🔹ترور زنان خبرنگار در افغانستان؛ چه کسی مسئول تامین امنیت آن‌ها است؟
سه‌شنبه ۱۲ اسفند ۱۳۹۹، روز خونینی در افغانستان بود؛ سه زن از اهالی رسانه در دو تیراندازی در شهر «جلال آباد» این کشور کشته شدند. در ماه‌های اخیر چندین عملیات نظامی علیه روزنامه‌نگارانی که تنها به وظیفه و دغدغه خود؛ یعنی اطلاع و آگاهی‌رسانی مشغول بودند، اتفاق افتاد و ده‌ها تن از اهالی رسانه را به کام مرگ فرستاد. در عین‌حال، هم‌زمان با تشدید ناامنی در این کشور، بسیاری از کنش‌گران و اهالی رسانه، کشور خود را ترک کردند و رهسپار دیگر جغرافیا شدند. «مرسل وحیدی»، «شهناز رووفی» و «سعدیه سادات» سه تن از اهالی رسانه مشغول به کار در تلویزیون «انعکاس» افغانستان بودند که روز سه‌شنبه جان خود را بر اثر عملیات مسلحانه از دست دادند. این در حالی است که «ملاله میوند» دیگر همکار این رسانه، در آذر سال جاری، پس از ماه‌ها تهدید امنیتی، ترور شد. بسیاری از اهالی رسانه و جامعه کنش‌گر افغانستان معتقدند که حکومت این کشور در تامین امنیت روزنامه‌‌نگاران و اهالی رسانه، ناتوان است.
طبق خبر تلویزیون «طلوع» پیکر سه کشته این عملیات تروریستی، در «جلال‌آباد» به خاک سپرده می‌شوند.
***
بعدازظهر سه‌شنبه ۱۲ اسفند به ناگهان خبرگزاری‌های افغانستان اعلام می‌کنند که سه عضو از خانواده رسانه‌ای این کشور در پی عملیاتی مسلحانه کشته شده‌اند. تلویزیون «انعکاس» در صفحه فیس‌بوک خود به نقل از شاهدان عینی خبر می‌دهد که حوالی ساعت ۴:۳۰ دقیقه بعدازظهر دو فرد مسلح، دو کارمند این رسانه را هدف مستقیم گلوله‌های خود قرار می‌دهند و نفر سوم هم در پی تیراندازی آن‌ها جان می‌بازد. طبق اطلاعات موجود، «شهناز رووفی» و «سعدیه سادات»، در کوچه‌ای نزدیک تلویزیون انعکاس و «مرسل وحیدی»، پس از پیاده شدن از موتور سه‌چرخه‌ای که او را به مقصد رسانده بود، کشته شدند.
این واقعه در حالی رخ می‌دهد که دو ماه و نیم پیش، در ۱۰ دسامبر ۲۰۲۰ «ملاله میوند» گوینده همین تلویزیون وقتی به طرف دفتر خود می‌رفت، از سوی افراد مسلح ناشناس مورد هدف گلوله قرار گرفت.
#خبرنگاری_جرم_نیست #شهروندخبرنگار #ترور_خبرنگاران_افغانستانی #خبرنگاران_زن_افغانستان
ادامه گزارش دانیال دایان را در اینجا بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire
سه‌شنبه ۱۲ اسفند ۱۳۹۹، روز خونینی در افغانستان بود؛ سه زن از اهالی رسانه در دو تیراندازی در شهر «جلال آباد» این کشور کشته شدند. در ماه‌های اخیر چندین عملیات نظامی علیه روزنامه‌نگارانی که تنها به وظیفه و دغدغه خود؛ یعنی اطلاع و آگاهی‌رسانی مشغول بودند، اتفاق افتاد و ده‌ها تن از اهالی رسانه را به کام مرگ فرستاد. در عین‌حال، هم‌زمان با تشدید ناامنی در این کشور، بسیاری از کنش‌گران و اهالی رسانه، کشور خود را ترک کردند و رهسپار دیگر جغرافیا شدند. «مرسل وحیدی»، «شهناز رووفی» و «سعدیه سادات» سه تن از اهالی رسانه مشغول به کار در تلویزیون «انعکاس» افغانستان بودند که روز سه‌شنبه جان خود را بر اثر عملیات مسلحانه از دست دادند. این در حالی است که «ملاله میوند» دیگر همکار این رسانه، در آذر سال جاری، پس از ماه‌ها تهدید امنیتی، ترور شد. بسیاری از اهالی رسانه و جامعه کنش‌گر افغانستان معتقدند که حکومت این کشور در تامین امنیت روزنامه‌‌نگاران و اهالی رسانه، ناتوان است.
طبق خبر تلویزیون «طلوع» پیکر سه کشته این عملیات تروریستی، در «جلال‌آباد» به خاک سپرده می‌شوند.
***
بعدازظهر سه‌شنبه ۱۲ اسفند به ناگهان خبرگزاری‌های افغانستان اعلام می‌کنند که سه عضو از خانواده رسانه‌ای این کشور در پی عملیاتی مسلحانه کشته شده‌اند. تلویزیون «انعکاس» در صفحه فیس‌بوک خود به نقل از شاهدان عینی خبر می‌دهد که حوالی ساعت ۴:۳۰ دقیقه بعدازظهر دو فرد مسلح، دو کارمند این رسانه را هدف مستقیم گلوله‌های خود قرار می‌دهند و نفر سوم هم در پی تیراندازی آن‌ها جان می‌بازد. طبق اطلاعات موجود، «شهناز رووفی» و «سعدیه سادات»، در کوچه‌ای نزدیک تلویزیون انعکاس و «مرسل وحیدی»، پس از پیاده شدن از موتور سه‌چرخه‌ای که او را به مقصد رسانده بود، کشته شدند.
این واقعه در حالی رخ می‌دهد که دو ماه و نیم پیش، در ۱۰ دسامبر ۲۰۲۰ «ملاله میوند» گوینده همین تلویزیون وقتی به طرف دفتر خود می‌رفت، از سوی افراد مسلح ناشناس مورد هدف گلوله قرار گرفت.
#خبرنگاری_جرم_نیست #شهروندخبرنگار #ترور_خبرنگاران_افغانستانی #خبرنگاران_زن_افغانستان
ادامه گزارش دانیال دایان را در اینجا بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
ترور زنان خبرنگار در افغانستان؛ چه کسی مسئول تامین امنیت آن‌ها است؟
دانیال دایان؛ شهروندخبرنگار
🔹صدای آشنای شهناز روفی، خبرنگار افغانستانی برای همیشه خاموش شد
دوازدهم اسفند ۱۳۹۹، رسانه‌های افغانستان خبر از ترور سه زن خبرنگار دادند؛ «مرسل وحیدی»، «شهناز روفی» و «سعدیه سادات». این سه نفر از اهالی رسانه و فعال در تلویزیون «انعکاس» بودند که هدف گلوله قرار گرفتند و کشته شدند.
ولایت [استان] «ننگرهار» در افغانستان یکی از مناطق سنتی است که تعصبات اجتماعی حاکم بر آن در کنار ناامنی‌های گروه‌های تندرو، زندگی را برای زنان سخت کرده است. در این میان، زنان خبرنگار از موج تهدیدات در امان نیستند و خطر جانی آن‌ها را تهدید می‌کند. ترور این سه زن خبرنگار، اهالی رسانه افغانستان را در نگرانی و شوک فرو برده و زمزمه‌ها، حاکی از ناامن‌تر شدن شرایط برای زنان فعال در این بخش است. خانواده «شهناز روفی» با وجود ناامنی‌های بسیار، برای «ایران‌وایر» از فرزندشان روایت کردند که چه‌طور در تلاش برای رسیدن به آرزوهایش بود اما صدایش را برای همیشه خاموش کردند.
***
«برای‌تان بگویم که یگانه نان‌آور خانه، همین شهناز بود. پدرش و اعضای خانواده‌اش هیچ‌کدام کار و درآمد ندارند.»شهناز روفی ۲۳ ساله بود و یک سال و نیم می‌شد که در تلویزیون انعکاس فعالیت داشت. او در بخش دوبله تلویزیون کار می‌کرد و هنوز صدای دل‌نوازش در گوش بسیاری از ساکنان استان ننگرهار طنین‌انداز است. شهروندان این استان که پای تلویزیون به تماشای سریال می‌نشستند، با صدای او انس گرفته بودند. اما این صدا برای همیشه به ضرب گلوله خاموش شد.
#شهروندخبرنگار #خبرنگاری_جرم_نیست #ترور_خبرنگاران_افغانستانی #زنان_خبرنگار
ادامه گزارش باقر ابراهیمی را در اینجا بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire
دوازدهم اسفند ۱۳۹۹، رسانه‌های افغانستان خبر از ترور سه زن خبرنگار دادند؛ «مرسل وحیدی»، «شهناز روفی» و «سعدیه سادات». این سه نفر از اهالی رسانه و فعال در تلویزیون «انعکاس» بودند که هدف گلوله قرار گرفتند و کشته شدند.
ولایت [استان] «ننگرهار» در افغانستان یکی از مناطق سنتی است که تعصبات اجتماعی حاکم بر آن در کنار ناامنی‌های گروه‌های تندرو، زندگی را برای زنان سخت کرده است. در این میان، زنان خبرنگار از موج تهدیدات در امان نیستند و خطر جانی آن‌ها را تهدید می‌کند. ترور این سه زن خبرنگار، اهالی رسانه افغانستان را در نگرانی و شوک فرو برده و زمزمه‌ها، حاکی از ناامن‌تر شدن شرایط برای زنان فعال در این بخش است. خانواده «شهناز روفی» با وجود ناامنی‌های بسیار، برای «ایران‌وایر» از فرزندشان روایت کردند که چه‌طور در تلاش برای رسیدن به آرزوهایش بود اما صدایش را برای همیشه خاموش کردند.
***
«برای‌تان بگویم که یگانه نان‌آور خانه، همین شهناز بود. پدرش و اعضای خانواده‌اش هیچ‌کدام کار و درآمد ندارند.»شهناز روفی ۲۳ ساله بود و یک سال و نیم می‌شد که در تلویزیون انعکاس فعالیت داشت. او در بخش دوبله تلویزیون کار می‌کرد و هنوز صدای دل‌نوازش در گوش بسیاری از ساکنان استان ننگرهار طنین‌انداز است. شهروندان این استان که پای تلویزیون به تماشای سریال می‌نشستند، با صدای او انس گرفته بودند. اما این صدا برای همیشه به ضرب گلوله خاموش شد.
#شهروندخبرنگار #خبرنگاری_جرم_نیست #ترور_خبرنگاران_افغانستانی #زنان_خبرنگار
ادامه گزارش باقر ابراهیمی را در اینجا بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
صدای آشنای شهناز روفی، خبرنگار افغانستانی برای همیشه خاموش شد
باقر ابراهیمی