🔹تفاوت عکاسی برهنه و پورن؛ فرق هنر و تجارت
بهمن ماه ۱۳۴۹ مجله‌ای به نام «این هفته در تهران» انتشار اولین نسخه فارسی خود را آغاز کرد. این مجله را نخستین نشریه «پورن» در ایران می‌دانند. «جواد علامیر»، مدیر این نشریه که تحصیل‌کرده اروپا بود، پس از انفجار دفتر مجله که در سال ۱۳۵۱ روی داد، انتشار «این هفته» را متوقف کرد. بعد از آن به شکل رسمی هیچ رسانه ایرانی به طور رسمی در این حوزه برای فارسی‌زبان‌ها فعالیت نکرد. در نتیجه، بررسی آثار این نشریات در فضای ایران هرگز ممکن نبود و بحث‌های جدی‌تر مانند تفاوت پورنوگرافی، اروتیسیسم و عکاسی برهنه (Nude) بیشتر معطوف به حوزه رسانه‌های غربی بوده است.
بعد از انعکاس مطلب «نیویورک تایمز» درباره سایت «پورن‌هاب» در ایران‌وایر و برخی سایت‌های فارسی‌زبان، این موضوع بار دیگر مطرح شد. در این گزارش، یک عکاس ایرانی که در سال‌های گذشته عکاسی چندین پروژه در ژانر برهنه را بر عهده داشته، از تجربه‌اش می‌گوید.
***
«ناصر کیان‌ارثی»، ۳۶ ساله، زاده شیراز و دانش‌آموخته رشته عکاسی از دانشکده Sint-Lukas بلژیک است. او در پاسخ به این پرسش که چه تفاوتی بین عکاسی برهنه و پورنوگرافی وجود دارد، به ایران‌وایر می‌گوید: «در عکاسی ”نود”، برهنگی به معنی پذیرفتن بدن انسان به همان شکلی‌ست که هست. عکاسی نود برای خود من در روزهایی ابتدایی این بود: بدن را به عنوان جزیی جدایی‌ناپذیر از هر چیزی که در جهان وجود دارد، بپذیرم. صنعت «پورن» بدن را به مانند ماشینی صنعتی عرضه می‌کند که محصول‌اش خارج شده از آن شهوت ناب است.»
او می‌افزاید: «در عکاسی نود، عکاس به فرم و خلق اهمیت می‌دهد که صرفا میل جنسی در آن اولویت یا محور نیست اما عکاسی پورن، با اینکه تجارتی بزرگ است، هدفش فقط رسیدن به لذتی جنسی است. در عکاسی برهنه یا همان نود، عکاس به بدن نگاهی مفهومی دارد و با استفاده از استعاره به چیزی می‌رسد که در نهایت سبب می‌شود به این نوع عکاسی بگوییم هنر.»
جزییات را در گزارش محمد تنگستانی بخوانید:👇
#پورن_هاب #عکاسی_برهنه #آن_سوی_خبر #اطلاع_رسانی
@Farsi_Iranwire
بهمن ماه ۱۳۴۹ مجله‌ای به نام «این هفته در تهران» انتشار اولین نسخه فارسی خود را آغاز کرد. این مجله را نخستین نشریه «پورن» در ایران می‌دانند. «جواد علامیر»، مدیر این نشریه که تحصیل‌کرده اروپا بود، پس از انفجار دفتر مجله که در سال ۱۳۵۱ روی داد، انتشار «این هفته» را متوقف کرد. بعد از آن به شکل رسمی هیچ رسانه ایرانی به طور رسمی در این حوزه برای فارسی‌زبان‌ها فعالیت نکرد. در نتیجه، بررسی آثار این نشریات در فضای ایران هرگز ممکن نبود و بحث‌های جدی‌تر مانند تفاوت پورنوگرافی، اروتیسیسم و عکاسی برهنه (Nude) بیشتر معطوف به حوزه رسانه‌های غربی بوده است.
بعد از انعکاس مطلب «نیویورک تایمز» درباره سایت «پورن‌هاب» در ایران‌وایر و برخی سایت‌های فارسی‌زبان، این موضوع بار دیگر مطرح شد. در این گزارش، یک عکاس ایرانی که در سال‌های گذشته عکاسی چندین پروژه در ژانر برهنه را بر عهده داشته، از تجربه‌اش می‌گوید.
***
«ناصر کیان‌ارثی»، ۳۶ ساله، زاده شیراز و دانش‌آموخته رشته عکاسی از دانشکده Sint-Lukas بلژیک است. او در پاسخ به این پرسش که چه تفاوتی بین عکاسی برهنه و پورنوگرافی وجود دارد، به ایران‌وایر می‌گوید: «در عکاسی ”نود”، برهنگی به معنی پذیرفتن بدن انسان به همان شکلی‌ست که هست. عکاسی نود برای خود من در روزهایی ابتدایی این بود: بدن را به عنوان جزیی جدایی‌ناپذیر از هر چیزی که در جهان وجود دارد، بپذیرم. صنعت «پورن» بدن را به مانند ماشینی صنعتی عرضه می‌کند که محصول‌اش خارج شده از آن شهوت ناب است.»
او می‌افزاید: «در عکاسی نود، عکاس به فرم و خلق اهمیت می‌دهد که صرفا میل جنسی در آن اولویت یا محور نیست اما عکاسی پورن، با اینکه تجارتی بزرگ است، هدفش فقط رسیدن به لذتی جنسی است. در عکاسی برهنه یا همان نود، عکاس به بدن نگاهی مفهومی دارد و با استفاده از استعاره به چیزی می‌رسد که در نهایت سبب می‌شود به این نوع عکاسی بگوییم هنر.»
جزییات را در گزارش محمد تنگستانی بخوانید:👇
#پورن_هاب #عکاسی_برهنه #آن_سوی_خبر #اطلاع_رسانی
@Farsi_Iranwire
IranWire | خانه
تفاوت عکاسی برهنه و پورن؛ فرق هنر و تجارت
بهمن ماه ۱۳۴۹ مجله‌ای به نام «این هفته در تهران» انتشار اولین نسخه فارسی خود را آغاز کرد. این مجله را نخستین نشریه «پورن» در ایران می‌دانند. «جواد علامیر»، مدیر این نشریه که تحصیل‌کرده اروپا بود، پس از انفجار دفتر مجله که در سال ۱۳۵۱ روی داد، انتشار «این…