🔴ای تاریخ، تکرار شو...


📍على بن ابى رافع که در بیت المال امیر المؤمنین خدمت می‌کرد گفت:

دختر او (علی علیه السلام) یک گردنبند مروارید در روزهاى عید قربان به امانت تضمین شده از من گرفت که پس از سه روز آن را بازگرداند. على «ع» آن را برگردن وى دید، برداشت و به من گفت:

🔻«در مال مسلمانان خیانت می‌کنى؟»

داستان را براى او نقل کردم و گفتم که من آن را از مال خود تضمین کرده‏‌ام.

گفت:

🔻«همین امروز آن را باز گردان و اگر بار دیگر چنین کنى به کیفر من گرفتار خواهى شد».

سپس گفت:

🔻«اگر دخترم این گردنبند را جز به صورت امانت تضمین شده گرفته بود، نخستین زن، از بنى هاشم مى‏‌بود که دستش به جرم سرقت بریده می‌شد».

دخترش در این باره چیزى گفت (توجیهی کرد)، على به او گفت:

🔻«اى دختر على بن ابى طالب! از
قبول حق تن مزن، آیا همه زنان مهاجر در این عید از چنین گردنبندى استفاده می‌کنند».

📝این سخن امام است به یکى از دختران خود، که گردنبندى از
مروارید از بیت المال به امانت تضمینى گرفته بود، که پس از سه روز- ایّام عید قربان- آن را بازگرداند، امام آن را دید و از گردنش برداشت...
و چه عظمتى دارد این گونه استوارى درباره حق و عدل، و چه موضع‌گیری مترقیی است اینسان انسان‌ها را مساوى شمردن، تا آن حد که على «ع» به آن رضا نداد که دخترش زیورى داشته باشد که دیگر دختران و زنان ندارند.

✅پس اى تاریخ! آیا نمی‌توانى که این گونه روزها را تکرار کنى؟…

📚 #الحیات_ج5_ص254

#عیدقربان
#عدالت
#مساوات

#استادمحمدرضاحکیمی↙️

✅ سوختن در آتش تنهایی اخلاقی؛
بررسی پدیده خودسوزی از منظر طردشدگان اجتماعی

✍#مرتضی_کریمی (چاپ شده در روزنامه #آتیه_نو، یکشنیه 18 شهریور 97)

🔅 #خودسوزی، حاوی بیشترین و قوی‌ترین بار نمادین اعتراض است. این بار نمادین و پیام از این جهت حاوی قدرت است که خودسوزی، با درد شدید همراه بوده و قربانی در صورت نجات مدت‌های طولانی با عوارض و زخم‌های جسمی و روحی دست به گریبان خواهد بود. بنابراین بر خلاف آنچه ممکن است برخی مسئولان برای توجیه شرایط نامساعد معیشتی در رسانه‌ها بازگو کنند، خودسوزی ممکن نیست از سر تظاهر یا #مظلوم‌نمایی انجام شود. بلکه این عمل دردناک بازگو کننده مستقیم، عریان، ساده و مشخص نهایت رنجی است که قربانی را وادار به آخرین راه نشان دادن اعتراض خود به شرایط موجود کرده است. بنابراین خودسوزی بر خلاف خودکشی، انگیزه‌ای در خود و محدود به خود نیست. همچنین برخلاف اعمال تروریستی یا عملیات انتحاری، به جای آسیب‌زدن به دیگران، خود را به عنوان قربانی انتخاب می‌کند، تا هر توجیه و بهانه‌ای را برای شنوده‌نشدن از دیگران بگیرد.

🔅 در بیشتر #خودسوزی‌ها، سوختن، از نوع درجه سه است، که در آن درد فیزیکی تقریبا وجود ندارد، چرا چون میزان و عمق آسیب آنقدر شدید است که عصب‌هایی که وظیفه درک و احساس درد را دارند نیز همراه باقی بافت‌های بدن می‌سوزند. به همین دلیل تقریبا امیدی به بهبودی اعضای و بافت‌های سوخته شده نیست. بنابراین کمتر کسی خودسوزی را به عنوان راهی برای مظلوم‌نمایی یا حتی خودکشی انتخاب می‌کند. جالب آنکه طبق آمار، که در مجله تحقیق و مراقبت از سوختگی توسط علیرضا احمدی منتشر شد، کمتر از یک درصد خودکشی‌ها در کشورهای توسعه یافته، که از نظر آزادی بیان و امکان احقاق حق در سطح بالاتری قرار دارند، در اثر خودسوزی‌ صورت گرفته است. این آمار در برخی نقاط از کشورهای در حال توسعه، از 40 تا 71 درصد خودکشی‌ها را تشکیل داده است.

🔅مسولین عموما مدعی می‌شوند که رفتار یا تقاضاهای افراد از طبقه محروم جامعه، افرادی مانند #کولبران، #دست_فروشان، #زاغه_نشینان، خودسوزان... قانونی نیست. اما مساله این است که در شرایطی که نابرابری اجتماعی در کشوری حاکم باشد، قانون خود منجر به نابرابری بیشتر می‌شود. سال‌هاست که مفهومی تحت عنوان «#عدالت_انتقالی» شکل گرفته است که بعدی از آن به این مساله می‌پردازد که یک سیستم، از آنجایی که قوی‌تر از یک فرد است بسیار ممکن است که به شکل کاملا نظام‌یافته حقوق فرد را نقش کند. به ویژه وقتی فردی مرتکب یک جرم شده است، ممکن است سایر حقوق انسانی‌اش توسط سیستم به راحتی پایمال شود. همچنین افرادی که دارای سرمایه‌های کمتر اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی هستند بیشتر در معرض این نوع بی‌عدالتی قرار داشته و می‌بایست از این «افراد» در مقابل «سیستم» و قانون محافظت و حمایت شود.

🔅 ژیل استوفر (Jill Stauffer) استاد حقوق دانشگاه هاروارد، کتاب بسیار برانگیزاننده‌ای در این خصوص تحت عنوان #تنهایی_اخلاقی (Ethical_Loneliness) در سال ۲۰۱۵ نوشته است. تنهایی اخلاقی، از نظر وی، وضعیتی است که در آن، فرد احساس می‌کند توسط همه طرد و فراموش شده و اگر درباره رنج‌ها و مشکلاتش حرف بزند کسی به صدای او گوش نمی‌دهد. مثال‌ها و مصادیق بسیاری برای این #ناشنوایی_سیستماتیک وجود دارد اما یکی از مواردی که استوفر از آن یاد می‌کند این است که فرد رنج‌دیده فکر کند که اگر درباره مشکلات غیرقابل تحمل خود حرف بزند او را صرفا به قوانین موجود ارجا داده یا سخنگویان سازمانها مشکلات وی را به ابعادی ساده و پیش‌پا افتاده تقلیل‌ می‌دهند. به عنوان مثال بسیار دیده شده است که متاسفانه سخنگویان سازمان‌های دولتی در ایران، مشکلات افراد معترض را بسیار پیش‌پا افتاده و قابل حل و در عوض شخصیت و وضعیت روانی معترضین، یا حتی طبقه اجتماعی یا میزان سواد و وضعیت خانوادگی آنها را دارای مشکلات فراوان نشان داده‌اند. 👇

‍‍ ‍‍ 🔷🔸پیام شریعتی برای امروز ما


🖋احسان شریعتی


🔸 در هشتادوپنجمین سالگشت زادروز دکتر علی شریعتی، پرسش اینست که از پیامِ معنوی و میراثِ فکریِ او، چه عناصری برای دوران کنونی و خطاب به جامعه و بويژه به نسل جوان فعلیّت یا موضوعیّت دارند، و دردهای امروزمان را درمان توانند بود؟
به نظر من (و البته همفکرانمان)، «میراث» شریعتی را می‌توان در سه محور خلاصه کرد: خودآگاهی‌یابی (به‌معنای وجودی، معنوی، عرفانی، اخلاقیِ مفهوم)، در برابر انواع آگاهی‌های‌کاذب «استحمار» (کهنه و نو)، آزادی‌خواهی، در برابر انواعِ سُلطه و استبداد، و عدالت‌طلبی، در برابر انواع تبعیض و استثمار. این سه بُعد را در سه وجه آثار او بازمی‌یابیم: کویریات، اجتماعیات، و اسلامیات.

🔸 پیش از انقلاب، ما در جهان و دورانی متفاوت بسر می‌بردیم که قیاس تحلیلی آن در سمپوزیوم «اکنون، ما و شریعتی» که در زادروز سال گذشته برگزار شد، ارایه شد: تفاوت دوران انقلاب‌های ضدامپریالیستی-ضددیکتاتوری، مانند رژیم گذشته، و ایدئولوژی‌های مدعی رهایی‌بخشی، دوران صورتبندی معرفتی و علمی (اپیستمه)، مبتنی بر دستآوردهای علوم انسانی و اجتماعی؛ با دوران ما که از سویی دوران موسوم به «پایان‌ها و پساها» است، و از دیگر سو، برآمدنِ انواع بنیادگرایی‌های دینی و قومی.

🔹 در چنان شرایطی، اندیشه و راه یا طرح و راه‌کار دکتر شریعتی، اتخاذ پروژهٔ رنسانس فرهنگی و رفرماسیون مذهبی بود. و او از سویی، بیشترین توفیق را در تأثیرگذاری وسیع بر اقشار گوناگون جامعه و جوانان یافت؛ و از سویی دیگر کلام ومراد او با سوءفهم‌های بزرگی نیز در نزد مخاطبان متنوع مواجه شد.
آنچه امروز از میراث او به کار امروز ما می‌آید و درد امروزمان را مرهم تواند بود، نخست، کویریات اوست که نوعی تلاش فکری و معنوی برای «خودیابی» وجودی است در دیالوگ با «دیگریِ» هر هویتی؛ و مصون‌سازی در برابر انواع باخودبیگانگی (الیناسیون). «کویریات» همان بُعد خودویژه و وجه ممیزه‌ی کار شریعتی است.

🔹 سپس، در اسلامشناسی او که سنّت را نقدِ ایدئولوژیک می‌کند، بدیل و پادزهری می‌توان استخراج کرد که جوامع مسلمان را در برابر خطر «بنیادگرایی» (رجعت به شریعت و خلافت)، ایمن می‌سازد.
آنگاه، در جامعه‌شناسیِ تاریخی شریعتی، «معنویت» عرفانی (دینی به‌معنای حقیقی یا باطنی مفهوم) با نوعی «عقلانیّتِ» انتقادی-اجتماعی، در چنان نسبتِ همآهنگ و همسویی قرار می‌گیرند که در نزد کمتر متفکر مذهبی و یا مصلح اجتماعی چنین تناسبی میان آن درون‌گرایی و این برون‌گرایی، به روشنی بیان شده باشد.

🔸 بر این سه دستآورد، وارد ساختن دو عنصر را بويژه در حوزهٔ فرهنگ مذهبی باید افزود: یکی عنصر «تاریخ»، که مقولات دینی را از انتزاع کلامی و تئولوژیک رها و به‌لحاظ علمی فهم‌پذیرتر می‌سازد؛ و دیگر عنصر «هنر» که در برابر فضای مغموم و افسرده و منفی در فرهنگ و آيبن و آداب و مناسک سنتی، انقلابی زیباشناختی را به راه می‌اندازد.
اینها، از جمله مهم‌ترین عناصر میراث آموزگار مردمی دکتر علی شریعتی اند که بويژه برای مسايل مبتلابه امروز ما هنوز و همچنان زنده و درس‌آموز اند.

🔸 و ما این عناصر را با افزودن عناصر دیگری که از تجربهٔ عملی و تمرین نظری خود که طیِ بیش از چهار دهه که از هجرت او می‌گذرد، آموخته‌ایم و با زدودن کلیهٔ سوءتفاهماتی که پیرامون اندیشهٔ او پدیدار گشته است و الزاما پیآمد فراخوان و نظریه‌های وی نبوده‌اند، اما در زمینهٔ تضمّن و تأثیر شناسی (impact study) می‌بایست مورد نقد و سنجش دقیق و عمیق قرار گیرند، برای نمونه سوءبرداشت‌های «هویت‌گرایانهٔ» مذهبی-قومی از تز «بازگشت به خویش»، و یا درک منفی از نقد «ایدئولوژیک» سنّت و دین، و یا برداشت اقتدارگرا و غیردموکراتیک از نظریهٔ «امت-و-امامت» (و دموکراسی متعهد و مهتدی)، جملگی نیازمند بازبینی و بازتعریف اند. مسئولیت خطیری که امروز چشم‌انداز و کلام «نوشریعتی» داعیهٔ آنرا خطاب به جامعه و نسل جوان آگاه، آزادیخواه، و عدالت‌طلب، با ارایهٔ راه رشد و توسعه‌ای دیگر، اعلام کرده است.

۲ آذر ۱۳۹۷

✳️ ماهنامه «شهر»، ضمیمه روزنامه «شهرآرا» (مشهد، بمناسبت ۸۵مین یادمان زادروز«شمع»: شریعتی-مزینانی-علی)

#خود_آگاهی
#آزادی_خواهی
#عدالت_طلبی
#نو_شریعتی
#هشتاد_پنجمین_سالگرد_تولد_شریعتی
#یادداشت
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

‍‍ 🔷🔸بمناسبت ۳ اردیبهشت، «روز ملی کارآفرینی»

🔷«آرمان سوم (پس از استقلال و آزادی) که نظام برخاسته از انقلاب از همه کمتر در تحقق آن موفق بوده، تحقق «عدالت اجتماعی» است. این معضل در بستر «توسعه»نیافتگی تاریخی، هنوز هم مسئلهٔ اول مردم است؛ مشکل معیشت، نان و رفاه و تأمین اقلّی و پوشش اجتماعی مناسب برای همه ایرانیان، با وجود ثروت طبیعی خدادادی، محقق نشد، و مظاهری چون مناطق محروم و اختلاف طبقاتی حیرت‌آور کنونی گواه این مدعاست.»

🔆احسان شریعتی


📌مصاحبه دکتر احسان‌ شریعتی در مورد «عدالت اجتماعی»، در گفتگو با ایسکانیو با عنوان: « در تحقق عدالت اجتماعی کمترین موفقیت را داشته ایم! »

#دیدگاه_روز
#عدالت_اجتماعی

✅ @Dr_ehsanshariati

📎متن کامل این گفتگو به پیویست می باشد

🔷🔸» ... مفهوم «جامعه مدنی» ریشه در مباحثات الاهیاتی-سیاسی سده‌های میانه داشته. مارسیل پادوآیی که نخستین‌بار از این مفهوم استفاده کرده است، منظورش این بود که معنای امت و کلیسا فقط منحصر به روحانیت نیست و جامعهٔ مدنی مومنان و مکلّاها و شهروندان را دربرمی‌گیرد. جامعهٔ مدنی از اینجا آغاز شد تا به ماکیاول و بُدن و..، تا هابس و روسو و ..، و به هگل و مارکس.. و بحث‌های معاصر رسید. اما این مهفوم در مباحث الهیات سیاسی ریشه داشت، مشابه بحث‌های اقبال و نائینی و طالقانی و شریعتی ...«

📌گزیده فوق از متن مصاحبه احسان شریعتی با شماره ۵۲ مجله «ایران فردا » پیرامون عدالت نزد شریعتی

#دیدگاه
#احسان_شریعتی
#عدالت
#جامعه_مدنی
#ایران_فردا_۵۲

✅ @Dr_ehsanshariati

‍‍ ‍‍ 🔷🔸اعمالِ سیاست‌های موسوم به «نولیبرال»، به‌سبک «اقتدارگرایانه»

🖋احسان شریعتی

🔸هفته سختی را از سر گذراندیم. شنیدن منظم خبرهای بد، و ازجمله بدترین‌شان، جان باختن شماری از هم‌میهنان معترض در خشونت‌ها و تعدی‌های خیابانی و در حاشیهٔ شهرها از سویی، آمیخته با بی‌خبری عمومی ناشی از قطع اینترنت سراسری از دیگرسو، که حسّ پرتاب‌شدگی به نیم قرن گذشته را القا می‌کرد، تجربه‌ای نادر، اندوهبار و نگران‌کننده،‌ بود.

🔹شیوهٰ غیرمترقبه و غیرمردمسالارانهٔ اعلام و اعمالِ افزایشِ چندصد درصدی بهای بنزین و سوخت (و پیش‌بینی پیامدهای ناگزیر آن بر صعود سیستماتیک قیمت همهٔ کالاها و خدمات)، در شرایط پیشینی بحران معیشتی و در حلقهٔ محاصرهٔ تحریم‌ها ، تصمیمی معمایی بود که بهای سنگینی را بر عهدهٔ نظام و بر گردهٔ مردم ‌می‌گذارد. عجیب‌تر از خود خبر، فقدان قبلی نظرخواهی شفاف عمومی از مردم و نمایندگانشان، و غیاب ارايهٔ بعدی توضیحی توجیه‌گر و اقناع‌کننده از سوی مسئولان بود. پیامدهای سهمناک تداوم چنین سیاست‌ها و روندهایی از پیش روشن وپیش‌بینی‌پذیر است.

🔸در ایام زاد روز آموزگاری بسر می‌بریم که از همان آغاز راه خویش، این کلام منسوب به اباذر را می‌ستود که «در شگفتم از کسي که در خانه‌اش ناني نمی‌يابد و با شمشير آخته‌اش بر مردم نمی‌شورد». پس در این هنگامه نیز، بر پویندگان وفادار به راه و پیمان اوست که با اعلام همبستگی با همگی مصیبت‌زدگان و صدمه‌دیدگان حوادث فجیع هفتهٔ گذشته، به بزرگداشت «مسکوت» آرمان و آموزه‌های آن معلم، در تقدیسِ تثلیثِ «آزادی، عدالت و معنویت»، همت بورزند.

#آزادی
#عدالت
#معنویت
#اعتراضات
#هشتاد_ششمین_تولد_شمع
#یادداشت
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

🔷🔸واکاوی یک انفجار

🎙گفتگوی احسان شریعتی با پایگاه خبری جماران بخش های از این گفتگو به شرح ذیل باشد.

🔸اعتراضات آبان ۹۸ نشان دهندهٔ شکاف میان مردم و حاکمیت به‌معنای اعم خود است. این شکاف در دو دههٔ اخیر هم به‌صورت سیاسی و هم اقتصادی خود را نشان داده است. اما آنچه شرایط را بحرانی‌تر می‌کند عدم شفافیت، ابهامات و معماهایی است که به‌دلایل گوناگون هم می تواند از درون نظام برخیزد و و هم از سوی سرخوردگان و حاشیه‌نشینان جامعه هم از خارج از کشور و قدرت‌های بیگانه روی آن سرمایه‌گذاری شود و بهره‌برداری‌های لازم صورت گیرد، به‌گونه‌ای که این شکاف حالتی انفجاری و خشونت کور وتخریبی مطلق به‌خود بگیرد؛ و البته این روند می‌تواند ما را وارد فازی کند که سرنوشتی مشابه لیبی، سوریه یا افغانستان پیدا کنیم.
🔹پس از انتخابات سال ۸۸ یک جنبش مدنی اعتراضی در مورد بحث رای و اقتضای شفافیت سیاسی به‌وجود آمد. اما پس از این‌که آن وقایع به نتیجهٔ مشخصی نرسید، جامعه در دههٔ بعد وارد فاز جدیدی شد و حول مسائل مطالباتی و صنفی و با کنش‌گری و واکنش‌های انفجاری در جنبش‌ها و حرکت‌های اجتماعی-اقتصادی علیه سیاست‌های کلان «نولیبرالی» که آزادی قیمت‌ها، گرانی و تورم و اختلافات طبقاتی را تشدید می‌کرد، شکل گرفت. در حالی‌که بحران معیشتی موجود باعث شده تا علاوه بر این‌که طبقهٔ متوسط نگران آیندهٔ خود شوند، اقشار تهی‌دست دیگر ناتوان از ادامه بقا شوند.
🔸این شعارهای حاشیه‌ای که به‌شکلی واکنشی به‌ویژه در اعتراضات دوسال قبل سرداده شد، و گاه ادامهٔ آن‌را در شعارهای نژادی پاسارگاد و کمتر در اعتراضات اخیر شاهد بودیم، واکنش‌هایی اند که ناشی از قیاس غلط یا مغالطه میان وضع موجود با وضع گذشته برمی‌خیزد و تمامیت آن یعنی اینکه چگونه وضع گذشته به وضع فعلی تبدیل شد، و این از دل آن برآمد ناگفته می‌ماند. مقایسه‌های میان وضع موجود با گذشته تنها در بُعد آزادی‌های اجتماعی و یکسری نمادهای صوری مشابه و اغلب مربوط به دورهٔ کوتاه بهای نفت بالا و ریخت-و-پاش‌های ناشی از آن در جامعه، صورت می گیرد. در حالی‌که باید یک مقایسه اساسی میان آن دوره با سیستمی آزاد و دموکراتیک و معطوف به عدالت اجتماعی صورت گیرد تا وضع واقعی آن دوران به تصویر کشیده شود.
🔹اقلیت‌ها و بقایای نظامات و نیروهای سابق با قدرت مادی و تبلیغاتی به ارث مانده از گذشته و به اتکای بر قدرت‌های بزرگ و رقیب منطقه می‌خواهند جنبش‌های انتقادی و اعتراضی جامعه را تقلیل به اثلیت همفکر خود دهند و تصرف کنند. آنها همچنین سرمایه گذاری می‌کنند برای اینکه جنبش ها را به‌سمتی که می‌خواهند هدایت کنند؛ همانطور که در درون نظام نیز کسانی تلاش می کنند تا کل اعتراضات را به «اغتشاش‌گری» تقلیل دهند، این دو طیف مکمل هم می‌شوند تا صدای واقعی اعتراض مردم شنیده نشود. در چنین وضعیتی جنبش مطالبه محور مردم قربانی این دو طیف می‌شود.
🔸اگر نوعی «کنفرانس ملی» با حضور معتمدین مردم از سویی و شخصیت‌های مورد اعتماد نظام از دیگرسو برای بررسی حوادث اخیر تشکیل شود، نشان رشد و بلوغ عمومی کشور ما در جهان تلقی خواهد شد. زیرا ما فراسوی فکر قصاص و محاکمه بازداشت‌شدگان اعتراضات اخیر، نیاز به تشکیل نهادی برای بررسی منصفانه و بی‌طرفانه ابعاد و خسارات وقایع، فراسوی برخوردهای جناحی و تصفیه‌حساب‌های سیاسی، اخیر داریم. و خلاصه، شیوهٔ برخورد به‌گونه‌ای باشد که هم افکار عمومی ایران و هم افکار عمومی دنیا را قانع کند.
🔹امروز با وسایلی که وجود دارد، همه چیز در دنیا علنی است. یعنی همانطور که ما اعتراض «جلیقه زردها»ی فرانسه را لحظه به لحظه در شبکه‌ها می‌بینیم، آنها نیز اعتراضات درون کشور ما یا کشورهای دیگر مشاهده می‌کنند. نباید چنین تلقی کنند که به‌ محض بستن اینترنت دیگر خبری منتشر نمی‌شود. بی‌ تردید روش‌هایی نظیر پارازیت و فیلتر جوابگو نیست و تنها باعث ایجاد درآمد برای اشخاصی می‌شود که از این راه در کنار ارایه راه‌های دورزدن این امور امرار معاش می‌کنند. شاید هم مشاوره‌های چنین قشر و افراد «تکنیسینی» است که مسئولین را مجاب می‌‌کند تا از چنین راه‌کارهای ناموفقی استفاده کنند. ولی نه مسئولین و نه مردم نباید فریب چنین روش‌هایی را بخورند و چنین برداشت شود که اگر بیش از یک هفته اینترنت قطع شده، این امر باعث امنیت عمومی شده است. متاسفانه برخی چنین نگاهی دارند. در حالی‌که ادامهٔ چنین روندی خود دامن‌زننده به حسّ ناامنی می‌شود. به نحوی که وقتی ما از وقایع خبر نداشته باشیم، باعث پخش نگرانی عمومی و گسترش شایعات در کشور می‌شود. قطع اینترنت و اقداماتی از این دست بیش از آن‌که منجر به امنیت برای کشور شود، اقدامی تحریک‌کننده در جامعه است.

#ایران
#اعتراضات
#آزادی
#عدالت
#گفتگو

✅ @Dr_ehsanshariati

📌برای مشاهده مطالعه این متن به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید

https://b2n.ir/978219

🖋احسان شریعتی:

🔷🔸»..."جهانی دگرخواهي" که اندیشه‌ٔ چپ نو سخنگوی آن خواهد بود، و دال مرکزی آن عدالت است، امکان تغییر و دگرزیستی را از حالت تخیلی خارج می‌کند. عدالتی همراه با آزادی و کرامت انسانی که تکیه‌اش بر جوانان باشد. بازگشت به اندیشه‌ٔ رادیکال فلسفی از حیث انتقادی و گرویدن به عدالت به‌معنایی که گفته شد. گذشته‌گرایی و محافظه‌کاری در همهٔ اشکال ناسیونالیستی افراطی و مذهبی بنیادگرایانه رو به افول اند؛ ما به اندیشمند دوره «پسا-پُست مدرن» نیازمندیم؛ می‌بایست به موضوعات انضمامی پرداخت و وضع موجود را نقد ساختاری کرد.«

📌از گقتگو به‌مناسبت روز جهانی فلسفه

#عدالت_‌خواهی
#آزادی_‌خواهی
#گذشته‌گرایی
#بنیادگرایی
#دیدگاه
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

🔷🔸«برابری» دیگر فقط مفهومی فلسفی-انتزاعی نیست!

🖋احسان شریعتی

🔸برای اثبات این‌که انسان‌ها برابر هستند، هنگامی‌که تحقق آن به‌شکل قانونی یا عقیدتی-سیاسی ممکن نباشد، آخرین راهی که باقی می‌ماند، از راه یادآوری امکان مساوی مرگ و مردن و کشته شدن است! فانون [نویسنده و روانپزشک فرانسوی] در کتاب «دوزخیان روی زمین» نشان می‌داد که چگونه برای اثبات این‌که همگی برابریم کار به خشونت می‌کشید و به‌تعبیر سارتر با کشتن استعمارگر دو نفر آزاد می‌شدند، «استعمارگر و استعمارشده»!
البته کرونا همچنان تبعیض می‌گذارد و همه‌ اقشار و طبقات را به یک میزان تهدید نمی‌کند. اقشار و طبقات و مللی که می‌توانند از خود بیشتر مراقبت کنند کمتر در معرض اند. به هرحال، به‌دلیل فرا-گیری واگیری (پان-دموس، یعنی همه‌-مردم‌گیر)، کرونا به‌لحاظ بیولوژیک یادآور می‌شود که همه برابرند و این الزام وجود دارد که همگان، امکان محافظت و بهداشت را در اختیار داشته باشند! از اینرو، نوعی همبستگی در مواجهه با این خطر برای همه بوجود می‌آید و بنابراین بطور منطقی باید پیامدش این باشد که حداقل در سیستم بهداشت و سلامت، و به‌تبع، در نظام تأمین اجتماعی تجدیدنظر شود.

🔹نوع نگاه به طبیعت نیز با این بحران تغییر کرد، طبیعت خشمی نشان داد و بشر را عقب نشانده، فلج و خانه نشین کرده؛ طبیعت می‌خواهد یادآوری کند كه دست‌کاری بشر در طبیعت و پروژهٔ «تسخیر و تملك» دکارت كه می‌گفت می‌خواهیم ارباب و صاحب طبیعت شویم، زیر سوال می‌رود. این‌که در نگاه فلسفی انسان به جهان و عالم است، اما از نظر اجتماعی هم باید نگاه خود را به طبیعت و محیط زیست تغییر دهیم و سلامت در اینجا یعنی امکان ادامه‌ٔ بقا. و منظور تنها رعایت بهداشت و جستجوی بهزیستی عادی و همیشگی نیست، نه! اکنون مسئله به‌شکل بحران مرگ‌زایی مطرح است که ابعاد ناشناخته‌ دارد. مثلا از دوستان ما هستند که فرزندان جوانشان را از دست داده اند و این‌که می‌گفتند جوانان کمتر می‌گیرند، ممکن است، اما جوانان می‌توانند خود ناقل بیماری باشند.
🔸در کشوری هستیم که، در قیاس با سایر کشورها، «رهاترین» برخورد را در مهار آفت داشته است، یعنی قرنطینه‌ای که از اول باید انجام می‌شد، رخ نداد: وقتی مشخص شد کرونا آمده اقدام لازم انجام نشد و به قم رفت -چه از طریق طلاب چینی یا کارگران- و این شهر باید قرنطینه می‌شد. در ایام نوروز می‌بایست نیروی انتظامی از طریق اعلام جریمه و اعلام عمومی قرنطینه اجرا می‌شد و باز این اقدام رخ نداد. در نتیجه، ویروس «تاج‌دار» در تمام کشور پخش شد و پیامدهایش تا چند ماه آینده ادامه خواهد داشت: مثل یک بمب در سراسر کشور منفجر شد و بنابراین این خطر وجود دارد که هفتاد الی هشتاد درصد مردم مبتلا شوند. اینها ابعاد مدیریت این مسئله بود که حتی اگر با کشورهای نولیبرال در آمریکا و اروپا مقایسه کنیم، می‌بینیم در آنجا سخت‌تر و جدی‌تر با خطر برخورد شد. در کشور ما اما صرفا نصیحت و گله‌گزاری شد و اگرچه اکثر مردم هم رعایت کردند، اما آن «اقلیتی» که همیشه و همه‌جا رعایت نمی‌کنند همچنان برای جامعه خطر می‌آفرینند.

🔹عدالت و برابری در طول تاریخ فکر و ادیان، یک مفهوم متافیزیکی و اخلاقی بود، اما پس از انقلابات علمی «معرفت‌شناختی» مُدرن ثابت شد که مفهوم ریاضی «برابری» در ذات طبیعت حک شده است؛ و این مبنای علمی تقویت «حق طبیعی» شد که در انقلاب‌های سیاسی و اجتماعی جدید، ایده‌ برابری را تبدیل به نظام‌های حقوقی و اقتصادی مشخصی کرد . از جمله نظامی که آن‌را «سوسیال-دموکراسی» می‌نامیم.

🔸عدالت‌خواهی یکی از شعارهای انقلاب ایران هم بود. اما اکنون متاسفانه در این حوزه حتی از کشورهای لیبرال و سرمایه‌داری وحشی هم عقب‌تریم. بحران کرونا اما نشان داد که این مسئله به‌شکل حاد برای همه خطر ایجاد آفریده و بقا را به خطر می‌افکند. ظرف چند هفته همه‌ٔ جامعه می‌تواند مبتلا شود و مردم می‌توانند جان خود را از دست بدهند، و تا آن زمان که بدن‌ها به‌طور طبیعی مقاومت پیدا کنند، کشتار عمومی ایجاد می‌شود؛ مثل بیماری‌های مسری طاعون و وبا در گذشته.
🔹اکنون این آفت با توجه به پدیدهٔ جهانی‌شدن و تراکم جمعیتی و نزدیک شدن راه‌ها، ابعادی بسیار وسیع‌تر و همه‌گیرتر به خود گرفته است. و همین امر نشان می‌دهد جهان چقدر همبسته شده و انسان‌ها چقدر از نظر وجودی و طبیعی مساوی، یعنی حقوق‌ و وظایف‌شان به یکدیگر وابسته است. بنابراین، می‌بایست نظمی نوین، همه جانبه و همه‌جاگیر برقرار گردد.
#کرونا
#عدالت
#یادداشت
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati


📌برای مطالعه کامل متن به آدرس زیر و یا گزینه instant viewمراجعه شود

http://tinyurl.com/wbwlytw


🔹🔸لینک گفتگو با انصاف نیوز

http://www.ensafnews.com/225881

🔷🔆در زمانه عسرت زیستی ( وبحران اقتصادی)

🔆یادمان زاد روز علی شریعتی

📌برای دریافت فایل ها می توانید به هر کدام از لینک ها زیر مراجعه کنید.

🎙احسان شریعتی "یاد معلم ، با مردم"

🎙محمد جواد غلامرضا کاشی "نوشریعتی، عدالت و مسئله بر انگیختن وجدان جمعی"

🎙محمد رحیمی "بحران امروز و سوسیالیسم دموکراتیک شریعتی"

🎙رضا مظهری "فقر و مبارزه با آن ( با ارجاع به اندیشه دکتر علی شریعتی)"

🎙آرمان ذاکری "روشنفکران ، جامعه و فقر و نابرابری "


#عدالت
#آزادی
#عرفان
#زمانه_عسرت
#هشتاد_هفتمین_سالگرد_تولد_شمع
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی

🆔 @Shariati_SCF

🔷🔸یاد معلم با مردم

🖋احسان شریعتی

🔸یادمان زادروز آموزگار "عدالت، آزادی و عرفان"، در شرایط عسرت زیستی و بحران عظیم معیشتی امروز

🔸در ۸۷مین سالیاد زادروز (۲ آذر ۱۳۱۲-۱۳۹۹)،
آموزگارِ خودآگاهی و توحیدِ تثلیث‌وارِ «عرفان، برابری، آزادی»

🔹در شرایط بحران حاد زیستی و معیشتی‌ای که جامعه‌ٔ ما در جهان معاصر با آن مواجه شده است، بهترین بزرگداشت را در تداوم اندیشه و پویش راه او می‌یابیم و در بازگویی و بیانِ به‌روز آن چشم‌انداز نظری و برون‌داد و بدیل عملی‌ آن، و می‌دانیم که این بحرانِ اقتصادی-اجتماعی ربط و نسبت وثیقی با بحران انسداد سیاسی و امتناع عقیدتی دارد که جملگی مجموعهٔ دالانی تودرتویی را در مقابل ما قرار داده است، به‌گونه‌ای که نخست باید بتوانیم سرنخ این کلاف سردرگم را بیابیم.

🔸شریعتی به ما می‌آموخت که این سرنخ یا علت‌ همهٔ علت‌ها و مصیبت‌ها، اعم از استعمار و استبداد گرفته تا استثمار و توسعه‌نایافتگی، «استحمار» است، نوعی ازخودبیگانگی و سلطه‌پذیری و بندگی خودخواسته ناشی از فریب و تحمیق و تزویر که از سویی به‌شکل کهن دینی در جوامع سنّتی بروز می‌کند (نجات اسلام از زندان ارتجاع)، و از دیگرسو، به‌شکل مُدرن ایدئولوژیک در جوامع صنعتی خود را نشان می‌دهد. در ارزیابی او شرایط امکان این «تزویر» را زر و زور در تاریخ و در جامعه فراهم می‌آورند و بدون توجه به منافع انضمامی اقتصادی و اغراض اقتدار سیاسی نمی‌توان تنها با اتخاذ خط مشی‌ آگاهی‌بخشی انتزاعی با تزویر مقابله کرد. زیرا در دعوت او از سویی خاطرنشان می‌کرد که، «... به انسانی که گرسنه است از معنویت سخن گفتن و از کمالِ ارزش‌های اخلاقی دم زدن، فریب و فاجعه است...» (م.آ.۲۵، «نسان بی‌خود»، «آرزوها»، تهران: قلم، چ۶، ۱۳۸۴ ص۳۵۹) و از دیگرسو، فریاد برمی‌آورد که «فرار، فرار، برای بازیافتن آنچه از عدالت عزیزتر است و آنچه از سیری والاتر، آزاد بودن... »(همانجا، ص۳۶۰)
برای نجات خدا، اخلاق و معنویت، از قبرستان واپس‌گرایی یا ارتجاع دینی، چنان‌که برای نجات انسان از انواع استحمار ایدئولوژیک مدرن، او بدیلِ نوعی «عرفان»(شناخت) را پیش می‌نهاد، با تعریفی جدید خاص در قاموس او، یعنی در نسبتی وثیق با «عقلانیت انتقادی» اجتماعی که در برابر «سلطهٔ» استبداد و استثمار، پایهٔ کلامی (الهیاتی) و فلسفی (هستی‌شناختی) رهایی‌بخشی یا تحققِ آزادی و عدالت را پی ریزد؛ پس راه‌حل او در حین محلی بودن (لوکال) جهان‌روا (گلوبال) بود.

🔹نمود شاخص بحران اقتصادی کنونی جامعهٔ ما که محصول طرح‌های توسعه و رشد ناموزون و بی‌رویه طی دهه‌ها و سدهٔ گذشته است، نشانه‌ای از جهل ساختاری نسبت به مقتضیات بوم‌زیستی، میراث فرهنگی تاریخی، و فقدان بینش و منش و مشارکت ملی-مردمی و دموکراتیک در دوبُعد اجتماعی و سیاسی، سیاست‌گذاران مسئولان و مدیرانِ فن‌سالار و دیوان‌سالار، در کشور و در منطقهٔ ماست. منطقه و میهنی غنی و سرشار از منابع متنوع طبیعی و نیروهای جوان انسانی که می‌توانست و می‌بایست با طرح‌افکنی علمی و مدیریتی اصولی و اعتماد و مشارکتی مردمی، برغم همهٔ تهدیدها و تحریم‌ها، به شکوفا‌ترین اقتصادها تبدیل شود. تفرّق قومی-مذهبی مصنوعی اما که توسط قدرتهای ذینفع در منطقه دامن زده می‌شود و فقدان بینشی منطقه‌ای و ملی که به همسویی و همکاری ملت‌های ساکن منطقهٔ خاورمیانه و دفاع از مصالح مشترک و بهره‌وری بهینه از منابع و سرمایه‌های ملی و منطقه‌ای بیانجامد، در وخامت‌بخشی به این بحران مؤثر بوده است.

🔸راه نجات و رستگاری از چنبرهٔ بحران‌های تودرتو که بتدریج به فروپاشی همه‌جانبهٔ اجتاعی و سیاسی، و بویژه ارزشی و اخلاقی می‌انجامد، و نمودش را در گسترش فساد در میان دست‌اندارکاران و کارگزارن نظام و حاکمیت مشاهده می‌کنیم، بازبینی در گفتمان‌های مسلط و گرایشات راستگرایانهٔ گذشته است، اعم از محافظه‌کار افراطی یا مصلحت‌گرای اعتدالی، عامه‌گرای پوپولیستی یا نخبه‌گرای نولیبرال، و بازگشت به گفتمان صدر و آستانه انقلاب، در تداوم و استمرار انقلاب مشروطه و نهضت ملی، یعنی در همان افقی که براه افتاد و روشنفکران ملی مردمی و مصلح مذهبی برای آینده ترسیم می‌کردند: طراحی توسعه‌ای عدالت‌طلبانه و آزادیخواهانه با پشتوانه و تبار فرهنگی تاریخی، و نوزایی و نوسازی، احیاء و اصلاح، عقیدتی و معنوی در حوزهٔ دینی. ( ادامه متن در لینک زیر می توانید مطالعه کنید)

#یاد_معلم
#با_مردم
#عدالت
#آزادی
#عرفان
#عدالت_اجتماعی
#هشتاد_هفتمین_سالگرد_تولد_شمع

✅ @Dr_ehsanshariati

📌مطالعه کامل متن در وبسایت رسمی احسان شریعتی

🖇http://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1059

🔷🔸یادِ سامی، یادآورِ
سیاستِ ملی-مردمیِ سلامت

🖋احسان شریعتی

🔹نام و منزلتِ زنده‌یاد دکتر کاظم سامی در میان قربانیان سلسله قتل‌های پوشیده و آشکار سیاسی طی چند دهه‌ٔ گذشته هنوز و همچنان در سایه و یا مغفول مانده است. چهره‌ای که بویژه در روزگار عسرت ناشی از کشتار جمعی بیماری همه‌گیر و تنگنای اقتصادی-معیشتی کنونی، بیش از هر زمان شایستهٔ یادآوری ملی و ارج‌شناسی اخلاقی است. روا‌ن‌پزشکی که طرح ملی‌ شدن طب، با هدف همگانی و رایگان‌سازی نظام درمانی کشور پس از انقلاب مدیون اوست. روشنفکری متعهد و تلاش‌گری پیگیر در جبههٔ ملی و مردمی که در طول زندگی خویش به آرمان‌های «استقلال و آزادی‌، عدالت‌، توسعه و تعالی» وفادار ماند و نادم نشد. یکتاپرستی نواندیش و موّحدی مردمی که همراه وهمدوش رفیق هم‌رزمش علی شریعتی، از عنفوان جوانی در مشهد و از آغازهای «کانون نشر حقایق اسلامی» و «خداپرستان سوسیالیست» تا نهضت بیداری فکری، نوزایی فرهنگی و نوپیرایی مذهبی، بویژه طی سالهای سخت‌کوشی حسینیهٔ ارشاد در دههٔ ۵۰، همواره حضوری فعال داشت.

🔸خلاء چنین چهره‌هایی و ضرورت بازشناسی تاریخی این تبار ، بویژه در سپهر سیاستگذاری‌های اجتماعی و اتخاذ مشی ملی و انسانی درمانی در دفاع از سلامت جامعه و اقشار و طبقات آسیب‌پذیر در شرایط فجیع کنونی که بحران حاد اقتصادی بر شکنندگی آن می‌افزاید، امروزه بیش از هر زمان دیگر احساس می‌شود.

🔹نگرش و رویکردی که نشانگر سنخ و نوع جهتگیری جامعه‌محور و آن سبک از عدالتخواهی مردم‌سالارانه دموکراتیک است که از سویی با دعاوی عوام‌فریبانه پوپولیستی و راستگرایانهٔ افراطی تفاوت ذاتی دارد، زیرا نسبتی وثیق با حقوق انسانی و آزادی‌های شهروندی دارد (علاوه بر آن‌که در این جهانبینی از پشتوانهٔ اخلاقی-معنوی دگرگونه‌ای برخوردار است)؛ و از دیگرسو، با آن نوع از سبک نیکوکاری خیریه‌ای و «حسناتی»، از اطعام گرسنگان تا دستگیری از مستمندان، با انگیزه‌های مذهبی و انساندوستانه، که ریشه‌های ساختاری بازتولید فقر و فلاکت را نشانه نگیرد و در بند نقش ایوان باشد، در ماهیت و خط مشی، یکی نیست.

🔸این نوع از عدالتخواهی تنها در متنی از توسعه و پیشرفت عمومی و همه‌جانبه اقتصادی-اجتماعی متوازن و متناسب با اقلیم و بوم‌زیست و میراث فرهنگی تاریخی و با مشخصات سوسیال-دموکراتیک، یعنی با دو بال دیگر مطالبهٔ آزادی و معنویت (عرفان یا همبستگی اخلاقی- معنوی)، طرح‌افکنی می‌شود. نمونهٔ کار دکتر سامی نشان می‌داد که او در دوران کوتاه صدر انقلاب از پی ارائهٔ الگویی معیار و مصداقی از سیاست‌گذاری و مدیریت اصولی در راستای تحقق طرح و برنامه سوسیال-دموکراتیک «شورایی» مدّنظر و مدعای طالقانی‌ها بود.

🔹یاد طبیب جان و روان، شهید کاظم سامی را با نقل توصیفی از دوست او، معلم مردم، علی شریعتی، زنده می‌داریم؛ این دو دوستی که یکی در ۲ آذر (۱۳۱۲) زاده شد و دیگری در ۲ آذر (۱۳۶۷) به شهادت رسید:

🔸« دکتر سامی و امثال او در این روزگار سخت در جامعه ما کمیاب و لذا گرانبهایند. این‌که گفتم «کمیاب» به‌خاطر این نیست که ما در میان این دو پایگاه روشن و مشخص بی‌پایگاه مانده‌ایم که نه در قالب‌های کهنهٔ موروثی توانسته‌ایم مجهز بمانیم و نه قالب‌های عرضه‌شدهٔ تحمیلی را توانسته‌ایم بپذیریم؛ چرا که برای نسل قدیم تصمیم گرفته‌اند و برای نسل نو می‌گیرند و از این‌رو با دلهره، ارزیابی تصمیم و انتخاب خود را به جان خریده‌ایم تا راه سرنوشت خویش را بی نیاز از دیگران - ولو به‌هر قیمت- خود آغاز کنیم و ناچار روزنه‌های امید بیشتری چون این تک-‌مردان را نداریم تا ما را- که در برزخ میان دو دوزخ گرفتاریم- راهنمایی، یاری و یاوری باشند. هم از این‌رو است که بایستی چنین چهره‌هایی را غنیمت شمریم و آنها را از زندگی و ضرورت‌های زندگی‌شان به‌زور هم که شده – به‌زور نیاز خویش- بیرون کشیم و ناچارشان کنیم که فقط برای ما باشند و فدای راه ما... » (م.آ.7، شیعه یک حزب تمام، ص112)

#کاظم_سامی
#سیاست_ملی
#سلامت_مردم
#عدالت
#شورایی
#کمیاب
#یادداشت
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

📌 لینک متن در وبسایت رسمی احسان شریعتی

🖇http://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1060

🔷🔆بنیاد شریعتی بر آن است تا در ادامه‌ی سمینار سال جاری (در زمانه عسرت زیستی)، تعدادی از مقالات و گفت‌وگوهایی که در ۱۰ سال اخیر در سایت بنیاد منتشر شده و به نحوی با موضوع آن مرتبط است در فضای مجازی با مخاطبان به اشتراک بگذارد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

📌نشست "شریعتی و گفتمان عدالت اجتماعی" ـ آذر ۱۳۹۰


🔆🔸برای مطالعه مقالات می توانید به هر کدام از لینک های زیر مراجعه کنید.

🎙احسان شریعتی:
🔷🔆 شریعتی و گفتمان عدالت

🎙حسین مصباحیان
🔷🔆پدیدارشناسی «به رسمیت شناخته شدن برابری انسان‌ها» در علی شریعتی و اکسل هونت

🎙حسین‌علی نوذری
🔷🔆شریعتی در نگاه پژوهشگران غربی

🎙محمود اکسیری­‌فرد
 🔷🔆شریعتی، اصالت، زمان

#کنفرانس
#عدالت_اجتماعی
#هشتاد_هفتمین_سالگرد_تولد_شمع
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی

🆔 @Shariati_SCF

🔷🔆بنیاد شریعتی بر آن است تا در ادامه‌ی سمینار سال جاری (در زمانه عسرت زیستی)، تعدادی از مقالات و گفت‌وگوهایی که در ۱۰ سال اخیر در سایت بنیاد منتشر شده و به نحوی با موضوع آن مرتبط است در فضای مجازی با مخاطبان به اشتراک بگذارد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
🔷🔆شریعتی و عدالت
🎙گفت‌وگو با احسان شریعتی

🔆منبع: ماهنامه ایران فردا
📌تاریخ: خرداد ۱۳۹۸


🔆اتفاقاً شریعتی مفهوم توسعه را حتی در شکل سرمایه‌داری آن که بازاری پولدار شود، مورد توجه قرار داده است. گفته می‌شود شریعتی زهد را تبلیغ می‌کرده و از پول بدش می‌آمد. شریعتی بازاری‌ها را تشویق می‌کرده و به دنبال تساوی فقر نبوده. اما بینش عدالت‌خواه و اکثریت‌گرا باید به یک جامعه متوازن از نظر طبقات برسد. جامعه امروز ما بی‌رویه رشد کرده و سرمایه‌داری وحشی در ایران حاکم است که در غرب هم دیده نمی‌شود.

📌برای مطالعه کامل مصاحبه به لینک زیر مراجعه شود.
http://drshariati.org/?p=23966

#زمانه_عسرت
#مصاحبه
#عدالت_اجتماعی
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی

🆔 @Shariati_SCF

🔷🔸بیانیه‌ی صد تن از فعالان مدنی در حمایت از مطالبات کارگران کشور

🔸چهار دهه پس از وقوع یکی از گسترده‌ترین انقلاب‌های قرن بیستم با دعوی عدالت‌خواهی و برغم تکرار شعارهای تبلیغاتی رسمی، کارگران کشور همچنان به‌شکل آشکاری در زمره‌ی بی‌دفاع ترین اقشار جامعه به‌شمار می‌آیند. گرایش‌های تنگ‌نظر انحصارطلب و استبدادی در کشور، طی چهار دهه‌ی گذشته از شنیده‌شدن صدای مستقل و تشکل‌یابی کارگران ممانعت کرده‌اند. این گرایش‌ها به تضییق مداوم آزادی‌های فردی، حق بیان و اعتراض، تجمع و تشکل پرداخته‌اند. در سه دهه گذشته، همین گرایشها در هماهنگی کامل با سایر گرایش‌های سیاسی فعال در ساختار حاکمیت، نوعی سیاست‌گذاری‌ اقتصادی موسوم به «نولیبرال» و سبکی از خصوصی‌سازی فراگیر نامشروط را در همه دولت‌ها اعم از «اصول‌گرا» یا «اعتدال‌گرا» و «اصلاح‌طلب» پیش‌برده‌اند. در اثر اجماع کامل و بی‌سابقه همه بخش‌های حاکمیت، این سیاست‌ها به مدت سه دهه به اصولی خدشه‌ناپذیر در سیاست‌گذاری کلان کشور بدل شده است و اکنون نتایج فاجعه‌بار خود را نشان می‌دهند.

🔹امروز بر همه جریانات ترقی‌خواه در سراسر جهان آشکار شده است که این سبک از سیاست خصوصی‌سازی یکی از مهم‌ترین ارکان بسط نابرابری در جهان در چند دهه گذشته بوده است و آثار سوء آن نظیر تضعیف دموکراسی، بی‌قدرت ساختن جامعه، و در عوض قدرت‌یابی هر چه بیشتر اقلیت‌های فاسد و افراطی و از همه مهمتر بسط نابرابری، در پهنه‌ی گسترده‌ی جغرافیاهای متنوعی از کشورهای اروپایی و آمریکایی گرفته تا کشورهای آمریکای لاتین و شرق آسیا و خاورمیانه گریبان‌گیر طبقات پایین شده است. آثاری که ایران امروز ما نیز به‌نحو اجتناب‌ناپذیری با آنها روبروست. تجربه‌ی سه دهه‌ی گذشته نشان می‌دهد که برخلاف آنچه طرفداران «بازار آزاد» و برخی نیروهای حاضر در ساختار قدرت رسمی ادعا می‌کنند، اصل این سیاست‌ و سبک خصوصی‌سازی باید متوقف شود.
در این میان کارگران کشور، طی سالیان گذشته مبارزات گسترده‌ای را جهت توقف اجرای این سیاست‌ها و در رأس آن‌ها این سیاست خصوصی‌سازی پیش برده‌اند. متاسفانه کارگران در پیشبرد این مبارزات نه تنها هیچ یک از دو جریان سیاسی اصلی فعال در ساخت قدرت رسمی اعم از «اصول‌گرا و اصلاح‌طلب» را در کنار خود نیافته‌اند، بل‌که آن‌ها را در عمل در برابر خود مشاهده کرده‌اند. این در حالی است که یکی از مهمترین ضرورت‌های کشور برای خروج از بحران‌های تودرتوی فعلی، تغییر ریل‌گذاری اقتصادی کشور و توقف برنامه‌هایی است که طی سه دهه‌ی گذشته برغم همه اختلافات موجود در امور سیاسی، با اجماع کامل بخش‌های اصلی جناح های سیاسی مختلف در سپهر اقتصادی کشور پیش رفته‌اند.

🔸با وجود مواجهه با چنین اجماعی در ساختار قدرت رسمی کشور، کارگران کشور توانسته‌اند طی فرایندی از مبارزه‌ی پیگیر، مدنی، حقوقی، خشونت‌پرهیز و در عین حال پرهزینه، ضمن رقم‌زدن فصلی درخشان در تاریخ مبارزات مدنی ملت ایران، بر موانع مختلف سر راه خود غلبه کنند و همچنان راسخ و استوار بر پیگیری منافع صنفی خود و خیر عمومی اصرار ورزند. بخش مهمی از بار این مطالبه‌گری در این چند سال بر دوش کارگران هفت‌تپه قرار داشته است. آنها توانسته اند با عزم و همتی کم‌نظیر حتی بر سناریوی غیرواقعی امنیتی‌سازی اعتراضات کارگران فائق آیند. در رأس مطالبات آنها خلع‌ید از مالکیت خصوصی هفت‌تپه و پذیرش نقش‌آفرینی تشکل‌های مستقل کارگران در فرآیند اداره شرکت قرار دارد. همچنین پایان برخوردهای امنیتی و قضایی با کارگران، بازگشت کارگران اخراج‌شده به کار و پرداخت کامل حقوق آنها، از دیگر مطالبات کارگران است.

🔹کمترین وظیفه نیروهای ترقی‌خواه، آگاه و مستقل ملی‌-مردمی در شرایط حاضر، حمایت از مطالبات مدنی اقشار مختلف اجتماعی مانند کارگران، معلمان، دانشجویان، بازنشستگان، پرستاران و زنان و قرارگرفتن در کنار آن‌ها است. ما امضاکنندگان این بیانیه به این وسیله حمایت بی‌قیدوشرط خود را از مبارزات مدنی و مطالبات کارگران اعلام می‌کنیم و خواستار توقف اجرای سیاست‌های موسوم به «نولیبرال» اعم از خصوصی‌سازی دارایی‌های ملت، خصوصی‌سازی و پولی‌سازی بهداشت و آموزش، موقتی‌سازی قراردادها و از بین بردن امنیت نیروی کار، مقررات‌زدایی از عرصه‌های مختلف حیات اقتصادی و پایان دادن به ایجاد محدودیت‌ها بر سر شکل‌گیری تشکل‌های مستقل هستیم و تضمین آزادی‌های سیاسی و اجتماعی و حضور موثر و شنیده‌شدن سخن نمایندگان مستقل کارگران در مذاکرات دستمزدی را خواستاریم.

📎 برای مشاهده اسامی امضا کنندگان به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید

📌https://bit.ly/3po425h

#اکنون_ما_شریعتی
#حقوق_کارگران
#عدالت
#انحصار_گرایی
#فعالان_مدنی
🆔 @Shariati40

🔷🔸به‌نام آن‌که هستی نام از او یافت

🔸دکتر سیروس سهامی، نویسنده و مترجم ادبیات، استاد جغرافیا و رئیس دانشگاه فردوسی مشهد در صدر انقلاب، درگذشت. زندگی این دوست، همکار و همتای دکتر شریعتی (که همراه او در سال پنجاه از تدریس محروم شد و همواره از او با تعابیر "جفت"، "پسرعمو" و ..، یاد می‌کرد)، سراسر گواه پویش و پایداری در عرصه‌ی فکری و علمی و تلاش برای تحقق آرمان‌های آزادی و عدالت در ایران بود. او پیش و پس از انقلاب، در مسیر «سرزمینی آزادتر با مردمانی نیکبخت‌تر»، سختی‌ها و ناملایمات بسیاری را تحمل کرد، به نیک‌نامی زیست و سعادتمند مرد. خانواده‌ی شریعتی درگذشت این چهره‌ی فرهیخته‌ی ملی و مردمی را به خانواده و دوستداران او تسلیت می گوید و برایشان صبر وشکیبایی آرزو می‌کند. روحش شاد و یادش گرامی باد.

خانواده شریعتی،
جمعه ۱۰ بهمن ۱۳۹۹

📌متن در وبسایت احسان شریعتی

http://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1073
#تسلیت
#سیروس_سهامی
#عدالت
#آزادی
✅@Dr_ehsanshariati

🔷🔸«ارزش هرکس به زیباورزی کار اوست»

🔹🔸به‌مناسبتِ روزِ‌ پدر

🖋احسان شریعتی

🔸... در روز دراویش درویشی در زندان می‌میرد. در روز «پدر» معنوی، امام علی، خبر درخواست انحلال جمعیت دانشجویی امام علی منتشر می‌شود! کشور ما سرزمین ناسازواره‌های متناقض‌نما(پارادکسیکال)است.

🔹موج ارسال ‌پیام‌های تبریک «روز پدر» در ایران، در میلاد مولای موحدان و نماد «آزادگی، عدالت‌خواهی، و معنویت»، این پرسش را دیگربار برمی‌انگیخت که نظر به منزلت والای امام اول در میهن ما و معیار و مُدلی که یاد و ذکر او برای قیاس و داوری پیش روی شیعیان می‌نهد، این فاصله‌ی عظیم میان وضع و نظم موجود و موعود از کجا برمی‌خیزد؟
ما، «علیِ» شریعتی را ارج‌ می‌شناسیم که «انسانی مافوق بود و نه مافوقِ انسان». چه، در عمل، نمود و نمادِ سه بُعد وجودی و ساحتِ آرمانیِ «آدمیّت» بود:

• «آزادی‌خواهی»(با محکِ تحمل آزادی مخالف در زمانِ زمام‌داری تا مرزِ برداشتن اسلحه)؛
• «عدالت‌طلبی» (برابری حقوقی شهروندان در برابر قانون، مساوات‌طلبی اقتصادی، و دفاع از مصالحِ اکثریتِ جامعه در برابرِ فساد قدرت و ثروت)؛
• و «معنویت‌مداری»(که با آزادگی اخلاقی آغاز می‌شد و به استعلایِ عرفانی و رستگاری معنوی فرامی‌رویید).

🔸این چهره از «امامِ انسان» را همچنین با دوستانش می‌شد بازشناخت، و البته بیشتر با دشمنانش: «قاسطین»(ستمگرانِ ‌سلطه و سرکوب)، «ناکثین»(پیمانِ شکنانِ عدالت، استثمارگران)، و «مارقین»(واپس‌گرایانِ بنیادگرا).
در برابر این سیمای آرمانی، علیِ تشیعِ صفوی در تاریخ برساخته شد که در لوا و قبای اسلام، برتری و فضیلت‌اش بر انگاره‌ی سلاطینِ جبّار، در جنگ و سلاخی معاندان بود و بازتولیدِ نظامِ طبقاتیِ باستان (سلسله‌مراتبِ « اشراف، امیران و موبدان»)، و جزمیّت، قشری‌گری، و عدمِ مدارای کلامی، شرعی و فقاهتی.

🔹و طبیعی است که ما این تصویر دوم را (به‌رسمیّت) نشناسیم، برغم قدرتِ تاریخیِ راویانِ متکی به انحصارِ تفسیر و بسیجِ عوام. زیرا از روزِ نخست، «پدرانِ» آموزگارِ ما، با الفبایِ دیگری زبان و واژگانِ دینی و مذهبی را به ما آموخته بودند:
🔸«نیست بر لوحِ دلم جز الفِ قامتِ دوست، چکنم حرفِ دگر یاد نداد استادم!»

«دوست» (ولی) برین، نزدیک عاشق (قریب و حبیب)، مقتدرترین «پدر» (قادرِ قاهر و..) یا مهربان‌ترین «مادر» (ارحم الراحمین) آسمانی نیست (به‌خلاف نظریه‌ی فرویدی خدا-«پدرِ دگرچهر»). ربّ، فراجنسیتی است و نقش او آفرینندگی (خلق) و آموزگاری(تعلیم). چنان‌که معنای «دین»، در قاموس جهان‌بینی توحید، همان «عدالتِ» جهان‌روا ست (و مگر «ندیده‌ای چه کسی دین را تکذیب می‌کند؟ آن کو رسیدن طعام به گرسنگان را مانع می‌گردد!»، قرآن)، و معنای مذهب «راه»یابی و معنای «شریعت»، یافتن مسیر رود بسوی سرچشمه‌، و معنای «عبودیتِ ربوبیّت»، هموارسازی آن‌گونه رفتن که در آن «راه و رهرو و مقصد» یکی شوند، و پیآمدِ این یکتایی نیلِ به «یکتویی» باشد، و محصول اجتماعی جهانبینی را برابری جهانیان در برابر یگانگی عالمِ وجود بداند و جامعه‌ای بسازد مبتنی بر «کتاب(آگاهی)، ترازو(عدل حقوقی و قسط اقتصادی)، و آهن(توسعه)».

🔹و در برابرِ این دین البته، باز آن دینِ دیگرِ تاریخی قرار دارد که با انسدادِ جوشش نخست، تصلبِ پویشِ بعدی، انحراف راست‌کیشی، حقیقت آیین را با واقعیت و به‌مصلحتِ خویش می‌پوشاند (دینِ کفر)، و نظام شرک را این‌بار در پوشِ‌ توحید باز برمی‌سازد؛ دین پدرسالاری و نرینه‌مداری و...
روز «پدر» را به جوان‌مردان «آزاده، عدالت‌جو، و عارفی» تبریک می‌گوییم که نیک می‌دانند:
» شناخت علی «ذهنیت» است، و حبّ علی، «احساس»، تشیعِ علی اما، «عمل» است!«
(ش.م.ع.، م.آ.۲۶/۱۹۷)
***
* «قيمةُ كلِّ إمرئٍ ما يُحْسِنُ» (نهج، حکمت۷۳، در ت.: د. م.م. جعفری. تهران:ذکر، چ.6، 1394، ص503؛ «ارزش هرکس به چیزی است که نیک انجام می‌دهد(یا نیک می‌داند).»؛ «قيمةُ كلِّ إمرئٍ ما يُحْسِنُه»، فیض، خ. ۷۸، ص۱۱۲۲؛ «ارزش هر مرد چیزی(هنری)است که آنرا نیکو میداند»؛ + در نسخه‌هاى د.صبحى‌صالح، س.ج.شهيدى، و )


#جمعیت_امام_علی
#روز_پدر
#آزادی
#عدالت
#معنویت
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati

📌متن در لینک در وبسایت احسان شریعتی

http://www.ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1081

🔷🔸فريدون تويی!

📌به‌مناسبت ایام پایان سرایش شاهنامه‌ی فردوسی

🖋احسان شریعتی

🔸گوهر، ذات، هویت و هسته‌ی سازنده‌ی یک «ملت» چیست؟ خاک و خطه؟ خون و تبار؟ فرهنگ؟‌ زبان و دین و هنر؟ شیوه‌ی تولید و درجه‌ی توسعه‌ی تکنولوژیک؟ تاریخ؟ همه‌ی این‌ها با هم؟ هیچ‌کدام؟ ملت (ناسیون) در تعریف مدرن مفهوم برساختی سیاسی است مبتنی بر خواست مشترک همزیستی متعهد به هدایت قانون عادلانه (مشروع). ملت یک قوم و نژاد (سازمان‌نایافته) خاص نیست (تصوری که امروزه در اروپای شرقی و روسیه بیداد می‌کند چنان‌که پیشتر در آلمان و ایتالیا فاجعه‌ی نازیسم و فاشیسم را آفرید). یک ملت می‌تواند متشکل از اقوام و فرهنگ‌ها، زبان‌ها، ادیان، سبک‌ها و سطوح گوناگون زندگی و کار و توسعه با حتی تاریخ‌های مختلف باشد، که پیرامون یک میثاق و قانون اساسی مشترک گرد آمده‌اند معطوف به اهداف آزادی و عدالت و رشد و تعالی.

🔹شاهنامه‌ی حکیم فردوسی نیز نوعی دادنامه است و داستان‌ بیدادها. زیرا:
«چو بیدادگر پادشاهی کند، جهان پر ز گرم وتباهی کند»؛
و «به شهری که بیداد شد پادشا، ندارد خردمند بودن روا»؛
پس بدان که:
«فريدون فرخ فرشته نبود،...، به داد و دهش يافت اين نيکويی،
تو داد و دهش کن، فريدون تويی!»

#ملت
#عدالت
#فردوسی
#یادداشت
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

🔷🔸جشن کار و جنبش برای عدالت

🖋احسان شریعتی
 
🔸در روز جهانیِ کارگر، و جشن کار و تعطیل سراسری در دنیا، در ایران ما کار همچنان ادامه دارد و کارگران نیز بجای جشن و سرور همچنان به جنبش و شروشور اعتراضات (و مطالبات و اعتصابات و..) مشغول و دل‌شاد اند!
اما براستی نامِ مناسبِ نظامِ و مناسباتِ «خودویژهٔ» اقتصادی حاکم بر کشور کدامست؟ برخلاف «آدرس‌ عوضی» دادن‌های اقتصاددانان دولت‌گرا یا نولیبرال در صداوسیمای میلی، بی‌نظمی موجود و بحران‌ معیشتی ناشی از آن، مگر بجز محصولِ همگرایی دو رویکرد و تعاملِ میانِ روند اقتصاد بازار سنتی-فقاهتی از سویی و سرمایه‌داری دلال و رانتی و «خصولتی»شده از دیگرسو، طی دهه‌های گذشته، بوده که نگرش‌های حاکم و جهت‌بخش سیاست اقتصادی کشور را شکل می‌داده‌اند؟! و مگر شکاف عمیق طبقاتی، فساد دامن‌گستر حقوقی و قضایی و بحران حاد معیشتی، همه از پیآمدهای اجتماعی این ائتلاف نیستند که از ترکیب جدید میان پیوند قدیمی «حوزه و بازار» با اقتصاد باز بازار و راست‌گرایی شبه‌مدرن به‌سبکِ «نو‌لیبرال» جملگی در مجموع به‌تعبیری آشفته‌بازارِ «نئوفئودال» کنونی را ساخته اند؟

🔹«عدالت» حقوقی و عدالت اجتماعی خواست و مطالبهٔ همهٔ جنبش‌های «حق»‌طلبانهٔ عصر جدید (و در کشور ما از صدر مشروطه تا کنون) بوده است. «آزادی»های سیاسی (بیان و تشکل و تظاهرات و..)، وجه مدنی همان عدالت و مبتنی بر حقوق طبیعی بشری و شهروندی است.
و این روزها بار دیگر شاهد بازداشت‌ها و استمرار اسارت‌ چهره‌هایی هستیم از میان پژوهشگران، آسیب‌شناسان و درمان‌جویان و جویندگان راهِ برون‌رفت از بحران‌های تودرتوی کنونی. مسئولان گویی راه مبارزه با بیماری‌ها و بحران‌ها را در بازداشت نجات‌جویان و درمانگران یافته‌اند! گیریم همهٔ طبیبان را هم گرفتید با خود بیماری همه‌گیر چه می‌کنید؟

🔸سخنگوی موسوم به «مقام امنیتی» نظام گذشته هنوز هم بر این باور است و اخیرا اظهار و اصرار کرده است که اگر ما چند صد منتقد دیگر را دستگیر می‌کردیم انقلاب اتفاق نمی‌افتاد! غافل از آن که دقیقا همین نگرش و رفتار مسبب فروپاشی آن نظام شد.

🔹پس بجاست که در ایام بزرگداشت شیخ اجل، سعدی شیراز، به پادشاه سخن گوش بسپاریم که خلاصه: «نخواهی که ضایع شود روزگار، به ناکاردیده مفرمای کار...؛ پادشاهان به صحبت خردمندان از آن محتاج‌ترند که خردمندان به قربت پادشاهان. پندی اگر بشنوی ای پادشاه، در همه عالم به از این پند نیست: جز به خردمند مفرما عمل، گرچه عمل کار خردمند نیست!»


#یاداشت
#احسان_شریعتی
#عدالت_اجتماعی
#روز_کارگر
#آزادی_نهاد_مدنی
✅ @Dr_ehsanshariati