🔷🔸برای بازگشت سلامت سرکار خانم اعظم طالقانی، مدیر مسئول نشریهٔ «پیام ابراهیم»، دبیرکل «جامعه زنان انقلاب اسلامی»، نمایندهٔ دوره اول مجلس شورا، و از چهره‌های کوشای ملی-مذهبی، که از پنجشنبهٔ گذشته از پی عارضهٔ مغزی در مراقبت ویژهٔ بیمارستان بسر می‌برند، نیایش می‌کنیم ...

🔸🔹احسان شریعتی

📸 خانم اعظم طالقانی در عیادت از دکتر یزدی در روزهای آخر حیات

#اعظم_طالقانی

✅ @Dr_ehsanshariati

⚫️انا لله و انا الیه راجعون

🔷🔆روح بلند سرکار خانم اعظم طالقانی از پیشگامان زنان مبارز عليه استعمار و استبداد به ملکوت اعلی پیوست.
روحشان قرین رحمت الهی در جوار پدر بزرگوارشان ابوذر زمان پدر طالقانی

🆔 @shariati_40

⚫️🔆 هو الباقي

🔆اعظم طالقاني يكي از "رجل"بزرگ ايران، پس از چند روز جدال با مرگ و پس از سال ها مبارزه خستگي ناپذير با استعمار و استبداد ساعاتي پيش درگذشت. جامعه فرهنگي ايران به خصوص جنبش دفاع از حقوق زنان، امروز سوگوار است، اگرچه به يمن حضور و پافشاري زناني همچون اعظم طالقاني به آينده نيز اميدوارتر.

🔆خانواده شريعتي خود را شريك اين غم و آن اميد مي داند و مراتب تسليت خود را به خانواده طالقاني بزرگ و همراهان آن بزرگوار ابراز مي دارد.

خانواده شريعتي

٨ آبان ۱۳۹۸


#پیام_تسلیت
#اعظم_طالقانی
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی

🆔 @Shariati_SCF

‍‍ ‍‍ ⚫️🔷🔸پیام تسلیت جمعی از فعالان سیاسی و مدنی به مناسبت درگذشت اعظم طالقانی

🔸 بنام خدا
یا ایتها النفس المطمئنة ارجعی الی ربک راضیة مرضیة فادخلى فى عبادی وادخلی جنتى

🔹بانواعظم طالقانی زنی آزاده و عدالتجو ایستاده بر بلندای اراده و عزم سترگ خویش با کوله باری از عشق و ایمان و خیرخواهی چشم بر این جهان فرو بست و راهی دیارباقی شد و درصفحات تاریخ درخشان نام آوران ایران زمین و بهشت خدا آرام و قرار گرفت.

🔸اعظم طالقانی پیرو صدیق الهیات رهایی بخش و ایمانی از جنس عدالت داشت. آرامش خاطر و صفای باطن خانم طالقانی در زندگی و در جریان مبارزه گویای باور عمیق او به آموزه های قرانی بود که تمام عمر در پرتو انها زیست و در نهایت بسویشان پرکشید.

🔹در گذشت بانو اعظم طالقانی را به ملت ایران به خاندان سرفراز طالقانی و به فرزندان ایشان تسلیت عرض می‌کنیم .

🔸مراسم تشیع پیکر پاک ایشان روز جمعه ١٠ آبان ساعت ٩صبح از محل موسسه اسلامی زنان واقع در سعدی شمالی خیابان برادران قائدی(هدایت) برگزار می گردد.

📌رضا اقا خانی، حمید احراری، عباس پوراظهری، حبیب الله پیمان، مسعود پدرام، سعید درودی، علیرضا رجایی، رضا رییس طوسی، حسین رفیعی، بهمن رضا خانی، احمد زید ابادی، زرین دخت عطایی (سحابی)، فریدون سحابی، حامد سحابی، احسان شریعتی، فیروزه صابر، كیوان صمیمی، امیر طیرانی، امیر نظام الدین قهاری، محمود عمرانی، فاطمه گوارایی، مینو مرتاضی لنگرودی، محمد محمدی اردهالی، سعید مدنی، ناصر هاشمی
✅ @Dr_ehsanshariati

🔷🔸"رهایی"

🎙با حضور

احسان شریعتی
آروین صداقت‌کیش
حمید احراری
مسعود پدرام

🔆شنبه 11 آبان، ساعت 16

🔆خیابان انقلاب ، خیابان وصال شیرازی ، کوچه نائبی ،پلاک ۲۳ ،باشگاه اندیشه

✅ @Dr_ehsanshariati

🔷🔸«نام‌ اعظم»

🖋احسان شریعتی

🔹اعظم خانم برای ما تداوم‌گر یاد و راه طالقانی بزرگ بود. «شط» اندیشه و راه شریعتی و طالقانی که زمانی به دریای «نهضت» ریخت، در زمانی دیگر در «نظام» از حرکت باز ایستاد. از این‌رو، فرزندان فکری آن «تبار» تاریخی می‌بایست جنبش آن رود را باردیگر و این‌بار در جامعه ازسرمی‌گرفتند و این کار سترگ بس دشوار می‌نمود. اعظم‌ خانم اما از پای نمی‌نشست... و همگی شاهد بودیم چگونه یک تنه و تا روز آخر عمر بر ادامهٔ راه‌-کار خویش اصرار می‌ورزید: در کار طاقت‌فرسای انتشار منظم مجله، در راه ناممکن تشکل‌بخشی اجتماعی و..، اینهمه، در کنار مشکلات مادرانهٔ مدیریت فرزندان.

🔸در همراهی‌هایی که با ایشان داشتیم، همواره پیگیری این بانوی بزرگوار، برغم همهٔ مشغله‌ها، و حسن تشخیص وی در درک اهمیت کارهای بنیادی فکری، مرا به اعجاب وامی‌داشت.

🔹«طالقانی» این نام نمادین برای پویندگان راه نوپیرایی، در تاریخ معاصر مبارزات ملی این سرزمین، همچنان زنده خواهد ماند. با درود و بدرود.

📌طرح: م.م.

#اعظم_طالقانی
#مبارزات_ملی
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

🔷🔸دیکتاتور وچپ ها/ حاکمیت پارادایم انقلابی

📰 گفتگو مجله کرگدن با احسان شریعتی در مورد دهه چهل
___________
📌دهه 1340 خورشیدی، همزمان با دهه 1960 میلادی، عصر انقلاب ها و بسط و گسترش گفتمان چپ و انقلابی گری در سراسر جهان است. فضای روشنفکری و هنری ایران نیز سخت متاثر از این فضاست و آرمانخواهی و دفاع از هنر متعهد و انقلابی را به وضوح می توان در آثار ادبی و هنری احساس کرد. تازه در اواخر این دهه و اوایل دهه بعدی است که آنچه در عرصه اندیشه و هنر به صورت انتزاعی بیان می شود، تحقق واقعی یابد. احسان شریعتی، فرزند ارشد دکتر علی شریعتی، شاخص ترین روشنفکر دهه پنجاه است که در اوایل دهه چهل پس از چند سال تحصیل در اروپا به ایران بازگشت و نخستین گام هایش برای تبدیل شدن به سرنمون روشنفکری انقلابی را در این دهه پیمود. با احسان شریعتی درباره فضای روشنفکری و هنری ایران در این دهه و رویکرد نوستالژیکی که امروزه در میان برخی نسبت به آن هست، گفتگو کردیم.
بخش هایی از مصاحبه بشرح ذیل می باشد:

🔹 «ترازنامهٔ دهه چهل هم جنبه‌های مثبت و هم جنبه های منفی دارد که باید همه را با هم دید. جنبهٔ منفی آن اختناق سیاسی است و جنبه مثبتش شکوفایی هنری و مدرنیزاسیون و همین آرمان‌خواهی جوانان... به‌خصوص که به‌تدریج در آن دهه نوعی عمل‌زدگی پدید آمد که گرایش بدی بود.»

🔸«در عرصهٔ داخلی دیکتاتوری سیاسی و در عرصهٔ بین‌المللی وابستگی (به امپریالیسم و کاپیتالیسم دلال)، دو عامل اصلی اعتراض روشنفکران بود ... »

🔹«نکته مهم این است که این گرایشات مختلف از اقصی نقاط کشور بدون این که با هم ارتباطی داشته باشند، از یک دیدگاه و سرمشق پارایمی دفاع می کنند و صورتبندی معرفتی آن دوران یکی است... »

🔸«جامعه بود که انقلاب کرد، نه روشنفکران و سازمان‌های انقلابی. البته این گروه ها زمینه‌ساز ذهنی بودند. اما تأثیر آنها غیرمستقیم بود... پس از سرکوب همهٔ انقلابیون بود که تازه انقلاب شروع شد ... »

#گفتگو
#مجله_کرگدن
#انقلاب
#دیکتاتور
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

📎 برای مطالعه کامل مصاحبه به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.


https://b2n.ir/34122

http://pooyemag.com/wp-content/uploads/2019/10/Ehsan.jpg

🔹"آزاده پیگیرترین سنخ آزادی خواهی است که نه تنها آزادی خود و خودی ها از زندان های استبداد و استکبار، بلکه فراسوی همه رهایی ها، آزادی آزادی، خود خجسته آزادی، را می خواهد و از هر که و هرچه او را (حتی به نام آزادی) به بند کشد، بیزار است".

✅از مقاله " از رهایی به آزادگی"
📝احسان شریعتی

🔹در این مقاله احسان شریعتی در روایتی خطی و فلسفی و به شیوه ای دیالکتیکی، ما را با سیر تحول مفهوم "آزادی" از دوران طفولیت خود تا به امروز آشنا می کند. او ابتدا معنای آزادی را در وضعیتی که ارجاعی سلبی به دال های دیگر دارد و به معنای "رهایی از" چیزی یا زندانی معین است را بیان می کند. سپس برای ترسیم مسیر نوشته خود سوالش را چنین طرح می کند:

" بدون برخورداری از حداقل درکی، هرچند تخیلی، از آزادی ایجابی چگونه می توان اسارت بار بودن وضعی را دریافت و بر آن شورید؟"

🔹در ادامه وی به سراغ خاستگاه های فلسفی این مفهوم می رود و روایت خود را با ارسطو شروع می کند. سپس با لایب نیتز ادامه می دهد. آنگاه به جدال اراسموس و لوتر می پردازد.

🔹احسان شریعتی با اشاره به آزادی وجودی یا اگزیستانسیل، تعینات چهارگانه ای را که علی شریعتی در چهار زندان خود بیان کرده و مانع آن آزادی هستند؛ توصیف می کند و سپس به آنچه که اسپینوزا "توهم آزادی" می نامید می پردازد. در سیر روایت خود به آزادی ایجابی یا مثبت می رسد و ضمن توصیف عمیق ترین مفهوم آزادی، یعنی آزاد سازی "آزادی" از مالکیت توهمات انسان وش انگارانه، نظرات هگل در باب رابطه انسان و طبیعت و همچنین ایده های هایدگر در باب تکنولوژی مدرن را هم بیان می کند و بر آن است که بگوید آزادی انسان به معنای تسلط بر طبیعت و رابطه خصومت آمیز با آن نیست. او در پایان گریزی بر "عقل مذکر" می زند و نقش زن در متون ملی و مذهبی و سنت و اسطوره ها را بررسی می کند و روایت خود را با آنچه که "سوژه شدن زن" یا "زن شدن سوژه" می نامد و با یادی از "پوران شریعت رضوی" همسر مرحوم دکتر علی شریعتی به پایان می برد.

"رها شدم، رهای رها شدم و دیدم که منم بی دخالت هیچکس، منم یک UPA جزیره ای از چهارسو محدود به خویشتن. جهان و هر آنچه در آن است زیر پایم و هیچکس در کنارم و هیچکس بر بالای سرم، چه سلطنت پرشکوه خدایی!... وجودی شدم شسته و لوحی شدم سپید و گلی بی شکل در زیر دست های آزاد خودم و در زیر قلم زرین او!
او؟ او کیست؟ خودم، خود آزادی بخشم، پروردگارم... مگر نه هر کسی به اندازه ای که خود آفریننده خویش است، به آفریدگار عالم همانند است؟"(شریعتی، مجموعه آثار 13، 119 تا 120)

@pooyemagazine

آدرس سایت: www.pooyemag.com

🔷🔆وقوع دوبارهٔ زلزله در آذربایجان که امروز جان شماری از هموطنان را گرفت و خسارات بسیاری به خانه‌‌های مسکونی زد، هشدار و یادآوری دیگری نسبت به آسیب‌پذیر بودن ساختارهای موجود و ضرورت آمادگی ملی برای مواجههٔ مؤثر با تسلسل فجایع زیست‌محیطی رایج است. ضمن عرض تسلیت و اعلام همبستگی با هم‌میهنان و خانواده‌های آسیب‌دیده و مصیبت‌زده، از همهٔ یارانمان در سراسر کشور و در آذربایجان استدعای امدادرسانی و همیاری داریم.

📌روابط عمومی «بنیاد فرهنگی دکتر علی شریعتی»

#زلزله
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی

🆔 @Shariati_SCF

‍‍ ‍‍ 🔷🔸توحید و ارج‌شناسی تکثر ذره-لحظه ها

🖋احسان شریعتی

🔸“منکر حق نزد ملا کافر است منکر خود نزد من کافرتر است”

» ... از سراسر سمفونی هستی، نُت «من» به گوش می‌رسد...«

🔹 «من» در انسان، به اوج تعالی و تکامل خود نائل می‌آید؛ و هم‌آنجاست که منِ نهایی «از رگ گردن به آدمی نزدیک‌تر» می‌شود.

🔸در اینجا، معنای «وحی» یا «خصوصیت عام حیات»، هم روشن می‌شود. هر چند، ماهیت و خصلت آن در مراحل گوناگون تکامل حیات تفاوت و تحول یافته است: رشد آزاد گیاهان، عضوگیری جانوران در جهت انطباق با محیط، و بالاخص کشف و کسب «نور»ی در صمیم هستی توسط انسان، جملگی موارد و مصادیقی از «وحی»اند، که مطابق با مقتضیات موجوداتی که از آن الهام می‌گیرند، خصلت متفاوتی به‌خود می‌گیرد.

🔹بدینسان می‌بینیم كه خدا مفهومی صرف و مبهم، فراسوی عالم هستی، نیست كه «از پیش و از برون» بر آن عمل كند. و «ماده» خود، جز مجموعهٔ من‌هایی با درجه‌ای پست‌تر نیست كه از همبستگی و همیاری میان آن‌ها، در مرحلهٔ معینی از هماهنگی، «من»ی با درجهٔ عالی وجودی طلوع می‌كند ...«

🔸 »... درجهٔ اشراق «من هستی» است كه مقام یك پدیده را در سلسله‌مراتب اشیاء معین می‌سازد. زیرا تنها آن چیز واقعی است كه از واقعیتِ خود، آگاهی داشته باشد. درجهٔ واقعیت با میزان احساس «من» رنگ می‌گیرد. ماهیت خود چنان است كه برغم توان پاسخ‌گویی به سایر «خود»ها، بر خویش متمركز است و مداری شخصی و خاص از “ فردیت “ دارد كه با تکیه بر آن «غیر»خودها را از خویش دور نگاه می‌دارد. این تكثّر و تنوع‌گرایی ذرّه‌ای (پلورالیسم اتمیستی) كه ظهور آشكار ذاتِ پنهان خداست، امكان آزادی و آگاهی انسان را فراهم می‌آورد تا توسط نقش خلاق خویش (بمنزلهٔ تآلیف یا سنتز هستی)، با كشف «سنن و قوانین»، بر آنها تسلط یابد.
اگر «من هستمِ» گفتنِ عادی ما، از مواجههٔ خود و ناخودآگاه در روان آدمی برمی‌خیزد، «من هستم» اشراقی ما، زیستن در «جاودانگی» و احساسِ نیازِ محض به «خودِ راستین نهایی» است كه او خود از «جهانیان بی‌نیاز است» ...«

🔹 » ... ماده، همان نیل جهان به مرحله‌ای از «خود-رهبری» است كه طی آن، حقیقت نهائی، راه شناخت ماهیت خویش را آشكار و راز خود را فاش می‌سازد . می‌بینیم كه خدا نه تنها معیاری ماورائی نیست، بل‌كه نخستین و واپسین «خودِ» پیش‌درآمد و برآمده از حركتِ «ذره-لحظه»های هستی است ... «

🔸» ساحل افتاده گفت گرچه بسی زیستم؛ هیچ نه معلوم شد آه که من چیستم
موج ز خود رفته ئی تیز خرامید و گفت: «هستم اگر میروم گر نروم نیستم»! «

📌منبع: ««فلسفه خودی اقبال لاهوری»، انتشارات «ارشاد»، پاریس، ۱۳۶۱


🔸🔹 18 آبان‌ماه (۹ نوامبر)، زادروز بنیان‌گذارِ اندیشه‌ٔ فلسفی جنبش نوپیراییِ اسلام معاصر، محمد اقبال لاهوری (۹ نوامبر ۱۸۷۷ - ۲۱ آوریل ۱۹۳۸)

#دیدگاه
#اقبال_لاهوری
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati


📌فایل صوتی پیوست

🔸 یک شاخه گل شماره : 397 (اقبال لاهوری)
🔹خواننده : ایرج
🔸 آواز : مي شود پرده چشمم پر كاهي گاهي (اقبال)
🔹 آهنگ موزون : رکن الدین مختاری
🔸دستگاه/مایه : ماهور
🔹 نوازندگان : خرم-نجاحی-افتتاح
🔸اشعار متن : اقبال لاهوری
🔹 گوینده : آذر پژوهش

‍‍ ‍‍ 🔷🔶فاطمی، شاهدِ (گواهی‌بخشِ) دیپلماسی نهضت‌ملی

🖋 احسان شریعتی

🔹 اعدام دکتر حسین فاطمی، مسئول دیپلماسی خارجی دولت منتخب و مردمی دکترمصدق، و «نخستین پیشنهاددهندهٔ طرح ملی‌شدن صنعت نفت» (به‌تصریح رهبری نهضت)، رُخدادی بس تأثربرانگیز و مؤثر در تاریخ معاصر ایران به‌شمار می‌آید، از دو جنبه: نخست، در سطح بین المللی، این اقدام رژیم کودتا، نقاب از چهرهٔ فریبکارانهٔ سیاست خارجهٔ دولت‌های انگلیس و امریکا برگرفت و جهان‌خواری عریان استعمارگران را به نمایش گذارد، و به‌عبارتی‌دیگر درجهٔ پای‌بندی این قدرت‌ها به حقوق بین‌الملل و حرمت موازین دموکراسی و حقوق بشر و شهروندان را عیان ساخت ؛ و از دیگر سو، در صحنهٔ داخلی، به نُماد ملی‌گرایی مردمی بدل شد، و خط سرخ جداکنندهٔ مرزهای استقلال و وابستگی، مقاومت و سازش (یا فرار شماری از «همرهان سست‌عناصر»)، و نشانی از آغازِ دورانِ مبارزات قهرآمیز بعدی در کشور ما بود.

🔹 دیپلماسی خارجی مستقل و مبتنی بر «حاکمیت یا سیادت ملی» (حقِ تعیینِ سرنوشت) و سیاست «موازنهٔ منفی» (میان ابرقدرت‌های غرب-و-شرق)، نیازی به شعر-و-شعارسرایی‌های صوری و بی‌محتوا ندارد ؛ به‌عکس، این دیپلماسی با حضور فعال در مجامع و محکمه‌های قانونی جهان، و پیوستن به کنوانسیون‌های حقوقی موجّه، به مطالبه و احقاق حقوق نادیده‌گرفته‌شدهٔ ملت می‌پردازد و غیرمشروع و غیرقانونی بودن مداخله‌جویی و تحریم و محاصره‌گری و معامله‌های قدرت‌های بزرگ علیه ملت‌ها را، خطاب به افکار عمومی جهان، اثبات می‌کند.

🔸این دیپلماسی ملی در برابر دو گرایش دیگر در سیاست خارجی متمایز می‌شود: یکی، سیاست سازش و مماشات و معامله‌گری سبک بازاری، که در تاریخ معاصر ایران در مشی قوام‌السطنه نمود می‌یافته است (و در نظام کنونی نیز جناح‌ و فراکسیون‌های پراگماتیست موسوم به سازندگی و «اعتدال‌گرا» و ..، به‌دنبال این خط‌مشی اند) ؛ دیگر، سیاست به‌اصطلاح «سازش‌ناپذیری» که زمانی حزب توده و زمانی دیگر جناح موسوم به «خط امام»، و بعدها «اصول‌گرایان» حامی دولت پیشین، و امروز «دلواپسان» پیشه کرده و می‌کنند و نتایج آن را دیده‌ایم و می‌بینیم.

🔸 در برابر سیاست خارجهٔ «چماق و هویج» (carrot & stick) اتخاذشده توسط ترامپ ادمینیستریشن (تحریمِ حداکثری برای بالابردنِ نرخ‌ها در معاملهٔ بازاری آتی)، دیپلماسی ملی و مردمی، در اجتناب از دو بیراههٔ انحرافی فوق، «راه سومی»، جز تقویت همبستگی ملی (اتحاد جبهه‌ای‌ در داخل) و بین المللی ندارد (فراخوان به سازمان‌های مردم‌بنیاد غیردولتی، اتحادیه‌های صنفی، نهادهای حقوق‌بشری و..، به صحنه آمدن روشنفکران و جوامع مدنی در جهت بسیج افکار عمومی جهان).

🔹 آنها که «رادیکالیسم» شهید فاطمی را مورد انتقاد قرار می‌دهند، غالبا در این کلام دکتر مصدق تأمل لازم را نکرده‌اند که : «اينجانب به ملی بودن صنعت نفت و جنبهٔ اخلاقی آن، بيش از جنبهٔ اقتصادی آن معتقدم..، کار تدنی (پستی) اخلاقی به جائی رسيده که باعث ننگ ھر ايرانی شده است!"

#دیپلماسی_ملی
#سیاست_موازنه_منفی
#دکتر_حسین_فاطمی
#یادداشت
#احسان_شریعتی


✅ @Dr_ehsanshariati

‍‍ ‍‍ 🔷🔸چه باید کرد؟

( بخش اول)

🖋 احسان شریعتی

📌پیش درآمدی بر ترجمه «جه باید کرد» دکتر شریعتی به زبان عربی(در دست انتشار)


🔸«به کجا تکیه کنیم؟»، «از کجا آغاز کنیم؟»، «چه باید کرد؟»؛ مراد شریعتی از طرح این پرسش‌ها ترسیم خط‌‌مشی حرکت نوزایی-رنسانس- تمدنی به‌شکل کلی و بويژه، پروژهٔ کار آیندهٔ نقادی‌ عقیدتی و نوپیرایی-رفرماسیون- در «فرهنگ دینی» بود.

🔹چه «باید» کرد، در اصل، پرسش کلان «اخلاقی» عصر جدید است که بر مسئولیت و ضرورت کنش‌گری «روشنگران» تأکید دارد (چنان‌که در اواخر سدهٔ هجده در اثر بزرگ کانت، «سنجش خرد عملی»). چنین پرسشی در آستانهٔ هر دوران انقلابی و فرارسیدن یک گسست و رخداد بزرگ تاریخی مطرح می‌شود (برای نمونه، در پایان سدهٔ نوزدهم در روسیهٔ تزاری، در اثر تأثیرگذار چرنیشفسکی به همین نام).

🔸«روشنفکر» در نگاه شریعتی، همچون ادامه‌دهندهٔ راه «پیامبران» در عصر مُدرن، تعریف می‌شود. تعریفی که هرچند به‌ظاهر «ایدئالیستی» می‌نماید (ژولین بندا در کتاب «خیانت علما»)، اما به‌واقع، «رئالیستی» است («روشنفکر ارگانیک» در نزد گرامشی)، زیرا پیامبر را نه تافتهٔ جدابافته‌ای از مردم، بل‌که برخاسته از متن قشر محروم و در پیوند اندام‌وار و متناسب با «خودانگیختگی» آن طبقه معرفی می‌کند. رسالت روشنفکر رهایی‌بخشی به نیابت از مردم نیست، بل‌که انتقال بینایی به آنها برای توان‌یابی در راهبری خود یا یافتن هادیانی از میان خویش است.

🔹وظیفهٔ اخلاقی این «روشنفکر-نبی» در پیش گرفتن نوعی خطمشی آگاهی‌بخش است. نوعی از آگاهیِ رهایی‌بخش. نوعی از آگاهی که تنها آگاهی برای آگاهی یا علم برای تبیین علل نیست، بل‌که منتقد وضع موجود و هدایت‌گر به‌سمت رهایی از انقیاد زیر سلطه‌های سه‌گانهٔ استبداد و استثمار و استحمار است؛ همان تثلیث «زر و زور و تزویر» که در قاموس شریعتی به تعابیر و معادل‌های گوناگون بیان می‌شود.

🔸از سوی دیگر، در نگرش شریعتی و آناکاوی او از میانِ عناصر سازندهٔ فرهنگ، مانند زبان و هنر و دین و شیوهٔ تولید (و سطح فن‌آوری)، و تاریخ، نقش دین به‌لحاظ تأثیرگذاری مستقیم بر خلق-و-خو و رفتار عملی مردمان، مرکزی‌ و تعیین‌کننده‌‌تر است. این نقش می‌تواند موجب «امتناع»، ایستایی و انسداد تغییر-و-تحول و یا محرّک و مشوّق پویش انسانی به‌سوی رهایی باشد. از این‌رو، «نقد دین» پیش‌شرط هر نقادی دیگر از جنس اجتماعی و سیاسی است. «نقد» در اینجا به‌معنای تفکیک سره از ناسره و صحیح از سقیم و سیال از متصلب است.

🔹از این‌رو، الزام عقلانی و تکلیف اعتقادی روشنفکر در جامعه‌ای که دین در آن زنده‌ترین عنصر فرهنگی است، آغاز نوعی نوپیرایش‌گری یا اصلاح‌گری انتقادی دینی است. اعتراض‌گری‌-پروتستانتیسم- نوعی از مذهب علیه نوع دیگری از مذهب. مذهب اعتراض در برابر مذهب توجیه سلطه و نظم حاکم.
پیش‌نیازِ رهایی مسلمانان از سیطرهٔ «استعمار» کهنه و نو، «استبداد» سیاسی و سنتی، «استثمار» فئودالی و بورژوایی، نجات «اسلام» است از زندان استحمار کهنه یا ارتجاع دینی. این آرزوی نجات ناشی از دردی ذهن‌محور و تلاشی کلامی و انتزاعی نیست. اسلام در اینجا «نمادی» است اسیر تفسیری انحصاری در روایتی سنت‌گرا و یا بنیادگرایانه. و شریعتی در تداوم راه بنیان‌گذاران راه رنسانس تمدنی و رفرماسیون دینی در جهان اسلام، سیدجمال‌ و اقبال، به نوبهٔ خود و طرح کلامی عقلانی-انتقادی و رهایی‌بخش خود را در کیفیت مکتبی برتر درمی‌افکند.

🔸مبارزهٔ اصلی روشنفکر مسئول در سطح جهانی، آزادسازی «آزادی» از سلطهٔ امپریالیستی-کاپیتالیستی، آزادسازی «عدالت» از سیطرهٔ جزمی کمونیسم دولتی، و آزادی «معنویت» از انحصار متولیان رسمی ادیان و مذاهب («نجات خدا از قبرستان آخوندیسم») است.

#روشنفکری
#جامعه
#چه_باید_کرد
#مقدمه
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

🔷🔸باشگاه اندیشه

🔸"رهایی"

🔸احسان شریعتی ، آروین صداقت‌کیش
حمید احراری ، مسعود پدرام

🔹گزارش صوتی، بخش اول

#سخنرانی
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

🔷🔸باشگاه اندیشه

🔸"رهایی"

🔸احسان شریعتی ، آروین صداقت‌کیش
حمید احراری ، مسعود پدرام

🔹گزارش صوتی، بخش دوم (پرسش و پاسخ)

#سخنرانی
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

‍‍ ‍‍ 🔷🔸خانه‌های اعتصامی؛
نشانی از هویت سنگلج تهران

🖋احسان شریعتی

🔸بعضی از مواد و مصالح زیست‌محیطی و طبیعی و جغرافیایی یك كشور، مانند سنگ و خاک آن، جزو آن نوع ذخایر و منابع حیاتی و ملی‌ای محسوب می‌شوند، که در صورت از دست دادن دیگر بازتولید نمی‌شوند و جایگزین‌ناپذیر اند. بر هویت یا شخصیت فرهنگی یك شهر هم چنین قانونی حاکم است. زمانی كه کیستی و شاكلهٔ اصلی مركزی شهر و کشوری از میان برود،‌ آن اقلیم دیگر قابل‌شناسایی نیست. این هویت فرهنگی از جمله شامل اماكن یادمانی و تاریخی یك شهر می‌شود كه شخصیت آن‌را می‌سازد. برای نمونه، در تهران میدان حسن آباد،‌ بازار و مسجد و بهارستان و .. خیابان‌های مركزی شهر و سایر بناها و ساختمان ها که جلوه‌هایی از این هویت به‌شمار می‌آیند و نمی‌باید و نمی‌شاید که تنها وجه اقتصادی را دربارهٔ آنها لحاظ كرد و با معیارهای سوداگرانه ارزیابی شوند.

🔹متاسفانه سیاست کلان انبوه‌سازی و تراکم‌فروشی سال‌هاست که بر مدیریت تهران حاکم بوده و برج‌ها بر گسل ها برساخته ‌شده‌اند و مافیاهای ساخت-و-ساز همچنان در حال تخریب جنون‌آور و بازسازی باسمه‌ای شهر به‌بهانهٔ ارضای نیازهای اسكان و با انگیزه تجارت و سودجویی هستند. با این «رویه»، كلان‌شهر تهران به حلبی‌آبادی تبدیل شده كه در نگاه کلی گویی تلی و انبوهی از سنگ و آهن‌پاره است که در آن آلونک‌هایی مُشرف برهم تعبیه شده‌اند تا منافع تجاری گروه‌هایی ذینفع و زود-سودجو و «تازه به دوران‌رسیده» تامین شود. این موضوع حتی در شمال «شیک» شهر و در محله شمیران هم دیده می‌شود كه در برخی کوچه‌ها و خیابان‌ها حتی پیاده‌رویی برای گذر عابران بجای نمانده است!

🔸در چنین شرایطی و در دورهٔ جدیدی كه شورای شهر توسط اصلاح‌طلبانی مدیریت می‌شود که سخن از تغییر-و-تحول می رانند،‌ بر این منتخبان شهر و شهروندان است كه در برابر «انسداد» تهران و کلاف سردرگمی كه دچار آن شده راه‌های برون‌رفتی برای آینده بیاندیشند.
اگر مقاومت قانونی در برابر تخریب بناهای تاریخی و فرهنگی شهر از وظایف شورا و شهرداری است، یکی از اقدامات لازم برای نمونه، می‌تواند نجات خانه‌هایی باشد که یادگاری از گذشته‌ها و ادوار شکل‌گیری ساختار شهر‌، به‌شمار می‌آیند. برای نمونه، مجموعهٔ خانه‌های خانوادهٔ یوسف (و پروین) اعتصامی، از فرهیختگان نامی عصر پسامشروطه، که محلهٔ كوچكی را در محلهٔ بزرگ سنگلج قدیم تشكیل می‌دهد. معماری این خانه‌ها و محلهٔ امیریه معرف دوره ای تاریخی است كه نه تنها برای علاقه‌مندان به تاریخ معاصر ایران جذابیت دارد که نشانی از هویت این محله و شهر است. علاوه بر آن حفظ و بازسازی هوشمندانهٔ این مجموعه می‌تواند فضای تنفسی به این محله ببخشد و مثلا با تبدیل شدن آن به فرهنگ‌سرا یا یك مجموعه عام‌المنفعه، محیطی فرهنگی را در این منطقه ایجاد و فراهم كند. توجه داشته باشیم حتی در دورهٔ رضاشاهی كه همین پارك شهر با رویكرد «تجدد آمرانه» ساخته شد و بدون توجه به سنت و ساختار و شخصیت محله و خانه‌های این محله با خاك یكسان شد،‌ در نهایت پاركی سرسبز شد موجب تصفیه هوا و فضای عمومی مفیدی برای فراغت شهروندان با کتابخانه‌ای ارزشمند. مجموعهٔ خانه‌های اعتصامی هم می‌تواند با خرید آن از مالكان خصوصی تبدیل به فضای فرهنگی یا هنری مناسب برای این منطقه شود به‌جای آن‌که مركز تجاری جدید و دیگری به مراكز موجود بیافزاید!

📌یادداشت منتشر شده در روزنامه اعتماد

#تهران
#هویت_شهری
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati

‍‍ ‍‍ 🔷🔸چه باید کرد؟

بخش دوم

🖋احسان شریعتی

📌پیش درآمدی بر ترجمه «جه باید کرد» دکتر شریعتی به زبان عربی(در دست انتشار)


🔸«بازگشت به خویش»، در برابر انواع باخودبیگانگی-الیناسیون- فرهنگی، در اندیشهٔ «دیالوژیک» شریعتی، تنها راه «ارج‌شناسی» دیگری و گشودن امکان گفت-و-گو با اوست. در سپهر دینی نیز «بازگشت به کتاب» در برابر بدنهٔ اخبار و احادیث و روایات مخدوش، و بازگشت به تجربهٔ پیامبرانه و سرچشمهٔ سیره و «سنتِ سلف صالح»، همچون متدلوژی و استراتژی تغییر-و-تحول آفرینی اجتماعی، از خشونت بدویت یا «جهل» جاهلیت به مدنیت و «حلم» اسلام (تحلیل گلدزیهر)، دو راه‌کاری اند که اصلاح‌گران یا رفرماتورهای جهان اسلام و جهانبینی توحید در پیش گرفتند. بازگشت به اسلام نبوی (و تشیع علوی) پیشینی، در برابر اسلام خلافتی (و تشیع صفوی) پسینی، شرایط امکان نوزایی-احیاء- و نوسازی-اصلاح- و سرزدن نوع دیگری از تجربهٔ دینی بخردانه، سنجیده، پیشرو و آینده‌نگر، انسانی ومردم، را فراهم می‌آورد.

🔹چنین تجربهٔ زیستهٔ نوینی دیگر رو به گذشته نداشت و در خدمت تاریخ و سنت نبود، بل‌که این دو را برای آینده و زندگی انسان می‌خواست. و این وجه ممیزهٔ شعار «بازگشت» و نه «برگشت» قهقرایی (سنت‌انگاران و بنیادگرایان)، از سوی نواندیشان مسلمان به خاستگاه‌ها و سرچشمه‌های ایمان، متن و فرادهش تاریخی بود، با بهره‌گیری از روش نقد یا سنجشِ ساخت‌گشایانه و زنگارزدایانه از «علوم ومعارف» سنتی دینی و مدرسی.
بنابر همهٔ این مقدمات، راه‌کار «آگاهی رهایی‌بخش» شریعتی، در جمعبندی نقاط ضعف تجربه‌های ناکام گذشتهٔ پیشگامان این راه، دو مشخصهٔ اصلی دارد: ۱- تأکید بر کار مبنایی فکری، بویژه در دو سپهر هستی‌شناسی یا جهان‌بینی (توحید) و انسان‌شناسی (فلاح)، و ۲- مخاطب قرار دادن مردم، بمثابهٔ حاملان اصلی جنبش‌های تعالی‌جو، در سیر از رهایی از انواع اسارت (آزادی منفی از زندان‌ها) تا نیل به «آزادگی» («آزادی مثبت»، از «در خانهٔ خود بودن» تا آرام و قرار گرفتن در رشد مادی و استعلای معنوی).
این شاخصه‌ها، راهبرد آگاهی‌بخش شریعتی را از انواع استتراتژی‌های شکلی-«رفرمیستی» و ریشه‌ای-«رادیکالیستی» رایج جدا می‌سازد. هدف استراتژیک که کلیهٔ تاکتیک‌ها می‌بایست در خدمت آن باشند، نه اصلاح نظام‌ها و حاکمیت‌ها از بالا به‌شکل تدریجی و قانونی و مسالمت‌جویانهٔ صرف، و نه براندازی دفعتی و افراطی و خشن از راه انقلاب یا کودتا و جنگ داخلی یا خارجی، بل‌که «انقلابی» یا گسست‌های کیفی در درون وجدان و روان و رفتار و عادت‌ها، در پوشِ اصلاح شکل‌ها و ساختارها و قوانین در بلندمدت است.

🔸این خودویژگی‌های مشی شریعتی در جامعهٔ خود او ایران به‌رغم تأثیر گسترده و استقبال میلیونی از آثار او بويژه در آستانهٔ انقلاب ایران در سال ۵۷، به‌شکل عمیق و دقیق شناخته نشد و هم از این‌رو گاه شاهد سوءبرداشت‌ها و نقض غرض‌هایی متناقض‌نما در فهم درست و خوانش علمی آثار وی بوده و هستیم.
برگردان آثار شریعتی به سایر زبان‌ها و بویژه به زبان‌های نزدیکی همچون عربی امکان خوانشی نو را برای خوانندگانی جوان و با فطرتی پاک و رها از پیش‌داوری‌های گوناگون فراهم می‌آورد و همچنین، باب برداشت‌هایی نو، مبتکرانه و دگراندیشانه را می‌گشاید. و به این طریق، راهی برای گفتگویی جهان‌شمول‌ و فراگیرتر میان اندیشه‌ورزان جهان جنوب و تمدن اسلام، و مطالعات به‌سبک «فرودستانه»(Subaltern Studies) و مطالعات «پسا-استعماری»، هموار می‌گردد.
و به این امید.


👈 لینک بخش اول

#چه_باید_کرد
#یادداشت
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

🖋احسان شریعتی

🔷🔸 آنها که «رادیکالیسم» شهید فاطمی را مورد انتقاد قرار می‌دهند، غالبا در این کلام دکتر مصدق تأمل لازم را نکرده‌اند که : «اينجانب به ملی بودن صنعت نفت و جنبهٔ اخلاقی آن، بيش از جنبهٔ اقتصادی آن معتقدم..، کار تدنی (پستی) اخلاقی به جائی رسيده که باعث ننگ ھر ايرانی شده است!"

طرح: م.م.

#شهید_فاطمی
#مصدق
#نهضت_ملی
#ایران
#آزادی
#دیدگاه
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

‍‍ ‍‍ 🔷🔸بیانیه مشترک تعدادی از فعالان سیاسی، مدنی و فرهنگی، در حمایت از اعتراضات مردم، به‌شرح ذیل:

به‌نام خدا

🔸تصمیمات اقتصادی اخیر و برخورد شدید با معترضان نشان می‌دهد حاکمان عبرتی از اعتراضات عمومی پیشین نگرفته‌اند. آنان که به خیابان آمدند مستضعفین و ستمدیدگانی بودند که انقلاب برای نجات آنان برپا شده بود. نباید به بهانهٔ برخی خارج‌نشینان که به‌دنبال موج‌سواری هستند، خیل عظیم معترضان را مقلدان گوش به فرمان سلطنت‌طلبان و مجاهدین دانست. نباید به اعتبار حضور احتمالی چند تیم تروریستی مردم نگون‌بخت جان‌به‌لب رسیده را باغی و یاغی نامید. نباید به‌زعم آن‌که مقامات امریکایی مدعی حمایت از معترضان هستند، عامل نارضایتی اعتراض‌کنندگان را تحریک بیگانگان قلمداد کرد. مگر می‌توان تردیدی بر حضور ساکنان فقیر مناطق حاشیه شهرها در اعتراضات داشت، مگر می‌توان کمترین شکی در باره حضور تهی‌دستان زینبیهٔ اصفهان، اسلام‌شهر تهران ،کوت‌عبدالله اهواز، و امثال آن در اعتراضات اخیر داشت؟

🔹چرا آنان که قرار بود حقوق‌دان باشند به منش امنیتی-نظامی خود بازگشته‌اند؟ کدام مقامی از این‌که اعتراض فرودستان شهری را سرکوب کرده به خود خواهد بالید؟ پس از این با چه اعتبار و آبرویی می‌توانید تهیدستان را به امید تشکیل مجلسی در راس امور به پای صندوق های رای کشانید؟

🔸بر فرض که خون‌ها شسته شوند، بر فرض که فقرا به زندگی سراسر رنج خود باز گردند، بر فرض که جوانان عاصی در گوشه‌ای پنهان شوند، بر فرض که دانشجویان راهی بازداشتگاه شده و یا سرخورده به کلاس‌ها برگردند، بر فرض همه‌ی اینها آیا نمی‌توان پیش‌بینی کرد که در آینده‌ شعله‌های اعتراض باز هم افروخته خواهد شد؟ مگر آموزه‌های دینی به ما نیاموخته‌اند که "الملک یبقی مع الکفر ولایبقی مع الظلم"؟

🔹ما ضمن اعتراض به برخوردهای خشن، غیرقانونی و غیرانسانی با مردم ناراضی اعلام می‌کنیم:

1. عامل اصلی اعتراضات اخیر، نابسامانی‌ها و بحران‌های اقتصادی-اجتماعی حاصل از سیاست‌های نادرست حکومت است که جز با اصلاحات ساختاری از طریق آغاز گفتگوی ملی در داخل کشور برای بهبود وضعیت ممکن نیست.

2. اکثر معترضان، ایرانیان ناراضی از "فقر" و "فساد" و "تبعیض" و ناتوان از تأمین معیشت خود و خانواده‌شان بودند. وظیفهٔ هر نظام مردمی عذرخواهی جدی از آنها به سبب تحمیل چنین شرایط سهمگینی است. به‌ویژه عذرخواهی و دل‌جویی از خانواده‌های جان‌باختگان وظیفه دینی و انسانی مسئولان امر است.

3. آزادی معترضان بازداشت‌شده و پرهیز از تکرار رویه‌های گذشته، از جمله تحت‌فشار قرار دادن بازداشت‌شدگان، می‌تواند راه را برای ایجاد آرامش نسبی و آغاز گفت و گوی ملی برای خروج از بحران فراهم آورد.

4. ما اعتقاد راسخ داریم به‌‌رغم همه‌ی فشارها باید از هرگونه اعمال خشونت پرهیز کرد. بی‌تردید گسترش دامنه خشونت کمترین دستاوردی برای مدافعان منافع ملی، تمامیت ارضی، عدالت و آزادی نخواهد داشت.

سی‌ام آبان 1398


📌هاشم آقاجری- قربان بهزادیان‌نژاد - سیدعلیرضا بهشتی - علیرضا بهشتی‌شیرازی - حبیب‌الله پیمان - علیرضا رجایی - حسین رفیعی - رضا رییس‌طوسی- فریدون سحابی - احسان شریعتی -فیروزه صابر - کیوان صمیمی- طاهره طالقانی- ابوالفضل قدیانی - نظام‌الدین قهاری - فاطمه گوارایی - محمد محمدی‌اردهالی- سعید مدنی

#بیانیه
#آزادی
#اعتراضات
#معیشت
#اقشار_محروم
#گفتگوی_ملی
#ایران

✅ @Dr_ehsanshariati

‍‍ ‍‍ 🔷🔸اعمالِ سیاست‌های موسوم به «نولیبرال»، به‌سبک «اقتدارگرایانه»

🖋احسان شریعتی

🔸هفته سختی را از سر گذراندیم. شنیدن منظم خبرهای بد، و ازجمله بدترین‌شان، جان باختن شماری از هم‌میهنان معترض در خشونت‌ها و تعدی‌های خیابانی و در حاشیهٔ شهرها از سویی، آمیخته با بی‌خبری عمومی ناشی از قطع اینترنت سراسری از دیگرسو، که حسّ پرتاب‌شدگی به نیم قرن گذشته را القا می‌کرد، تجربه‌ای نادر، اندوهبار و نگران‌کننده،‌ بود.

🔹شیوهٰ غیرمترقبه و غیرمردمسالارانهٔ اعلام و اعمالِ افزایشِ چندصد درصدی بهای بنزین و سوخت (و پیش‌بینی پیامدهای ناگزیر آن بر صعود سیستماتیک قیمت همهٔ کالاها و خدمات)، در شرایط پیشینی بحران معیشتی و در حلقهٔ محاصرهٔ تحریم‌ها ، تصمیمی معمایی بود که بهای سنگینی را بر عهدهٔ نظام و بر گردهٔ مردم ‌می‌گذارد. عجیب‌تر از خود خبر، فقدان قبلی نظرخواهی شفاف عمومی از مردم و نمایندگانشان، و غیاب ارايهٔ بعدی توضیحی توجیه‌گر و اقناع‌کننده از سوی مسئولان بود. پیامدهای سهمناک تداوم چنین سیاست‌ها و روندهایی از پیش روشن وپیش‌بینی‌پذیر است.

🔸در ایام زاد روز آموزگاری بسر می‌بریم که از همان آغاز راه خویش، این کلام منسوب به اباذر را می‌ستود که «در شگفتم از کسي که در خانه‌اش ناني نمی‌يابد و با شمشير آخته‌اش بر مردم نمی‌شورد». پس در این هنگامه نیز، بر پویندگان وفادار به راه و پیمان اوست که با اعلام همبستگی با همگی مصیبت‌زدگان و صدمه‌دیدگان حوادث فجیع هفتهٔ گذشته، به بزرگداشت «مسکوت» آرمان و آموزه‌های آن معلم، در تقدیسِ تثلیثِ «آزادی، عدالت و معنویت»، همت بورزند.

#آزادی
#عدالت
#معنویت
#اعتراضات
#هشتاد_ششمین_تولد_شمع
#یادداشت
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

🔷🔸شریعتی به «دموکراسی رادیکال» باور داشت (مردم‌سالاری مستقیم شورایی)

🖋احسان شریعتی

☀️بمناسبت ۲ آذر ۸۶مین زادروز آموزگار «مردم» علی شریعتی

🔸«مردم» در اندیشه شریعتی از جهان‌بینی فلسفی او می‌‌آید؛ آنجا که می‌گوید در جهان‌بینی توحیدی و در خوانش قرآنی در حوزه‌های تاریخی، اجتماعی و اقتصادی می‌توانید جای «الله»، «ناس» را بگذارید؛ یعنی در همه عرصه‌های تاریخی، اجتماعی و اقتصادی مردم نمایندهٔ خدا هستند یا اراده و دست خدا از آستین خلق برون می‌آید. به‌این‌ترتیب مبنای مردم‌سالاری در اندیشه شریعتی نوع جهان‌بینی و هستی‌شناسی او، یعنی توحید، است.

🔹دکتر شریعتی در آن مقطع مشخص تاریخی نیل به دموکراسی را با طی یک دوره گذار ممکن می‌دانست. و این «تز» تحت‌تأثیر جنبش‌های رها شده از استعمار که در کنفرانس باندونگ ۲۴ کشور آسیایی و افریقایی و بعدها جنبش‌ «غیرمتعهدها» به‌رهبری نهرو و ناصر و..، اعلام کرده بودند که پس از کسب استقلال، از طریق «دموکراسی متعهد و مهتدی» به سوی دموکراسی پیش می‌روند. از سوی دیگر، شریعتی از این نمونه برای فهم و تبیین مفهوم امامت در تشیع که به‌شکل خاصی قایل به تداوم نوعی رهبری فکری است، استفاده می‌کند. تشیع به این قائل است که در دورهٔ غیبت، دوره امامت خاص یا در تداوم نبوت پایان می‌یابد و در نگاه شریعتی در این دوران است که رهبری عقیدتی فرهمند فردی در چند نسل تمام می‌شود و دموکراسی آغاز می‌شود (مشابه تعریف «خاتمیت» نزد اقبال لاهوری که معادل استقلال رأی آدمی از انتقال وحی توسط پیامبران است). 

🔸ماهیت اندیشه و پیام شریعتی به‌عنوان یکی از معلمان اعتراض‌ و انقلاب علیه استبداد و سلطه و اقتدارگاه خوب فهمیده نشده است. تفکر او عمیقا مردم‌سالارانه بود و استقلال، آزادی و عدالت جز‌ء ذاتی آرمان‌های اصلی و اساسی شریعتی بود. این حکایت در اندیشه و راهکار «نوشریعتی»ها تا تحقق کامل طرح‌های توسعه‌ای که به عدالت و آزادی و عرفان یا همبستگی معنوی بینجامد، همچنان باقی است، چراکه موانع و مشکلاتی که هنوز در برابر مردم وجود دارد، نشان می‌دهد که اندیشه و منش اعتراضی شریعتی‌وار همچنان زنده و مطرح است و مدافع خواست‌های حق‌طلبانه مردم و مطالبه‌گر از مسئولان، تا رفتار و شیوه برخورد و مدیریت خود را در مواجهه با بحران معیشتی-اجتماعی و حقوقی-سیاسی حاد کنونی، «اصلاح» کنند.

📌متن فوق طی بحثی که در میز گردی با دکتر صادق زیبا کلام و دکتر سعید مدنی در روزنامه شرق به مناسبت هشتادششمین تولد دکتر علی شریعتی مطرح گردید.

#حقوق_مردم
#دموکراسی_رادیکال
#آموزگار
#هشتاد_ششمین_تولد_شمع
#یادداشت
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati


📌 برای مشاهده مطالعه متن به آدرس زیر و یا گزینه instant view مراجعه کنید.


https://b2n.ir/627421