🔹تهدید خانواده‌ها و فشار نهادهای امنیتی؛ راهکار جمهوری اسلامی برای ساکت کردن ورزشکاران
منابع آگاه به «ایران‌وایر» اطلاع داده‌‌اند که خانواده‌های برخی ورزشکاران، مربیان و داوران پناهنده از جمله حامیان کمپین «اتحاد برای نوید» تحت فشار نیروهای امنیتی قرار گرفته‌اند.
کمپین اتحاد برای نوید که پس از اعدام «نوید افکاری»، کشتی‌گیر جوان شیرازی شکل گرفت، برخی از ورزشکاران، مربیان و داوران ایرانی حامی این کمپین سعی کرده‌اند برای جلوگیری از اعدام، شکنجه یا تحت فشار گذاشتن ورزشکاران ایرانی از سوی جمهوری اسلامی، مجامع بین‌المللی را به تحریم ورزش ایران ترغیب کنند.
«ایران‌وایر» با برخی از ورزشکاران حامی این کمپین تماس گرفت اما آن‌ها به دلیل امنیت اعضای خانواده خود، حاضر به گفت‌وگو در این باره نشدند. البته این نخستین باری نیست که جمهوری اسلامی از اهرم فشار برای ساکت یا همراه کردن ورزشکاران استفاده می‌کند.
***
تاریخچه فشارهای امنیتی جمهوری اسلامی روی خانواده‌های ورزشکاران ایرانی کم از پیشینه‌ای که همین نظام برای تهدید و ایجاد ارعاب و وحشت فعالان سیاسی، مدافعان حقوق بشر یا خبرنگاران خارج از کشور از خود به جای گذاشته است، نیست.
خرداد سال ۱۳۶۳ خورشیدی، «اسدالله لاجوردی»، رییس وقت «اوین» تمامی زندانیان را در سالن این زندان جمع کرد. «حبیب خبیری» را از میان صفوف بیرون کشید و به او چنین گفت: «نمی‌خواهم تو برای ندامت به تلویزیون بیایی و مصاحبه کنی، همین‌جا توبه کن و همین لحظه آزاد شو!»
از میان جمعیت زنان زندانی صدایی بلند شد: «حبیب! مردانه بمیر.»
حبیب خبیری، کاپیتان تیم ملی فوتبال جوانان و امیدهای ایران و بازیکن تیم ملی بود. پیش از انقلاب، به «سازمان مجاهدین خلق» پیوست و پس از انقلاب در سال ۱۳۶۱ دستگیر شد.
نامی از کسی که این فریاد را سر داده، منتشر نشده است اما می‌گویند که او نامزد حبیب خبیری بوده که همراه با او دستگیر شده بود. حبیب را ۳۱ خرداد همان سال تیرباران کردند؛ همراه با نامزدش.
ادامه گزارش پیام یونسی پور را اینجا بخوانید👇
#اخبار_ایران #اتحاد_برای_نوید #تحریم_ورزش #ورزش #راستی_آزمایی
@Farsi_Iranwire
منابع آگاه به «ایران‌وایر» اطلاع داده‌‌اند که خانواده‌های برخی ورزشکاران، مربیان و داوران پناهنده از جمله حامیان کمپین «اتحاد برای نوید» تحت فشار نیروهای امنیتی قرار گرفته‌اند.
کمپین اتحاد برای نوید که پس از اعدام «نوید افکاری»، کشتی‌گیر جوان شیرازی شکل گرفت، برخی از ورزشکاران، مربیان و داوران ایرانی حامی این کمپین سعی کرده‌اند برای جلوگیری از اعدام، شکنجه یا تحت فشار گذاشتن ورزشکاران ایرانی از سوی جمهوری اسلامی، مجامع بین‌المللی را به تحریم ورزش ایران ترغیب کنند.
«ایران‌وایر» با برخی از ورزشکاران حامی این کمپین تماس گرفت اما آن‌ها به دلیل امنیت اعضای خانواده خود، حاضر به گفت‌وگو در این باره نشدند. البته این نخستین باری نیست که جمهوری اسلامی از اهرم فشار برای ساکت یا همراه کردن ورزشکاران استفاده می‌کند.
***
تاریخچه فشارهای امنیتی جمهوری اسلامی روی خانواده‌های ورزشکاران ایرانی کم از پیشینه‌ای که همین نظام برای تهدید و ایجاد ارعاب و وحشت فعالان سیاسی، مدافعان حقوق بشر یا خبرنگاران خارج از کشور از خود به جای گذاشته است، نیست.
خرداد سال ۱۳۶۳ خورشیدی، «اسدالله لاجوردی»، رییس وقت «اوین» تمامی زندانیان را در سالن این زندان جمع کرد. «حبیب خبیری» را از میان صفوف بیرون کشید و به او چنین گفت: «نمی‌خواهم تو برای ندامت به تلویزیون بیایی و مصاحبه کنی، همین‌جا توبه کن و همین لحظه آزاد شو!»
از میان جمعیت زنان زندانی صدایی بلند شد: «حبیب! مردانه بمیر.»
حبیب خبیری، کاپیتان تیم ملی فوتبال جوانان و امیدهای ایران و بازیکن تیم ملی بود. پیش از انقلاب، به «سازمان مجاهدین خلق» پیوست و پس از انقلاب در سال ۱۳۶۱ دستگیر شد.
نامی از کسی که این فریاد را سر داده، منتشر نشده است اما می‌گویند که او نامزد حبیب خبیری بوده که همراه با او دستگیر شده بود. حبیب را ۳۱ خرداد همان سال تیرباران کردند؛ همراه با نامزدش.
ادامه گزارش پیام یونسی پور را اینجا بخوانید👇
#اخبار_ایران #اتحاد_برای_نوید #تحریم_ورزش #ورزش #راستی_آزمایی
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
تهدید خانواده‌ها و فشار نهادهای امنیتی؛ راهکار جمهوری اسلامی برای ساکت کردن ورزشکاران
منابع آگاه به «ایران‌وایر» اطلاع داده‌‌اند که خانواده‌های برخی ورزشکاران، مربیان و داوران پناهنده از جمله حامیان کمپین «اتحاد برای نوید» تحت فشار نیروهای امنیتی قرار گرفته‌اند.
Forwarded from Iranwire
🔹تهدید خانواده‌ها و فشار نهادهای امنیتی؛ راهکار جمهوری اسلامی برای ساکت کردن ورزشکاران
منابع آگاه به «ایران‌وایر» اطلاع داده‌‌اند که خانواده‌های برخی ورزشکاران، مربیان و داوران پناهنده از جمله حامیان کمپین «اتحاد برای نوید» تحت فشار نیروهای امنیتی قرار گرفته‌اند.
کمپین اتحاد برای نوید که پس از اعدام «نوید افکاری»، کشتی‌گیر جوان شیرازی شکل گرفت، برخی از ورزشکاران، مربیان و داوران ایرانی حامی این کمپین سعی کرده‌اند برای جلوگیری از اعدام، شکنجه یا تحت فشار گذاشتن ورزشکاران ایرانی از سوی جمهوری اسلامی، مجامع بین‌المللی را به تحریم ورزش ایران ترغیب کنند.
«ایران‌وایر» با برخی از ورزشکاران حامی این کمپین تماس گرفت اما آن‌ها به دلیل امنیت اعضای خانواده خود، حاضر به گفت‌وگو در این باره نشدند. البته این نخستین باری نیست که جمهوری اسلامی از اهرم فشار برای ساکت یا همراه کردن ورزشکاران استفاده می‌کند.
***
تاریخچه فشارهای امنیتی جمهوری اسلامی روی خانواده‌های ورزشکاران ایرانی کم از پیشینه‌ای که همین نظام برای تهدید و ایجاد ارعاب و وحشت فعالان سیاسی، مدافعان حقوق بشر یا خبرنگاران خارج از کشور از خود به جای گذاشته است، نیست.
خرداد سال ۱۳۶۳ خورشیدی، «اسدالله لاجوردی»، رییس وقت «اوین» تمامی زندانیان را در سالن این زندان جمع کرد. «حبیب خبیری» را از میان صفوف بیرون کشید و به او چنین گفت: «نمی‌خواهم تو برای ندامت به تلویزیون بیایی و مصاحبه کنی، همین‌جا توبه کن و همین لحظه آزاد شو!»
از میان جمعیت زنان زندانی صدایی بلند شد: «حبیب! مردانه بمیر.»
حبیب خبیری، کاپیتان تیم ملی فوتبال جوانان و امیدهای ایران و بازیکن تیم ملی بود. پیش از انقلاب، به «سازمان مجاهدین خلق» پیوست و پس از انقلاب در سال ۱۳۶۱ دستگیر شد.
نامی از کسی که این فریاد را سر داده، منتشر نشده است اما می‌گویند که او نامزد حبیب خبیری بوده که همراه با او دستگیر شده بود. حبیب را ۳۱ خرداد همان سال تیرباران کردند؛ همراه با نامزدش.
ادامه گزارش پیام یونسی پور را اینجا بخوانید👇
#اخبار_ایران #اتحاد_برای_نوید #تحریم_ورزش #ورزش #راستی_آزمایی
@Farsi_Iranwire
منابع آگاه به «ایران‌وایر» اطلاع داده‌‌اند که خانواده‌های برخی ورزشکاران، مربیان و داوران پناهنده از جمله حامیان کمپین «اتحاد برای نوید» تحت فشار نیروهای امنیتی قرار گرفته‌اند.
کمپین اتحاد برای نوید که پس از اعدام «نوید افکاری»، کشتی‌گیر جوان شیرازی شکل گرفت، برخی از ورزشکاران، مربیان و داوران ایرانی حامی این کمپین سعی کرده‌اند برای جلوگیری از اعدام، شکنجه یا تحت فشار گذاشتن ورزشکاران ایرانی از سوی جمهوری اسلامی، مجامع بین‌المللی را به تحریم ورزش ایران ترغیب کنند.
«ایران‌وایر» با برخی از ورزشکاران حامی این کمپین تماس گرفت اما آن‌ها به دلیل امنیت اعضای خانواده خود، حاضر به گفت‌وگو در این باره نشدند. البته این نخستین باری نیست که جمهوری اسلامی از اهرم فشار برای ساکت یا همراه کردن ورزشکاران استفاده می‌کند.
***
تاریخچه فشارهای امنیتی جمهوری اسلامی روی خانواده‌های ورزشکاران ایرانی کم از پیشینه‌ای که همین نظام برای تهدید و ایجاد ارعاب و وحشت فعالان سیاسی، مدافعان حقوق بشر یا خبرنگاران خارج از کشور از خود به جای گذاشته است، نیست.
خرداد سال ۱۳۶۳ خورشیدی، «اسدالله لاجوردی»، رییس وقت «اوین» تمامی زندانیان را در سالن این زندان جمع کرد. «حبیب خبیری» را از میان صفوف بیرون کشید و به او چنین گفت: «نمی‌خواهم تو برای ندامت به تلویزیون بیایی و مصاحبه کنی، همین‌جا توبه کن و همین لحظه آزاد شو!»
از میان جمعیت زنان زندانی صدایی بلند شد: «حبیب! مردانه بمیر.»
حبیب خبیری، کاپیتان تیم ملی فوتبال جوانان و امیدهای ایران و بازیکن تیم ملی بود. پیش از انقلاب، به «سازمان مجاهدین خلق» پیوست و پس از انقلاب در سال ۱۳۶۱ دستگیر شد.
نامی از کسی که این فریاد را سر داده، منتشر نشده است اما می‌گویند که او نامزد حبیب خبیری بوده که همراه با او دستگیر شده بود. حبیب را ۳۱ خرداد همان سال تیرباران کردند؛ همراه با نامزدش.
ادامه گزارش پیام یونسی پور را اینجا بخوانید👇
#اخبار_ایران #اتحاد_برای_نوید #تحریم_ورزش #ورزش #راستی_آزمایی
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
تهدید خانواده‌ها و فشار نهادهای امنیتی؛ راهکار جمهوری اسلامی برای ساکت کردن ورزشکاران
منابع آگاه به «ایران‌وایر» اطلاع داده‌‌اند که خانواده‌های برخی ورزشکاران، مربیان و داوران پناهنده از جمله حامیان کمپین «اتحاد برای نوید» تحت فشار نیروهای امنیتی قرار گرفته‌اند.