🔷🎙سخنرانی به مناسبت روزدانشجو در دانشگاه الزهرا

🔸چهارشنبه_۱۴ آذر_۱۳۹۷


#گرامیداشت_روز_دانشجو
#جنبش_دانشجویی
#پیشگامان_آزادی_استقلال
#سخنرانی
#دانشگاه_الزهرا
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

🔷🎙 پرسش وپاسخ دانشجویان در دانشگاه الزهرا مراسم گرامیداشت روز دانشجو

🔸چهارشنبه_۱۴ آذر_۱۳۹۷


#گرامیداشت_روز_دانشجو
#جنبش_دانشجویی
#پیشگامان_آزادی_استقلال
#سخنرانی
#دانشگاه_الزهرا
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

‍‍ ‍‍ 🔷🔸دانشگاه و جنبش دانشجویی از سیاست‌زدگی تا سیاست‌زدایی

📌چکیده سخنرانی ایراد شده در مراسم روز دانشجو توسط دکتر احسان شریعتی در دانشگاه علامه طباطبایی

🔹سیاست فرهنگی وفرهنگ سیاسی حاکم بر دانشگاه تا کنون یا تحت تأثیر «سیاست‌زدگی» بوده است (وابستگی به حاکمیت یا جناح‌های حکومتی و یا احزاب خارج از دانشگاه)، و یا به «سیاست زدایی» انجامیده است (بر اثر انواع منع و محدودیت‌ها و پرداخت بها وهزینه‌های سنگین توسط دانشجویان).
و اما سیاستی که دانشگاه بنا به تعریف، رسالت، و کارکردِ خود باید بدان بپردازد (در مقام نهاد آگاهی، فرهنگ و نقد علمی)، سیاست در معنای عالی آن است، یعنی آگاهی به حقوق شهروندی و احساس مسئولیت و مشارکت در تعیین سرنوشت ملی کشور در همهٔ عرصه‌ها.
در معنای شریف یونانی کلمه، politiké (سیاست)، فن زیست و مشارکت در زندگی مشترک جامعه و شیوهٔ اداره و مدیریت یک دولت-شهر (Polis) است و نظام سیاسی(پُلیتیک، پُله‌تئیا)، در برابر نظام استبدادی (دسپوتیک، نسبت ارباب و رعیت)، نظم میان شهروندان آزاد و برابر است.

🔹در معنای اسلامی نیز، واژهٔ «سیاست» در نسبت با «مدنیت»، یعنی دولت-شهر «مدینه» تعریف می‌شود، و «سیاست مدنی»، به‌معنای مورد نظر فارابی، مربوط به نظام سیاسی (رژیم) شهری است، در برابر (بدیل) نظام بادیه‌نشینی و قبایلی دوران «جاهلیت» عربی.
سیاست در معنای ایرانی پیشا-اسلامی نیز، در نخستین شکل امپراطوری‌ها (شاهنشاهی)، یا به تعبیر هگلی «رایش»، به‌معنای جدید مفهوم دولت در تاریخ نمود می یابد، و نشان از استمرار سنتی باستانی در سرزمین ما دارد.

🔸و اما در علوم سیاسی جدید، دو مفهوم و درک از سیاست داریم: یکی امر سیاسی (The Political/LE Politique)، و دیگری سیاست رایج و روزمره (Politics/LA Politique). اولی به اصولِ قوانین و منشأ مشروعیت قدرت و امر مدیریت عالی نظام می‌پردازد، و دومی به امور عادی و جاری حکومت و دولت (وزارت و وکالت).

🔸موضوع نقد-و-بررسی دانشگاه و جنبش دانشجویی، دراساس و بیش‌تر پرداختن به سپهر نخست است تا حوزهٔ ثانوی سیاست روزمره.

🔹پرسش امروز لذا این است که چگونه حیات (سیاسی) را به دانشگاه بازگردانیم؟ «مرگ» در اینجا همان از دست رفتن «امید» است. برای احیای امید می‌بایست در وهلهٔ نخست، امیدهای واهی را کنار گذارد و به «خود» تکیه کرد. دانشگاه و جنبش دانشجویی باید با تکیه به امکانات واقعی خود، در برابر مسئولینی که خود را بیش از منتقدان منتقد وضع موجود می‌دانند، «مسئولانه»، با کنار گذاردن ترس در برابر زور (طمع در برابر زر و توهم در برابر تزویر)، سیاست «گفتن حقیقت رویاروی قدرت» را در پیش گیرند، و با رعایت شروط گفتگو: استقلال (خود اندیشیدن)، آزادی، و خشونت‌پرهیزی (رعایت ادب و امنیت اخلاقی تبادل نظر)، کُنشی گفتگویی را در میان گرایشات گوناگون فکری-سیاسی خود از سویی، و میان خود و قدرت سیاسی حاکم از دیگرسو، طرح افکنند.

🔹سیاست در اینجا، «محل تلاقی» دو ساحت امر سیاسی، یعنی سیاست رهایی و سیاست سُلطه (پلیس) است (به تعبیر فیلسوف سیاست اندیش فرانسوی، ژاک رانسیر).

#دانشگاه_علامه
#سخنرانی
#گرامیداشت_روز_دانشجو
#پیشگامان_آزادی_استقلال
#روز_دانشجو
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati