دَم
جَرَس فریاد می‌دارد که بربندید مَحمِل‌ها

به می سجّاده رنگین کُن گرت پیر ِ مُغان گوید
که سالک بی‌خبر نبْوَد زِ راه و رسم‌ ِ منزل‌ها

شب ِ تاریک و بیم ِ موج و گردابی چنین هایل
کجا دانند حال ِ ما سبکباران ِ ساحل‌ها

همه کارم ز ِ خودکامی به بدنامی کشید آخِر
نهان کِی مانَد آن رازی کزو سازند محفل‌ها

حضوری گر همی‌خواهی از او غایب مشو حافظ!
مَتی ما تَلقَ مَن تَهوی دَع ِ الدنیا و اَهمِلها


#حافظ #غزل 1

سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل ۱۵ به خوانش رامین کریمی:
https://ganjoor.net/saadi/divan/ghazals/sh15/

#تورا_ای_کهن_بوم_و_بر_دوست‌دارم
شعر: #مهدی_اخوان_ثالث
موسیقی: #مرتضی_حنانه

۴شهریور، روز بزرگداشت مهدی اخوان ثالث گرامی باد‌.

@fereidounfarahandouz

آقای سهیل قاسمی که به همت و صدای عالی ایشان پیشتر یک دورهٔ کامل خوانش دیوان حافظ در گنجور در دسترس قرار گرفته، نوشته‌اند:

سلام!

اجراهای فریدون فرح‌اندوز از غزل‌های حافظ را (که تقریباً همه‌ی آن را شامل می‌شود) به مرور برایتان همگام سازی می‌کنم و می‌فرستم.

لطفاً اگر از لحاظ فنی برایتان دشوار نیست، این اجراها را بالاتر از اجرای من در گنجور قرار دهید.

از خود ایشان هم اجازه گرفته‌ام …

به همت ایشان تا کنون ۲۰ غزل ابتدایی حافظ با صدای جاودانهٔ استاد در دسترس قرار گرفته است.
http://blog.ganjoor.net/1398/06/07/hafez-ff/

به کمک همراه گرامی گنجور آقای سید صادق هاشمی و همزمان با ایام محرم، دیوان صامت بروجردی شاعر و نوحه‌سرای عهد قاجار، مشتمل بر بیش از ۹٬۰۰۰ بیت شعر در گنجور در دسترس قرار گرفته است:
http://blog.ganjoor.net/1398/06/11/samet/

دلم شکسته و مجروح و مبتلای حسین...

شاعر: #ابن_حسام_خوسفی
میکس:صادق اکبری
دکلمه:محمدملکشاهی

@ebnhesam

مجموعهٔ شعر «این زندگی پیامکی را دریاب» آقای داوود ملک‌زاده به همت آقای جواد احشامیان و با کسب اجازه از شاعر برای گنجور رومیزی آماده شده و در دسترس قرار گرفته است:
http://blog.ganjoor.net/1398/06/21/zendegi-e-payamaki/