🔷🔸«داو بازی»
🔸(انتخاب میان کدامین گزینه ها)؟
📌احسان شریعتی در گفتگو با روزنامه شرق: ما هنوز «دولت» نداریم، از زمان مشروطه تا به امروز!
🔆بخش هایی از این مصاحبه به شرح زیر است:
🔸در ایران ما با سابقه پیش و پس از اسلام تجربه دموکراسی نهادینه نشده است. ما نه در اندیشه و نه در عمل، به شکل نهادینه و ساختاری، دموکراسی را تجربه نکرده‌ایم. لذا هنگامی که دموکراسی می‌آمده بسیاری از ابهامات حتی برای خود مردم و نیروهای فرهنگی پیش‌قراول مثل روشنفکران در دوره مشروطه به وجود می‌آید، با اینکه هرکدام بخشی از ایده‌های دموکراسی را می‌آورند در مجموع می‌توان گفت پایه و مایه فلسفی محکمی ندارد. حتی برای روحانیت که یکی از نیروهای اصلی انقلاب مشروطه و انقلاب‌ها و نهضت‌های بعدی بودند، هم دموکراسی خیلی عمیق تبیین نشده بود.
🔹به طور کلی قرار این بود که پیش‌نویس قانون اساسی که نظام جمهوری متعارف بود به رأی گذاشته شود. اما این پیش نیامد. اتفاقا بنا بر اصرار برخی از شخصیت‌های دموکرات و لیبرال مانند بازرگان و بنی‌صدر می‌خواستند ابتدا انتخابات مجلس مؤسسان برای تدوین قانون اساسی برگزار شود. اما در همان جلسه هم برخی مثل آقای هاشمی پیش‌بینی می‌کردند که ممکن است از اقصا‌‌نقاط کشور شخصیت‌هایی بیایند که از نوع انقلابیِ سیاسی که در انقلاب نقش داشتند نباشند و ممکن بود جور دیگری فکر کنند که البته این اتفاق هم افتاد! در مجلس مؤسسان شخصیت‌های ناشناخته و محافظه‌کارتر آمدند در نتیجه این مجلس محصول دیگری داشت و مورد انتقاد شخصیت‌هایی چون آیت‌الله طالقانی هم قرار گرفت.
🔸از زمان بنی‌صدر تاکنون به‌جز شاید دولت مرحوم رجایی… صداوسیما از تقریبا تمام دولت‌ها انتقاد می‌کند. یعنی صداوسیمای نظام، دولت و وزارت خارجه‌اش را زیر سؤال می‌برد و مُبلغ ناکارآمدی و بی‌کفایتی‌های دولت میشود. بنابراین مردم چه نتیجه‌ای باید بگیرند؟ جمع‌بندی کلی این میشود که تغییر ساختاری اساسی لازم است.
🔹به زبان قانونی می‌بایست دیگر از حالت دوگانگی خارج شویم و دولتِ مدرن تأسیس شود. چهارمین تعریف از جمهوری، دولت یکپارچه و «تجزیه‌ناپذیر» است، یعنی دولت به معنای مدرن به‌خصوص یعنی حتی دولت از جامعه جدا میشود. یعنی دولت به دیگر نهادهای مدنی پاسخ‌گو نیست و خود استقلال پیدا می‌کند و نظارت «نامرئی» به قول میشل فوکو پیدا می‌کند که در گذشته سابقه نداشته، در گذشته شاه را با خدم و حشم می‌دیدیم که مرئی بودند ولی الان دولت مدرن قدرت و سیادت نامرئی دارد و کاملا بر جامعه حاکم میشود و نظارت دارد. به این معانی و مصادیق ما هنوز «دولت» نداریم، از زمان مشروطه تا به امروز!
📌مطالعه کامل متن در لینک وبسایت احسان شریعتی
🖇http://www.ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1090
#انقلاب
#انتخابات
#جمهوری
#دموکراسی
#احسان_شریعتی
🔸(انتخاب میان کدامین گزینه ها)؟
📌احسان شریعتی در گفتگو با روزنامه شرق: ما هنوز «دولت» نداریم، از زمان مشروطه تا به امروز!
🔆بخش هایی از این مصاحبه به شرح زیر است:
🔸در ایران ما با سابقه پیش و پس از اسلام تجربه دموکراسی نهادینه نشده است. ما نه در اندیشه و نه در عمل، به شکل نهادینه و ساختاری، دموکراسی را تجربه نکرده‌ایم. لذا هنگامی که دموکراسی می‌آمده بسیاری از ابهامات حتی برای خود مردم و نیروهای فرهنگی پیش‌قراول مثل روشنفکران در دوره مشروطه به وجود می‌آید، با اینکه هرکدام بخشی از ایده‌های دموکراسی را می‌آورند در مجموع می‌توان گفت پایه و مایه فلسفی محکمی ندارد. حتی برای روحانیت که یکی از نیروهای اصلی انقلاب مشروطه و انقلاب‌ها و نهضت‌های بعدی بودند، هم دموکراسی خیلی عمیق تبیین نشده بود.
🔹به طور کلی قرار این بود که پیش‌نویس قانون اساسی که نظام جمهوری متعارف بود به رأی گذاشته شود. اما این پیش نیامد. اتفاقا بنا بر اصرار برخی از شخصیت‌های دموکرات و لیبرال مانند بازرگان و بنی‌صدر می‌خواستند ابتدا انتخابات مجلس مؤسسان برای تدوین قانون اساسی برگزار شود. اما در همان جلسه هم برخی مثل آقای هاشمی پیش‌بینی می‌کردند که ممکن است از اقصا‌‌نقاط کشور شخصیت‌هایی بیایند که از نوع انقلابیِ سیاسی که در انقلاب نقش داشتند نباشند و ممکن بود جور دیگری فکر کنند که البته این اتفاق هم افتاد! در مجلس مؤسسان شخصیت‌های ناشناخته و محافظه‌کارتر آمدند در نتیجه این مجلس محصول دیگری داشت و مورد انتقاد شخصیت‌هایی چون آیت‌الله طالقانی هم قرار گرفت.
🔸از زمان بنی‌صدر تاکنون به‌جز شاید دولت مرحوم رجایی… صداوسیما از تقریبا تمام دولت‌ها انتقاد می‌کند. یعنی صداوسیمای نظام، دولت و وزارت خارجه‌اش را زیر سؤال می‌برد و مُبلغ ناکارآمدی و بی‌کفایتی‌های دولت میشود. بنابراین مردم چه نتیجه‌ای باید بگیرند؟ جمع‌بندی کلی این میشود که تغییر ساختاری اساسی لازم است.
🔹به زبان قانونی می‌بایست دیگر از حالت دوگانگی خارج شویم و دولتِ مدرن تأسیس شود. چهارمین تعریف از جمهوری، دولت یکپارچه و «تجزیه‌ناپذیر» است، یعنی دولت به معنای مدرن به‌خصوص یعنی حتی دولت از جامعه جدا میشود. یعنی دولت به دیگر نهادهای مدنی پاسخ‌گو نیست و خود استقلال پیدا می‌کند و نظارت «نامرئی» به قول میشل فوکو پیدا می‌کند که در گذشته سابقه نداشته، در گذشته شاه را با خدم و حشم می‌دیدیم که مرئی بودند ولی الان دولت مدرن قدرت و سیادت نامرئی دارد و کاملا بر جامعه حاکم میشود و نظارت دارد. به این معانی و مصادیق ما هنوز «دولت» نداریم، از زمان مشروطه تا به امروز!
📌مطالعه کامل متن در لینک وبسایت احسان شریعتی
🖇http://www.ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1090
#انقلاب
#انتخابات
#جمهوری
#دموکراسی
#احسان_شریعتی
وب سایت رسمی احسان شریعتی
«داو بازی» انتخابات
انتخاب‌کردن همانطور که متفکرانی چون سارتر بدرستی گفته‌اند خودویژگی اصلی انسان است. انسان یعنی آزادی و انتخاب، هرچند متعین در یک موقعیت و محصور واقع‌بودگی که...
🔷🔸«مردم کوبا چیز متفاوتی نمی‌خواهند!»
🎙در گفتگو با احسان شریعتی با پایگاه خبری انصاف نیوز
🔸ضمن تحلیل اعتراضات مردم کوبا به مقایسه‌ی آن با سیستم ایران پرداخت و به انصاف نیوز توضیح داد: در مورد کوبا در قیاس با کشور ما یک تشابه و یک افتراق وجود دارد. از زمان پیروزی انقلاب کوبا تاکنون این کشور تحت محاصره و تحریم آمریکا بوده و نزدیکی جغرافیایی آن با آمریکا نیز در این امر تاثیر داشته است. اما اینکه کوبا توانسته تا کنون فشار را تحمل کند، حسن مدیریت سوسیالیستی را نشان می‌دهد، دقیقا همین مسئله نقطه افتراق آن با کشور ما است.
او ادامه داد: در ایران می‌خواهیم با استفاده از تحریم‌ها راهبردهای نادرست و سوءمدیریت‌ها را توجیه کنیم. به یاد دارم زمانی یک دانشجوی کوبایی وضعیت کشورش را برایمان تشریح می‌کرد که: «با دیکتاتوری مخالفیم، اما حداقل‌هایی از تامین اجتماعی مثل طب مجانی و مسکن و .سایل حمل و نقل و وسایل و امکانات اولیه را داریم.» برغم این نقاط قوت اما از نظر مدیریت اقتصادی و اجتماعی در بحران اما به هر حال نظام کوبا از نبود دموکراسی و آزادی بیان و تجمع و تنوع سیاسی-فکری رنج می‌برد.
این فلسفه‌پژوه با اشاره به اینکه هم کشورهای تحت مدیریت نئولیبرالی و هم کمونیسم دولتی در مدیریت بحران کرونا ضعف‌های خود را نشان داده‌اند، گفت: همه‌گیری کرونا در سیستم‌های نئولیبرال افراطی (برای نمونه در امریکای دوران ترامپ) به‌دلیل ضعف نظارت دولتی و تامین غیرمکفی پوشش اجتماعی ابعاد فجیعی به خود گرفت. اما در بخشی از نظام‌های کمونیستی شرقی و جنوبی هم به دلیل ضعف بنیه‌ی مالی، قادر به رسیدگی‌هایی که مثلا در کشورهای اروپایی دولت‌ها برای ملتهای‌شان انجام میشود نبودند. در نتیجه به مردم فشار زیادی وارد آمد و شغل‌ها و سطح و شیوه‌ی زیست آسیب دید. مقابله با ابعاد اقتصادی بحران بودجه و بنیه‌ی اقتصادی قوی می‌خواهد تا بتواند از جامعه دفاع کند.
🔹برای نمونه در همین داستان کندی روند واکسیناسیون در کشور ما که چند ماه پیش در گفتگو با رسانه‌ی شما مطرح شد، می‌بینیم هنوز به‌رغم همه‌ی دعاوی از سایر کشورهای هم سطح خود عقب‌تر هستیم. در حالی که ایران و کوبا در همین امر واکسن‌سازی از دانش و توان خوبی برخوردار بوده‌اند.
🔸این‌گونه ضعف‌های راهبردی و مدیریتی در دالان بحران‌ها نهایتا اعتراض عمومی را برمی‌انگیزد. در همان کشورهای سوسیالیستی دولت‌گرا با وجود اینکه حداقل‌ها را برای مردم تأمین می‌کنند، اما انسان تنها برای ادامه‌ی «بقا» زندگی نمی‌کند، بلکه به تعبیر ارسطویی انسان می‌خواهد «خوب» زندگی کند. در این کشورهای سوسیالیسم دولتی آزادی‌ها، حقوق فردی و فعالیت تشکل‌های صنفی و سیاسی تأمین و تضمین نیست، پلورالیسم سیاسی و فکری وجود ندارد و در نتیجه‌ی نبود شفافیت حرکت مردم معترض شکل انفجاری به‌خود می‌گیرد.
شریعتی در پاسخ به این پرسش آیا مردم کوبا خواهان برچیده شدن اساس نظام و حکومت سوسیالیستی اند، پاسخ داد: باید مراقب تصرف و سوءاستفاده‌های تبلیغاتی قدرت‌های حاکم بر جهان نیز بود. قدرت‌های نواستعماری می‌کوشند از حرکت‌های اعتراضی مردم در همه‌ی جای دنیا به نفع ایدئولوژی و نظام خود بهره‌برداری کنند؛ مثلاً گاه اعتراض‌های ایران را طوری نشان می‌دهند که گویا مردم خواهان بازگشت نظام سابق یا استقرار قدرت‌های وابسته و تابع سیاست‌های مثل آمریکا و اسرائیل و متحدان عرب‌شان در منطقه اند. حال آنکه مردم در همه جا خواستار تحقق حداقل حقوق، آزادی و عدالت، توسعه و سلامت جسمی و اخلاقی اند.
🔹او درباره‌ی خواسته‌های مردم کوبا گفت: واقعیت این است که مردم کوبا نیز می‌گویند هنوز به خواسته‌های انقلاب خود که مطالبه‌ی عدالت و آزادی و توسعه‌ی متوازن و پایدار بود نرسیده‌اند. سیستم‌های نئولیبرال و کمونیسم دولتی، برغم نقاط ضعف و قوت خود، به این خواسته‌های حداقل مردم نمی‌توانند پاسخ دهند و به همین دلیل در همه‌ی کشورها اگرچه با نظام‌های مختلف این نوع اعتراض‌های مردمی را می‌بینیم. مردم کوبا هم مانند سایر ملل می‌گویند که خواستار مدیریت درست در بحران‌ها اجتماعی و معیشتی و شفافیت هستیم. مردم کوبا می‌خواهند به شایستگی حداقلی که برای انسان لازم است، برسند. آنها می‌خواهند اصلاح اساسی و ساختاری اتفاق بیفتد و اگر سیستم کوبا نتواند این ظرفیت را نشان دهد، طبعا جنبش اعتراضی رادیکالیزه میشود و عاقبت به سرنوشت کشورهای عربی دچار میشود.
📌مطالعه کامل این گفتگو با انصاف نیوز را در لینک زیر مطالعه فرمایید.
http://www.ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1097
#انقلاب کوبا
#گفتگو
#احسان_شریعتی
✅@Dr_ehsanshariati
🎙در گفتگو با احسان شریعتی با پایگاه خبری انصاف نیوز
🔸ضمن تحلیل اعتراضات مردم کوبا به مقایسه‌ی آن با سیستم ایران پرداخت و به انصاف نیوز توضیح داد: در مورد کوبا در قیاس با کشور ما یک تشابه و یک افتراق وجود دارد. از زمان پیروزی انقلاب کوبا تاکنون این کشور تحت محاصره و تحریم آمریکا بوده و نزدیکی جغرافیایی آن با آمریکا نیز در این امر تاثیر داشته است. اما اینکه کوبا توانسته تا کنون فشار را تحمل کند، حسن مدیریت سوسیالیستی را نشان می‌دهد، دقیقا همین مسئله نقطه افتراق آن با کشور ما است.
او ادامه داد: در ایران می‌خواهیم با استفاده از تحریم‌ها راهبردهای نادرست و سوءمدیریت‌ها را توجیه کنیم. به یاد دارم زمانی یک دانشجوی کوبایی وضعیت کشورش را برایمان تشریح می‌کرد که: «با دیکتاتوری مخالفیم، اما حداقل‌هایی از تامین اجتماعی مثل طب مجانی و مسکن و .سایل حمل و نقل و وسایل و امکانات اولیه را داریم.» برغم این نقاط قوت اما از نظر مدیریت اقتصادی و اجتماعی در بحران اما به هر حال نظام کوبا از نبود دموکراسی و آزادی بیان و تجمع و تنوع سیاسی-فکری رنج می‌برد.
این فلسفه‌پژوه با اشاره به اینکه هم کشورهای تحت مدیریت نئولیبرالی و هم کمونیسم دولتی در مدیریت بحران کرونا ضعف‌های خود را نشان داده‌اند، گفت: همه‌گیری کرونا در سیستم‌های نئولیبرال افراطی (برای نمونه در امریکای دوران ترامپ) به‌دلیل ضعف نظارت دولتی و تامین غیرمکفی پوشش اجتماعی ابعاد فجیعی به خود گرفت. اما در بخشی از نظام‌های کمونیستی شرقی و جنوبی هم به دلیل ضعف بنیه‌ی مالی، قادر به رسیدگی‌هایی که مثلا در کشورهای اروپایی دولت‌ها برای ملتهای‌شان انجام میشود نبودند. در نتیجه به مردم فشار زیادی وارد آمد و شغل‌ها و سطح و شیوه‌ی زیست آسیب دید. مقابله با ابعاد اقتصادی بحران بودجه و بنیه‌ی اقتصادی قوی می‌خواهد تا بتواند از جامعه دفاع کند.
🔹برای نمونه در همین داستان کندی روند واکسیناسیون در کشور ما که چند ماه پیش در گفتگو با رسانه‌ی شما مطرح شد، می‌بینیم هنوز به‌رغم همه‌ی دعاوی از سایر کشورهای هم سطح خود عقب‌تر هستیم. در حالی که ایران و کوبا در همین امر واکسن‌سازی از دانش و توان خوبی برخوردار بوده‌اند.
🔸این‌گونه ضعف‌های راهبردی و مدیریتی در دالان بحران‌ها نهایتا اعتراض عمومی را برمی‌انگیزد. در همان کشورهای سوسیالیستی دولت‌گرا با وجود اینکه حداقل‌ها را برای مردم تأمین می‌کنند، اما انسان تنها برای ادامه‌ی «بقا» زندگی نمی‌کند، بلکه به تعبیر ارسطویی انسان می‌خواهد «خوب» زندگی کند. در این کشورهای سوسیالیسم دولتی آزادی‌ها، حقوق فردی و فعالیت تشکل‌های صنفی و سیاسی تأمین و تضمین نیست، پلورالیسم سیاسی و فکری وجود ندارد و در نتیجه‌ی نبود شفافیت حرکت مردم معترض شکل انفجاری به‌خود می‌گیرد.
شریعتی در پاسخ به این پرسش آیا مردم کوبا خواهان برچیده شدن اساس نظام و حکومت سوسیالیستی اند، پاسخ داد: باید مراقب تصرف و سوءاستفاده‌های تبلیغاتی قدرت‌های حاکم بر جهان نیز بود. قدرت‌های نواستعماری می‌کوشند از حرکت‌های اعتراضی مردم در همه‌ی جای دنیا به نفع ایدئولوژی و نظام خود بهره‌برداری کنند؛ مثلاً گاه اعتراض‌های ایران را طوری نشان می‌دهند که گویا مردم خواهان بازگشت نظام سابق یا استقرار قدرت‌های وابسته و تابع سیاست‌های مثل آمریکا و اسرائیل و متحدان عرب‌شان در منطقه اند. حال آنکه مردم در همه جا خواستار تحقق حداقل حقوق، آزادی و عدالت، توسعه و سلامت جسمی و اخلاقی اند.
🔹او درباره‌ی خواسته‌های مردم کوبا گفت: واقعیت این است که مردم کوبا نیز می‌گویند هنوز به خواسته‌های انقلاب خود که مطالبه‌ی عدالت و آزادی و توسعه‌ی متوازن و پایدار بود نرسیده‌اند. سیستم‌های نئولیبرال و کمونیسم دولتی، برغم نقاط ضعف و قوت خود، به این خواسته‌های حداقل مردم نمی‌توانند پاسخ دهند و به همین دلیل در همه‌ی کشورها اگرچه با نظام‌های مختلف این نوع اعتراض‌های مردمی را می‌بینیم. مردم کوبا هم مانند سایر ملل می‌گویند که خواستار مدیریت درست در بحران‌ها اجتماعی و معیشتی و شفافیت هستیم. مردم کوبا می‌خواهند به شایستگی حداقلی که برای انسان لازم است، برسند. آنها می‌خواهند اصلاح اساسی و ساختاری اتفاق بیفتد و اگر سیستم کوبا نتواند این ظرفیت را نشان دهد، طبعا جنبش اعتراضی رادیکالیزه میشود و عاقبت به سرنوشت کشورهای عربی دچار میشود.
📌مطالعه کامل این گفتگو با انصاف نیوز را در لینک زیر مطالعه فرمایید.
http://www.ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=1097
#انقلاب کوبا
#گفتگو
#احسان_شریعتی
✅@Dr_ehsanshariati
وب سایت رسمی احسان شریعتی
مردم کوبا چیز متفاوتی نمی‌خواهند!
ضمن تحلیل اعتراضات مردم کوبا به مقایسه‌ی آن با سیستم ایران پرداخت و به انصاف نیوز توضیح داد: در مورد کوبا در قیاس با کشور ما یک تشابه و یک افتراق وجود دارد.
🔷🔸اصفهان نشان ایران
«همه چیز از آب زنده است»
🖋احسان شریعتی
🔹اصفهان نه تنها نماد ایران، بلکه به‌تعبیر هانری کربن، یکی از چند شهر «نمادین»، یا نمونه و نشان‌وار(emblématique) جهان است.
هم‌از این‌رو ،خشکی زاینده‌رود نشانهٔ بحران آب و فراتر فاجعهٔ همه‌جانبهٔ محیط‌زیستی سرزمین و منطقهٔ ماست. سیاست نادرست «توسعهٔ» ناموزون و ناپایدار در نیم سدهٔ اخیر، از سوی طراحان صنعت و کشاورزی نظام‌ها، و سوء‌مدیریت «انسانی» و «سیاسی» حاکمیت‌ها و دولت‌های تاکنونی، ابعاد مضاعفی به این معضل «طبیعی» افزوده است. احداث کارخانجات ذوب آهن و اطفاء آتش با آب شرب، پیش و پس از انقلاب، نمادونشانهٔ درک مسئولان سیاسی کشور از امر رشدوتوسعه بوده است.
🔸حضور و حمایت قاطع قاطبهٔ مردم اصفهان از اعتراض مدنی کشاورزان به این اوضاع و مطالبهٔ حق‌آبهٔ چند قرنه‌شان، و عجز مدیریت بحران در پرهیز از خشونت و سرکوب در جهت تمهید گفتگوی مسالمت‌آمیز با مردم برای یافتن راه‌حلی اصولی وعملی، نیز نشانی دیگر از به صحنه آمدن یکپارچهٔ جامعهٔ مدنی ایران و مطالبهٔ ملی مدیریتی لایق، کارشناس، و عادل، برای عبور از «هزارتو»ی بحران‌های کنونی طبیعی، اجتماعی ، و سیاسی کشور است.
🔹گام نخست در این راه نشان دادن بینش و مسیر درست و سپس به کرسی نشاندن بدیل و روشی دگرگونه از امر توسعهٔ متوازن و متناسب با محیط‌زیست و عدالت در توزیع منابع محدود حیاتی کشور است و در رأس همه، برون‌رفت از بحران آب(و سایر عناصر چهارگانهٔ اولیه!).
برای برداشتن چنین گام کوچکی در راه یک «اصلاح ساختاری»، آیا باید در انتظار انقلاب‌هایی بود که همچون گذشته از راه برسند؟
زمانی زنده‌یاد مهندس بازرگان می‌گفت: «آب می‌خواستیم، (ندادند) سیل از راه رسید!»
https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=2119
#آب
#انقلاب
#اصفهان
#اعتراضات
#ایران
#توسعه
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
«همه چیز از آب زنده است»
🖋احسان شریعتی
🔹اصفهان نه تنها نماد ایران، بلکه به‌تعبیر هانری کربن، یکی از چند شهر «نمادین»، یا نمونه و نشان‌وار(emblématique) جهان است.
هم‌از این‌رو ،خشکی زاینده‌رود نشانهٔ بحران آب و فراتر فاجعهٔ همه‌جانبهٔ محیط‌زیستی سرزمین و منطقهٔ ماست. سیاست نادرست «توسعهٔ» ناموزون و ناپایدار در نیم سدهٔ اخیر، از سوی طراحان صنعت و کشاورزی نظام‌ها، و سوء‌مدیریت «انسانی» و «سیاسی» حاکمیت‌ها و دولت‌های تاکنونی، ابعاد مضاعفی به این معضل «طبیعی» افزوده است. احداث کارخانجات ذوب آهن و اطفاء آتش با آب شرب، پیش و پس از انقلاب، نمادونشانهٔ درک مسئولان سیاسی کشور از امر رشدوتوسعه بوده است.
🔸حضور و حمایت قاطع قاطبهٔ مردم اصفهان از اعتراض مدنی کشاورزان به این اوضاع و مطالبهٔ حق‌آبهٔ چند قرنه‌شان، و عجز مدیریت بحران در پرهیز از خشونت و سرکوب در جهت تمهید گفتگوی مسالمت‌آمیز با مردم برای یافتن راه‌حلی اصولی وعملی، نیز نشانی دیگر از به صحنه آمدن یکپارچهٔ جامعهٔ مدنی ایران و مطالبهٔ ملی مدیریتی لایق، کارشناس، و عادل، برای عبور از «هزارتو»ی بحران‌های کنونی طبیعی، اجتماعی ، و سیاسی کشور است.
🔹گام نخست در این راه نشان دادن بینش و مسیر درست و سپس به کرسی نشاندن بدیل و روشی دگرگونه از امر توسعهٔ متوازن و متناسب با محیط‌زیست و عدالت در توزیع منابع محدود حیاتی کشور است و در رأس همه، برون‌رفت از بحران آب(و سایر عناصر چهارگانهٔ اولیه!).
برای برداشتن چنین گام کوچکی در راه یک «اصلاح ساختاری»، آیا باید در انتظار انقلاب‌هایی بود که همچون گذشته از راه برسند؟
زمانی زنده‌یاد مهندس بازرگان می‌گفت: «آب می‌خواستیم، (ندادند) سیل از راه رسید!»
https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=2119
#آب
#انقلاب
#اصفهان
#اعتراضات
#ایران
#توسعه
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
وب سایت رسمی احسان شریعتی
اصفهان نشان ایران
اصفهان نه تنها نماد ایران، بلکه به‌تعبیر هانری کربن، یکی از چند شهر «نمادین»، یا نمونه و نشان‌وار(emblématique) جهان است.
🔷🔸فوکو را مي‌شود «فراموش كرد»؟
📌فلسفه میشل فوکو و تحلیل او از انقلاب ایران در گفت‌و‌گو روزنامه شرق با احسان شریعتی
🔹ممکن است در آغاز کمی دراین‌باره توضیح دهید که اندیشه میشل فوکو متأثر از چه مکاتب فکری و متفکرانی است؟
🔸میشل فوکو را یکی از مهم‌ترین متفکران معاصر فرانسه دانسته‌‌اند تا حدی که کتاب او، «واژه‌ها و چیزها: باستان‌شناسی علوم انسانی»(«نظم اشیاء» به انگلیسی) که در ۱۹۶۶ منتشر شد را یکی از سه اثر بزرگ فلسفی فرانسه در قرن بیستم ارزیابی کرده‌اند (پس از «تکامل خلاق» برگسون و «هستی و نیستی» سارتر). اندیشه فوکو در همه حوزه‌ها از جمله علوم انسانی و هنر و ادبیات تأثیر داشته است. فوکو کار خود را با روان‌شناسی و طب نزد استادش ژرژ کانگیلم آغاز کرد که از اولین متفکران تأثیرگذار بر فوکو بود. متفکر دیگری که فوکو از او در روش‌شناسی و معرفت‌شناسی متأثر است گاستون باشلار و ایده «گسست‌های معرفت‌شناختی» است. اینها به نوبه خود از برگسون تأثیر گرفته‌اند مانند هم‌قطار خود فوکو ژیل دلوز که روی اندیشه او هم تأثیرگذار بوده و همزمان این دو همکاری تنگاتنگ فکری داشته‌اند. یکی دیگر از استادان فوکو لویی آلتوسر است که فوکو دو لیسانس فلسفه و روان‌شناسی را در سوربون در ۱۹۴۶ با او گذرانده است. خوانش آلتوسری از مارکس و هگل بر فوکو مؤثر بوده است. فوکو زیرنفوذ آلتوسر به حزب کمونیست می‌پیوند اما دو سال بعد در اعتراض به عملکرد رژیم استالینی استعفا می‌دهد و فوکو اولین اثرش به نام «بیماری روانی و شخصیت» را به سفارش آلتوسر می‌نویسد. متفکر دیگر تأثیرگذار بر فوکو ژان هیپولیت از مفسران هگل است که خوانش خاص او از هگل روی فوکو تأثیرگذار بوده است. به اینها از جمله و در مجموع می‌توان به‌عنوان منابع اولیه در شکل‌گیری اندیشه فوکو اشاره کرد.
🔹میشل فوکو دو بار در آستانه انقلاب به ایران سفر کرد و چند گزارش و مقاله درباره این رخداد با تمرکز بر مفهوم «معنویت سیاسی» نوشت. او در «ایرانی‌ها چه رؤیایی در سر دارند؟» می‌نویسد: «در اینجاست که به سایه‌ای برمی‌خوریم که بر تمام زندگی سیاسی و مذهبی ایران امروز افکنده شده است: سایه علی شریعتی که مرگش، دو سال پیش، این جایگاه ممتاز را در تشیع به او بخشیده که حاضر نادیدنی و غایب همیشه حاضر باشد.» با توجه به روند وقایع و تحولات پس از انقلاب، موضع فوکو در قبال انقلاب ایران واکنش‌های زیادی را به خصوص در میان روشنفکران فرانسوی برانگیخت. چه شد که فوکو به ایران آمد و مواضع او را در قبال انقلاب چگونه ارزیابی می‌کنید؟
🔸فوکو مفهومی دارد به اسم «فعلیت» به این معنا که برای اندیشه‌ورز-فیلسوف نقش روشنفکری قائل است که می‌باید بتواند در همه «اینجا و اکنون»ها حضور داشته باشد و در رخدادی که تاریخ را می‌سازد مشارکت جوید؛ یعنی استمرار همان سنت روشنفکری که با سارتر نمادین شده بود. به همین دلیل او در جنبش دانشجویی تونس و در حرکت‌های اعتراضی و تظاهرات خیابانی علیه تبعیض‌ها در مورد اقلیت‌ها در فرانسه حضور دارد. در انقلاب ایران نیز به سفارش روزنامه ایتالیایی «کوریره دلا سرا» به ایران می‌آید تا در انقلابی که رخ می‌نماید حضور پیدا کند و درباره آن گزارش دهد. و او در انقلاب ایران دو روند معکوس‌نما می‌بینید: یکی روحانیونی که به انقلاب می‌پیوندند و می‌خواهند ساختارهای سنتی جامعه اسلامی را، البته همسو با جنبش دموکراتیک، به جامعه مدنی بیاورند و از «حکومت اسلامی» سخن می‌گویند. درباره تعبیر «حکومت اسلامی» این ایراد را به فوکو می‌گیرند که شما که مخالف اصل قدرت و حکومت هستی چرا نوع دینی و عقیدتی قدرت را تأیید می‌کنی. او می‌گوید من اصلا چیزی را تأیید نمی‌کنم و به نظرم اصولا مشکل باز در مفهوم حکومت است و نه الزاما در صفت اسلامی. چون اسلام بستگی به تفسیری دارد که هر مسلمان از آن می‌کند. درحالی‌که مسئله حکومت و اینکه بازیگران انقلاب مانند روحانیون چه درکی از آن دارند تعیین‌کننده است.
#فوکو
#انقلاب_ایران
#سیاست
#قدرت
#گفتگو
#روزنامه_شرق
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
📌ادامه این گفتگو را در وبسایت احسان شریعتی مطالعه فرمایید
https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=3127
📌فلسفه میشل فوکو و تحلیل او از انقلاب ایران در گفت‌و‌گو روزنامه شرق با احسان شریعتی
🔹ممکن است در آغاز کمی دراین‌باره توضیح دهید که اندیشه میشل فوکو متأثر از چه مکاتب فکری و متفکرانی است؟
🔸میشل فوکو را یکی از مهم‌ترین متفکران معاصر فرانسه دانسته‌‌اند تا حدی که کتاب او، «واژه‌ها و چیزها: باستان‌شناسی علوم انسانی»(«نظم اشیاء» به انگلیسی) که در ۱۹۶۶ منتشر شد را یکی از سه اثر بزرگ فلسفی فرانسه در قرن بیستم ارزیابی کرده‌اند (پس از «تکامل خلاق» برگسون و «هستی و نیستی» سارتر). اندیشه فوکو در همه حوزه‌ها از جمله علوم انسانی و هنر و ادبیات تأثیر داشته است. فوکو کار خود را با روان‌شناسی و طب نزد استادش ژرژ کانگیلم آغاز کرد که از اولین متفکران تأثیرگذار بر فوکو بود. متفکر دیگری که فوکو از او در روش‌شناسی و معرفت‌شناسی متأثر است گاستون باشلار و ایده «گسست‌های معرفت‌شناختی» است. اینها به نوبه خود از برگسون تأثیر گرفته‌اند مانند هم‌قطار خود فوکو ژیل دلوز که روی اندیشه او هم تأثیرگذار بوده و همزمان این دو همکاری تنگاتنگ فکری داشته‌اند. یکی دیگر از استادان فوکو لویی آلتوسر است که فوکو دو لیسانس فلسفه و روان‌شناسی را در سوربون در ۱۹۴۶ با او گذرانده است. خوانش آلتوسری از مارکس و هگل بر فوکو مؤثر بوده است. فوکو زیرنفوذ آلتوسر به حزب کمونیست می‌پیوند اما دو سال بعد در اعتراض به عملکرد رژیم استالینی استعفا می‌دهد و فوکو اولین اثرش به نام «بیماری روانی و شخصیت» را به سفارش آلتوسر می‌نویسد. متفکر دیگر تأثیرگذار بر فوکو ژان هیپولیت از مفسران هگل است که خوانش خاص او از هگل روی فوکو تأثیرگذار بوده است. به اینها از جمله و در مجموع می‌توان به‌عنوان منابع اولیه در شکل‌گیری اندیشه فوکو اشاره کرد.
🔹میشل فوکو دو بار در آستانه انقلاب به ایران سفر کرد و چند گزارش و مقاله درباره این رخداد با تمرکز بر مفهوم «معنویت سیاسی» نوشت. او در «ایرانی‌ها چه رؤیایی در سر دارند؟» می‌نویسد: «در اینجاست که به سایه‌ای برمی‌خوریم که بر تمام زندگی سیاسی و مذهبی ایران امروز افکنده شده است: سایه علی شریعتی که مرگش، دو سال پیش، این جایگاه ممتاز را در تشیع به او بخشیده که حاضر نادیدنی و غایب همیشه حاضر باشد.» با توجه به روند وقایع و تحولات پس از انقلاب، موضع فوکو در قبال انقلاب ایران واکنش‌های زیادی را به خصوص در میان روشنفکران فرانسوی برانگیخت. چه شد که فوکو به ایران آمد و مواضع او را در قبال انقلاب چگونه ارزیابی می‌کنید؟
🔸فوکو مفهومی دارد به اسم «فعلیت» به این معنا که برای اندیشه‌ورز-فیلسوف نقش روشنفکری قائل است که می‌باید بتواند در همه «اینجا و اکنون»ها حضور داشته باشد و در رخدادی که تاریخ را می‌سازد مشارکت جوید؛ یعنی استمرار همان سنت روشنفکری که با سارتر نمادین شده بود. به همین دلیل او در جنبش دانشجویی تونس و در حرکت‌های اعتراضی و تظاهرات خیابانی علیه تبعیض‌ها در مورد اقلیت‌ها در فرانسه حضور دارد. در انقلاب ایران نیز به سفارش روزنامه ایتالیایی «کوریره دلا سرا» به ایران می‌آید تا در انقلابی که رخ می‌نماید حضور پیدا کند و درباره آن گزارش دهد. و او در انقلاب ایران دو روند معکوس‌نما می‌بینید: یکی روحانیونی که به انقلاب می‌پیوندند و می‌خواهند ساختارهای سنتی جامعه اسلامی را، البته همسو با جنبش دموکراتیک، به جامعه مدنی بیاورند و از «حکومت اسلامی» سخن می‌گویند. درباره تعبیر «حکومت اسلامی» این ایراد را به فوکو می‌گیرند که شما که مخالف اصل قدرت و حکومت هستی چرا نوع دینی و عقیدتی قدرت را تأیید می‌کنی. او می‌گوید من اصلا چیزی را تأیید نمی‌کنم و به نظرم اصولا مشکل باز در مفهوم حکومت است و نه الزاما در صفت اسلامی. چون اسلام بستگی به تفسیری دارد که هر مسلمان از آن می‌کند. درحالی‌که مسئله حکومت و اینکه بازیگران انقلاب مانند روحانیون چه درکی از آن دارند تعیین‌کننده است.
#فوکو
#انقلاب_ایران
#سیاست
#قدرت
#گفتگو
#روزنامه_شرق
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
📌ادامه این گفتگو را در وبسایت احسان شریعتی مطالعه فرمایید
https://ehsanshariati.org/PostView?Action=Post&ID=3127
وب سایت رسمی احسان شریعتی
فوکو را مي‌شود «فراموش كرد»؟
فلسفه میشل فوکو و تحلیل او از انقلاب ایران در گفت‌و‌گو با احسان شریعتی فوکو را مي‌شود «فراموش كرد»؟
Forwarded from بنياد فرهنگی دكتر علی شريعتی
🔷🔆مردم، انقلاب و شریعتی
📌بنیاد فرهنگی شریعتی برگزار می کند
🔅باحضور:
🎙هاشم آقاجری
🎙مسعود پدرام
🎙علیرضا رجائی
🎙حسین رفیعی
🎙احمد زید آبادی
🎙احسان شریعتی
🎙محمود عمرانی
🎙محمد جواد غلامرضا کاشی
🔆زمان: جمعه ۲۲ بهمن۱۴۰۰/ ۱۱ فوریه ۲۰۲۲
⏱ساعت: ۸ شب به وقت ایران
🏛 کلاب سمپوزیوم شریعتی
🔹🔸لینک اتاق برنامه: مردم، انقلاب و شریعتی
#مردم
#انقلاب
#شریعتی
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔@Shariati_SCF
📌بنیاد فرهنگی شریعتی برگزار می کند
🔅باحضور:
🎙هاشم آقاجری
🎙مسعود پدرام
🎙علیرضا رجائی
🎙حسین رفیعی
🎙احمد زید آبادی
🎙احسان شریعتی
🎙محمود عمرانی
🎙محمد جواد غلامرضا کاشی
🔆زمان: جمعه ۲۲ بهمن۱۴۰۰/ ۱۱ فوریه ۲۰۲۲
⏱ساعت: ۸ شب به وقت ایران
🏛 کلاب سمپوزیوم شریعتی
🔹🔸لینک اتاق برنامه: مردم، انقلاب و شریعتی
#مردم
#انقلاب
#شریعتی
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔@Shariati_SCF
Forwarded from بنياد فرهنگی دكتر علی شريعتی
🔷📻 فایل صوتی کم حجم نشست ((مردم، انقلاب و شریعتی)) از طریق لینک زیر قابل دریافت می باشد.
📌 https://drshariati.org/?p=28383
#انقلاب
#مردم
#شریعتی
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔 @Shariati_SCF
📌 https://drshariati.org/?p=28383
#انقلاب
#مردم
#شریعتی
#بنیاد_فرهنگی_دکتر_علی_شریعتی
🆔 @Shariati_SCF
🔷🔸«بعثت» کدام اصلاح و انقلابی است؟
(طرح چند پرسش به‌‌انضمام تبریک عید)
🖋احسان شریعتی
🔸«اوست آن‌كه در ميان توده‌های مردم فرستادهاى از خودشان برانگيخت تا آيات او را بر آنان بخواند و پاكشان سازد و كتاب و حكمت را بديشان بيآموزد.»(۲/۶۲ + ۳/۱۶۴)
🔹آیا همین آموزه‌ی قرآنی به‌روشنی نشان نمی‌دهد که هدف از برانگیختن پیامبری از میان خودِ مردم (بعثت)، نخست و تنها عبارت بوده است از «پاک‌سازی» اخلاقی-معنوی و «آموزشِ مکتب و جهان‌بینی» (تزکیه و تعلیمِ کتاب و حکمت)؟
و از دیگر سو، این پیام‌آور نه از میان روحانیون، دانشمندان، و «اشراف» با هر معیاری، بلکه در مقام یکی از آحاد مردم برانگیخته یا برگزیده شده است؟
🔸و سرانجام این نکته‌ی مورد غفلت قرون قرار گرفته که هدف از تأسیس دولتشهر(مدینه) چنان‌که منشور یا قانون اساسی آن نشان می‌دهد، نه تشکیل نوعی «حکومت دینی»، به‌معنای خاص تئوکراتیک کلمه(حاکمیت نمایندگان خدا یا روحانی‌سالاری)، بلکه بنا نهادن عدالت‌شهری (مع + دین) بوده است که آزادی دینی (اعتقاد و اعمال مناسک) را برای شهروندان تضمین کند؟ (اعم از مومنان مسلمان، اهل کتاب بویژه کلیمیان، و قبایل مسلمان به‌معنای تسلیم صلح مدنی‌شده و حتی «منافق» به‌لحاظ ایمانی)؟
🔹پاسخ صریح و قاطع به پرسش‌های فوق حل‌کننده‌ی بسیاری از مسئله‌ها و معضلات، ابهامات و شبهاتِ کلامی-اعتقادی، فقهی-شرعی، و سیاسی-حقوقی امروز ماست...
#بعثت
#اصلاح
#انقلاب
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
(طرح چند پرسش به‌‌انضمام تبریک عید)
🖋احسان شریعتی
🔸«اوست آن‌كه در ميان توده‌های مردم فرستادهاى از خودشان برانگيخت تا آيات او را بر آنان بخواند و پاكشان سازد و كتاب و حكمت را بديشان بيآموزد.»(۲/۶۲ + ۳/۱۶۴)
🔹آیا همین آموزه‌ی قرآنی به‌روشنی نشان نمی‌دهد که هدف از برانگیختن پیامبری از میان خودِ مردم (بعثت)، نخست و تنها عبارت بوده است از «پاک‌سازی» اخلاقی-معنوی و «آموزشِ مکتب و جهان‌بینی» (تزکیه و تعلیمِ کتاب و حکمت)؟
و از دیگر سو، این پیام‌آور نه از میان روحانیون، دانشمندان، و «اشراف» با هر معیاری، بلکه در مقام یکی از آحاد مردم برانگیخته یا برگزیده شده است؟
🔸و سرانجام این نکته‌ی مورد غفلت قرون قرار گرفته که هدف از تأسیس دولتشهر(مدینه) چنان‌که منشور یا قانون اساسی آن نشان می‌دهد، نه تشکیل نوعی «حکومت دینی»، به‌معنای خاص تئوکراتیک کلمه(حاکمیت نمایندگان خدا یا روحانی‌سالاری)، بلکه بنا نهادن عدالت‌شهری (مع + دین) بوده است که آزادی دینی (اعتقاد و اعمال مناسک) را برای شهروندان تضمین کند؟ (اعم از مومنان مسلمان، اهل کتاب بویژه کلیمیان، و قبایل مسلمان به‌معنای تسلیم صلح مدنی‌شده و حتی «منافق» به‌لحاظ ایمانی)؟
🔹پاسخ صریح و قاطع به پرسش‌های فوق حل‌کننده‌ی بسیاری از مسئله‌ها و معضلات، ابهامات و شبهاتِ کلامی-اعتقادی، فقهی-شرعی، و سیاسی-حقوقی امروز ماست...
#بعثت
#اصلاح
#انقلاب
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅ @Dr_ehsanshariati
🔷🔸شورش‌اندیشی (۲)
🔸» من برمی‌شورم پس ما هستیم ! «
آلبر کامو
🖋احسان شریعتی
🔹همزمان با «روز جهانی فلسفه»
🔸هنگامی که با مشاهده‌ی ستم «منقلب» می‌شویم و به اعتراض برمی‌خیزیم، در واقع، خواستار تغییر-و-تحولی در زندگی هستیم و در برابر وضع آشفته‌ی موجود و بی‌نظمی مسلط و «عبث» شیوه‌ی زیستمان در جهانی بی‌معنا برمی‌آشوبیم. این منقلب شدن یا شورش(révolte) طبیعی است و به دنبال کسب وحدت زندگی متناقض و متلاشی‌شده است. هنگامی که «من» در دفاع از آزادی و حق خویش برمی‌شورم، در ضمن این تلاش در می‌یابم که مورد من مورد دیگران و همه‌ی ما ست. و در این برآشفتن هر فرد برسازنده‌ی «ما» میشود و بدینسان همگی ما در حرکت مشترکمان به بودن خویش و سرشت و سرنوشتمان آگاهی و وقوف می‌یابیم. پس من و ما نه با صرف اندیشیدن به شیوه‌ی دکارتی، در خلوت فروبسته‌ی خود، که در «منقلب» شدن و برشوریدن علیه عبث زیست موجود از خود فرامی‌گذریم و به زندگی مشترک جامعه جهت و معنا می‌بخشیم. این منقلب شدن مشروع و طبیعی اما، نزد کامو، هنوز با «انقلاب کردن »(révolution) بر اساس ایده وعقیده‌ها برای «تغییر جهان»(مارکس) و استقرار «دولتی» نوین و حکومتی دیگر متفاوت است زیرا هدف انقلاب تسخیر تمامیت جهان و تغییر آن است.
جنبش اعتراضی که در جامعه‌ی ما از پی مرگ‌های فجیع جان‌های پاک و معصوم (به‌ویژه از میان زنان جوان)، و به‌ویژه در میان جوانان علیه بی‌عدالتی‌ها برخاسته است، تمامی مشخصات یک شورش یا قیام برای جستجوی یافتن معنایی تازه برای مفاهیم کهن زیستن شایسته در آزادی، عدالت و توسعه و تعالی‌ای دیگر را داراست. با درس‌آموزی از تجربه‌های نهضت‌های «اصلاحی» گذشته (که به تعبیر کامویی «تغییر شیوه‌ی تملک قدرت بدون تغییر حکومت» بود) و دو انقلاب پیشین ایرانی و بويژه سرنوشت «بهار عربی»، در خطر انحراف از «منقلب» شدن است به «انقلاب» کردن (رولوسیون به معنای «چرخش و دور زدن کامل بر گرد و مدار خویش» و گشت منفی مفهوم انقلاب، مثلا در قاموس قرآنی که مترادف با ارتجاع و واپس‌گرایی است و یا خشونت نوجو و اقتدارگرای تمام‌خواه، نزد کامو یا آرنت).
🔹از سویی، گرایش «افراطی» حاکمیت امروزه تنها راه برون‌رفت از بحران سیاسی (گره‌گاه سایر بحران‌های تودرتوی اقتصادی، اجتماعی، و فرهنگی) را در تشدید و گسترش شیوه‌ی سرکوب و ارعاب از راه ضرب و شتم و تیراندازی و بازداشت و حبس و اعدام، می‌یابد و مفرّ و خروجی بن‌بست را در دامن زدن به جوّ جنگی در داخل و خارج و از دیگر سو، نیروهای «تفریطی» همسو یا وابسته به قدرت‌های جهان و منطقه و رسانه‌هایشان که خواستار بازگشت به اقتدار گذشته یا فرارسیدن قدرت آینده اند، در سودای تصرف جنبش و هدایت آن به سمت تصاحب حکومت به آن فراخوان لبیک می‌گویند تا برای برافروختن آتش جنگ (داخلی و خارجی) و تجزیه کشور از پشته‌ها کشته هیزم بجویند و در راه تحقق هدف استفاده از هر وسیله‌ای را موجه بدانند.
🔸هدف جنبش مدنی اما گشودن چشم‌انداز تغییر-و-تحولی اساسی است برای گشت و گذار به‌سمت مردم‌سالاری و جمهوری و بازبنانهادن نظمی مدنی، قانون بنیاد، با محوریّت خواست و شعار زندگی آزاد و عادلانه و رشدیافته و متعالی شایسته‌ی انسانی و رفع و امحای تمامی بیدادها و تبعیض‌های تاکنونی جنسیتی، قومی، طبقاتی، فرهنگی و دینی و..؛ و تنها در این راستا ست که «هر مرگ دریچه‌ای خواهد شد که به روی تباهی‌ها بسته میشود!» هر چند که در این روزها شور و شعف زندگی به سوگ جان‌های نوجوان نشسته باشد...
#جنبش_مدنی
#انقلاب
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅@Dr_ehsanshariati
🔸» من برمی‌شورم پس ما هستیم ! «
آلبر کامو
🖋احسان شریعتی
🔹همزمان با «روز جهانی فلسفه»
🔸هنگامی که با مشاهده‌ی ستم «منقلب» می‌شویم و به اعتراض برمی‌خیزیم، در واقع، خواستار تغییر-و-تحولی در زندگی هستیم و در برابر وضع آشفته‌ی موجود و بی‌نظمی مسلط و «عبث» شیوه‌ی زیستمان در جهانی بی‌معنا برمی‌آشوبیم. این منقلب شدن یا شورش(révolte) طبیعی است و به دنبال کسب وحدت زندگی متناقض و متلاشی‌شده است. هنگامی که «من» در دفاع از آزادی و حق خویش برمی‌شورم، در ضمن این تلاش در می‌یابم که مورد من مورد دیگران و همه‌ی ما ست. و در این برآشفتن هر فرد برسازنده‌ی «ما» میشود و بدینسان همگی ما در حرکت مشترکمان به بودن خویش و سرشت و سرنوشتمان آگاهی و وقوف می‌یابیم. پس من و ما نه با صرف اندیشیدن به شیوه‌ی دکارتی، در خلوت فروبسته‌ی خود، که در «منقلب» شدن و برشوریدن علیه عبث زیست موجود از خود فرامی‌گذریم و به زندگی مشترک جامعه جهت و معنا می‌بخشیم. این منقلب شدن مشروع و طبیعی اما، نزد کامو، هنوز با «انقلاب کردن »(révolution) بر اساس ایده وعقیده‌ها برای «تغییر جهان»(مارکس) و استقرار «دولتی» نوین و حکومتی دیگر متفاوت است زیرا هدف انقلاب تسخیر تمامیت جهان و تغییر آن است.
جنبش اعتراضی که در جامعه‌ی ما از پی مرگ‌های فجیع جان‌های پاک و معصوم (به‌ویژه از میان زنان جوان)، و به‌ویژه در میان جوانان علیه بی‌عدالتی‌ها برخاسته است، تمامی مشخصات یک شورش یا قیام برای جستجوی یافتن معنایی تازه برای مفاهیم کهن زیستن شایسته در آزادی، عدالت و توسعه و تعالی‌ای دیگر را داراست. با درس‌آموزی از تجربه‌های نهضت‌های «اصلاحی» گذشته (که به تعبیر کامویی «تغییر شیوه‌ی تملک قدرت بدون تغییر حکومت» بود) و دو انقلاب پیشین ایرانی و بويژه سرنوشت «بهار عربی»، در خطر انحراف از «منقلب» شدن است به «انقلاب» کردن (رولوسیون به معنای «چرخش و دور زدن کامل بر گرد و مدار خویش» و گشت منفی مفهوم انقلاب، مثلا در قاموس قرآنی که مترادف با ارتجاع و واپس‌گرایی است و یا خشونت نوجو و اقتدارگرای تمام‌خواه، نزد کامو یا آرنت).
🔹از سویی، گرایش «افراطی» حاکمیت امروزه تنها راه برون‌رفت از بحران سیاسی (گره‌گاه سایر بحران‌های تودرتوی اقتصادی، اجتماعی، و فرهنگی) را در تشدید و گسترش شیوه‌ی سرکوب و ارعاب از راه ضرب و شتم و تیراندازی و بازداشت و حبس و اعدام، می‌یابد و مفرّ و خروجی بن‌بست را در دامن زدن به جوّ جنگی در داخل و خارج و از دیگر سو، نیروهای «تفریطی» همسو یا وابسته به قدرت‌های جهان و منطقه و رسانه‌هایشان که خواستار بازگشت به اقتدار گذشته یا فرارسیدن قدرت آینده اند، در سودای تصرف جنبش و هدایت آن به سمت تصاحب حکومت به آن فراخوان لبیک می‌گویند تا برای برافروختن آتش جنگ (داخلی و خارجی) و تجزیه کشور از پشته‌ها کشته هیزم بجویند و در راه تحقق هدف استفاده از هر وسیله‌ای را موجه بدانند.
🔸هدف جنبش مدنی اما گشودن چشم‌انداز تغییر-و-تحولی اساسی است برای گشت و گذار به‌سمت مردم‌سالاری و جمهوری و بازبنانهادن نظمی مدنی، قانون بنیاد، با محوریّت خواست و شعار زندگی آزاد و عادلانه و رشدیافته و متعالی شایسته‌ی انسانی و رفع و امحای تمامی بیدادها و تبعیض‌های تاکنونی جنسیتی، قومی، طبقاتی، فرهنگی و دینی و..؛ و تنها در این راستا ست که «هر مرگ دریچه‌ای خواهد شد که به روی تباهی‌ها بسته میشود!» هر چند که در این روزها شور و شعف زندگی به سوگ جان‌های نوجوان نشسته باشد...
#جنبش_مدنی
#انقلاب
#یادداشت
#احسان_شریعتی
✅@Dr_ehsanshariati
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔷🔸شریعتی "معلم انقلاب ۵۷" ؟
🔆انقلاب در نگاه شریعتی
📽 احسان شریعتی
#انقلاب_۵۷
#معلم_انقلاب
#احسان_شریعتی
🔆 @Dr_ehsanshariati
🔆انقلاب در نگاه شریعتی
📽 احسان شریعتی
#انقلاب_۵۷
#معلم_انقلاب
#احسان_شریعتی
🔆 @Dr_ehsanshariati
از عید به عید:
درسِ گسست و نوزایی
🖋 احسان شریعتی
سالِ نو فرارسید؛ نوروزِ باستانی از نو زاد؛ جشنِ جهان برپا شد و ..،
در «ایّامِ گل و یاسمن»، «عیدِ صیام» نیز از راه رسید
(فطر: «گسست» با گذشته و بازگشت به «سرشتِ» طبیعی).
اسطوره‌هایِ ملی و آیین‌هایِ دینی ما همواره آموخته‌اند که از طبیعت بیآموزیم:
درسِ نوآفرینی و ازسرگیریِ مستمر را، تغییر-و- تحول‌خواهی و توسعه و رشدِ موزون و پایدار را.
این آموزه‌ها را ما اما، بدل به فسانه‌هایِ موهوم و خرافه‌ها‌یِ مجزوم می‌سازیم و همواره «نصایح‌الملوک» می‌سرائیم و کهنْ‌حدیثِ‌های اسکندریِ «تقدیر»پندارانه که پیآمدش «بازگشتِ جاودانِ همان»، تکرارِ عاداتِ قدیم و تجدیدِ تولیدِ «سرشت‌هایِ خودکامگی» است («طبایع الإستبداد» به‌تعبیرِ عبدالرحمان کواکبی)؛ و خلاصه چرخیدنِ دربِ (اقتدار) بر همان پاشنه‌ی همیشگی.
و گویی با الهام از فرمولِ مشهورِ نویسنده‌ی ایتالیاییِ (در رمانِ «یوزپلنگ»)، همه چیز باید تغییر می‌یافت تا همه چیز همانطور که بود می‌ماند!
نشانش همین حساسیتی که مقاماتِ و تصمیم‌گیرانِ اطلاعاتی-امنیتیِ کشور و نظام، نسبت به یک جامعه‌شناس، پژوهشگرِ آسیب‌هایِ حادِ اجتماعی، دکتر سعید مدنی، نشان داده‌اند، که علاوه بر محکومیتِ ناعادلانه به تحملِ حبس به‌جرمِ نقدِ وضعِ موجود و دگراندیشی، خانواده‌ی او نیز باید بهای این «تبعید در زندان» را بپردازد!
و یا موردِ شرم‌آورِ دیگر، در شرایطِ خطیری که نغمه‌ی شومِ جغدِ جنگ بر منطقه‌ی خاورمیانه طنین افکنده و کشور (و نظام) از چند سو آماجِ حملات (و تجاوزاتِ) نظامی قرار گرفته و رژیمِ اشغال‌گرِ صهیونیستی دست به «نسل‌کشیِ» کم‌سابقه، کشتارِ منظمِ جمعی زده و مشغولِ پاکسازیِ قومی است و تخریب و شخم زدنِ فلسطین و منطقه، دل‌مشغولیِ برخی از آقایانِ قضات، معطوف به مکشوف شدنِ تارِ موی یک مدرسِ دانشگاهیِ اسلام‌پژوه در فقه-و-حقوق، سرکار خانمِ دکتر صدیقه وسمقی، است که برغمِ بیماری و مشکلِ بینایی، به این شکل بازداشت و محبوس شده است!
۱۱۸ سال از «پیروزیِ» انقلابِ مشروطه می‌گذرد؛ معضلِ عدالتِ (به‌ویژه سیاسی) و «عدالتخانه» (حکومتِ قانون-بنیاد)، و (تعارضِ) قانونِ اساسی اما، به‌مثابه‌ی مسئله و مطالبه‌یِ اصلیِ انقلاب، همچنان «حل»ناشده باقی مانده است.
و ۴۶ سال پس از وقوعِ دومین انقلابِ «پیروز» که خود را گسستِ قاطعِ با سنتِ دیروز و تغییرِ اساسیِ نظامِ سلطنت به جمهوری می‌دانست؛
موضوعاتِ روز و مشکلاتِ جاری امروز ما کدامند؟
آیا همین دو نمونه‌ی فوق، در ارزیابی ترازنامه‌ی توسعه‌ی کشور، نشانگرِ ناکامیِ مردم‌سالاری از پیِ دو انقلابِ معاصرِ نیست؟ و این که این ناکامی‌ها نمی‌بایست مردمِ مبارزِ ما را از پیگیریِ تلاش در راهِ آزادی و عدالت و توسعه نومید سازند؟
نه!
جشنِ جهان (نو-روز) و عیدِ گسست (فطر) به ما می‌آموزند که از طبیعت بیآموزیم که «آفتاب هر روز از نو برمی‌خیزد» (و به تعبیرِ هراکلیت «تازه است»)، و «پای را نتوان دو بار در یک رودخانه نهاد»، پس (به‌تعبیرِ قرآنی) «از جریانِ رودخانه، آبِ زیرین که به‌نفع مردم است خواهد ماند و کف رویِ آب به بیرون پرتاب خواهد شد».
زمان آبستنِ آینده است،
و سرانجام، نور بر تیرگی
و زندگی بر مرگ پیروز خواهند گشت.
***
#نگاه_روز
#انقلاب_اصلاح
#ملی_مذهبی
#استبداد_استحمار
🔆 @Dr_ehsanshariati
درسِ گسست و نوزایی
🖋 احسان شریعتی
سالِ نو فرارسید؛ نوروزِ باستانی از نو زاد؛ جشنِ جهان برپا شد و ..،
در «ایّامِ گل و یاسمن»، «عیدِ صیام» نیز از راه رسید
(فطر: «گسست» با گذشته و بازگشت به «سرشتِ» طبیعی).
اسطوره‌هایِ ملی و آیین‌هایِ دینی ما همواره آموخته‌اند که از طبیعت بیآموزیم:
درسِ نوآفرینی و ازسرگیریِ مستمر را، تغییر-و- تحول‌خواهی و توسعه و رشدِ موزون و پایدار را.
این آموزه‌ها را ما اما، بدل به فسانه‌هایِ موهوم و خرافه‌ها‌یِ مجزوم می‌سازیم و همواره «نصایح‌الملوک» می‌سرائیم و کهنْ‌حدیثِ‌های اسکندریِ «تقدیر»پندارانه که پیآمدش «بازگشتِ جاودانِ همان»، تکرارِ عاداتِ قدیم و تجدیدِ تولیدِ «سرشت‌هایِ خودکامگی» است («طبایع الإستبداد» به‌تعبیرِ عبدالرحمان کواکبی)؛ و خلاصه چرخیدنِ دربِ (اقتدار) بر همان پاشنه‌ی همیشگی.
و گویی با الهام از فرمولِ مشهورِ نویسنده‌ی ایتالیاییِ (در رمانِ «یوزپلنگ»)، همه چیز باید تغییر می‌یافت تا همه چیز همانطور که بود می‌ماند!
نشانش همین حساسیتی که مقاماتِ و تصمیم‌گیرانِ اطلاعاتی-امنیتیِ کشور و نظام، نسبت به یک جامعه‌شناس، پژوهشگرِ آسیب‌هایِ حادِ اجتماعی، دکتر سعید مدنی، نشان داده‌اند، که علاوه بر محکومیتِ ناعادلانه به تحملِ حبس به‌جرمِ نقدِ وضعِ موجود و دگراندیشی، خانواده‌ی او نیز باید بهای این «تبعید در زندان» را بپردازد!
و یا موردِ شرم‌آورِ دیگر، در شرایطِ خطیری که نغمه‌ی شومِ جغدِ جنگ بر منطقه‌ی خاورمیانه طنین افکنده و کشور (و نظام) از چند سو آماجِ حملات (و تجاوزاتِ) نظامی قرار گرفته و رژیمِ اشغال‌گرِ صهیونیستی دست به «نسل‌کشیِ» کم‌سابقه، کشتارِ منظمِ جمعی زده و مشغولِ پاکسازیِ قومی است و تخریب و شخم زدنِ فلسطین و منطقه، دل‌مشغولیِ برخی از آقایانِ قضات، معطوف به مکشوف شدنِ تارِ موی یک مدرسِ دانشگاهیِ اسلام‌پژوه در فقه-و-حقوق، سرکار خانمِ دکتر صدیقه وسمقی، است که برغمِ بیماری و مشکلِ بینایی، به این شکل بازداشت و محبوس شده است!
۱۱۸ سال از «پیروزیِ» انقلابِ مشروطه می‌گذرد؛ معضلِ عدالتِ (به‌ویژه سیاسی) و «عدالتخانه» (حکومتِ قانون-بنیاد)، و (تعارضِ) قانونِ اساسی اما، به‌مثابه‌ی مسئله و مطالبه‌یِ اصلیِ انقلاب، همچنان «حل»ناشده باقی مانده است.
و ۴۶ سال پس از وقوعِ دومین انقلابِ «پیروز» که خود را گسستِ قاطعِ با سنتِ دیروز و تغییرِ اساسیِ نظامِ سلطنت به جمهوری می‌دانست؛
موضوعاتِ روز و مشکلاتِ جاری امروز ما کدامند؟
آیا همین دو نمونه‌ی فوق، در ارزیابی ترازنامه‌ی توسعه‌ی کشور، نشانگرِ ناکامیِ مردم‌سالاری از پیِ دو انقلابِ معاصرِ نیست؟ و این که این ناکامی‌ها نمی‌بایست مردمِ مبارزِ ما را از پیگیریِ تلاش در راهِ آزادی و عدالت و توسعه نومید سازند؟
نه!
جشنِ جهان (نو-روز) و عیدِ گسست (فطر) به ما می‌آموزند که از طبیعت بیآموزیم که «آفتاب هر روز از نو برمی‌خیزد» (و به تعبیرِ هراکلیت «تازه است»)، و «پای را نتوان دو بار در یک رودخانه نهاد»، پس (به‌تعبیرِ قرآنی) «از جریانِ رودخانه، آبِ زیرین که به‌نفع مردم است خواهد ماند و کف رویِ آب به بیرون پرتاب خواهد شد».
زمان آبستنِ آینده است،
و سرانجام، نور بر تیرگی
و زندگی بر مرگ پیروز خواهند گشت.
***
#نگاه_روز
#انقلاب_اصلاح
#ملی_مذهبی
#استبداد_استحمار
🔆 @Dr_ehsanshariati