🔷🔸همه تخم نامردمی کاشتی، ببین لاجرم بر که برداشتی!
🔸خبر کوتاه بود و جانکاه: نرگس محمدی، تلاشگر حقوق بشر، روشنفکر ایرانی و مسلمان نواندیش، مادر دو فرزند، که ماندن در کشور و مبارزه برای حقوق انسان و مردم را انتخاب کرده بود، به زندان زنجان تبعید شده است، آنهم به چه شیوهای ...
#شرافت
#تبعید
#زندان
#نرگس_محمدی
#دیدگاه_روز
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
🔸خبر کوتاه بود و جانکاه: نرگس محمدی، تلاشگر حقوق بشر، روشنفکر ایرانی و مسلمان نواندیش، مادر دو فرزند، که ماندن در کشور و مبارزه برای حقوق انسان و مردم را انتخاب کرده بود، به زندان زنجان تبعید شده است، آنهم به چه شیوهای ...
#شرافت
#تبعید
#زندان
#نرگس_محمدی
#دیدگاه_روز
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
🔷🔸«شاعرتر از شعرهاشان»
📌 «...زیرا شاعر کسی است که دوزخ را تجربه کرده باشد»
🖋احسان شریعتی
🔸درگذشت رضا براهنی در غربت تبعید و دوری از وطن، مرگ او را دوچندان غمانگیز و اسفبار میسازد. نویسندهای تأثیرگذار و مورد توجه در جهان، شاعری صاحب سبک و نظر و نوآوری در نقدِ علمیِ ادبی و تطبیقی در کشور، روشنفکری متعهد و مخالف سانسور در دو نظام گذشته و حال، که به همین «دلیل»ها یا «علت»ها نتوانسته در کشور خود درست «کار کند»، و به عبارتی دیگر خوب بزید و خوب بمیرد. زندگی و مرگ یک شاعر، یک نویسنده، یک منتقد ادبی، و یا یک روشنفکر منتقد، با امکان یا امتناع «کار» او، با نقد و خلق او تعریف میشود و جهانی از معنا را برمیسازد. منع و سانسور کار یک معلم، نویسنده، شاعر، روشنفکر، معادل با کشتن اوست (چنانکه اخیرا در مورد شاعری از متاثران سبک او، بکتاش آپتین، رخ داد) و مرگ جهانی که او برمیسازد؛ چنانکه براهنی خود زمانی به زیبایی سروده بود:
« جهان به دو چیز زنده است:
🔹اولی شاعر،
و دومی شاعر،
و شما هر دو را کشتهاید،
اول: خسرو گلسرخی را،
دوم: خسرو گلسرخی را»...
...« شما خسرو گلسرخی را کشتهاید
حتی پیش از آنکه بکشید، کشتهاید »...
#شاعر
#تبعید
#رضا_براهنی
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
📌 «...زیرا شاعر کسی است که دوزخ را تجربه کرده باشد»
🖋احسان شریعتی
🔸درگذشت رضا براهنی در غربت تبعید و دوری از وطن، مرگ او را دوچندان غمانگیز و اسفبار میسازد. نویسندهای تأثیرگذار و مورد توجه در جهان، شاعری صاحب سبک و نظر و نوآوری در نقدِ علمیِ ادبی و تطبیقی در کشور، روشنفکری متعهد و مخالف سانسور در دو نظام گذشته و حال، که به همین «دلیل»ها یا «علت»ها نتوانسته در کشور خود درست «کار کند»، و به عبارتی دیگر خوب بزید و خوب بمیرد. زندگی و مرگ یک شاعر، یک نویسنده، یک منتقد ادبی، و یا یک روشنفکر منتقد، با امکان یا امتناع «کار» او، با نقد و خلق او تعریف میشود و جهانی از معنا را برمیسازد. منع و سانسور کار یک معلم، نویسنده، شاعر، روشنفکر، معادل با کشتن اوست (چنانکه اخیرا در مورد شاعری از متاثران سبک او، بکتاش آپتین، رخ داد) و مرگ جهانی که او برمیسازد؛ چنانکه براهنی خود زمانی به زیبایی سروده بود:
« جهان به دو چیز زنده است:
🔹اولی شاعر،
و دومی شاعر،
و شما هر دو را کشتهاید،
اول: خسرو گلسرخی را،
دوم: خسرو گلسرخی را»...
...« شما خسرو گلسرخی را کشتهاید
حتی پیش از آنکه بکشید، کشتهاید »...
#شاعر
#تبعید
#رضا_براهنی
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati