#تحلیل
#تجارت_جهانی
🛢 نفت ایران و ذخایر استراتژیک #چین
✍🏻 دکتر روح‌اله کهن‌هوش نژاد؛ تحلیلگر اقتصاد #انرژی
🔷 مصرف یا #واردات نفت بهترین نشانه روند آتی تقاضای طلای سیاه نیست. اگرچه رشد #تولید ناخالص داخلی کشورها همچنان نشانگر جامعی از تغییرات ساختاری در تقاضا تلقی می‌شود، اما واردات #نفت مشتریان عمده می‌تواند گمراه‌کننده باشد و ضعف‌های بنیادین #تقاضا را پنهان نماید.
🔷 در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ با سقوط #قیمت نفت به کمترین حد خود در شش سال قبل از آن، بسیاری از کشورها به پر کردن ذخایر #استراتژیک خود ترغیب شدند. این روند در چین مشهودتر بود. واردات نفت این کشور علیرغم کند شدن رشد #اقتصادی به رشد خود ادامه داد. #چین هدف نرخ رشد خود را در سال ۲۰۱۵ هفت درصد اعلام کرد که کمترین میزان دو دهه اخیر محسوب می‌شد. اما در همین سال نیز واردات نفت این کشور افزایش یافت.
🔷 پر کردن #ذخایر استراتژیک با نفت ارزان دلیل این رشد واردات نفت خام است. به لطف تلاش‌های چین برای پر کردن ذخایر استراتژیک خود، تقاضا برای نفت خام در سه ماهه آخر سال ۲۰۱۴ پس از قرار گرفتن در پایین‌تر از حد مورد انتظار در طول سال مجدداً احیا شد.
🔷 خریدهای نفتی با هدف پر کردن ذخایر استراتژیک تا حد زیادی در چین و به میزان کمتری در #هند عاملی مهم برای احیای تقاضای جهانی نفت محسوب می‌شود. حتی کشورهایی نظیر #ویتنام که ذخایر استراتژیک ندارند نیز از قیمت‌های پایین نفت برای افزایش موجودی انبارهای #تجاری پالایشگاه‌های خود استفاده می‌کنند.
❇️ در #صنعت نفت دو نوع ذخیره وجود دارد که عبارتند از استراتژیک و تجاری. ذخیره تجاری یا ذخیره احتیاطی به نفتی اطلاق می‌شود که برای عملیات معمول روزانه در #پالایشگاه‌ها یا پایانه‌های نفتی یا در محل‌های مصرف حرفه‌ای و نیمه حرفه‌ای نفت همچون #نیروگاه‌ها و یا حتی توسط مصرف‌کننده نهایی ذخیره شده باشد. اما ذخایر استراتژیک به ذخایری گفته می‌شود که با هدف تامین #نیاز در زمان اختلالات یا قطعی عرضه نگهداری می‌شود.
🔷 دولت‌های اندکی خود اقدام به ذخیره نفت خام می‌کنند ولی بیشتر دولت‌ها تولیدکنندگان نفت و پالایشگاه‌ها را مجبور به نگهداری ذخایر بیشتر می‌کنند. دولت‌های #آمریکا و چین جزو معدود دولت‌هایی هستند که خود اقدام به ذخیره‌سازی نفت می‌کنند.
🔷 برنامه ذخیره استراتژیک نفت آمریکا از سال ۱۹۷۷ و در واکنش به #تحریم نفتی کشورهای عربی در سال‌های ۱۹۷۳ و ۱۹۷۴ شروع شد. اما چینی‌ها برنامه خود را از سال ۲۰۰۶ آغاز کرد‌ه‌اند. پکن برای اولین بار در نوامبر ۲۰۱۴ از جزییات برنامه ذخیره نفت خام خود پرده برداشت و اعلام کرد که در ۴ مکان مختلف اقدام به نگهداری مجموعا ۹۱ میلیون بشکه نفت خواهد کرد.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
🔶 درحال حاضر نیز برخی آمارهای #بین‌المللی از جمله آمارهای منتشر شده در نشریه معتبر پلاتس نشان می‌دهد چین نفت خریداری شده از ایران طی ماه میلادی گذشته (ژوئن) را به ذخایر استراتژیک خود در سواحل شهرهای تیانجین، هوژو و جینجو تزریق کرده است. این مسأله نشان می‌دهد نفت ایران که با پالایشگاه‌های چینی سازگاری دارد، همچنان مورد علاقه این کشور است.
🔶 براساس آمار #گمرک چین، این کشور در ماه ژوئن ۲۰۱۹ بیش از ۲۰۹ هزار بشکه نفت از ایران وارد کرده که حدوداً معادل سه نفت‌کش غول‌پیکر است.
🔶 این میزان واردات حدود ۶۰ درصد کمتر از #واردات ماه مشابه سال قبل است که دلیل اصلی این کاهش لغو #معافیت‌های مربوط به خرید نفت از ایران و فشارهای آمریکا در این زمینه است. شواهد نشان می‌دهد چین از اواخر سال ۲۰۱۸ فرآیند #ذخیره‌سازی نفت خریداری شده از ایران را آغاز کرده است.
🔶 #زیرساخت‌های ذخیره‌سازی نفت در تیانجین، هوژو و جینجو بخشی از جدیدترین تأسیساتی است که چین در جریان مرحله دوم توسعه ذخایر استراتژیک خود احداث کرده و این سه نقطه مجموعاً ۵۰ میلیون بشکه گنجایش دارند.
🔶 آمارهای رسمی نشان می‌دهد چین در نیمه اول سال ۲۰۱۹ نزدیک به ۱۰ میلیون بشکه در روز نفت وارد کرده که نسبت به مدت مشابه سال گذشته حدود ۹ درصد افزایش داشته است. اما آخرین باری که چین به طور رسمی میزان ذخایر خود را افشا نموده به اواخر سال ۲۰۱۷ بر می‌گردد که اداره ملی آمار چین، این میزان را بالغ بر ۲۷۶ میلیون بشکه اعلام کرد. برآوردها نشان می‌دهد این ذخایر حدود ۲۵ درصد افزایش یافته و هدف چین رسیدن به ذخیره ۵۵۰ میلیون بشکه‌ای تا پایان سال ۲۰۲۰ است. براساس #آمار واردات نفت چین در ماه گذشته، ایران یازدهمین کشور تأمین‌کننده نفت چین است و به نظر می‌رسد چین برای رسیدن به اهداف خود همچنان به نفت #ایران نیاز دارد.
🌐 دفتر مطالعات #دیپلماسی_اقتصادی
🆔 @EconomicDiplomacyISU
#تجارت_جهانی
🛢 نفت ایران و ذخایر استراتژیک #چین
✍🏻 دکتر روح‌اله کهن‌هوش نژاد؛ تحلیلگر اقتصاد #انرژی
🔷 مصرف یا #واردات نفت بهترین نشانه روند آتی تقاضای طلای سیاه نیست. اگرچه رشد #تولید ناخالص داخلی کشورها همچنان نشانگر جامعی از تغییرات ساختاری در تقاضا تلقی می‌شود، اما واردات #نفت مشتریان عمده می‌تواند گمراه‌کننده باشد و ضعف‌های بنیادین #تقاضا را پنهان نماید.
🔷 در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ با سقوط #قیمت نفت به کمترین حد خود در شش سال قبل از آن، بسیاری از کشورها به پر کردن ذخایر #استراتژیک خود ترغیب شدند. این روند در چین مشهودتر بود. واردات نفت این کشور علیرغم کند شدن رشد #اقتصادی به رشد خود ادامه داد. #چین هدف نرخ رشد خود را در سال ۲۰۱۵ هفت درصد اعلام کرد که کمترین میزان دو دهه اخیر محسوب می‌شد. اما در همین سال نیز واردات نفت این کشور افزایش یافت.
🔷 پر کردن #ذخایر استراتژیک با نفت ارزان دلیل این رشد واردات نفت خام است. به لطف تلاش‌های چین برای پر کردن ذخایر استراتژیک خود، تقاضا برای نفت خام در سه ماهه آخر سال ۲۰۱۴ پس از قرار گرفتن در پایین‌تر از حد مورد انتظار در طول سال مجدداً احیا شد.
🔷 خریدهای نفتی با هدف پر کردن ذخایر استراتژیک تا حد زیادی در چین و به میزان کمتری در #هند عاملی مهم برای احیای تقاضای جهانی نفت محسوب می‌شود. حتی کشورهایی نظیر #ویتنام که ذخایر استراتژیک ندارند نیز از قیمت‌های پایین نفت برای افزایش موجودی انبارهای #تجاری پالایشگاه‌های خود استفاده می‌کنند.
❇️ در #صنعت نفت دو نوع ذخیره وجود دارد که عبارتند از استراتژیک و تجاری. ذخیره تجاری یا ذخیره احتیاطی به نفتی اطلاق می‌شود که برای عملیات معمول روزانه در #پالایشگاه‌ها یا پایانه‌های نفتی یا در محل‌های مصرف حرفه‌ای و نیمه حرفه‌ای نفت همچون #نیروگاه‌ها و یا حتی توسط مصرف‌کننده نهایی ذخیره شده باشد. اما ذخایر استراتژیک به ذخایری گفته می‌شود که با هدف تامین #نیاز در زمان اختلالات یا قطعی عرضه نگهداری می‌شود.
🔷 دولت‌های اندکی خود اقدام به ذخیره نفت خام می‌کنند ولی بیشتر دولت‌ها تولیدکنندگان نفت و پالایشگاه‌ها را مجبور به نگهداری ذخایر بیشتر می‌کنند. دولت‌های #آمریکا و چین جزو معدود دولت‌هایی هستند که خود اقدام به ذخیره‌سازی نفت می‌کنند.
🔷 برنامه ذخیره استراتژیک نفت آمریکا از سال ۱۹۷۷ و در واکنش به #تحریم نفتی کشورهای عربی در سال‌های ۱۹۷۳ و ۱۹۷۴ شروع شد. اما چینی‌ها برنامه خود را از سال ۲۰۰۶ آغاز کرد‌ه‌اند. پکن برای اولین بار در نوامبر ۲۰۱۴ از جزییات برنامه ذخیره نفت خام خود پرده برداشت و اعلام کرد که در ۴ مکان مختلف اقدام به نگهداری مجموعا ۹۱ میلیون بشکه نفت خواهد کرد.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
🔶 درحال حاضر نیز برخی آمارهای #بین‌المللی از جمله آمارهای منتشر شده در نشریه معتبر پلاتس نشان می‌دهد چین نفت خریداری شده از ایران طی ماه میلادی گذشته (ژوئن) را به ذخایر استراتژیک خود در سواحل شهرهای تیانجین، هوژو و جینجو تزریق کرده است. این مسأله نشان می‌دهد نفت ایران که با پالایشگاه‌های چینی سازگاری دارد، همچنان مورد علاقه این کشور است.
🔶 براساس آمار #گمرک چین، این کشور در ماه ژوئن ۲۰۱۹ بیش از ۲۰۹ هزار بشکه نفت از ایران وارد کرده که حدوداً معادل سه نفت‌کش غول‌پیکر است.
🔶 این میزان واردات حدود ۶۰ درصد کمتر از #واردات ماه مشابه سال قبل است که دلیل اصلی این کاهش لغو #معافیت‌های مربوط به خرید نفت از ایران و فشارهای آمریکا در این زمینه است. شواهد نشان می‌دهد چین از اواخر سال ۲۰۱۸ فرآیند #ذخیره‌سازی نفت خریداری شده از ایران را آغاز کرده است.
🔶 #زیرساخت‌های ذخیره‌سازی نفت در تیانجین، هوژو و جینجو بخشی از جدیدترین تأسیساتی است که چین در جریان مرحله دوم توسعه ذخایر استراتژیک خود احداث کرده و این سه نقطه مجموعاً ۵۰ میلیون بشکه گنجایش دارند.
🔶 آمارهای رسمی نشان می‌دهد چین در نیمه اول سال ۲۰۱۹ نزدیک به ۱۰ میلیون بشکه در روز نفت وارد کرده که نسبت به مدت مشابه سال گذشته حدود ۹ درصد افزایش داشته است. اما آخرین باری که چین به طور رسمی میزان ذخایر خود را افشا نموده به اواخر سال ۲۰۱۷ بر می‌گردد که اداره ملی آمار چین، این میزان را بالغ بر ۲۷۶ میلیون بشکه اعلام کرد. برآوردها نشان می‌دهد این ذخایر حدود ۲۵ درصد افزایش یافته و هدف چین رسیدن به ذخیره ۵۵۰ میلیون بشکه‌ای تا پایان سال ۲۰۲۰ است. براساس #آمار واردات نفت چین در ماه گذشته، ایران یازدهمین کشور تأمین‌کننده نفت چین است و به نظر می‌رسد چین برای رسیدن به اهداف خود همچنان به نفت #ایران نیاز دارد.
🌐 دفتر مطالعات #دیپلماسی_اقتصادی
🆔 @EconomicDiplomacyISU
