Audio
🎤 درسگفتارها
🔴 سیاست بینالملل
✍ سید علی محمودی
💢 نشست هفتم
📗 پسااستعمارگرایی
📌پسااستعمارگرایی نظریهای متکثر است و به فرهنگ، هویت، نژاد و جنسیت، و نیز شناخت استعمارگران و استعمارشدگان تمرکز دارد.
📌«پسا» در نظریۀ پسااستعمارگرایی، نمانانگر تفسیر متفاوتی از تاریخ است: پایان استعمار مستقیم بر بخشهایی از جهان از سویی، و دوام مناسبات استعماری در دل نظم جهانیِ نو از سوی دیگر.
📌دو موضوع اصلی پسااستعمارگرایی، یکی نقش قدرت در شکلگیری هویت و ذهنیت و رابطه میان قدرت و آگاهی سیاسی، و دیگری قدرت به مثابۀ نیرویی است که سازنده و آفرینندۀ کنشگران است؛ قدرتی که دانش را به شکل ابزاری در خدمت قدرتمندان نمیداند، بلکه به تعبیر میشل فوکو، یکی از امور جهان است که از رهگذر گفتمانهایی تولید میشود.
📌هنگامی که دولتها، درمانده، توسعهنیافته، سرکوبگر و فاسد میشوند، تمام بَلّیات ارضی و سمایی را به گردن غرب میاندازند؛ از غرب«دشمن» میسازند تا ناتوانیها، بیکفایتیها و انفعالهای خود را در مقابل مردم توجیه کنند.
@Drmahmoudi7
🔴 سیاست بینالملل
✍ سید علی محمودی
💢 نشست هفتم
📗 پسااستعمارگرایی
📌پسااستعمارگرایی نظریهای متکثر است و به فرهنگ، هویت، نژاد و جنسیت، و نیز شناخت استعمارگران و استعمارشدگان تمرکز دارد.
📌«پسا» در نظریۀ پسااستعمارگرایی، نمانانگر تفسیر متفاوتی از تاریخ است: پایان استعمار مستقیم بر بخشهایی از جهان از سویی، و دوام مناسبات استعماری در دل نظم جهانیِ نو از سوی دیگر.
📌دو موضوع اصلی پسااستعمارگرایی، یکی نقش قدرت در شکلگیری هویت و ذهنیت و رابطه میان قدرت و آگاهی سیاسی، و دیگری قدرت به مثابۀ نیرویی است که سازنده و آفرینندۀ کنشگران است؛ قدرتی که دانش را به شکل ابزاری در خدمت قدرتمندان نمیداند، بلکه به تعبیر میشل فوکو، یکی از امور جهان است که از رهگذر گفتمانهایی تولید میشود.
📌هنگامی که دولتها، درمانده، توسعهنیافته، سرکوبگر و فاسد میشوند، تمام بَلّیات ارضی و سمایی را به گردن غرب میاندازند؛ از غرب«دشمن» میسازند تا ناتوانیها، بیکفایتیها و انفعالهای خود را در مقابل مردم توجیه کنند.
@Drmahmoudi7
Forwarded from S.A Mahmoudi
🔴 سیاستورزی و دیپلماسی در دایرۀ علم سیاست
✍️ سید علی محمودی
📗ما در سیاستورزی و دیپلماسی گزاره ای به نام«این است و جز این نیست» به معنای یک دندگی و امر و نهی کردن به طرف مذاکره کننده نداریم.
🔻سیاست ورزی و دیپلماسی یک کاری «شخصی» نیست که به صورت دلبخواهی انجام شود، بلکه در چارچوب علم سیاست تعریف شده است. دیپلماسی به عنوان هنر و فن مذاکرات سیاسی، در پی به انجام رساندن هدفهای کشورها در روابط خارجی است. دیپلماسی میتواند به صورت حضوری و رودررو انجام شود و یا از طریق مکاتبه و یا مراسله. بنابراین وقتی از سیاستورزی و دیپلماسی حرف میزنیم، بدون برخورداری از تخصص در علم سیاست و روابط بینالملل، نمیتوانیم با هر تحلیلی، تصمیمی، موضعی و اقدامی، ادعای کنیم که در قلمرو «سیاست» ایفای نقش میکنیم.
🔻در تاریخ میخوانیم که بر سردرِ آکادمی افلاطون نوشته شده بود:«هرکس منطق نمیداند، وارد نشود.» برهمین هنجار میتوان نوشت: هرکس سیاست نمیداند(درس سیاست نخوانده و در علم سیاست و روابط بینالملل تحصص ندارد)، در سیاست وارد نشود. کار سیاسی در این عرصه، قواعد و حساب و کتاب خاص خود را دارد و آن را علم سیاست در دو گرایش روابطبینالملل و دیپلماسی- که هم دانش است وهم فن-، عهده دار است و به انجام میرساند. سیاستمدار شخصیتی است که درس سیاست آموخته باشد، دارای تجریۀ سیاسی باشد، کشور، منطقه و جهان خود را چنانکه هست بشناسد و همواره در حال آموختن باشد و ذهن خود را برای نوشوندگی و پذیرشِ تغییر، باز نگاهدارد.
🔻ما در سیاستورزی و دیپلماسی گزاره ای به نام«این است و جز این نیست» به معنای یک دندگی و امر و نهی کردن به طرف مذاکره کننده نداریم. این کارها بیرون از قلمرو علم سیاست است و از اینرو مهمل، بی معنی و بیفایده است، زیرا چنین روش دلبخواهی و«مِزاجی»، اساساً برای کسانی که اهل سیاست و دیپلماسی هستند، فهم ناپذیر است.
🔻فرض براین است که مذاکره در چارچوب علم سیاست، ممکن است به سرانجام نیکو و مفیدی برای طرفهای مذاکرهکننده منتهی شود. دربرابر، اگر یک طرف به دانش، فنون و ابزارهای سیاست ورزی و مذاکره مسلط باشد اما طرف دیگر، بیرون از دایرۀ علم سیاست طرف گفتگو قرار گیرد، این گفتگو اساساً اتفاق نمی افتد، زیرا مفاهمه میان عالم و جاهل امری ممتنع است. ما آنگاه دربارۀ گفتگو و مذاکره صحبت می کنیم که دو قدرت در ظرفیت حقوقی با هم سخن بگویند. در مذاکره لازم است مفاهیم، سوابق، روش ها و زمینههای موضوعِ مورد مذاکره برای طرفین قابل فهم باشد. این همه به تخصص در علم سیاست نیاز دارد.
🔻گفته شد که در مذاکره چیزی به نام« این است و جزاین نیست» وجود ندارد. پس در مذاکره چه چیزی وجود دارد؟ در مذاکره، یا طرفین مذاکره با مقدماتی که ذکرشد و از طریق استدلال و چانهزنی به«اقناع» یکدیگر میپردازند و از این راه توافق حاصل می شود و یا اینکه راه «مصالحه» در پیش میگیرند. راه سومی در این میان مشاهده نمیشود. راه سوم می تواند بنبستِ قطع مذاکرات و یا ناکامی طرفهای مذاکره در رسیدن به توافق مرضیالطرفین باشد.
❇️ متن کامل:
💢 سید علی محمودی،«سیاستورزی و دیپلماسی در دایرۀ علم سیاست»، ماهنامۀ سیاسی-فرهنگی مشقفردا، سال دوم، شمارۀ 6، دی و بهمن 1399.
@Drmahmoudi7
@mashghefarda
✍️ سید علی محمودی
📗ما در سیاستورزی و دیپلماسی گزاره ای به نام«این است و جز این نیست» به معنای یک دندگی و امر و نهی کردن به طرف مذاکره کننده نداریم.
🔻سیاست ورزی و دیپلماسی یک کاری «شخصی» نیست که به صورت دلبخواهی انجام شود، بلکه در چارچوب علم سیاست تعریف شده است. دیپلماسی به عنوان هنر و فن مذاکرات سیاسی، در پی به انجام رساندن هدفهای کشورها در روابط خارجی است. دیپلماسی میتواند به صورت حضوری و رودررو انجام شود و یا از طریق مکاتبه و یا مراسله. بنابراین وقتی از سیاستورزی و دیپلماسی حرف میزنیم، بدون برخورداری از تخصص در علم سیاست و روابط بینالملل، نمیتوانیم با هر تحلیلی، تصمیمی، موضعی و اقدامی، ادعای کنیم که در قلمرو «سیاست» ایفای نقش میکنیم.
🔻در تاریخ میخوانیم که بر سردرِ آکادمی افلاطون نوشته شده بود:«هرکس منطق نمیداند، وارد نشود.» برهمین هنجار میتوان نوشت: هرکس سیاست نمیداند(درس سیاست نخوانده و در علم سیاست و روابط بینالملل تحصص ندارد)، در سیاست وارد نشود. کار سیاسی در این عرصه، قواعد و حساب و کتاب خاص خود را دارد و آن را علم سیاست در دو گرایش روابطبینالملل و دیپلماسی- که هم دانش است وهم فن-، عهده دار است و به انجام میرساند. سیاستمدار شخصیتی است که درس سیاست آموخته باشد، دارای تجریۀ سیاسی باشد، کشور، منطقه و جهان خود را چنانکه هست بشناسد و همواره در حال آموختن باشد و ذهن خود را برای نوشوندگی و پذیرشِ تغییر، باز نگاهدارد.
🔻ما در سیاستورزی و دیپلماسی گزاره ای به نام«این است و جز این نیست» به معنای یک دندگی و امر و نهی کردن به طرف مذاکره کننده نداریم. این کارها بیرون از قلمرو علم سیاست است و از اینرو مهمل، بی معنی و بیفایده است، زیرا چنین روش دلبخواهی و«مِزاجی»، اساساً برای کسانی که اهل سیاست و دیپلماسی هستند، فهم ناپذیر است.
🔻فرض براین است که مذاکره در چارچوب علم سیاست، ممکن است به سرانجام نیکو و مفیدی برای طرفهای مذاکرهکننده منتهی شود. دربرابر، اگر یک طرف به دانش، فنون و ابزارهای سیاست ورزی و مذاکره مسلط باشد اما طرف دیگر، بیرون از دایرۀ علم سیاست طرف گفتگو قرار گیرد، این گفتگو اساساً اتفاق نمی افتد، زیرا مفاهمه میان عالم و جاهل امری ممتنع است. ما آنگاه دربارۀ گفتگو و مذاکره صحبت می کنیم که دو قدرت در ظرفیت حقوقی با هم سخن بگویند. در مذاکره لازم است مفاهیم، سوابق، روش ها و زمینههای موضوعِ مورد مذاکره برای طرفین قابل فهم باشد. این همه به تخصص در علم سیاست نیاز دارد.
🔻گفته شد که در مذاکره چیزی به نام« این است و جزاین نیست» وجود ندارد. پس در مذاکره چه چیزی وجود دارد؟ در مذاکره، یا طرفین مذاکره با مقدماتی که ذکرشد و از طریق استدلال و چانهزنی به«اقناع» یکدیگر میپردازند و از این راه توافق حاصل می شود و یا اینکه راه «مصالحه» در پیش میگیرند. راه سومی در این میان مشاهده نمیشود. راه سوم می تواند بنبستِ قطع مذاکرات و یا ناکامی طرفهای مذاکره در رسیدن به توافق مرضیالطرفین باشد.
❇️ متن کامل:
💢 سید علی محمودی،«سیاستورزی و دیپلماسی در دایرۀ علم سیاست»، ماهنامۀ سیاسی-فرهنگی مشقفردا، سال دوم، شمارۀ 6، دی و بهمن 1399.
@Drmahmoudi7
@mashghefarda
Forwarded from S.A Mahmoudi
🔴 سیاستورزی، دیپلماسی و«قاعدۀ زّرین»
✍️ سید علی محمودی
📗هیچگاه نباید از یاد ببریم که مذاکره عرصۀ نبرد حق و باطل و ظلمستیزی نیست. مذاکره یک هدف غایی دارد و آن رفع اختلافات و موانع میان طرفهای مذاکره و رسیدن به توافق با استفاده از روش هایی است که«علم سیاست» به ما میآموزد.
🔻روش های نوین مذاکرات دیپلماتیک، به ما میگوید که در مذاکرات فقط به منافع و دستیابی به هدف های دولت خودمان نیندیشیم، بلکه بطور همزمان منافع و هدف های طرف مذاکره کننده را نیز در نظر بگیریم. ممکن است طرف مذاکره، رقیب و یا مخالف ما باشد، یا حتی با ما در شرایط چالش و بحران قرارداشته باشد. ما برمدارخرد، اخلاق و دوراندیشی، بایستی بر اساس منافع متقابل و گشودن راه های اعتمادسازی و همکاریهای صلحآمیز درازمدت، هدفها و منافع رقیب خود را نیز در مذاکره در نظر بگیریم.
🔻اگر او از سرِ غفلت یا فراموشی، برخی از خواستههای کشورش را بطور کامل برسر میز مذاکره مطرح نکرد و در مقام دفاع از آن برنیامد، سیاستورزی و چشمانداز دراز مدت به ما میآموزد که به او این موضوع را یادآوری کنیم؛ چراکه مذاکره به معنای فریبکاری نیست، به معنای منکوب کردن طرف مذاکره نیست، بلکه برای رسیدن به تفاهم و همکاری است.
🔻هیچگاه نباید از یاد ببریم که مذاکره عرصۀ نبرد حق و باطل و ظلمستیزی نیست. مذاکره یک هدف غایی دارد و آن رفع اختلافات و موانع میان طرفهای مذاکره و رسیدن به توافق با استفاده از روش هایی است که علم سیاست به ما میآموزد. به نظر من میتوان بنمایۀ مذاکره خردمندانه و صلحآمیز را- به شرحی که گذشت-، در«قاعدۀ زّرین»(Golden Rule) یافت که پیشینهای درازدامن در تاریخ زیست بشری و مناسبات انسانی دارد.
🔻این قاعدۀ اخلاقی در ادیان کنفوسیوس، هندو، دائو و زرتشت و در ادیان ابراهیمیِ یهود، مسیحیت و اسلام آمده است. قاعدۀ رّزین در ادبیات دوران جدید، در این گزاره صورتبندی شده است:«با دیگران طوری رفتار کن که رضایت میدهی درهمان موقعیت با تو رفتار شود.»
🔻 به کار بردن قاعدۀ رّزین در مذاکرات، ثمرات ارزشمندی دارد که مهمترین آنها رضایت، اعتماد، تفاهم، همزیستی صلحآمیز و همکاری است. این قاعده مرزهای مذاکره و نیل به تفاهم را از فریبکاری و کلاه سرِ طرف دیگرِ مذاکره گذاشتن جدا میکند. مذاکره عرصۀ کلاه برداری نیست. رفتار فریبکارانه در یک مذاکره، کاری سادهلوحانه، کودکانه و خلاف عقل و اخلاق است. باید طرفهای مذاکره، همگی خود را زیر یک چتر احساس کنند: چتر درک متقابل، احترام متقابل و منافع متقابل.
❇️ متن کامل:
💢 سید علی محمودی،«سیاستورزی و دیپلماسی در دایرۀ علم سیاست»، ماهنامۀ سیاسی-فرهنگی مشقفردا، سال دوم، شمارۀ 6، دی و بهمن 1399.
@Drmahmoudi7
@mashghefarda
✍️ سید علی محمودی
📗هیچگاه نباید از یاد ببریم که مذاکره عرصۀ نبرد حق و باطل و ظلمستیزی نیست. مذاکره یک هدف غایی دارد و آن رفع اختلافات و موانع میان طرفهای مذاکره و رسیدن به توافق با استفاده از روش هایی است که«علم سیاست» به ما میآموزد.
🔻روش های نوین مذاکرات دیپلماتیک، به ما میگوید که در مذاکرات فقط به منافع و دستیابی به هدف های دولت خودمان نیندیشیم، بلکه بطور همزمان منافع و هدف های طرف مذاکره کننده را نیز در نظر بگیریم. ممکن است طرف مذاکره، رقیب و یا مخالف ما باشد، یا حتی با ما در شرایط چالش و بحران قرارداشته باشد. ما برمدارخرد، اخلاق و دوراندیشی، بایستی بر اساس منافع متقابل و گشودن راه های اعتمادسازی و همکاریهای صلحآمیز درازمدت، هدفها و منافع رقیب خود را نیز در مذاکره در نظر بگیریم.
🔻اگر او از سرِ غفلت یا فراموشی، برخی از خواستههای کشورش را بطور کامل برسر میز مذاکره مطرح نکرد و در مقام دفاع از آن برنیامد، سیاستورزی و چشمانداز دراز مدت به ما میآموزد که به او این موضوع را یادآوری کنیم؛ چراکه مذاکره به معنای فریبکاری نیست، به معنای منکوب کردن طرف مذاکره نیست، بلکه برای رسیدن به تفاهم و همکاری است.
🔻هیچگاه نباید از یاد ببریم که مذاکره عرصۀ نبرد حق و باطل و ظلمستیزی نیست. مذاکره یک هدف غایی دارد و آن رفع اختلافات و موانع میان طرفهای مذاکره و رسیدن به توافق با استفاده از روش هایی است که علم سیاست به ما میآموزد. به نظر من میتوان بنمایۀ مذاکره خردمندانه و صلحآمیز را- به شرحی که گذشت-، در«قاعدۀ زّرین»(Golden Rule) یافت که پیشینهای درازدامن در تاریخ زیست بشری و مناسبات انسانی دارد.
🔻این قاعدۀ اخلاقی در ادیان کنفوسیوس، هندو، دائو و زرتشت و در ادیان ابراهیمیِ یهود، مسیحیت و اسلام آمده است. قاعدۀ رّزین در ادبیات دوران جدید، در این گزاره صورتبندی شده است:«با دیگران طوری رفتار کن که رضایت میدهی درهمان موقعیت با تو رفتار شود.»
🔻 به کار بردن قاعدۀ رّزین در مذاکرات، ثمرات ارزشمندی دارد که مهمترین آنها رضایت، اعتماد، تفاهم، همزیستی صلحآمیز و همکاری است. این قاعده مرزهای مذاکره و نیل به تفاهم را از فریبکاری و کلاه سرِ طرف دیگرِ مذاکره گذاشتن جدا میکند. مذاکره عرصۀ کلاه برداری نیست. رفتار فریبکارانه در یک مذاکره، کاری سادهلوحانه، کودکانه و خلاف عقل و اخلاق است. باید طرفهای مذاکره، همگی خود را زیر یک چتر احساس کنند: چتر درک متقابل، احترام متقابل و منافع متقابل.
❇️ متن کامل:
💢 سید علی محمودی،«سیاستورزی و دیپلماسی در دایرۀ علم سیاست»، ماهنامۀ سیاسی-فرهنگی مشقفردا، سال دوم، شمارۀ 6، دی و بهمن 1399.
@Drmahmoudi7
@mashghefarda
Audio
🎤درسگفتارها
🔴 سیاست بینالملل
✍️ سید علی محمودی
💢نشست هشتم
📗نظریههای شکلگیری دولت
🔸پس از مشخص شدن مسائل مهم، باید دید بهترین راههای پاسخگویی به پرسشها کداماند، نه اینکه بکوشیم مسئله یا پرسشی را بیابیم که با الگوی از پیش تعیینشدهای که زیر«پرچم» خاصی مطرح است، جور دربیاید.
📌دولت ملی از آنرو جانسختتر از رقبایش بود که توانست هم نیازهای داخلی اقتدار و مدیریت متمرکز
را برآورده سازد و هم نیاز بیرونیِ شناسایی شدن در مقام بازیگری مشروع را که قادر بود توافقاتی صورت دهد و در بلندمدت آنها را رعایت کند.
📌بعضی از دولتهای سدۀ بیستم با تکیه به حمایت نظامی خارجی، جلوی مطالبات مردم در جهت شکلگیری حکومت دموکراتیک را گرفتند.
📌بین«عرصۀ عمومی» و«دولتهای زورگو» نسبت معکوس برقرار است: هرچه دولتها زورگوتر باشند، عرصۀ عمومی برای شهروندان تنگتر است.
📌ویژگیهای دولت دموکراتیک: واقعگرایی، توسعۀ پایدار، تعامل با کشورهای جهان به جای تضاد و درگیری، آزادسازی اقتصادی، سیاسی و اجتماعی، پذیرش تکثر، رّد دولت اقتدارگرا و رعایت حقوق بشر.
@Drmahmoudi7
🔴 سیاست بینالملل
✍️ سید علی محمودی
💢نشست هشتم
📗نظریههای شکلگیری دولت
🔸پس از مشخص شدن مسائل مهم، باید دید بهترین راههای پاسخگویی به پرسشها کداماند، نه اینکه بکوشیم مسئله یا پرسشی را بیابیم که با الگوی از پیش تعیینشدهای که زیر«پرچم» خاصی مطرح است، جور دربیاید.
📌دولت ملی از آنرو جانسختتر از رقبایش بود که توانست هم نیازهای داخلی اقتدار و مدیریت متمرکز
را برآورده سازد و هم نیاز بیرونیِ شناسایی شدن در مقام بازیگری مشروع را که قادر بود توافقاتی صورت دهد و در بلندمدت آنها را رعایت کند.
📌بعضی از دولتهای سدۀ بیستم با تکیه به حمایت نظامی خارجی، جلوی مطالبات مردم در جهت شکلگیری حکومت دموکراتیک را گرفتند.
📌بین«عرصۀ عمومی» و«دولتهای زورگو» نسبت معکوس برقرار است: هرچه دولتها زورگوتر باشند، عرصۀ عمومی برای شهروندان تنگتر است.
📌ویژگیهای دولت دموکراتیک: واقعگرایی، توسعۀ پایدار، تعامل با کشورهای جهان به جای تضاد و درگیری، آزادسازی اقتصادی، سیاسی و اجتماعی، پذیرش تکثر، رّد دولت اقتدارگرا و رعایت حقوق بشر.
@Drmahmoudi7
Forwarded from S.A Mahmoudi
🔴 «ادب» و«ادبیات» در سیاست خارجی
✍️ سید علی محمودی
📗 بایستی تلاش کرد که ادب و نزاکت سیاسی در اعلام مواضع سیاست خارجی و در مذاکرات سیاستمداران و دیپلمات ها رعایت شود و هرگاه از این اصل تخلف کردند، بتوان آنان را بازخواست نمود.
📌ادبیاتی که سیاستورزان و دیپلمات ها درتنظیم و اعلام مواضع و در طول مذاکرات به کارمیگیرند، بایستی منطقی، واقع بینانه، مؤدبانه، به دور از اطناب و تفصیل و همراه با بردباری و مدارا باشد. امکان ندارد ادبیات سیاسی کشوری به توهین، الفاظ رکیک، ادبیات نفرت انگیز، تحقیر کشورها، حاکمان و طرف های مذاکره آلوده باشد و در عین حال چنین کشوری بتواند با آبرومندی و سربلندی زندگی کند. امکان ندارد زیست شهروندان چنین کشوری بهخوبی تامین شود، از بحرانهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی دور باشد و شهروندانش بتوانند به پلههای مراتب معنوی، دینی و اخلاقی صعود کنند.
📌 بنابراین زبان مذاکرات و اعلام مواضع، گُترهای نیست، بلکه قواعد و حساب و کتاب دارد. اگر بیرون از دایرۀ علم سیاست مطالبی گفته شود که ادبیات آن قابل فهم نباشد و غیر متعارف و شگفت آورباشد، ممکن است موجب ابهام، سوءظن و سوء تفاهم شود و روابط میان کشورها را تخریب کند.
📌البته سیاست مداران و دیپلماتها نیز انسان اند. آنان همگی مانند هر بشری، مراتبی از اخلاق و مراتبی از بیاخلاقی، مراتبی از عقلانیت و مراتبی از احساسات را دارا هستند. هیچکس نمیتواند خودش را تافتۀ جدا بافته و از جنس و لون دیگری در جهان سیاست مطرح و معرفی کند. بنابراین بایستی تلاش کرد که ادب و نزاکت سیاسی در اعلام مواضع سیاست خارجی و در مذاکرات سیاست مداران و دیپلمات ها رعایت شود و هرگاه از این اصل تخلف کردند، بتوان آنان را بازخواست نمود.
📌برای کشورها افتخار نیست که در روابط خارجی و بینالمللی از تاریخ، فرهنگ، ادب و سنت خویش فاصله بگیرند. کشورها بایستی بیاموزند که زبانشان زبان خردورزانه، مؤدبانه و سیاست مدارانه باشد، زیرا«ادب مرد به ز دولتِ اوست».
❇️ متن کامل:
💢 سید علی محمودی،«سیاستورزی و دیپلماسی در دایرۀ علم سیاست»، ماهنامۀ سیاسی-فرهنگی مشق فردا، سال دوم، شمارۀ ۶، دی و بهمن ۱۳۹۹.
@Drmahmoudi7
@mashghefarda
✍️ سید علی محمودی
📗 بایستی تلاش کرد که ادب و نزاکت سیاسی در اعلام مواضع سیاست خارجی و در مذاکرات سیاستمداران و دیپلمات ها رعایت شود و هرگاه از این اصل تخلف کردند، بتوان آنان را بازخواست نمود.
📌ادبیاتی که سیاستورزان و دیپلمات ها درتنظیم و اعلام مواضع و در طول مذاکرات به کارمیگیرند، بایستی منطقی، واقع بینانه، مؤدبانه، به دور از اطناب و تفصیل و همراه با بردباری و مدارا باشد. امکان ندارد ادبیات سیاسی کشوری به توهین، الفاظ رکیک، ادبیات نفرت انگیز، تحقیر کشورها، حاکمان و طرف های مذاکره آلوده باشد و در عین حال چنین کشوری بتواند با آبرومندی و سربلندی زندگی کند. امکان ندارد زیست شهروندان چنین کشوری بهخوبی تامین شود، از بحرانهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی دور باشد و شهروندانش بتوانند به پلههای مراتب معنوی، دینی و اخلاقی صعود کنند.
📌 بنابراین زبان مذاکرات و اعلام مواضع، گُترهای نیست، بلکه قواعد و حساب و کتاب دارد. اگر بیرون از دایرۀ علم سیاست مطالبی گفته شود که ادبیات آن قابل فهم نباشد و غیر متعارف و شگفت آورباشد، ممکن است موجب ابهام، سوءظن و سوء تفاهم شود و روابط میان کشورها را تخریب کند.
📌البته سیاست مداران و دیپلماتها نیز انسان اند. آنان همگی مانند هر بشری، مراتبی از اخلاق و مراتبی از بیاخلاقی، مراتبی از عقلانیت و مراتبی از احساسات را دارا هستند. هیچکس نمیتواند خودش را تافتۀ جدا بافته و از جنس و لون دیگری در جهان سیاست مطرح و معرفی کند. بنابراین بایستی تلاش کرد که ادب و نزاکت سیاسی در اعلام مواضع سیاست خارجی و در مذاکرات سیاست مداران و دیپلمات ها رعایت شود و هرگاه از این اصل تخلف کردند، بتوان آنان را بازخواست نمود.
📌برای کشورها افتخار نیست که در روابط خارجی و بینالمللی از تاریخ، فرهنگ، ادب و سنت خویش فاصله بگیرند. کشورها بایستی بیاموزند که زبانشان زبان خردورزانه، مؤدبانه و سیاست مدارانه باشد، زیرا«ادب مرد به ز دولتِ اوست».
❇️ متن کامل:
💢 سید علی محمودی،«سیاستورزی و دیپلماسی در دایرۀ علم سیاست»، ماهنامۀ سیاسی-فرهنگی مشق فردا، سال دوم، شمارۀ ۶، دی و بهمن ۱۳۹۹.
@Drmahmoudi7
@mashghefarda
سید علی محمودی pinned «🔴 سیاستورزی و دیپلماسی در دایرۀ علم سیاست ✍️ سید علی محمودی 📗ما در سیاستورزی و دیپلماسی گزاره ای به نام«این است و جز این نیست» به معنای یک دندگی و امر و نهی کردن به طرف مذاکره کننده نداریم. 🔻سیاست ورزی و دیپلماسی یک کاری «شخصی» نیست که به صورت دلبخواهی…»
Audio
🎤 درسگفتارها
🔴 سیاست بینالملل
✍️ سید علی محمودی
💢 نشست نهم
📗 اقتصاد سیاسی بینالملل
🔸همکاری در قلمرو بینالمللی، دولتها را تقویت میکند و آنها را قادر میسازد تا با استقلال بیشتری از جامعهای که بر آن فرمان میرانند، دست به عمل بزنند.
📌لازم است اختیارات حکومتی با تمهیدات قانونی همراه شود تا بازار آزاد بتواند در دو سطح ملی و بینالمللی ایفای نقش کند.
📌تأثیرات جهانی شدن بر بازیگران اقتصاد داخلی، شامل دولتی و خصوصی، بسیار جدی است. اگر این امر نادیده گرفته شود، دولت ها بازنده و درمانده میشوند.
📌آیا جهانیشدن ادامه مییابد یا دولتها اهمیت خود را حفظ میکنند؟ آیا«کرونا»، روند جهانیشدن را متوقف میکند، یا اهمیت حیاتی آن ادامه مییابد؟
📌در جهانی که اقتصاد، کانون صحنه را به خود اختصاص داده باشد، قدرت سیاست برای رقمزدن نتایج را تنها پس از رویدادهای تکان دهنده و بیثبات کننده میتوان دید. هرگز نباید سیاست را دست کم گرفت.
@Drmahmoudi7
🔴 سیاست بینالملل
✍️ سید علی محمودی
💢 نشست نهم
📗 اقتصاد سیاسی بینالملل
🔸همکاری در قلمرو بینالمللی، دولتها را تقویت میکند و آنها را قادر میسازد تا با استقلال بیشتری از جامعهای که بر آن فرمان میرانند، دست به عمل بزنند.
📌لازم است اختیارات حکومتی با تمهیدات قانونی همراه شود تا بازار آزاد بتواند در دو سطح ملی و بینالمللی ایفای نقش کند.
📌تأثیرات جهانی شدن بر بازیگران اقتصاد داخلی، شامل دولتی و خصوصی، بسیار جدی است. اگر این امر نادیده گرفته شود، دولت ها بازنده و درمانده میشوند.
📌آیا جهانیشدن ادامه مییابد یا دولتها اهمیت خود را حفظ میکنند؟ آیا«کرونا»، روند جهانیشدن را متوقف میکند، یا اهمیت حیاتی آن ادامه مییابد؟
📌در جهانی که اقتصاد، کانون صحنه را به خود اختصاص داده باشد، قدرت سیاست برای رقمزدن نتایج را تنها پس از رویدادهای تکان دهنده و بیثبات کننده میتوان دید. هرگز نباید سیاست را دست کم گرفت.
@Drmahmoudi7
Forwarded from S.A Mahmoudi
🔴 «ساختارمحوری»، «فردمحوری» و سیاست خارجی
✍️ سید علی محمودی
📗 از خصوصیات نظام های فردمحور این است که در هاویۀ تخریب انسانی در ابعاد شهروندی و دولتمردی فرو میرود و سرمایه های انسانی کشور را یکی پس از دیگری هدر میدهد و ضایع میکند.
🔻در کشورهای توسعهیافته، ساختارها بهسامان و دارای ثباتاند. ویژگی ساختار این است که تمرکز، پیوستگی و تداوم دارد و با تغییر دولت ها و سیاستمداران، ساختارها تغییر پیدا نمیکنند و فرو نمیریزند. بنابراین کشورهای توسعهیافته، علیالاصول در تامین امنیت ملی و منافع ملی خویش کامیاب اند، از بحران ها دوراند و در صلح و آرامش زندگی میکنند.
🔻رمز اصلی اینهمه حُسن آن است که قدرت در این کشورها «ساختار محور»است و پاسخگو است، نه «فرد محور» و غیر پاسخگو. کشورهای فرد محور نمیتوانند امنیت ملی و منافع ملی خود را به گونهای که ظرفیت ها و توانائی های این کشورها اجازه میدهد تامین کنند، زیرا از آنجا که همۀ امور کشور در دست یک شخص است، ضریب خطا در مدیریت فرد محور بسیار بالا است.
🔻ممکن است در کشوری که ساختار سیاسی عقبمانده ای دارد و فرد محوری در آن حکمفرما است، هرازگاهی شخصیتی مانند «فردریک بزرگ» فرمانروای سرزمین پروس در سدۀ هجدهم میلادی، ظهور کند که نمونه ای ممتاز و دارای دانش، تجربه و توانائی بالایی باشد و به پشتوانۀ اینهمه، به قدرت رسیده باشد. با همۀ این اوصاف، درچنین نظام سیاسی، حکومتی که بر سرِ کار است دموکراتیک نیست، بلکه استبدادی و خودکامه است.
🔻چنین حکومت فردمحوری، قانونگریز است، قیممآب است، تمامیتگرا است، خودمحور است و همواره این سودای خام را در سر میپَذَد که قبلۀ عالَم، قَدَر قدرت، قوی شوکت و فرمانفرما باشد. خود بزرگ بینی، غرور، تعصب، جرمیت و یک دندگیِ چنین حکومتی، آتش به سرمایههای کشور میافکند و تر و خشک را با هم میسوزاند. هرچه زمان میگذرد حکومتِ فردمحور بیش از پیش مرتکب خطاهای بزرگ و بزرگتر میشود و لاجرم خود را در طوفان مشکلات و بحرانها گُم میکند. این وضعیتی است که در کشورهائی با نظام های فردمحور که یا فاقد ساختار اند و یا ساختارشان معیوب و ناکارآمد است، میتواند اتفاق بیفتد.
🔻از خصوصیات نظام های فردمحور این است که در هاویۀ تخریب انسانی در ابعاد شهروندی و دولتمردی فرو میرود و سرمایه های انسانی کشور را یکی پس از دیگری هدر میدهد و ضایع میکند. این روند ویرانگر، بحران از پسِ بحران را در پی دارد. اگر پرسیده شود چرا در کشورهای فردمحور چنین وضعیت بغرنجی پدید می آید، در پاسخ میتوان به دو محور قانون و اخلاق تاکید نهاد.
🔻 اگر قانون در کشور حاکم نباشد، سیاستگذاری ها، تصمیمات نسنجیده و متناقض و رقابت های ناسالم و ویرانگر، کشور را به لبۀ پرتگاه میکشاند. میوۀ تلخ حکومت فردمحور، استبداد و خودکامگی است. امام علی در توصیف فرد مستبد گفته است:« مَنِ اسْتَبَدَّ بِرَأْيِهِ هَلَكَ، وَ مَنْ شَاوَرَ الرِّجَالَ شَارَكَهَا فِي عُقُولِهَا.»(علیبن ابیطالب،1370: 391)، یعنی:« هركه خودرأی گردید، به هلاكت رسید و هركه با مردمان رأی برانداخت[مشورت کرد]، خود را در خردِ آنان شریک ساخت.» جان لاک نیز در رسالۀ دوم حکومت مینویسد: “Where-ever law ends, tyranny begins”(Locke,1980:103).، یعنی:«هرجا قانون نابود شود، استبداد و ستمگری آغاز میگردد.» فرجام چنین کشورهائی بی دولتی(anarchy) است که می تواند تمامیت ارضی، امنیت ملی و منافع ملی را در مخاطرۀ جدی قرار دهد.
🔻 نکتۀ باریک و درخور تأمل این است که سیاست خارجی و دیپلماسی در حکومتهای فردمحور، حتی اگر سیاستگذاران و دیپلماتهایشان از دانش، تجربه، تدبیر و نوآوری برخوردار باشند، اغلب- اگر نه همیشه-، با ناکامی روبهرو میشود. در این کشورها، آنچه دیپلماتها در عرقریزانِ مذاکرات نَفَسگیر ساخته اند، به آسانی و به سرعت برق، زیر سایۀ سنگین حکومت فردمحور، دود میشود و به هوا میرود.
🔻سه دلیل میتوان در فهم این سرمایهسوزی و ناکامی ذکر کرد: نخست اینکه، حکومت فردمحور ممکن است از علم سیاست و روابط بینالملل بیبهره باشد، یا بهرۀ لازم را نداشته باشد و یا به آن بیاعتنا باشد. دوم اینکه، جهاننگرش(World View) حکومت فردمحور و کارگزاران سیاست خارجی آن چنان از یکدیگر دور باشد که هرگونه مفاهمه و تفاهم را مهمل بگذارد و یا خنثی سازد. سوم اینکه، دو اصل امنیت ملی و منافع ملی، قاعدۀ زرَّین و قاعدۀ هزینه-فایده به چیزی گرفته نشود، و عقلانیت در برابر سیاستهای دلبخواهی و وهمآلود، رنگ ببازد و به زور از صحنۀ سیاست آن کشور به بیرون پرتاب شود.
❇️ متن کامل:
💢سید علی محمودی،«سیاستورزی و دیپلماسی در دایرۀ علم سیاست»، ماهنامۀ سیاسی-فرهنگی مشقفردا، سال دوم، شمارۀ 6، دی و بهمن 1399.
@Drmahmoudi7
@mashghefarda
✍️ سید علی محمودی
📗 از خصوصیات نظام های فردمحور این است که در هاویۀ تخریب انسانی در ابعاد شهروندی و دولتمردی فرو میرود و سرمایه های انسانی کشور را یکی پس از دیگری هدر میدهد و ضایع میکند.
🔻در کشورهای توسعهیافته، ساختارها بهسامان و دارای ثباتاند. ویژگی ساختار این است که تمرکز، پیوستگی و تداوم دارد و با تغییر دولت ها و سیاستمداران، ساختارها تغییر پیدا نمیکنند و فرو نمیریزند. بنابراین کشورهای توسعهیافته، علیالاصول در تامین امنیت ملی و منافع ملی خویش کامیاب اند، از بحران ها دوراند و در صلح و آرامش زندگی میکنند.
🔻رمز اصلی اینهمه حُسن آن است که قدرت در این کشورها «ساختار محور»است و پاسخگو است، نه «فرد محور» و غیر پاسخگو. کشورهای فرد محور نمیتوانند امنیت ملی و منافع ملی خود را به گونهای که ظرفیت ها و توانائی های این کشورها اجازه میدهد تامین کنند، زیرا از آنجا که همۀ امور کشور در دست یک شخص است، ضریب خطا در مدیریت فرد محور بسیار بالا است.
🔻ممکن است در کشوری که ساختار سیاسی عقبمانده ای دارد و فرد محوری در آن حکمفرما است، هرازگاهی شخصیتی مانند «فردریک بزرگ» فرمانروای سرزمین پروس در سدۀ هجدهم میلادی، ظهور کند که نمونه ای ممتاز و دارای دانش، تجربه و توانائی بالایی باشد و به پشتوانۀ اینهمه، به قدرت رسیده باشد. با همۀ این اوصاف، درچنین نظام سیاسی، حکومتی که بر سرِ کار است دموکراتیک نیست، بلکه استبدادی و خودکامه است.
🔻چنین حکومت فردمحوری، قانونگریز است، قیممآب است، تمامیتگرا است، خودمحور است و همواره این سودای خام را در سر میپَذَد که قبلۀ عالَم، قَدَر قدرت، قوی شوکت و فرمانفرما باشد. خود بزرگ بینی، غرور، تعصب، جرمیت و یک دندگیِ چنین حکومتی، آتش به سرمایههای کشور میافکند و تر و خشک را با هم میسوزاند. هرچه زمان میگذرد حکومتِ فردمحور بیش از پیش مرتکب خطاهای بزرگ و بزرگتر میشود و لاجرم خود را در طوفان مشکلات و بحرانها گُم میکند. این وضعیتی است که در کشورهائی با نظام های فردمحور که یا فاقد ساختار اند و یا ساختارشان معیوب و ناکارآمد است، میتواند اتفاق بیفتد.
🔻از خصوصیات نظام های فردمحور این است که در هاویۀ تخریب انسانی در ابعاد شهروندی و دولتمردی فرو میرود و سرمایه های انسانی کشور را یکی پس از دیگری هدر میدهد و ضایع میکند. این روند ویرانگر، بحران از پسِ بحران را در پی دارد. اگر پرسیده شود چرا در کشورهای فردمحور چنین وضعیت بغرنجی پدید می آید، در پاسخ میتوان به دو محور قانون و اخلاق تاکید نهاد.
🔻 اگر قانون در کشور حاکم نباشد، سیاستگذاری ها، تصمیمات نسنجیده و متناقض و رقابت های ناسالم و ویرانگر، کشور را به لبۀ پرتگاه میکشاند. میوۀ تلخ حکومت فردمحور، استبداد و خودکامگی است. امام علی در توصیف فرد مستبد گفته است:« مَنِ اسْتَبَدَّ بِرَأْيِهِ هَلَكَ، وَ مَنْ شَاوَرَ الرِّجَالَ شَارَكَهَا فِي عُقُولِهَا.»(علیبن ابیطالب،1370: 391)، یعنی:« هركه خودرأی گردید، به هلاكت رسید و هركه با مردمان رأی برانداخت[مشورت کرد]، خود را در خردِ آنان شریک ساخت.» جان لاک نیز در رسالۀ دوم حکومت مینویسد: “Where-ever law ends, tyranny begins”(Locke,1980:103).، یعنی:«هرجا قانون نابود شود، استبداد و ستمگری آغاز میگردد.» فرجام چنین کشورهائی بی دولتی(anarchy) است که می تواند تمامیت ارضی، امنیت ملی و منافع ملی را در مخاطرۀ جدی قرار دهد.
🔻 نکتۀ باریک و درخور تأمل این است که سیاست خارجی و دیپلماسی در حکومتهای فردمحور، حتی اگر سیاستگذاران و دیپلماتهایشان از دانش، تجربه، تدبیر و نوآوری برخوردار باشند، اغلب- اگر نه همیشه-، با ناکامی روبهرو میشود. در این کشورها، آنچه دیپلماتها در عرقریزانِ مذاکرات نَفَسگیر ساخته اند، به آسانی و به سرعت برق، زیر سایۀ سنگین حکومت فردمحور، دود میشود و به هوا میرود.
🔻سه دلیل میتوان در فهم این سرمایهسوزی و ناکامی ذکر کرد: نخست اینکه، حکومت فردمحور ممکن است از علم سیاست و روابط بینالملل بیبهره باشد، یا بهرۀ لازم را نداشته باشد و یا به آن بیاعتنا باشد. دوم اینکه، جهاننگرش(World View) حکومت فردمحور و کارگزاران سیاست خارجی آن چنان از یکدیگر دور باشد که هرگونه مفاهمه و تفاهم را مهمل بگذارد و یا خنثی سازد. سوم اینکه، دو اصل امنیت ملی و منافع ملی، قاعدۀ زرَّین و قاعدۀ هزینه-فایده به چیزی گرفته نشود، و عقلانیت در برابر سیاستهای دلبخواهی و وهمآلود، رنگ ببازد و به زور از صحنۀ سیاست آن کشور به بیرون پرتاب شود.
❇️ متن کامل:
💢سید علی محمودی،«سیاستورزی و دیپلماسی در دایرۀ علم سیاست»، ماهنامۀ سیاسی-فرهنگی مشقفردا، سال دوم، شمارۀ 6، دی و بهمن 1399.
@Drmahmoudi7
@mashghefarda
Audio
🔴 بررسی نتایج عضویت جمهوری اسلامی ایران در کنوانسیونها و پروتکلهای بینالمللی زیست محیطی
💢سخنران سیدعلی محمودی در چهاردهمین همایش سالانۀ انجمن علوم سیاسی ایران، پنل:«توسعه، اعتماد و محیط زیست»
🔻زمان: 14 اسفند ماه 1399
📗محورهای سخنرانی:
1️⃣ پیوستن به کنوانسیونهای زیست محیطی، بدون اجرای مفاد آنها، حاصلی برای ایران ندارد.
2️⃣ کشورهای در حال توسعه مانند ایران میتوانند از رهگذر کنوانسیونهای زیستمحیطی، از مزایا و تسهیلاتی که برای این کشورها در نظر گرفته شده بهرهمند شوند.
3️⃣ بدون نگرش جهانی نسبت به تحولات بینالمللی، آموختن و بهکارگرفتن آموزهها و راهبردهای نظام ملل متحد، اصلاح سیاست خارجی در جهتی سازنده و صلحآمیز، روابط دوستانه با کشورهای همسایه و سازمان ملل متحد، وضعیت بحرانی محیط زیست ایران وخیمترخواهد شد.
4️⃣محیط زیست در ایران جدی گرفته نمیشود و به عنوان موضوعی زائد و مزاحم تلقی میشود؛ ازاینرو نمیتواند به وظایف خود عمل کند. این نهاد حضوری منفعلانه در سطوح ملی، منطقهای و بینالمللی دارد و از ضعف مدیریت، کمبود بودجه و عدم همکاری جدی دستگاههای اجرای رنج میبرد.
@Drmahmoudi7
@IPS_A
💢سخنران سیدعلی محمودی در چهاردهمین همایش سالانۀ انجمن علوم سیاسی ایران، پنل:«توسعه، اعتماد و محیط زیست»
🔻زمان: 14 اسفند ماه 1399
📗محورهای سخنرانی:
1️⃣ پیوستن به کنوانسیونهای زیست محیطی، بدون اجرای مفاد آنها، حاصلی برای ایران ندارد.
2️⃣ کشورهای در حال توسعه مانند ایران میتوانند از رهگذر کنوانسیونهای زیستمحیطی، از مزایا و تسهیلاتی که برای این کشورها در نظر گرفته شده بهرهمند شوند.
3️⃣ بدون نگرش جهانی نسبت به تحولات بینالمللی، آموختن و بهکارگرفتن آموزهها و راهبردهای نظام ملل متحد، اصلاح سیاست خارجی در جهتی سازنده و صلحآمیز، روابط دوستانه با کشورهای همسایه و سازمان ملل متحد، وضعیت بحرانی محیط زیست ایران وخیمترخواهد شد.
4️⃣محیط زیست در ایران جدی گرفته نمیشود و به عنوان موضوعی زائد و مزاحم تلقی میشود؛ ازاینرو نمیتواند به وظایف خود عمل کند. این نهاد حضوری منفعلانه در سطوح ملی، منطقهای و بینالمللی دارد و از ضعف مدیریت، کمبود بودجه و عدم همکاری جدی دستگاههای اجرای رنج میبرد.
@Drmahmoudi7
@IPS_A
Forwarded from S.A Mahmoudi
💥ایران: حق محیط زیست، وضع محیط زیست
🔻مکان: روستای سنگان(منطقۀ کَن و سولقان)
🔻زمان: پائیز 1399
⚠️ یک صحنه از هزاران
@Drmahmoudi7
🔻مکان: روستای سنگان(منطقۀ کَن و سولقان)
🔻زمان: پائیز 1399
⚠️ یک صحنه از هزاران
@Drmahmoudi7
Forwarded from مشق نو
📝📝📝محمد، پیامآور خدا و حکمرانِ «شهر پیامبر»
🔻🔻🔻یادداشتی از سید علی محمودی
منتشر شده در وبسایت #مشق_نو
🖊پیامبر اسلام در مکه مردمان را به دین اسلام دعوت کرد. یارانی پیرامون او گرد آمدند و با شنیدن پیام اخلاق، رهایی، عدالت و همبستگی، رفتهرفته شخصیت آنان دگرگون گشت و در تراز مکتب اسلام به دینداران مؤمن ارتقاء یافتند.
🖊با هجرت مسلمانان به مدینه، زمینۀ تأسیس مدینهالنبی یا «شهر پیامبر»، با رویآوردن مردم به او و طلب حکمرانی، فراهم شد. از این پس، محمدِ پیامآور، افزون بر دعوت از سوی خداوند، جامۀ «حکمران مؤسس» نیز به بر کرد تا به دعوت مهاجران و انصار گردن نهاده باشد. بهنظر میرسد شهر در «شهر پیامبر»، همان شهر است که در یونان باستان آن را پلیس (دولتشهر) (Police)مینامیدند. در آراء اهل مدینۀ فاضله نوشتۀ فارابی نیز مدینه (شهر) برگرفته از پلیس یونانی است.
🖊درست است که نام یَثرب به مدینهالنبی تبدیل شد، اما شهر پیامبر بهواقع قلمروی در تَمَّلُک مطلق وی نبود که ارادۀ شخصی خویش را بر آن مستولی گرداند. از آن رو محمد مؤسس بود که در چارچوب ساخت قبیلهای، فرهنگی و سنتی صدر اسلام، در حد نیاز و اقتضای آن دوران، کوشید یک نظام سیاسی پدید آورد که با قانونمندی و ساختار همراه باشد.
🖊شهر پیامبر بهنام او بود اما این شهر برپایۀ «قرارداد» شکل گرفت. پیامبر مهاجران را که از مکه آمده بودند و انصار را که از اهالی یثرب بودند، به برادری فراخواند و آنان با یکدیگر پیمان اخوت بستند. این سامانۀ قرارداد، به جماعت مسلمانان محدود نشد و یهودیان شهر را نیز دربرگرفت. پیامبر با یهودیان قرارداد دوستی بست، تا آنگاه که در شهر به مسالمت و دوستی زندگی کنند. این قراردادها بر مدار تفاهم، رضایت و اعتماد متقابل شکل گرفت.
🖊معنی و مفهوم این قراردادها، به باور من، بهرسمیت شناختن قلمرو جغرافیایی و سیاسی قبایلی بود که طرف قرارداد واقع شدند. اگر اندیشۀ سیاسی رئیس شهر پیامبر، مبتنی بر سلطه و استبداد بود، چه جای عقد قرارداد با یهودیان بود؟ پیامبر میتوانست از درِ قرارداد وارد نشود و با تدارک عِدِّه و عُدِّه، بر آنان یورش آورد و از راه تَغَّلُب، کار آنان را بسازد. اما پیامبر در کار اِعمال سلطۀ جابرانه و تحکمی نبود و نمیتوانست بود، چراکه او برانگیخته شده بود تا پیام یگانگی، خردورزی، اخلاق، زیست انسانی و گذشت را تا آنجا که ممکن است، دامنگستر سازد.
🖊بنیانگذاری نهادهایی همانند بیتالمال، نیروی نظامی، دَّکَهُ القَضا (دادگستری) و شیوههای جنگ دفاعی، اموری عرفی و برآمده از تجربههای بشری بود که پیامبر در حکمرانی از آنها سود جست. تأسیس این نهادها از آسمان و از طریق وحی به پیامبر نازل نشده بود، بلکه برآمده از خِرد و تجربۀ بشری بود.
🖊در جنگ احزاب (خندق) که مشرکان قریش با دیگر قبایل عرب و حتی یهودیان و نصرانیان، پیمان حمله به شهر پیامبر را بستند تا با لشکری نزدیک به دههزار نفر مدینه را تسخیر کنند، این ابتکار سلمان فارسی بود که گفت دور شهر را خندقهای عریض و عمیق حفر کنید تا راه دشمن بسته شود. پیامبر رأی سلمان را پذیرفت و به همینگونه عمل کرد. بدینسان، شهر پیامبر از یورش و تصرف رهایی یافت. پیامبر در شهری که بنیان نهاد، هم برانگیختۀ پروردگار یکتا بود و هم رئیس شهر. اولی را خدا به او داده بود و دومی را مردم از او خواسته بودند.
🖊چرا قصۀ محمدِ پیامبر و محمدِ زمامدار، از هزار و چهارصد سال قبل تاکنون، گفته و نوشته میشود و از هر زبان که میشنوی نامکرر است؟(۱) اجازه بدهید این پرسش را با پرسشی دیگر پاسخ بدهم: چرا و چگونه این قصه که با نام خداوند بخشاینده و مهربان آغاز میشود و آموزههای بنیادین و نوآئین آن بر مدار کرامت انسان، پاسداشت حقوق انسانها، آزادی، عدالت، برابری، برادری، بخشش، گذشت، و مدارا (سمحۀ سهله) قرار دارد، میتواند فراموش شود؟ نه؛ این قصه فراموش نمیشود و «شرار بولهبی» هیچگاه توان آن ندارد که «چراغ مصطفوی»(۲) را خاموش کند.
🖊سالروز بعثت پیامبر بزرگ اسلام بر تمامی انسانها، پیروان ادیان ابراهیمی، مسلمانان، یهودیان و مسیحیان، در سراسر جهان مبارک باد.
پینوشت
۱) یک قصه بیش نیست غم عشق و وین عجب
کز هر زبان که میشنوم نامکرر است. (حافظ)
۲) در این چمن گل بی خار کس نچید، آری
چراغ مصطفوی با شرار بولهبیست. (حافظ)
پایان
#سیدعلی_محمودی #پیامبر #اسلام #بعثت
🔸 نشانی تلگرام «مشق نو»:
t.me/mashghenowofficial
🔸 نشانی وبسایت «مشق نو»:
http://mashghenow.com
🔻🔻🔻یادداشتی از سید علی محمودی
منتشر شده در وبسایت #مشق_نو
🖊پیامبر اسلام در مکه مردمان را به دین اسلام دعوت کرد. یارانی پیرامون او گرد آمدند و با شنیدن پیام اخلاق، رهایی، عدالت و همبستگی، رفتهرفته شخصیت آنان دگرگون گشت و در تراز مکتب اسلام به دینداران مؤمن ارتقاء یافتند.
🖊با هجرت مسلمانان به مدینه، زمینۀ تأسیس مدینهالنبی یا «شهر پیامبر»، با رویآوردن مردم به او و طلب حکمرانی، فراهم شد. از این پس، محمدِ پیامآور، افزون بر دعوت از سوی خداوند، جامۀ «حکمران مؤسس» نیز به بر کرد تا به دعوت مهاجران و انصار گردن نهاده باشد. بهنظر میرسد شهر در «شهر پیامبر»، همان شهر است که در یونان باستان آن را پلیس (دولتشهر) (Police)مینامیدند. در آراء اهل مدینۀ فاضله نوشتۀ فارابی نیز مدینه (شهر) برگرفته از پلیس یونانی است.
🖊درست است که نام یَثرب به مدینهالنبی تبدیل شد، اما شهر پیامبر بهواقع قلمروی در تَمَّلُک مطلق وی نبود که ارادۀ شخصی خویش را بر آن مستولی گرداند. از آن رو محمد مؤسس بود که در چارچوب ساخت قبیلهای، فرهنگی و سنتی صدر اسلام، در حد نیاز و اقتضای آن دوران، کوشید یک نظام سیاسی پدید آورد که با قانونمندی و ساختار همراه باشد.
🖊شهر پیامبر بهنام او بود اما این شهر برپایۀ «قرارداد» شکل گرفت. پیامبر مهاجران را که از مکه آمده بودند و انصار را که از اهالی یثرب بودند، به برادری فراخواند و آنان با یکدیگر پیمان اخوت بستند. این سامانۀ قرارداد، به جماعت مسلمانان محدود نشد و یهودیان شهر را نیز دربرگرفت. پیامبر با یهودیان قرارداد دوستی بست، تا آنگاه که در شهر به مسالمت و دوستی زندگی کنند. این قراردادها بر مدار تفاهم، رضایت و اعتماد متقابل شکل گرفت.
🖊معنی و مفهوم این قراردادها، به باور من، بهرسمیت شناختن قلمرو جغرافیایی و سیاسی قبایلی بود که طرف قرارداد واقع شدند. اگر اندیشۀ سیاسی رئیس شهر پیامبر، مبتنی بر سلطه و استبداد بود، چه جای عقد قرارداد با یهودیان بود؟ پیامبر میتوانست از درِ قرارداد وارد نشود و با تدارک عِدِّه و عُدِّه، بر آنان یورش آورد و از راه تَغَّلُب، کار آنان را بسازد. اما پیامبر در کار اِعمال سلطۀ جابرانه و تحکمی نبود و نمیتوانست بود، چراکه او برانگیخته شده بود تا پیام یگانگی، خردورزی، اخلاق، زیست انسانی و گذشت را تا آنجا که ممکن است، دامنگستر سازد.
🖊بنیانگذاری نهادهایی همانند بیتالمال، نیروی نظامی، دَّکَهُ القَضا (دادگستری) و شیوههای جنگ دفاعی، اموری عرفی و برآمده از تجربههای بشری بود که پیامبر در حکمرانی از آنها سود جست. تأسیس این نهادها از آسمان و از طریق وحی به پیامبر نازل نشده بود، بلکه برآمده از خِرد و تجربۀ بشری بود.
🖊در جنگ احزاب (خندق) که مشرکان قریش با دیگر قبایل عرب و حتی یهودیان و نصرانیان، پیمان حمله به شهر پیامبر را بستند تا با لشکری نزدیک به دههزار نفر مدینه را تسخیر کنند، این ابتکار سلمان فارسی بود که گفت دور شهر را خندقهای عریض و عمیق حفر کنید تا راه دشمن بسته شود. پیامبر رأی سلمان را پذیرفت و به همینگونه عمل کرد. بدینسان، شهر پیامبر از یورش و تصرف رهایی یافت. پیامبر در شهری که بنیان نهاد، هم برانگیختۀ پروردگار یکتا بود و هم رئیس شهر. اولی را خدا به او داده بود و دومی را مردم از او خواسته بودند.
🖊چرا قصۀ محمدِ پیامبر و محمدِ زمامدار، از هزار و چهارصد سال قبل تاکنون، گفته و نوشته میشود و از هر زبان که میشنوی نامکرر است؟(۱) اجازه بدهید این پرسش را با پرسشی دیگر پاسخ بدهم: چرا و چگونه این قصه که با نام خداوند بخشاینده و مهربان آغاز میشود و آموزههای بنیادین و نوآئین آن بر مدار کرامت انسان، پاسداشت حقوق انسانها، آزادی، عدالت، برابری، برادری، بخشش، گذشت، و مدارا (سمحۀ سهله) قرار دارد، میتواند فراموش شود؟ نه؛ این قصه فراموش نمیشود و «شرار بولهبی» هیچگاه توان آن ندارد که «چراغ مصطفوی»(۲) را خاموش کند.
🖊سالروز بعثت پیامبر بزرگ اسلام بر تمامی انسانها، پیروان ادیان ابراهیمی، مسلمانان، یهودیان و مسیحیان، در سراسر جهان مبارک باد.
پینوشت
۱) یک قصه بیش نیست غم عشق و وین عجب
کز هر زبان که میشنوم نامکرر است. (حافظ)
۲) در این چمن گل بی خار کس نچید، آری
چراغ مصطفوی با شرار بولهبیست. (حافظ)
پایان
#سیدعلی_محمودی #پیامبر #اسلام #بعثت
🔸 نشانی تلگرام «مشق نو»:
t.me/mashghenowofficial
🔸 نشانی وبسایت «مشق نو»:
http://mashghenow.com
Audio
🎤درسگفتارها
🔴 سیاست بینالملل
✍️ سید علی محمودی
💢 نشست دهم: پایانی
📗جهاننگرشها و نظریۀ سیاسی بینالمللی
🔻دولتها برای از دست ندادن مشروعیت سیاسی خود باید در چارچوب حقوق بشر رفتار کنند. این نشاندهندۀ گذار روابط بینالملل از«حقوق دولتها» به «حقوق افراد» است.
📌آیا ارزشهای اخلاقی و معنوی، کلی و جهانشمول است یا جزئی و منطقهای؟ اندیشۀ خوب متعلق به هر کجا که باشد اندیشۀ خوب است؛ چه شرق و چه غرب.
📌جهاننگرشها- که مبتنی بر فرضها و پیشفرضهای ارزشگذارانه اند-، چارچوبهایی برای کار در اختیار ما میگذارند که از درون آنها، واقعیتهای سیاست جهان را درک میکنیم.
📌در کشورهای جنوب، دولتهای موسوم به«دولت درمانده»، جز حاکمیت پوشالی بر مردم و سرزمینشان، همه چیزشان را باخته اند. دخالت بینالمللی در دولتهای درمانده: آری یا نه؟
📌جنگ با تروریسم اگر بر مبنایی جز احترام به حقوق بشر آغاز شود و ادامه یابد، دچار عدم انسجام و تناقض درونی خواهد شد.
📌عادلانه بودن جنگ در گرو دو دسته از معیارها است: عادلانه بودن آغاز جنگ، و عادلانه بودن اجرای جنگ. جنگ دفاعی، تنها جنگِ موجه و مشروع است.
@Drmahmoudi7
🔴 سیاست بینالملل
✍️ سید علی محمودی
💢 نشست دهم: پایانی
📗جهاننگرشها و نظریۀ سیاسی بینالمللی
🔻دولتها برای از دست ندادن مشروعیت سیاسی خود باید در چارچوب حقوق بشر رفتار کنند. این نشاندهندۀ گذار روابط بینالملل از«حقوق دولتها» به «حقوق افراد» است.
📌آیا ارزشهای اخلاقی و معنوی، کلی و جهانشمول است یا جزئی و منطقهای؟ اندیشۀ خوب متعلق به هر کجا که باشد اندیشۀ خوب است؛ چه شرق و چه غرب.
📌جهاننگرشها- که مبتنی بر فرضها و پیشفرضهای ارزشگذارانه اند-، چارچوبهایی برای کار در اختیار ما میگذارند که از درون آنها، واقعیتهای سیاست جهان را درک میکنیم.
📌در کشورهای جنوب، دولتهای موسوم به«دولت درمانده»، جز حاکمیت پوشالی بر مردم و سرزمینشان، همه چیزشان را باخته اند. دخالت بینالمللی در دولتهای درمانده: آری یا نه؟
📌جنگ با تروریسم اگر بر مبنایی جز احترام به حقوق بشر آغاز شود و ادامه یابد، دچار عدم انسجام و تناقض درونی خواهد شد.
📌عادلانه بودن جنگ در گرو دو دسته از معیارها است: عادلانه بودن آغاز جنگ، و عادلانه بودن اجرای جنگ. جنگ دفاعی، تنها جنگِ موجه و مشروع است.
@Drmahmoudi7
سید علی محمودی pinned «📝📝📝محمد، پیامآور خدا و حکمرانِ «شهر پیامبر» 🔻🔻🔻یادداشتی از سید علی محمودی منتشر شده در وبسایت #مشق_نو 🖊پیامبر اسلام در مکه مردمان را به دین اسلام دعوت کرد. یارانی پیرامون او گرد آمدند و با شنیدن پیام اخلاق، رهایی، عدالت و همبستگی، رفتهرفته شخصیت آنان…»
📚 کتاب، چراغ آزادی و آگاهی است.
📗 با آرزوی توفیق برای دوستان"ندای سیاست"، مطالعه کتاب های زیر را در سال ۱۴۰۰ به اهل کتاب به ویژه به دانشجویان عزیز توصیه می کنم:
🔻محمد مجتهد شبستری، نقد بنیادهای فقه و کلام، ۱۳۹۶. E- Book
🔻مهدی حائری یزدی، حکمت و حکومت، ویرایش سوم، ۱۳۹۵. E- book
🔻آمارتیاسن، عقلانیت و آزادی، ترجمه وحید محمودی، علیرضا بهشتی، نشر نی.
🔻حسین بشیریه، از این جا تا ناکجا، نشر نی.
🔻فیودور داستایوفسکی، برادران کارامازوف، ترجمه مشفق همدانی[یا] صالح حسینی.
📗 در مورد آثار خودم که پرسیده اید:
🔻از آنجا که نسخه های چاپ پنجم کتاب نواندیشان ایرانی، نقد اندیشه های چالش برانگیز و تاثیرگذار در ایران معاصر تمام شده، قاعدتا نشر نی چاپ ششم آنرا در سال ۱۴۰۰ منتشر خواهد کرد.
🔻دیگر آثار
امیدوارم در سال ۱۴۰۰ چند اثر آماده چاپ در موضوع های فلسفه سیاسی، فلسفه اخلاق، دین و مسائل ایران امروز، منتشر شود.
#کتاب_سال
@Drmahmoudi7
@Nedaye_siyasat
📗 با آرزوی توفیق برای دوستان"ندای سیاست"، مطالعه کتاب های زیر را در سال ۱۴۰۰ به اهل کتاب به ویژه به دانشجویان عزیز توصیه می کنم:
🔻محمد مجتهد شبستری، نقد بنیادهای فقه و کلام، ۱۳۹۶. E- Book
🔻مهدی حائری یزدی، حکمت و حکومت، ویرایش سوم، ۱۳۹۵. E- book
🔻آمارتیاسن، عقلانیت و آزادی، ترجمه وحید محمودی، علیرضا بهشتی، نشر نی.
🔻حسین بشیریه، از این جا تا ناکجا، نشر نی.
🔻فیودور داستایوفسکی، برادران کارامازوف، ترجمه مشفق همدانی[یا] صالح حسینی.
📗 در مورد آثار خودم که پرسیده اید:
🔻از آنجا که نسخه های چاپ پنجم کتاب نواندیشان ایرانی، نقد اندیشه های چالش برانگیز و تاثیرگذار در ایران معاصر تمام شده، قاعدتا نشر نی چاپ ششم آنرا در سال ۱۴۰۰ منتشر خواهد کرد.
🔻دیگر آثار
امیدوارم در سال ۱۴۰۰ چند اثر آماده چاپ در موضوع های فلسفه سیاسی، فلسفه اخلاق، دین و مسائل ایران امروز، منتشر شود.
#کتاب_سال
@Drmahmoudi7
@Nedaye_siyasat
Forwarded from فصلنامه پنداشت (H_Mayeli)
🗞 نخستین شمارهی دوفصلنامهی سیاسی و اجتماعی پنداشت منتشر شد.
📌 پنداشت در این شماره به تفکیک سرویسهای خود در قالب گفتار و نوشتاری از اساتید، صاحبنظران و کنشگران سیاسی و اجتماعی به مسائل زیر میپردازد:
📍 نهادینه شدن احزاب؛ امکان یا امتناع (پروندهی ویژه)
گفتار و نوشتاری از: مهدی مقدری، مصطفی تاجزاده، محمد توسلی، عبدالحمید شمس، اکبر اعلمی، منوچهر ثابتی، فیضالله عرب سرخی، مرتضی مبلغ، علی باقری، مجید فراهانی، سید قائم موسوی، مهران صولتی، علی مهرآبادی ، افشین فرهانچی، حسین مجاهد، حمید جباری، زهره رحیمی، علیاصغر علیقارداشی، مجتبی الماسی، امیر قیاسی و کاوه گودرزی.
🔺 نگاهی به اندیشه و آثار دکتر داود فیرحی
گفتار و نوشتاری از: سید علی میرموسوی، محمود شفیعی، سید علی محمودی، عباس صالحی نجفآبادی، بهراد بهشتی، علیرضا خوشبخت، محمدرضا زارع، سمیرا دردشتی، سمانه عظیمی، محمد بیات، جعفر جعفری پور و فرناز سواری.
🔻 استقلال دانشگاه و آزادیهای آکادمیک
گفتار و نوشتاری از: مصطفی معین، بیژن عبدالکریمی، غلامحسین مجذوبی، علی خورسندی طاسکوه، بیتالله محمودی، سعید صفایی موحد، داود طالقانی، نوید رسولی، حسین سلیمانی پناه.
🔺 سیاستِ روز
گفتار و نوشتاری از: حسین لقمانیان، محمدشریف شاهی، روحالله سوری، حسین زندی، عارف سپهری، حسین جعفری و حسن مایلی.
🔻جامعه و جمعیت
گفتار و نوشتاری از: علی طایفی، حجیه بی بی رازقی، مرضیه برومند، سیروان مرادی، مهدی احدی، زهرا سادات میرمعینی و محمد رابطی.
🔺 نگاهی به کارنامهی استاد شجریان؛ راز مانای آواز
گفتار و نوشتاری از: علی جهاندار، وحید تاج، سعید فرجپوری، عزیز قاسمزاده، علی شیرازی، علی پاشا رجبلو، هاشم احمدوند، مهدی کرمانی زاده و اکبر رضوانی.
🔻خشونت علیه زنان
گفتار و نوشتاری از: آذر منصوری، شهیندخت مولاوردی، سعید خرم رویی، امیر سماواتی پیروز، حسین رضایی، لیلا بهرامی، مرضیه برومند، فاطمه کرمی، فاطمه کاویان، طاهره هاشم، مرضیه شکری کمال، بهناز احمدی و فریبا سماواتی پیروز.
🔺 حاشیهنشینی؛ چالشی فراروی توسعهی پایدار
گفتار و نوشتاری از: اسدالله نقدی، احمد فعال، حسن سجادزاده، حسن سرو امان الهی، مرجان جعفری نوذر، روحالله قاسمزاده، مجید صالحی امیر و رسول صفایی.
🔻 فروچالهها تهدید خاموش محیطزیست
گفتار و نوشتاری از: اسماعیل کهرم، محمد درویش، هوشنگ وفایی، عادل عربی، میثم قربانی و مهرداد نهاونچی.
📍برای تهیهی نسخهی فیزیکی پنداشت با آیدی و شماره تماس ما ارتباط برقرار کنید و یا از فردا بعدازظهر به کتابفروشیها و دکههای شهر مراجعه کنید:
❇️ @Pendasht_Quarterly1
📱 09189011096
📍نسخهی الکترونیکی پنداشت را روزهای آتی از طریق کتابخوانهای طاقچه و فیدیبو تهیه کنید.
📌 کانال تلگرامی فصلنامهی سیاسی و اجتماعی پنداشت
🆔 @Pendasht_Quarterly
📌 پنداشت در این شماره به تفکیک سرویسهای خود در قالب گفتار و نوشتاری از اساتید، صاحبنظران و کنشگران سیاسی و اجتماعی به مسائل زیر میپردازد:
📍 نهادینه شدن احزاب؛ امکان یا امتناع (پروندهی ویژه)
گفتار و نوشتاری از: مهدی مقدری، مصطفی تاجزاده، محمد توسلی، عبدالحمید شمس، اکبر اعلمی، منوچهر ثابتی، فیضالله عرب سرخی، مرتضی مبلغ، علی باقری، مجید فراهانی، سید قائم موسوی، مهران صولتی، علی مهرآبادی ، افشین فرهانچی، حسین مجاهد، حمید جباری، زهره رحیمی، علیاصغر علیقارداشی، مجتبی الماسی، امیر قیاسی و کاوه گودرزی.
🔺 نگاهی به اندیشه و آثار دکتر داود فیرحی
گفتار و نوشتاری از: سید علی میرموسوی، محمود شفیعی، سید علی محمودی، عباس صالحی نجفآبادی، بهراد بهشتی، علیرضا خوشبخت، محمدرضا زارع، سمیرا دردشتی، سمانه عظیمی، محمد بیات، جعفر جعفری پور و فرناز سواری.
🔻 استقلال دانشگاه و آزادیهای آکادمیک
گفتار و نوشتاری از: مصطفی معین، بیژن عبدالکریمی، غلامحسین مجذوبی، علی خورسندی طاسکوه، بیتالله محمودی، سعید صفایی موحد، داود طالقانی، نوید رسولی، حسین سلیمانی پناه.
🔺 سیاستِ روز
گفتار و نوشتاری از: حسین لقمانیان، محمدشریف شاهی، روحالله سوری، حسین زندی، عارف سپهری، حسین جعفری و حسن مایلی.
🔻جامعه و جمعیت
گفتار و نوشتاری از: علی طایفی، حجیه بی بی رازقی، مرضیه برومند، سیروان مرادی، مهدی احدی، زهرا سادات میرمعینی و محمد رابطی.
🔺 نگاهی به کارنامهی استاد شجریان؛ راز مانای آواز
گفتار و نوشتاری از: علی جهاندار، وحید تاج، سعید فرجپوری، عزیز قاسمزاده، علی شیرازی، علی پاشا رجبلو، هاشم احمدوند، مهدی کرمانی زاده و اکبر رضوانی.
🔻خشونت علیه زنان
گفتار و نوشتاری از: آذر منصوری، شهیندخت مولاوردی، سعید خرم رویی، امیر سماواتی پیروز، حسین رضایی، لیلا بهرامی، مرضیه برومند، فاطمه کرمی، فاطمه کاویان، طاهره هاشم، مرضیه شکری کمال، بهناز احمدی و فریبا سماواتی پیروز.
🔺 حاشیهنشینی؛ چالشی فراروی توسعهی پایدار
گفتار و نوشتاری از: اسدالله نقدی، احمد فعال، حسن سجادزاده، حسن سرو امان الهی، مرجان جعفری نوذر، روحالله قاسمزاده، مجید صالحی امیر و رسول صفایی.
🔻 فروچالهها تهدید خاموش محیطزیست
گفتار و نوشتاری از: اسماعیل کهرم، محمد درویش، هوشنگ وفایی، عادل عربی، میثم قربانی و مهرداد نهاونچی.
📍برای تهیهی نسخهی فیزیکی پنداشت با آیدی و شماره تماس ما ارتباط برقرار کنید و یا از فردا بعدازظهر به کتابفروشیها و دکههای شهر مراجعه کنید:
❇️ @Pendasht_Quarterly1
📱 09189011096
📍نسخهی الکترونیکی پنداشت را روزهای آتی از طریق کتابخوانهای طاقچه و فیدیبو تهیه کنید.
📌 کانال تلگرامی فصلنامهی سیاسی و اجتماعی پنداشت
🆔 @Pendasht_Quarterly
Telegram
attach 📎
Forwarded from مشق نو
📝📝📝 چگونه نوروز باستانی و سال نو را تبریک بگوییم؟
🔻🔻🔻یادداشتی از سیدعلی محمودی در آغاز سال ۱۴۰۰ خورشیدی منتشر شده در وبسایت #مشق_نو
🖊هرساله و همواره به استقبال بهار طبیعت، نوروز باستانی و سال نو میرویم و این میراث گرانسنگِ هزاران سالۀ مادران و پدران آریایی خویش را گرامی میداریم. آنان با امید و شادی گام در سال جدید مینهادند و زندگی، نوشوندگی و خُرَّمی را در متن آئینهایی همچون لباس نو پوشیدن، دید و بازدید، دوستی، مهرورزی و«هفت سین» میسرودند.
🖊سالی که پشت سر نهادیم با دردها، تنگناها، محنتها و از دست داده جان هزاران ایرانی هم وطن در جای جای این مرز و بوم همراه بود که در اوج آنها، قربانیان ویروس کوید-۱۹ قرارداشته و دارند. از تمامیِ حوادث روزگار نمیتوان پیشگیری کرد، اما آنگاه که این حوادث رخ میدهند، میتوان از گستره و ارتفاع آسیبهای آنها کاست.
🖊این کار شدنی است، درصورتی که مدیران کشور، دانشآموخته، باتجربه، صادق، مدیر، با کفایت و پاسخگو باشند، «حواله به تقدیر» نکنند و «به جِّد و جَهد» بکوشند. اما مهمتر از همۀ اینها، یک اصل قرار دارد که عبارت است از حرمتنهادن به حق حیات و دیگر حقوق ذاتیِ شهروندان؛ یعنی درک این موضوع که ما با اشرفِ مخلوقات، با انسان روبرو هستیم، با انسانی روبرو هستیم که «غایت فی نفسه» است و دارای کرامت و حقوق ذاتی، و نه با گَلّۀ رَمهها.
🖊حاکمیت در سال ۱۴۰۰ در معرض آزمونی دیگر قرار دارد تا در برابر چشمان باز مردم، بار دیگر نشان دهد که چه نگاه و موضعی در قبال آزادی، برابری، قانون، دادرسی عادلانه، حقوق بشر، دموکراسی، پاسخگویی، شفافیت و مبارزه با فساد دارد. لازم است از تجربۀ سال ۱۳۹۹ این درس آموخته شود که سلامت و حق زندگی مردم را نمیتوان و نباید با هدفها و غرضهای سیاسی آلود. جان مردم نمیتواند و نباید ابزار دست سیاستهای ماجراجویانه، قانونستیزانه و بیحاصل قرار گیرد.
🖊ما نوروز را ارج مینهیم و سال نو را به یکدیگر تبریک میگوییم، اما بهجای آرزوهای دور و دراز در آستانۀ سال نو، به انگیزۀ انسانی، احساس مسئولیت اجتماعی و سیاسی، عملکرد قانونی و اخلاقی، صلحطلبی و گفتوگو نیاز داریم. ما خواهان تغییرات و اصلاحات بنیادین در ایران، از رهگذر کنشگریهای مدنی و خشونتپرهیز در عرصۀ عمومی کشور هستیم.
🖊در این صورت است که حق داریم سال نو را از سویدای جان به یکدیگر تبریک بگوییم، وگرنه آنچه بر ورق کاغذ و صفحۀ رایانه نقش میکنیم، بازی با کلمات است که شوربختانه «طبق معمول سنواتی»، به عادتی مألوف و فرصتسوز تبدیل شده است. نوروز از راه نرسیده، درمیگذرد و باز روز از نو، روزی از نو:
گوهرِ مخزن اسرار همان است که بود
حُقّۀ مِهر بدان مُهر و نشان است که بود
حافظا بازنما قِصّۀ خوبابۀ چشم
که براین چشمه همان آبِ روان است که بود.
پایان
#سیدعلی_محمودی #سال۱۴۰۰
🔸 نشانی تلگرام «مشق نو»:
t.me/mashghenowofficial
🔸 نشانی وبسایت «مشق نو»:
http://mashghenow.com
🔻🔻🔻یادداشتی از سیدعلی محمودی در آغاز سال ۱۴۰۰ خورشیدی منتشر شده در وبسایت #مشق_نو
🖊هرساله و همواره به استقبال بهار طبیعت، نوروز باستانی و سال نو میرویم و این میراث گرانسنگِ هزاران سالۀ مادران و پدران آریایی خویش را گرامی میداریم. آنان با امید و شادی گام در سال جدید مینهادند و زندگی، نوشوندگی و خُرَّمی را در متن آئینهایی همچون لباس نو پوشیدن، دید و بازدید، دوستی، مهرورزی و«هفت سین» میسرودند.
🖊سالی که پشت سر نهادیم با دردها، تنگناها، محنتها و از دست داده جان هزاران ایرانی هم وطن در جای جای این مرز و بوم همراه بود که در اوج آنها، قربانیان ویروس کوید-۱۹ قرارداشته و دارند. از تمامیِ حوادث روزگار نمیتوان پیشگیری کرد، اما آنگاه که این حوادث رخ میدهند، میتوان از گستره و ارتفاع آسیبهای آنها کاست.
🖊این کار شدنی است، درصورتی که مدیران کشور، دانشآموخته، باتجربه، صادق، مدیر، با کفایت و پاسخگو باشند، «حواله به تقدیر» نکنند و «به جِّد و جَهد» بکوشند. اما مهمتر از همۀ اینها، یک اصل قرار دارد که عبارت است از حرمتنهادن به حق حیات و دیگر حقوق ذاتیِ شهروندان؛ یعنی درک این موضوع که ما با اشرفِ مخلوقات، با انسان روبرو هستیم، با انسانی روبرو هستیم که «غایت فی نفسه» است و دارای کرامت و حقوق ذاتی، و نه با گَلّۀ رَمهها.
🖊حاکمیت در سال ۱۴۰۰ در معرض آزمونی دیگر قرار دارد تا در برابر چشمان باز مردم، بار دیگر نشان دهد که چه نگاه و موضعی در قبال آزادی، برابری، قانون، دادرسی عادلانه، حقوق بشر، دموکراسی، پاسخگویی، شفافیت و مبارزه با فساد دارد. لازم است از تجربۀ سال ۱۳۹۹ این درس آموخته شود که سلامت و حق زندگی مردم را نمیتوان و نباید با هدفها و غرضهای سیاسی آلود. جان مردم نمیتواند و نباید ابزار دست سیاستهای ماجراجویانه، قانونستیزانه و بیحاصل قرار گیرد.
🖊ما نوروز را ارج مینهیم و سال نو را به یکدیگر تبریک میگوییم، اما بهجای آرزوهای دور و دراز در آستانۀ سال نو، به انگیزۀ انسانی، احساس مسئولیت اجتماعی و سیاسی، عملکرد قانونی و اخلاقی، صلحطلبی و گفتوگو نیاز داریم. ما خواهان تغییرات و اصلاحات بنیادین در ایران، از رهگذر کنشگریهای مدنی و خشونتپرهیز در عرصۀ عمومی کشور هستیم.
🖊در این صورت است که حق داریم سال نو را از سویدای جان به یکدیگر تبریک بگوییم، وگرنه آنچه بر ورق کاغذ و صفحۀ رایانه نقش میکنیم، بازی با کلمات است که شوربختانه «طبق معمول سنواتی»، به عادتی مألوف و فرصتسوز تبدیل شده است. نوروز از راه نرسیده، درمیگذرد و باز روز از نو، روزی از نو:
گوهرِ مخزن اسرار همان است که بود
حُقّۀ مِهر بدان مُهر و نشان است که بود
حافظا بازنما قِصّۀ خوبابۀ چشم
که براین چشمه همان آبِ روان است که بود.
پایان
#سیدعلی_محمودی #سال۱۴۰۰
🔸 نشانی تلگرام «مشق نو»:
t.me/mashghenowofficial
🔸 نشانی وبسایت «مشق نو»:
http://mashghenow.com
Forwarded from S.A Mahmoudi
🔴 بهار دلکش
💢 با صدای شهریار آواز ایران محمد رضا شجریان
🔻تصنیف: عارف قزوینی
🔻آواز: ابوعطا
🔻تنظیم: محمد رضا لطفی
✍️متن
بهار دلکش رسید و دل به جا نباشد
از آنکه دلبر دمی به فکر ما نباشد
در این بهار ای صنم بیا و آشتی کن
که جنگ و کین با من حزین روا نباشد
صبحدم بلبل، بر درخت گل، به خنده میگفت:
نازنینان را، مه جبینان را، وفا نباشد
اگر که با این دل حزین تو عهد بستی
حبیب من با رقیب من، چرا نشستی؟
چرا دلم را عزیزمن از کینه خستی؟
بیا در برم از وفا یک شب، ای مه نَخشَب
تازه کن عهدی که برشکستی
🎼 آواز: 👇
@Drmahmoudi7
💢 با صدای شهریار آواز ایران محمد رضا شجریان
🔻تصنیف: عارف قزوینی
🔻آواز: ابوعطا
🔻تنظیم: محمد رضا لطفی
✍️متن
بهار دلکش رسید و دل به جا نباشد
از آنکه دلبر دمی به فکر ما نباشد
در این بهار ای صنم بیا و آشتی کن
که جنگ و کین با من حزین روا نباشد
صبحدم بلبل، بر درخت گل، به خنده میگفت:
نازنینان را، مه جبینان را، وفا نباشد
اگر که با این دل حزین تو عهد بستی
حبیب من با رقیب من، چرا نشستی؟
چرا دلم را عزیزمن از کینه خستی؟
بیا در برم از وفا یک شب، ای مه نَخشَب
تازه کن عهدی که برشکستی
🎼 آواز: 👇
@Drmahmoudi7
Forwarded from اتچ بات
S.A Mahmoudi, [02.04.21 13:10]
🔴 ایران من
🔥 ظلم ظالم، جور صیاد، آشیانم داده بر باد
ای خدا، ای فلک، ای طبیعت، شام تاریک ما را سحر کن
💢 با صدای همایون شجریان
🔻تصنیف: پوریا سوری، محمد تقی بهار(ملکالشعرا)
🔻آهنگساز: سهراب پورناظری
✍️ متن
آوازخوانی در شبم، سرچشمۀ خورشید تو
یار و دیار و عشق تو، سرچشمۀ امید تو
ای صبح فروردین من، ای تکیه گاه آخرِین
ای کهنه سرباز زمین، جان جهان، ایران زمین
ای در رگانم خون وطن، ای پرچمت ما را کفن
دور از تو بادا اهرمن، ایران من، ایران من، ایران من، ایران من
ای در رگانم خون وطن، ای پرچمت مارا کفن
دور از تو بادا اهرمن، ایران من، ایران من، ایران من، ایران من
ای داغ دیده بازگو، بلخ و سمرقندت چه شد؟
صدها جفا ای مادرم، دیدی و مهرت کم نشد
از خون سربازان تو، گلگون شده رویت وطن
ای سرو سبزِ بی خزان، ای مهرِ تو در جان و تن
ای مادرم، ایران زمین، آغاز تو، پایان تویی
بر دشت من باران تویی، در چشم من تابان تویی
ایران من، ایران من، آن مهر جاویدان تویی
ای در رگانم خون وطن
ای پرچمت ما را کفن، دور از تو بادا اهرمن
ایران من، ایران من، ایران من، ایران من
ای در رگانم خون وطن
ای پرچمت ما را کفن، دور از تو بادا اهرمن
ایران من، ایران من، ایران من، ایران من
در ظلمت تاریکِ شب، مرغ سحر خوانِ منی
در حصر هم آزاده ای، تنها تو تنها، تو تنها، تو ایران منی
اینجا صدای روشنت، در آسمان پیچیده است
گویی لبانت را خدا، روز ازل بوسیده است
ای مرغ حق در سینه ات، با شور خود بیداد کن
آواز خوان شب شکن، بار دگر فریاد کن
ظلم ظالم، جور صیاد، آشیانم داده بر باد
ای خدا، ای فلک، ای طبیعت، شام تاریک ما را سحر کن
ای خدا، ای فلک، ای طبیعت، شام تاریک ما را سحر کن
ای مادرم، ایران زمین
آغاز تو، پایان تویی، بر دشتِ من باران تویی
در چشمِ من تابان تویی، ایران من، ایران من،
آن مهر جاویدان تویی
ای در رگانم خون وطن
ای پرچمت مارا کفن، دور از تو بادا اهرمن، ایران من، ایران من، ایران من، ایران من
ای در رگانم خون وطن
ای پرچمت ما را کفن، دور از تو بادا اهرمن
ایران من، ایران من، ایران من، ایران من...
🎼 آواز 👇
@Drmahmoudi7
🔴 ایران من
🔥 ظلم ظالم، جور صیاد، آشیانم داده بر باد
ای خدا، ای فلک، ای طبیعت، شام تاریک ما را سحر کن
💢 با صدای همایون شجریان
🔻تصنیف: پوریا سوری، محمد تقی بهار(ملکالشعرا)
🔻آهنگساز: سهراب پورناظری
✍️ متن
آوازخوانی در شبم، سرچشمۀ خورشید تو
یار و دیار و عشق تو، سرچشمۀ امید تو
ای صبح فروردین من، ای تکیه گاه آخرِین
ای کهنه سرباز زمین، جان جهان، ایران زمین
ای در رگانم خون وطن، ای پرچمت ما را کفن
دور از تو بادا اهرمن، ایران من، ایران من، ایران من، ایران من
ای در رگانم خون وطن، ای پرچمت مارا کفن
دور از تو بادا اهرمن، ایران من، ایران من، ایران من، ایران من
ای داغ دیده بازگو، بلخ و سمرقندت چه شد؟
صدها جفا ای مادرم، دیدی و مهرت کم نشد
از خون سربازان تو، گلگون شده رویت وطن
ای سرو سبزِ بی خزان، ای مهرِ تو در جان و تن
ای مادرم، ایران زمین، آغاز تو، پایان تویی
بر دشت من باران تویی، در چشم من تابان تویی
ایران من، ایران من، آن مهر جاویدان تویی
ای در رگانم خون وطن
ای پرچمت ما را کفن، دور از تو بادا اهرمن
ایران من، ایران من، ایران من، ایران من
ای در رگانم خون وطن
ای پرچمت ما را کفن، دور از تو بادا اهرمن
ایران من، ایران من، ایران من، ایران من
در ظلمت تاریکِ شب، مرغ سحر خوانِ منی
در حصر هم آزاده ای، تنها تو تنها، تو تنها، تو ایران منی
اینجا صدای روشنت، در آسمان پیچیده است
گویی لبانت را خدا، روز ازل بوسیده است
ای مرغ حق در سینه ات، با شور خود بیداد کن
آواز خوان شب شکن، بار دگر فریاد کن
ظلم ظالم، جور صیاد، آشیانم داده بر باد
ای خدا، ای فلک، ای طبیعت، شام تاریک ما را سحر کن
ای خدا، ای فلک، ای طبیعت، شام تاریک ما را سحر کن
ای مادرم، ایران زمین
آغاز تو، پایان تویی، بر دشتِ من باران تویی
در چشمِ من تابان تویی، ایران من، ایران من،
آن مهر جاویدان تویی
ای در رگانم خون وطن
ای پرچمت مارا کفن، دور از تو بادا اهرمن، ایران من، ایران من، ایران من، ایران من
ای در رگانم خون وطن
ای پرچمت ما را کفن، دور از تو بادا اهرمن
ایران من، ایران من، ایران من، ایران من...
🎼 آواز 👇
@Drmahmoudi7
Telegram
attach 📎