Forwarded from نشر نی
پوپوليسم اخلاقى به اين معناست كه اكثريت حق اخلاقى دارند شيوه زندگى‌كردن را به همه ديكته كنند. اين يک سوءبرداشت از دموكراسى است كه هميشه آزادى فردى را تهديد مى‌كند. اشتباه اساسى در عدم تفكيک ميان دو اصل زير نهفته است: يكى اين اصل مورد قبول كه بهترين راه سپردن قدرت سياسى به اكثريت است و ديگرى اين ادعاى غيرقابل قبول كه نبايد اكثريت را در آنچه با قدرت خود انجام مى‌دهد نقد كرد و در مقابل‌شان مقاومت نشان داد. نمى‌توان اصل اول را نپذيرفت و دموكرات بود، حال آن‌كه مى‌توان دموكرات بود و اصل دوم را نپذيرفت. ميل و بسيارى ديگر توانسته‌اند اين عقيده را كه دموكراسى بهترين - يا كم‌ضررترين - شكل حكومت است با اين باور قاطع جمع كنند كه بسيارى امور وجود دارند كه حتى يک حكومت دموكراتيک نبايد انجام دهد. جمع ميان اين دو باور ممكن است، چرا كه هرچند يک دموكرات معتقد است دموكراسى بهتر از ديگر اشكال حكومت است، ولى در نتيجه اين اعتقاد نمى‌پذيرد كه دموكراسى يک حكومت كامل يا خطاناپذير است و هرگز نمی‌توان در مقابل آن مقاومت كرد.
از کتابِ «قانون، آزادی و اخلاق»
درآمدی بر فلسفهٔ حقوق کیفری و عمومی
ترجمهٔ محمد راسخ
پوپوليسم اخلاقى به اين معناست كه اكثريت حق اخلاقى دارند شيوه زندگى‌كردن را به همه ديكته كنند. اين يک سوءبرداشت از دموكراسى است كه هميشه آزادى فردى را تهديد مى‌كند. اشتباه اساسى در عدم تفكيک ميان دو اصل زير نهفته است: يكى اين اصل مورد قبول كه بهترين راه سپردن قدرت سياسى به اكثريت است و ديگرى اين ادعاى غيرقابل قبول كه نبايد اكثريت را در آنچه با قدرت خود انجام مى‌دهد نقد كرد و در مقابل‌شان مقاومت نشان داد. نمى‌توان اصل اول را نپذيرفت و دموكرات بود، حال آن‌كه مى‌توان دموكرات بود و اصل دوم را نپذيرفت. ميل و بسيارى ديگر توانسته‌اند اين عقيده را كه دموكراسى بهترين - يا كم‌ضررترين - شكل حكومت است با اين باور قاطع جمع كنند كه بسيارى امور وجود دارند كه حتى يک حكومت دموكراتيک نبايد انجام دهد. جمع ميان اين دو باور ممكن است، چرا كه هرچند يک دموكرات معتقد است دموكراسى بهتر از ديگر اشكال حكومت است، ولى در نتيجه اين اعتقاد نمى‌پذيرد كه دموكراسى يک حكومت كامل يا خطاناپذير است و هرگز نمی‌توان در مقابل آن مقاومت كرد.
از کتابِ «قانون، آزادی و اخلاق»
درآمدی بر فلسفهٔ حقوق کیفری و عمومی
ترجمهٔ محمد راسخ
📚 معرفی کتاب
🔻کتاب قانون، آزادی و اخلاق، درآمدی به فلسفه حقوق کیفری و عمومی، نوشته پروفسور هربرت هارت، ترجمه استاد دکتر محمد راسخ منتشر شد.
🔻 هربرت هارت (۱۹۹۲-۱۹۰۷) از تاثیرگذارترین فیلسوفان حقوقِ سده بیستم و نویسنده کتاب نامور مفهوم قانون است. او دانشجویان بسیاری تربیت کرد که می توان در میان آنان از فیلسوفان حقوق و فلسفه سیاسیِ برجسته ای مانند برایان بری، جوزف رَز و رونالد دورکین نام برد.
🔻مطالعه این اثر به استادان، دانشجویان و پژوهشگران رشته های علوم انسانی، به ویژه حقوق عمومی و کیفری و نیز نهادهای حزبی و جامعه مدنی ایران توصیه می شود.
@Drmahmoudi7
🔻کتاب قانون، آزادی و اخلاق، درآمدی به فلسفه حقوق کیفری و عمومی، نوشته پروفسور هربرت هارت، ترجمه استاد دکتر محمد راسخ منتشر شد.
🔻 هربرت هارت (۱۹۹۲-۱۹۰۷) از تاثیرگذارترین فیلسوفان حقوقِ سده بیستم و نویسنده کتاب نامور مفهوم قانون است. او دانشجویان بسیاری تربیت کرد که می توان در میان آنان از فیلسوفان حقوق و فلسفه سیاسیِ برجسته ای مانند برایان بری، جوزف رَز و رونالد دورکین نام برد.
🔻مطالعه این اثر به استادان، دانشجویان و پژوهشگران رشته های علوم انسانی، به ویژه حقوق عمومی و کیفری و نیز نهادهای حزبی و جامعه مدنی ایران توصیه می شود.
@Drmahmoudi7
Forwarded from اتچ بات
🔴 امربه معروف و نهی از منکر،«نقد قدرت سیاسی» است
✍️ سید علی محمودی
🔻از آنجا که گرانیگاه امر به معروف و نهی از منکر در اسلام نقد قدرت سیاسی است، در این زمان نیز ما بایستی همین راه را ادامه دهیم.
نقد قدرت سیاسی، امور اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، مدنی، حقوق شهروندی، آبادانی، نوسازی و توسعه را شامل می شود. امروز نقد قوای مجریه، مقننه، و قضائیه، امر به معروف و نهی از منکر است.
🔻امر به معروف، یعنی: امر به کرامت ذاتی انسان، آزادی( بیان، قلم، تجمعات، احزاب، نهادهای جامعۀ مدنی)، عدالت، برابری، اخلاق، عدم تبعیض، اجرای قانون عادلانه و منصفانه، حاکمیت مردم، شفافیت، نظارت مردم در امور کشور، پاسخگویی حکومت در برابر مردم، استقلال ملی، امنیت ملی، منافع ملی، رعایت حقوق بشر، دموکراسی و توسعۀ همه جانبه و پایدار.
🔻نهی از منکر، یعنی: مبارزه با اختناق، استبداد و خودکامگی، انواع خشونت، ناامنی، سانسور، انواع فساد، ظلم و بی عدالتی، دروغگویی، فریبکاری، نابرابری، قانون گریزی، وابستگی و انواع فقر.
🔻فراموش نکنیم که در نگاه امام علی، امر به معروف و نهی از منکر،« نقد قدرت سیاسی» است. اگر چنین نبود، امام به دو اصل« آزادی بیان مخالفان» و«امنیت مخالفان در بیان مطالبات و اعتراضات» در رویارویی با حاکمان، تاکید نمی‌کرد.
❇️ متن کامل:
فایل صوتی، همراه با پرسش و پاسخ، در کانال تلگرامی سید علی محمودی
🆔@Drmahmoudi7
✍️ سید علی محمودی
🔻از آنجا که گرانیگاه امر به معروف و نهی از منکر در اسلام نقد قدرت سیاسی است، در این زمان نیز ما بایستی همین راه را ادامه دهیم.
نقد قدرت سیاسی، امور اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، مدنی، حقوق شهروندی، آبادانی، نوسازی و توسعه را شامل می شود. امروز نقد قوای مجریه، مقننه، و قضائیه، امر به معروف و نهی از منکر است.
🔻امر به معروف، یعنی: امر به کرامت ذاتی انسان، آزادی( بیان، قلم، تجمعات، احزاب، نهادهای جامعۀ مدنی)، عدالت، برابری، اخلاق، عدم تبعیض، اجرای قانون عادلانه و منصفانه، حاکمیت مردم، شفافیت، نظارت مردم در امور کشور، پاسخگویی حکومت در برابر مردم، استقلال ملی، امنیت ملی، منافع ملی، رعایت حقوق بشر، دموکراسی و توسعۀ همه جانبه و پایدار.
🔻نهی از منکر، یعنی: مبارزه با اختناق، استبداد و خودکامگی، انواع خشونت، ناامنی، سانسور، انواع فساد، ظلم و بی عدالتی، دروغگویی، فریبکاری، نابرابری، قانون گریزی، وابستگی و انواع فقر.
🔻فراموش نکنیم که در نگاه امام علی، امر به معروف و نهی از منکر،« نقد قدرت سیاسی» است. اگر چنین نبود، امام به دو اصل« آزادی بیان مخالفان» و«امنیت مخالفان در بیان مطالبات و اعتراضات» در رویارویی با حاکمان، تاکید نمی‌کرد.
❇️ متن کامل:
فایل صوتی، همراه با پرسش و پاسخ، در کانال تلگرامی سید علی محمودی
🆔@Drmahmoudi7
Telegram
attach 📎
Forwarded from اتچ بات
S.A Mahmoudi, [8/10/2022 12:26 PM]
🔴گرانیگاه امر به معروف و نهی از منکر،« نقد قدرت سیاسی» است
💢 سخنران: سید علی محمودی
🔻برگزارکننده: خانۀ فرهنگی غدیر
🔻زمان: 17 امرداد ماه 1401
❇️ پرسش‌ها:
1️⃣ آیا امر به معروف و نهی از منکر محدود به امور آسان و سادۀ فردی و اجتماعی است، یا امور بنیادینِ انسانی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادیِ جامعه را دربرمی‌گیرد؟
2️⃣ چرا در رویارویی دفاعی امام حسین در برابر یزید، امر به معروف و نهی از منکر از امور ساده و آسان فراتر می‌رود و مسائل بنیادین جامعه را شامل می شود؟
3️⃣ التزام به امر به معروف و نهی از منکر بر پایۀ قرآن و سنت، شهروندان را در روزگار ما، به چه الگو و سرمشقی فرا می خواند؟
📚 فرضیه:
🔻گرانیگاه امر به معروف و نهی از منکر در اسلام،«نقد قدرت سیاسی» است.
❇️محورهای سخنرانی:
1️⃣ منابع امر به معروف و نهی از منکر: قرآن، سنت(دیدگاه‌های پیامبر اسلام، امام علی و امام حسین)؛
2️⃣ شرایط امر به معروف و نهی از منکرِ آگاهانه و جاهلانه؛
3️⃣ قلمرو های سه‌گانۀ امر به معروف و نهی از منکر؛
4️⃣ تجربۀ امام حسین در امر به معروف و نهی از منکر؛
5️⃣ امر به معروف و نهی از منکر در روزگار ما؛
📌از آنجا که گرانیگاه امر به معروف و نهی از منکر در اسلام نقد قدرت سیاسی است، در این زمان نیز ما بایستی همین راه را ادامه دهیم.
نقد قدرت سیاسی، امور اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، مدنی، حقوق شهروندی، آبادانی، نوسازی و توسعه را شامل می شود. امروز نقد قوای مجریه، مقننه، و قضائیه، امر به معروف و نهی از منکر است.
📌امر به معروف، یعنی: امر به کرامت ذاتی انسان، آزادی( بیان، قلم، تجمعات، احزاب، نهادهای جامعۀ مدنی)، عدالت، برابری، اخلاق، عدم تبعیض، اجرای قانون عادلانه و منصفانه، حاکمیت مردم، شفافیت، نظارت مردم در امور کشور، پاسخگویی حکومت در برابر مردم، استقلال ملی، امنیت ملی، منافع ملی، رعایت حقوق بشر، دموکراسی و توسعۀ همه جانبه و پایدار.
📌نهی از منکر، یعنی: مبارزه با اختناق، استبداد و خودکامگی، انواع خشونت، ناامنی، سانسور، انواع فساد، ظلم و بی عدالتی، دروغگویی، فریبکاری، نابرابری، قانون گریزی، وابستگی و انواع فقر.
📌فراموش نکنیم که در نگاه امام علی، امر به معروف و نهی از منکر،« نقد قدرت سیاسی» است. اگر چنین نبود، امام به دو اصل« آزادی بیان مخالفان» و«امنیت مخالفان در بیان مطالبات و اعتراضات» در رویارویی با حاکمان، تاکید نمی‌کرد.
🆔@Drmahmoudi7
🔴گرانیگاه امر به معروف و نهی از منکر،« نقد قدرت سیاسی» است
💢 سخنران: سید علی محمودی
🔻برگزارکننده: خانۀ فرهنگی غدیر
🔻زمان: 17 امرداد ماه 1401
❇️ پرسش‌ها:
1️⃣ آیا امر به معروف و نهی از منکر محدود به امور آسان و سادۀ فردی و اجتماعی است، یا امور بنیادینِ انسانی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادیِ جامعه را دربرمی‌گیرد؟
2️⃣ چرا در رویارویی دفاعی امام حسین در برابر یزید، امر به معروف و نهی از منکر از امور ساده و آسان فراتر می‌رود و مسائل بنیادین جامعه را شامل می شود؟
3️⃣ التزام به امر به معروف و نهی از منکر بر پایۀ قرآن و سنت، شهروندان را در روزگار ما، به چه الگو و سرمشقی فرا می خواند؟
📚 فرضیه:
🔻گرانیگاه امر به معروف و نهی از منکر در اسلام،«نقد قدرت سیاسی» است.
❇️محورهای سخنرانی:
1️⃣ منابع امر به معروف و نهی از منکر: قرآن، سنت(دیدگاه‌های پیامبر اسلام، امام علی و امام حسین)؛
2️⃣ شرایط امر به معروف و نهی از منکرِ آگاهانه و جاهلانه؛
3️⃣ قلمرو های سه‌گانۀ امر به معروف و نهی از منکر؛
4️⃣ تجربۀ امام حسین در امر به معروف و نهی از منکر؛
5️⃣ امر به معروف و نهی از منکر در روزگار ما؛
📌از آنجا که گرانیگاه امر به معروف و نهی از منکر در اسلام نقد قدرت سیاسی است، در این زمان نیز ما بایستی همین راه را ادامه دهیم.
نقد قدرت سیاسی، امور اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، مدنی، حقوق شهروندی، آبادانی، نوسازی و توسعه را شامل می شود. امروز نقد قوای مجریه، مقننه، و قضائیه، امر به معروف و نهی از منکر است.
📌امر به معروف، یعنی: امر به کرامت ذاتی انسان، آزادی( بیان، قلم، تجمعات، احزاب، نهادهای جامعۀ مدنی)، عدالت، برابری، اخلاق، عدم تبعیض، اجرای قانون عادلانه و منصفانه، حاکمیت مردم، شفافیت، نظارت مردم در امور کشور، پاسخگویی حکومت در برابر مردم، استقلال ملی، امنیت ملی، منافع ملی، رعایت حقوق بشر، دموکراسی و توسعۀ همه جانبه و پایدار.
📌نهی از منکر، یعنی: مبارزه با اختناق، استبداد و خودکامگی، انواع خشونت، ناامنی، سانسور، انواع فساد، ظلم و بی عدالتی، دروغگویی، فریبکاری، نابرابری، قانون گریزی، وابستگی و انواع فقر.
📌فراموش نکنیم که در نگاه امام علی، امر به معروف و نهی از منکر،« نقد قدرت سیاسی» است. اگر چنین نبود، امام به دو اصل« آزادی بیان مخالفان» و«امنیت مخالفان در بیان مطالبات و اعتراضات» در رویارویی با حاکمان، تاکید نمی‌کرد.
🆔@Drmahmoudi7
Telegram
attach 📎
Forwarded from مشق نو
📝📝📝الزامات سلبی و ایجابی رئیس‌جمهور منتخب مردم ایران: رویکردی روش‌شناسانه
🔻🔻🔻یادداشتی از سیدعلی محمودی منتشر شده در وب‌سایت #مشق_نو
📌گزیده‌ای از نوشتار پیش رو
🖊آقای دکتر مسعود پزشکیان با آراء مردم ایران در تیرماه ۱۴۰۳ در روند انتخابات دورۀ چهاردهم ریاست جمهوری با کسب ۵۷ درصد آراء مأخوذه در دور دوم به پیروزی رسید.
🖊او اکنون در کار انتخاب و معرفی وزیران کابینۀ خویش است. در این نوشتار آنچه رئیس‌جمهور بایستی از انجام آنها خودداری کند (الزامات سلبی) و آنچه باید انجام بدهد (الزامات ایجابی)، بر مبنای روش‌شناسی در نظر و عمل مطرح شده است.
🖊نیز ذکر سه نکتۀ مقدماتی ضروری است: نکته اول؛ نگاه من در این نوشتار، نظارت، نقد و ارزیابی و اعلام نظرات است، نه دخالت و تعیین تکلیف برای اشخاص و دستگاه‌ها. نکته دوم؛ در هر کشور و از جمله ایران، مردم اُّس اساس و شالودۀ اصلی کشورند و به‌واسطۀ وجود آنان می‌توان از قدرت سیاسی، حاکمیت ملی، سرمایۀ اجتماعی، حکومت قانون، توسعه و دموکراسی سخن گفت.
🖊نکتۀ سوم؛ نظرها و پیشنهادهایی که مطرح می‌کنم در مقطع زمانی کنونی، «حداقلی» و در ظرفیت کنونی کشور است. بنابراین، تمام آنچه که می‌خواهم بگویم نیست.
🔺یکم. الزامات سلبی؛ رئیس‌جمهور به چه کارهایی نباید دست بزند
1️⃣ اجتناب از الگوهای «جامعۀ توده‌وار» و «عوام‌گرایی» مانند فراخواندن توده‌ها به میدان‌ها و خیابان‌های شهرها و روستاهای کشور با سردادن شعارها که موسوم به «حضور مردم در صحنه» است. در تاریخ ایران معاصر، در این زمینه تجربه‌های سیاسیِ قابل ذکر و عبرت‌آموزی وجود دارد: به عنوان نمونه، تجربۀ سیاست‌ورزی محمدعلی فروغی و احمد قوام از سویی، و تجربۀ محمد مصدق و سیدمحمد خاتمی از سوی دیگر را می‌توان نام برد. دو شخصیت سیاسی نخست، از الگوهای جامعۀ توده‌وار و عوام‌گرایی پیروی نمی‌کردند. در برابر، دو شخصیت سیاسی دوم، این الگوها را با تفاوت‌هایی به‌کار می‌گرفتند. سیاست‌ها، مواضع و کنش‌های سیاسی هر دسته، در تاریخ معاصر ایران ثبت شده و در ذهن و ضمیر مردم زنده است.
2️⃣ اجتناب از سفرهای مداوم و مکرر رئیس‌جمهور، مانند سفرهای استانی او و شماری از وزرا در هر هفته.
3️⃣ اجتناب از سفرهای رئیس‌جمهور به مناطق مختلف کشور جهت افتتاح پروژه‌های صنعتی، عمرانی و مانند این‌ها.
4️⃣ اجتناب از ملاقات‌های مکرر و طولانی با اشخاص حقیقی و حقوقی.
5️⃣ اجتناب از سخنرانی‌های مکرر و طولانی در جلسات رسمی و غیر رسمی، مانند افتتاح همایش‌های حکومتی و علمی و نیز در گروه‌ها و دسته‌جات سیاسی و مذهبی، و ملاقات‌های عمومیِ تشریفاتی با اصناف و قشرهای مختلف.
6️⃣ رئیس‌جمهور غیر از اجرای قانون اساسی، نباید زیر بار رسم‌ها و بدعت‌های من‌در‌آوردی برود. او پس از رهبری، «عالی‌ترین مقام رسمی کشور» است و «مسئولیت اجرای قانون اساسی» با او است (اصل ۱۱۳). التزام نسبت به این خط‌مشی قانونی، مانع از مشورت او با شخصیت‌های حقیقی و حقوقی کشور در مسائل مهم کشور نیست.
7️⃣ رئیس‌جمهور نباید در برابر تخلف از اصول قانون اساسی توسط هر شخص و هر نهادی به هیچ‌وجه ساکت و منفعل باشد، زیرا «مسئولیت اجرای قانون اساسی» با او است. او در صورت لزوم می‌تواند بر مبنای اصل ۱۱۳ قانون اساسی، به شورای نگهبان و سایر قوا «تذکر و اخطار قانون اساسی» بدهد. این اصل در دورۀ رئیسان جمهوری پیشین، به همین نحو اجرا شده است.
8️⃣ کشور ایران طبق قانون اساسی مشروطه و قانون اساسی جمهوری اسلامی دارای سه قوۀ مقننه، مجریه و قضائیه است. «قوۀ چهارم» که اخیراً ادعا شده، در قانون اساسی وجود ندارد و خلاف نص صریح قانون اساسی است. نیروهای نظامی که برای نگاهبانی از مرزها و قلمرو جغرافیایی کشور تشکیل شده است، باید تابع تصمیمات مجلس باشند. این نیروها نه مافوق قوای دیگرند و نه به موازات آنان ایفای نقش می‌کنند. نظامیان در کشورهای قانون‌گرا و دموکراتیک، ادامۀ سیاست‌اند و رابطۀ آنها عرضی نیست، بلکه طولی است. آنان اوامر و نواهی سیاستمداران مستقر در نهادهای قانونی کشور را که منتخب مردم‌اند، اجرا می‌کنند.
🔸متن کامل این نوشتار را در لینک زیر بخوانید
mashghenow.com/?p=6090
#سیدعلی_محمودی #مسعود_پزشکیان #دولت #سیاست
🔸نشانی تلگرام «مشق نو»:
t.me/mashghenowofficial
🔻🔻🔻یادداشتی از سیدعلی محمودی منتشر شده در وب‌سایت #مشق_نو
📌گزیده‌ای از نوشتار پیش رو
🖊آقای دکتر مسعود پزشکیان با آراء مردم ایران در تیرماه ۱۴۰۳ در روند انتخابات دورۀ چهاردهم ریاست جمهوری با کسب ۵۷ درصد آراء مأخوذه در دور دوم به پیروزی رسید.
🖊او اکنون در کار انتخاب و معرفی وزیران کابینۀ خویش است. در این نوشتار آنچه رئیس‌جمهور بایستی از انجام آنها خودداری کند (الزامات سلبی) و آنچه باید انجام بدهد (الزامات ایجابی)، بر مبنای روش‌شناسی در نظر و عمل مطرح شده است.
🖊نیز ذکر سه نکتۀ مقدماتی ضروری است: نکته اول؛ نگاه من در این نوشتار، نظارت، نقد و ارزیابی و اعلام نظرات است، نه دخالت و تعیین تکلیف برای اشخاص و دستگاه‌ها. نکته دوم؛ در هر کشور و از جمله ایران، مردم اُّس اساس و شالودۀ اصلی کشورند و به‌واسطۀ وجود آنان می‌توان از قدرت سیاسی، حاکمیت ملی، سرمایۀ اجتماعی، حکومت قانون، توسعه و دموکراسی سخن گفت.
🖊نکتۀ سوم؛ نظرها و پیشنهادهایی که مطرح می‌کنم در مقطع زمانی کنونی، «حداقلی» و در ظرفیت کنونی کشور است. بنابراین، تمام آنچه که می‌خواهم بگویم نیست.
🔺یکم. الزامات سلبی؛ رئیس‌جمهور به چه کارهایی نباید دست بزند
1️⃣ اجتناب از الگوهای «جامعۀ توده‌وار» و «عوام‌گرایی» مانند فراخواندن توده‌ها به میدان‌ها و خیابان‌های شهرها و روستاهای کشور با سردادن شعارها که موسوم به «حضور مردم در صحنه» است. در تاریخ ایران معاصر، در این زمینه تجربه‌های سیاسیِ قابل ذکر و عبرت‌آموزی وجود دارد: به عنوان نمونه، تجربۀ سیاست‌ورزی محمدعلی فروغی و احمد قوام از سویی، و تجربۀ محمد مصدق و سیدمحمد خاتمی از سوی دیگر را می‌توان نام برد. دو شخصیت سیاسی نخست، از الگوهای جامعۀ توده‌وار و عوام‌گرایی پیروی نمی‌کردند. در برابر، دو شخصیت سیاسی دوم، این الگوها را با تفاوت‌هایی به‌کار می‌گرفتند. سیاست‌ها، مواضع و کنش‌های سیاسی هر دسته، در تاریخ معاصر ایران ثبت شده و در ذهن و ضمیر مردم زنده است.
2️⃣ اجتناب از سفرهای مداوم و مکرر رئیس‌جمهور، مانند سفرهای استانی او و شماری از وزرا در هر هفته.
3️⃣ اجتناب از سفرهای رئیس‌جمهور به مناطق مختلف کشور جهت افتتاح پروژه‌های صنعتی، عمرانی و مانند این‌ها.
4️⃣ اجتناب از ملاقات‌های مکرر و طولانی با اشخاص حقیقی و حقوقی.
5️⃣ اجتناب از سخنرانی‌های مکرر و طولانی در جلسات رسمی و غیر رسمی، مانند افتتاح همایش‌های حکومتی و علمی و نیز در گروه‌ها و دسته‌جات سیاسی و مذهبی، و ملاقات‌های عمومیِ تشریفاتی با اصناف و قشرهای مختلف.
6️⃣ رئیس‌جمهور غیر از اجرای قانون اساسی، نباید زیر بار رسم‌ها و بدعت‌های من‌در‌آوردی برود. او پس از رهبری، «عالی‌ترین مقام رسمی کشور» است و «مسئولیت اجرای قانون اساسی» با او است (اصل ۱۱۳). التزام نسبت به این خط‌مشی قانونی، مانع از مشورت او با شخصیت‌های حقیقی و حقوقی کشور در مسائل مهم کشور نیست.
7️⃣ رئیس‌جمهور نباید در برابر تخلف از اصول قانون اساسی توسط هر شخص و هر نهادی به هیچ‌وجه ساکت و منفعل باشد، زیرا «مسئولیت اجرای قانون اساسی» با او است. او در صورت لزوم می‌تواند بر مبنای اصل ۱۱۳ قانون اساسی، به شورای نگهبان و سایر قوا «تذکر و اخطار قانون اساسی» بدهد. این اصل در دورۀ رئیسان جمهوری پیشین، به همین نحو اجرا شده است.
8️⃣ کشور ایران طبق قانون اساسی مشروطه و قانون اساسی جمهوری اسلامی دارای سه قوۀ مقننه، مجریه و قضائیه است. «قوۀ چهارم» که اخیراً ادعا شده، در قانون اساسی وجود ندارد و خلاف نص صریح قانون اساسی است. نیروهای نظامی که برای نگاهبانی از مرزها و قلمرو جغرافیایی کشور تشکیل شده است، باید تابع تصمیمات مجلس باشند. این نیروها نه مافوق قوای دیگرند و نه به موازات آنان ایفای نقش می‌کنند. نظامیان در کشورهای قانون‌گرا و دموکراتیک، ادامۀ سیاست‌اند و رابطۀ آنها عرضی نیست، بلکه طولی است. آنان اوامر و نواهی سیاستمداران مستقر در نهادهای قانونی کشور را که منتخب مردم‌اند، اجرا می‌کنند.
🔸متن کامل این نوشتار را در لینک زیر بخوانید
mashghenow.com/?p=6090
#سیدعلی_محمودی #مسعود_پزشکیان #دولت #سیاست
🔸نشانی تلگرام «مشق نو»:
t.me/mashghenowofficial
مشق نو
الزامات سلبی و ایجابی رئیس‌جمهور منتخب مردم ایران: رویکردی روش‌شناسانه - مشق نو
وب‌سایت «مشق نو» با گرایش اصلاح‌طلبانه و رویکردی تحلیلی تلاش دارد در یادداشت‌ها، مقالات و گفت‌و‌گوهای خود، نگاهی نظری با جنبه‌های آموزشی را مدنظر قرار دهند.
Forwarded from S.A Mahmoudi
🔴 برشی از متن" الزامات سلبی و ایجابی رئیس‌جمهور منتخب مردم ایران": رویکردی روش‌شناسانه"
✍ سید علی محمودی
رئیس‌جمهور به آموزش، مطالعه و تمرین نیاز دارد تا با آداب و منش و زبان سیاستمداری آشنا شود و نسبت به آنها به کفایت لازم برسد. این موضوع، ضرورتی قطعی و اجتناب‌ناپذیر است.
مروری فهرست‌وار بر کنش‌ها، واکنش‌ها، مواضع و به‌کارگیری نوع زبان رئیس‌جمهور طی فعالیت‌های انتخاباتی نشان می‌دهد که او نیازمند آموزش، مطالعه و تمرین سیاست‌ورزی است. به چند مورد به‌عنوان نمونه اشاره می‌کنم:
۱) در جمعی که رئیس‌جمهور برای سخنرانی حضور داشته، کسانی در میانۀ سخنان وی مرتکب توهین به یکی از مقامات کشور می‌شوند که کاری خلاف اخلاق و محکوم است. ایشان سراسیمه و شتابزده از ذوب بودن خود در ولایت خبر می‌دهد! پرسش ساده این است که این دو موضوع چه ربطی با هم دارند؟ سیاست‌ورزی به ما می‌گوید که حاجت به چنین واکنشی نبود. او می‌باید حرکت این افراد را مورد انتقاد قرار می‌داد و جداً از معترضان می‌خواست که ادب و اخلاق را در آن جمع رعایت کنند.
۲) ایشان بایستی در مقام ریاست جمهوری و رئیس دولت، اعلام می‌کرد که قانون اساسی مبنا و محور اصلیِ وظایف اوست، نه اوامر و نواهی اشخاص.
۳) «سیاست‌های کلی نظام» و سازوکار آن، در قانون اساسی آمده است. چگونگی تدوین «قانون» توسط مجلس نیز در قانون اساسی ذکر شده است که از وظایف نمایندگان مردم است. این دو مورد، مستقل از یکدیگرند. ایشان اولی را مبنای تدوین قانون خوانده است که فاقد هرگونه اعتبار و وجاهت حقوقی است. چگونگی تدوین قانون از موضوعات «حقوق عمومی» است.
۴) این گفتۀ «برنامه ندارمِ» پزشکیان، بایستی جای خود را به «برنامه دولت‌ام را به‌موقع اعلام می‌کنم» می‌داد. این موضع که: «برنامه ندارم» گرچه سخن راستی بود، مورد سوء‌استفاده و تبلیغات مخربِ معارضان قرار گرفت و نباید گفته می‌شد. ایشان می‌توانست در چند فراز، راهبرد و خط‌مشی‌های کلی خود را اعلام کند و یا لب فرو بندد.
۵) ادامه‌دادن راه و الگوی این و آن در دولت جدید، نه معقول است و نه الزام قانونی دارد. برای رئیس‌جمهور، گرانیگاه باید فقط قانون اساسی باشد، نه افراد. البته این قانون اساسی به اصلاح، تنقیح و تکمیل نیاز جدی دارد (موارد پنج‌گانۀ بالا طی دورۀ زمانی تبلیغات انتخاباتی و پس از آن، در رسانه‌های جمعی منتشر شده و قابل دسترس است.
💢متن کامل:
http://mashghenow.com/?p=6090
🆔@Drmahmoudi7
✍ سید علی محمودی
رئیس‌جمهور به آموزش، مطالعه و تمرین نیاز دارد تا با آداب و منش و زبان سیاستمداری آشنا شود و نسبت به آنها به کفایت لازم برسد. این موضوع، ضرورتی قطعی و اجتناب‌ناپذیر است.
مروری فهرست‌وار بر کنش‌ها، واکنش‌ها، مواضع و به‌کارگیری نوع زبان رئیس‌جمهور طی فعالیت‌های انتخاباتی نشان می‌دهد که او نیازمند آموزش، مطالعه و تمرین سیاست‌ورزی است. به چند مورد به‌عنوان نمونه اشاره می‌کنم:
۱) در جمعی که رئیس‌جمهور برای سخنرانی حضور داشته، کسانی در میانۀ سخنان وی مرتکب توهین به یکی از مقامات کشور می‌شوند که کاری خلاف اخلاق و محکوم است. ایشان سراسیمه و شتابزده از ذوب بودن خود در ولایت خبر می‌دهد! پرسش ساده این است که این دو موضوع چه ربطی با هم دارند؟ سیاست‌ورزی به ما می‌گوید که حاجت به چنین واکنشی نبود. او می‌باید حرکت این افراد را مورد انتقاد قرار می‌داد و جداً از معترضان می‌خواست که ادب و اخلاق را در آن جمع رعایت کنند.
۲) ایشان بایستی در مقام ریاست جمهوری و رئیس دولت، اعلام می‌کرد که قانون اساسی مبنا و محور اصلیِ وظایف اوست، نه اوامر و نواهی اشخاص.
۳) «سیاست‌های کلی نظام» و سازوکار آن، در قانون اساسی آمده است. چگونگی تدوین «قانون» توسط مجلس نیز در قانون اساسی ذکر شده است که از وظایف نمایندگان مردم است. این دو مورد، مستقل از یکدیگرند. ایشان اولی را مبنای تدوین قانون خوانده است که فاقد هرگونه اعتبار و وجاهت حقوقی است. چگونگی تدوین قانون از موضوعات «حقوق عمومی» است.
۴) این گفتۀ «برنامه ندارمِ» پزشکیان، بایستی جای خود را به «برنامه دولت‌ام را به‌موقع اعلام می‌کنم» می‌داد. این موضع که: «برنامه ندارم» گرچه سخن راستی بود، مورد سوء‌استفاده و تبلیغات مخربِ معارضان قرار گرفت و نباید گفته می‌شد. ایشان می‌توانست در چند فراز، راهبرد و خط‌مشی‌های کلی خود را اعلام کند و یا لب فرو بندد.
۵) ادامه‌دادن راه و الگوی این و آن در دولت جدید، نه معقول است و نه الزام قانونی دارد. برای رئیس‌جمهور، گرانیگاه باید فقط قانون اساسی باشد، نه افراد. البته این قانون اساسی به اصلاح، تنقیح و تکمیل نیاز جدی دارد (موارد پنج‌گانۀ بالا طی دورۀ زمانی تبلیغات انتخاباتی و پس از آن، در رسانه‌های جمعی منتشر شده و قابل دسترس است.
💢متن کامل:
http://mashghenow.com/?p=6090
🆔@Drmahmoudi7
Forwarded from S.A Mahmoudi
📚 «نورا» می‌پرسد، «گادامر» جواب می‌دهد
💢 گفتوگوی دختر 9 ساله و فیلسوف 102 ساله
✍️ درآمد و ترجمه از: خسرو ناقد
🔻«نورا»، دختر 9 سالۀ آلمانی، این سعادت را داشت كه پرسش‌های خود را با فیلسوف شهیر آلمانی «هانس- گئورگ گادامر» در میان گذارد. این فیلسوف 102 ساله، در دفتر كارش در دانشگاه هایدلبرگ، با دختری 9 ساله به گفت‌وگو نشست.
🔻گادامر بر این باور بود كه در دوران پیری، سال‌های كودكی دوباره در ما بیدار می‌شوند. این واپسین گفتوگوی او بود؛ گفت‌وگویی جالب و جذاب میان دو انسان دربارۀ این جهان و آن جهان، دربارۀ معنای زندگی، دربارۀ خدا، ترس، اندوه، پیری و مرگ؛ یكی پیر فرزانه‌ای كه «گفت‌وگو» را «والاترین اصل» و همچون سقراط هر گفت‌وگو را آغاز راستین رسیدن به احكامی غیرقطعی و موقت می‌داند، و دیگری نوجوانی كنجكاو كه با پرسش‌های نامتعارف خود در پی یافتن معنای زندگی و فهم این جهان و دریافت آن جهان است.
🔻شگفتا كه پایان‌بخش دفتر زندگی هانس گئورگ گادامر نیز چون سقراط، گفت‌وگو بود. او در 13 مارس 2002 میلادی، درست چند هفته پس از گفت‌وگو با نورا، خاموشی جاودانه گزید.
💠 متن گفت‌وگو در فایل پیوست:
سید علی محمودی در فضای مجازی:
وب‌سایت | تلگرام | فیس‌بوک
🆔@Drmahmoudi7
💢 گفتوگوی دختر 9 ساله و فیلسوف 102 ساله
✍️ درآمد و ترجمه از: خسرو ناقد
🔻«نورا»، دختر 9 سالۀ آلمانی، این سعادت را داشت كه پرسش‌های خود را با فیلسوف شهیر آلمانی «هانس- گئورگ گادامر» در میان گذارد. این فیلسوف 102 ساله، در دفتر كارش در دانشگاه هایدلبرگ، با دختری 9 ساله به گفت‌وگو نشست.
🔻گادامر بر این باور بود كه در دوران پیری، سال‌های كودكی دوباره در ما بیدار می‌شوند. این واپسین گفتوگوی او بود؛ گفت‌وگویی جالب و جذاب میان دو انسان دربارۀ این جهان و آن جهان، دربارۀ معنای زندگی، دربارۀ خدا، ترس، اندوه، پیری و مرگ؛ یكی پیر فرزانه‌ای كه «گفت‌وگو» را «والاترین اصل» و همچون سقراط هر گفت‌وگو را آغاز راستین رسیدن به احكامی غیرقطعی و موقت می‌داند، و دیگری نوجوانی كنجكاو كه با پرسش‌های نامتعارف خود در پی یافتن معنای زندگی و فهم این جهان و دریافت آن جهان است.
🔻شگفتا كه پایان‌بخش دفتر زندگی هانس گئورگ گادامر نیز چون سقراط، گفت‌وگو بود. او در 13 مارس 2002 میلادی، درست چند هفته پس از گفت‌وگو با نورا، خاموشی جاودانه گزید.
💠 متن گفت‌وگو در فایل پیوست:
سید علی محمودی در فضای مجازی:
وب‌سایت | تلگرام | فیس‌بوک
🆔@Drmahmoudi7
Forwarded from S.A Mahmoudi
📗 بازخوانی یک کتاب
✅ متن: درخشش‌های دموکراسی، تأملاتی در اخلاق سیاسی، دین و دموکراسی لیبرال
🎤 سخنران: سید علی محمودی
💢 همراه با پرسش و پاسخ
🔻محورهای بحث:
1️⃣ امکان‌پذیریِ اخلاق سیاسی: ایدۀ «فایده- وظیفه‌گرایی» و «قاعدۀ زَّرین»
2️⃣ چرا اولویت «حق» بر «خیر»، شالودۀ آزادی و دموکراسی است؟
3️⃣ دکترین‌های بی‌طرفی در قلمرو فلسفۀ سیاسی و فلسفۀ اخلاق
4️⃣ لیبرال دموکراسی و دینداری مومنانه: آیا این‌دو می‌توانند با هم سازگار باشند؟
5️⃣ «خودکامگی اکثریت» و حقوق اقلیت‌ها در لیبرال دموکراسی
6️⃣ «تساهل مثبت» و «تساهل منفی» در قلمرو فلسفۀ سیاسی معاصر
7️⃣چیستی «دوست» و «دشمن» در جهان امروز
🔸متن سخنرانی:👇
🆔@Drmahmoudi7
✅ متن: درخشش‌های دموکراسی، تأملاتی در اخلاق سیاسی، دین و دموکراسی لیبرال
🎤 سخنران: سید علی محمودی
💢 همراه با پرسش و پاسخ
🔻محورهای بحث:
1️⃣ امکان‌پذیریِ اخلاق سیاسی: ایدۀ «فایده- وظیفه‌گرایی» و «قاعدۀ زَّرین»
2️⃣ چرا اولویت «حق» بر «خیر»، شالودۀ آزادی و دموکراسی است؟
3️⃣ دکترین‌های بی‌طرفی در قلمرو فلسفۀ سیاسی و فلسفۀ اخلاق
4️⃣ لیبرال دموکراسی و دینداری مومنانه: آیا این‌دو می‌توانند با هم سازگار باشند؟
5️⃣ «خودکامگی اکثریت» و حقوق اقلیت‌ها در لیبرال دموکراسی
6️⃣ «تساهل مثبت» و «تساهل منفی» در قلمرو فلسفۀ سیاسی معاصر
7️⃣چیستی «دوست» و «دشمن» در جهان امروز
🔸متن سخنرانی:👇
🆔@Drmahmoudi7
Forwarded from انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف
📣 واحد سیاسی و اجتماعی و واحد اندیشه و مطالعات انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف برگزار می‌کنند:
سلسله‌جلسات «نقد و بررسی تاریخی انقلاب مشروطه»
📆 یکشنبه ۱۴ مردادماه
🕰 ساعت ۱۵
ارائۀ اول: سیر تحول قانون در عصر مشروطیت
👤 فردین مرادخانی (استاد دانشگاه بوعلی همدان)
ارائۀ دوم: نقد و ارزیابی سه گفتمان در جنبش مشروطه
👤 سیدعلی محمودی (عضو هیئت‌علمی دانشکدۀ روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه)
📆 سه‌شنبه ۱۶ مردادماه
🕰 ساعت ۱۱
ارائۀ سوم: نگاهی به تاریخ‌نگاری مشروطه
👤 محمد‌ابراهیم فتاحی (پژوهشگر و مترجم)
📆 پنجشنبه ۱۸ مردادماه
🕰 ساعت ۱۷
ارائۀ چهارم: بازنگری در روایت‌های موجود از مبانی فکری مشروطه
👤 داریوش رحمانیان (سردبیر نشریۀ مردم‌نامه)
📌 مکان برگزاری: کلاس مجازی انجمن
❗️ورود برای عموم آزاد است.
🔹 برای کسب اطلاعات بیشتر به این شناسه پیام دهید.
🆔 @AnjomanSUT
سلسله‌جلسات «نقد و بررسی تاریخی انقلاب مشروطه»
📆 یکشنبه ۱۴ مردادماه
🕰 ساعت ۱۵
ارائۀ اول: سیر تحول قانون در عصر مشروطیت
👤 فردین مرادخانی (استاد دانشگاه بوعلی همدان)
ارائۀ دوم: نقد و ارزیابی سه گفتمان در جنبش مشروطه
👤 سیدعلی محمودی (عضو هیئت‌علمی دانشکدۀ روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه)
📆 سه‌شنبه ۱۶ مردادماه
🕰 ساعت ۱۱
ارائۀ سوم: نگاهی به تاریخ‌نگاری مشروطه
👤 محمد‌ابراهیم فتاحی (پژوهشگر و مترجم)
📆 پنجشنبه ۱۸ مردادماه
🕰 ساعت ۱۷
ارائۀ چهارم: بازنگری در روایت‌های موجود از مبانی فکری مشروطه
👤 داریوش رحمانیان (سردبیر نشریۀ مردم‌نامه)
📌 مکان برگزاری: کلاس مجازی انجمن
❗️ورود برای عموم آزاد است.
🔹 برای کسب اطلاعات بیشتر به این شناسه پیام دهید.
🆔 @AnjomanSUT
Forwarded from اتچ بات
🔴 نقد و ارزیابی سه گفتمان اصلی در جنبش مشروطه
📚 نشست‌های «نقد و بررسی تاریخی انقلاب مشروطه»
🎤سخنران: سید علی محمودی
🔻برگزارکننده: انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف
🔻زمان: 14 امرداد 1403
✅درآمد:
این پژوهش به شرح، نقد و ارزیابی سه گفتمان می‌پردازد:
▫️گفتمان بنیادگراییِ شریعت‌بنیان (شیخ فضل‌الله نوری)
▫️گفتمان نوگراییِ توجیه‌گرِ شریعت‌بنیان (میرزا ملکم‌خان ناظم‌الدوله- میرزا یوسف خان مستشارالدوله)
▫️گفتمان نوگرایی محض (میرزا فتحعلی آخوندزاده)
✅ پرسش‌های سه‌گانه:
1️⃣ آیا گفتمان بنیادگراییِ شریعت‌بنیان بر اساس مبانی و اصولی که مطرح کرد، می‌توانست به نظریه‌ای مُوَّجه و به‌سامان در جهت نفی استبداد و برپایی حکومت قانون بینجامد؟
2️⃣ گفتمان نوگراییِ توجیه‌گرِ شریعت‌بنیان چه نیازی به تطبیق‌دادن اصول و ارکان دولت جدید با دین اسلام و شریعت داشته است، و در این راه با چه دشواری‌هایی در روش و در کارِ تطبیق مواجه شده است؟
3️⃣ گفتمان نوگرایی محض، برپایۀ پیش‌فرض‌های معرفت‌شناختی، روش‌شناختی و درونمایۀ مفهومی و معنایی، چه تفاوت‌هایی با دو گفتمان دیگر در جنبش مشروطه‌خواهی مردم ایران داشته و آیا می‌تواند به عنوان گفتمانی پیشتاز، تکیه‌گاهی روشمند و موجه در راستای نهادینه‌شدن دموکراسی در ایران باشد؟
✅ چکیدۀ پژوهش
در جریان تحولات فکری جنبش مشروطه‌خواهی در ایران، سه گفتمان اصلی شامل گفتمان بنیادگرای نوری، گفتمان توجیه‌گر شریعت‌بنیان ملکم- مستشارالدوله و گفتمان محض آخوندزاده، نقش اصلی ایفا کردند که شناخت و ارزیابی آنها دارای اهمیت است. این گفتمان‌ها بر روند دگرگونی‌های اجتماعی و سیاسی این دوره تأثیر گذاشته و نتایج متفاوتی در تاریخ معاصر ایران رقم زدند. هدف این پژوهش، معرفی، نقد و مقایسۀ این سه گفتمان در راستای شناخت شایستگی‌ها و کاستی‌های آنها است تا از این رهگذر، تجربه‌های گفتمانی مشروطه دستمایۀ پیشبرد حکومت قانون و نیل به دموکراسی در ایران قرارگیرد. روش این پژوهش در بستر فلسفۀ تحلیلی، بر پایۀ تحلیل مفهومی و ارزیابی انتقادی قراردارد. مسألۀ اصلی سنجش این سه گفتمان، در جهت تعیین نسبت و میزان سازگاری و یا ناسازگاری آنها در چارچوب نفی استبداد و برقراری حکومت قانون است. براساس یافته‌های این پژوهش، گفتمان نوری با توجه به مبانی و اصول برگزیده، نتوانست در جهت نفی نظام استبدادی و تأسیس حکومت قانون، با توفیق همراه شود. گفتمان ملکم-مستشارالدوله، به رغم بهره‌گیری از اصول و بنیان‌های دوران جدید، به جای به کارگیری استدلال‌های عقلی، هَّم خویش را صرف توجیه شرعی مفردات حکومت قانون کرد. گفتمان آخوندزاده با تفکیک بین امور عرفی و شرعی و با وانهادن تقلیل‌گرایی و التقاط، در راه صورت‌بندی نظریِ حکومت قانون با درونمایۀ مفاهیم دوران جدید گام برداشت. گفتمان محض آخوندزاده در مقایسه با دو گفتمان دیگر، می‌تواند به مثابۀ تکیه‌گاهی نظری در پیشبرد اندیشۀ حکومت قانون، در راستای دموکراسی در ایران مورد بهره‌برداری قرارگیرد.
📗 متن کامل این پژوهش هنوز منتشر نشده است.
🆔@Drmahmoudi7
📚 نشست‌های «نقد و بررسی تاریخی انقلاب مشروطه»
🎤سخنران: سید علی محمودی
🔻برگزارکننده: انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف
🔻زمان: 14 امرداد 1403
✅درآمد:
این پژوهش به شرح، نقد و ارزیابی سه گفتمان می‌پردازد:
▫️گفتمان بنیادگراییِ شریعت‌بنیان (شیخ فضل‌الله نوری)
▫️گفتمان نوگراییِ توجیه‌گرِ شریعت‌بنیان (میرزا ملکم‌خان ناظم‌الدوله- میرزا یوسف خان مستشارالدوله)
▫️گفتمان نوگرایی محض (میرزا فتحعلی آخوندزاده)
✅ پرسش‌های سه‌گانه:
1️⃣ آیا گفتمان بنیادگراییِ شریعت‌بنیان بر اساس مبانی و اصولی که مطرح کرد، می‌توانست به نظریه‌ای مُوَّجه و به‌سامان در جهت نفی استبداد و برپایی حکومت قانون بینجامد؟
2️⃣ گفتمان نوگراییِ توجیه‌گرِ شریعت‌بنیان چه نیازی به تطبیق‌دادن اصول و ارکان دولت جدید با دین اسلام و شریعت داشته است، و در این راه با چه دشواری‌هایی در روش و در کارِ تطبیق مواجه شده است؟
3️⃣ گفتمان نوگرایی محض، برپایۀ پیش‌فرض‌های معرفت‌شناختی، روش‌شناختی و درونمایۀ مفهومی و معنایی، چه تفاوت‌هایی با دو گفتمان دیگر در جنبش مشروطه‌خواهی مردم ایران داشته و آیا می‌تواند به عنوان گفتمانی پیشتاز، تکیه‌گاهی روشمند و موجه در راستای نهادینه‌شدن دموکراسی در ایران باشد؟
✅ چکیدۀ پژوهش
در جریان تحولات فکری جنبش مشروطه‌خواهی در ایران، سه گفتمان اصلی شامل گفتمان بنیادگرای نوری، گفتمان توجیه‌گر شریعت‌بنیان ملکم- مستشارالدوله و گفتمان محض آخوندزاده، نقش اصلی ایفا کردند که شناخت و ارزیابی آنها دارای اهمیت است. این گفتمان‌ها بر روند دگرگونی‌های اجتماعی و سیاسی این دوره تأثیر گذاشته و نتایج متفاوتی در تاریخ معاصر ایران رقم زدند. هدف این پژوهش، معرفی، نقد و مقایسۀ این سه گفتمان در راستای شناخت شایستگی‌ها و کاستی‌های آنها است تا از این رهگذر، تجربه‌های گفتمانی مشروطه دستمایۀ پیشبرد حکومت قانون و نیل به دموکراسی در ایران قرارگیرد. روش این پژوهش در بستر فلسفۀ تحلیلی، بر پایۀ تحلیل مفهومی و ارزیابی انتقادی قراردارد. مسألۀ اصلی سنجش این سه گفتمان، در جهت تعیین نسبت و میزان سازگاری و یا ناسازگاری آنها در چارچوب نفی استبداد و برقراری حکومت قانون است. براساس یافته‌های این پژوهش، گفتمان نوری با توجه به مبانی و اصول برگزیده، نتوانست در جهت نفی نظام استبدادی و تأسیس حکومت قانون، با توفیق همراه شود. گفتمان ملکم-مستشارالدوله، به رغم بهره‌گیری از اصول و بنیان‌های دوران جدید، به جای به کارگیری استدلال‌های عقلی، هَّم خویش را صرف توجیه شرعی مفردات حکومت قانون کرد. گفتمان آخوندزاده با تفکیک بین امور عرفی و شرعی و با وانهادن تقلیل‌گرایی و التقاط، در راه صورت‌بندی نظریِ حکومت قانون با درونمایۀ مفاهیم دوران جدید گام برداشت. گفتمان محض آخوندزاده در مقایسه با دو گفتمان دیگر، می‌تواند به مثابۀ تکیه‌گاهی نظری در پیشبرد اندیشۀ حکومت قانون، در راستای دموکراسی در ایران مورد بهره‌برداری قرارگیرد.
📗 متن کامل این پژوهش هنوز منتشر نشده است.
🆔@Drmahmoudi7
Telegram
attach 📎
📗 پیام برای دوستان و همراهان گرامی
💢 به علت حذف فایل صوتی متن"نقد و ارزیابی سه گفتمان اصلی در جنبش مشروطه"، این فایل باردیگر منتشر می شود.
کانال تلگرام سید علی محمودی
🆔@Drmahmoudi7
💢 به علت حذف فایل صوتی متن"نقد و ارزیابی سه گفتمان اصلی در جنبش مشروطه"، این فایل باردیگر منتشر می شود.
کانال تلگرام سید علی محمودی
🆔@Drmahmoudi7
Forwarded from شهر فلسفه ایران (شهر فلسفه)
🗓 10 سال پیش در چنین روزی، 11 شهریور 1393 ه. ش، امیرناصر کاتوزیان، حقوقدان، وکیل، قاضی ایرانی و از نویسندگان نخستین پیش‌نویس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران درگذشت. او نخستین حقوقدان ایرانی است که به فلسفۀ حقوق اهتمام ویژه‌ای داشت و سه جلد کتاب در این زمینه به رشتۀ تحریر درآورد.
#ناصر_کاتوزیان
www.philosophycity.ir
#ناصر_کاتوزیان
www.philosophycity.ir
📗 میراث علمی و گرانسنگ استاد امیر ناصر کاتوزیان
آثار روانشاد دکتر ناصر کاتوزیان ، بخش مهمی از سرمایه حقوقی ایران است. مطالعه و بهره گیری از این آثار در پژوهش های حقوقی، به ویژه حقوق اساسی و حقوق بشر، به استادان، دانشجویان و پژوهشگران توصیه می شود.
نام این استاد گرانمایه و آثار گرانسنگ وی، مانا و پایا باد.
@Drmahmoudi7
آثار روانشاد دکتر ناصر کاتوزیان ، بخش مهمی از سرمایه حقوقی ایران است. مطالعه و بهره گیری از این آثار در پژوهش های حقوقی، به ویژه حقوق اساسی و حقوق بشر، به استادان، دانشجویان و پژوهشگران توصیه می شود.
نام این استاد گرانمایه و آثار گرانسنگ وی، مانا و پایا باد.
@Drmahmoudi7
Forwarded from S.A Mahmoudi
📗 صلح‌طلبی، هدف غاییِ سیاست
🔸روز جهانی صلح خجسته باد، 31 شهریور- 21 سپتامبر
💔 با یاد قربانیان مظلوم و بی‌پناه جنگ‌های تجاوزکارانه در سراسر جهان: از اوکراین تا غزه و لبنان
✍️ سید علی محمودی
📌اگر بخواهیم هدف غاییِ سیاست را ترسیم کنیم، آن هدف چیست؟ بعضی گفته اند هدف سیاست رسیدن به قدرت، حفظ قدرت و افزایش قدرت است. بعضی دیگر، بر این باوراند که سیاست در پی تأمین توسعۀ اقتصادی و رفاه مادی جامعه‌های بشری است. در برابر، اخلاق‌گرایان و دین‌باوران، هدف سیاست را نیل به جامعه ای اخلاقی و معنوی می‌دانند. از سوی دیگر، لیبرال‌ها هدف سیاست را گسترش آزادی‌های فردی و اجتماعی در زمینه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی عنوان می‌کنند. در کنار اینان، کسانی تأمین امنیت را هدف بنیادین سیاست دانسته اند.
📌بی‌تردید، کسب قدرت، تأمین رفاه مردم، جامعۀ اخلاقی و معنوی، بسط و گسترش آزادی‌ها به عنوان گرانیگاه حقوق بنیادین بشر و تأمین امنیت فردی و اجتماعی و بسیاری هدف‌های دیگر، می‌تواند برای سیاست پذیرفته شود. پرسش اساسی این است که دستیابی به این هدف‌ها در سیاست‌ورزی، درگرو نیل به کدام هدف بنیادین است که نبودِ آن، هدف‌های مرحله ای را با ناکامی روبه‌رو می‌کند؟
📌به باورمن، هدف غایی سیاست رسیدن به صلح و زیست صلح‌آمیز است. اگر مردمی در صلح و آرامش درکنار یکدیگر زندگی نکنند، چگونه می‌توانند به هدف‌های فردی و اجتماعی دست‌یابند؟ گیریم که کسانی در سرزمینی به قدرت برسند، در حفظ قدرت و افزایش آن، چه راهی جز سیاست صلح‌آمیز را می‌توانند در پیش بگیرند؟ تأمین توسعۀ اقتصادی و رفاه مادی نیز در گرو برخورداری از زندگی صلح‌آمیز در سطوح ملی، منطقه ای و جهانی است.
📌 اخلاق و معنویت نیز در وضعیت جنگ و ناامنی به دست نمی‌آید و تحصیل آن به صلح نیازدارد. اگر جامعه ای از نعمت صلح بی‌نصیب باشد، نه بهره ای از حق بنیادین آزادی می‌بَرَد، نه دستاوردهای آن عاید جامعه‌های بشری می‌شود. به دست آوردن امنیت و آرامش نیز از رهگذر صلح به کف می‌آید. چه بسا جامعه‌هایی که از امنیت برخوردار اند، اما امنیت و آرامش آنان در استبداد، خفقان، و نظم و آرامش گورستانی سامان یافته است.
📌 پس امنیت نیز هدف سیاست است، اما هدف غایی آن نیست. اگر جامعه ای، کشوری و منطقه ای در صلح زندگی کند، همۀ امکانات، استعدادها و خوبی‌ها می‌تواند زیر چتر فراگیر صلح فراهم آید. دربرابر، جنگ و ستیر، همه چیز را در لهیب آتش خود می‌سوزاند و به خاکستر تبدیل می‌کند.
سید علی محمودی در فضای مجازی:
وب‌سایت | تلگرام | فیس‌بوک
🆔@Drmahmoudi7
🔸روز جهانی صلح خجسته باد، 31 شهریور- 21 سپتامبر
💔 با یاد قربانیان مظلوم و بی‌پناه جنگ‌های تجاوزکارانه در سراسر جهان: از اوکراین تا غزه و لبنان
✍️ سید علی محمودی
📌اگر بخواهیم هدف غاییِ سیاست را ترسیم کنیم، آن هدف چیست؟ بعضی گفته اند هدف سیاست رسیدن به قدرت، حفظ قدرت و افزایش قدرت است. بعضی دیگر، بر این باوراند که سیاست در پی تأمین توسعۀ اقتصادی و رفاه مادی جامعه‌های بشری است. در برابر، اخلاق‌گرایان و دین‌باوران، هدف سیاست را نیل به جامعه ای اخلاقی و معنوی می‌دانند. از سوی دیگر، لیبرال‌ها هدف سیاست را گسترش آزادی‌های فردی و اجتماعی در زمینه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی عنوان می‌کنند. در کنار اینان، کسانی تأمین امنیت را هدف بنیادین سیاست دانسته اند.
📌بی‌تردید، کسب قدرت، تأمین رفاه مردم، جامعۀ اخلاقی و معنوی، بسط و گسترش آزادی‌ها به عنوان گرانیگاه حقوق بنیادین بشر و تأمین امنیت فردی و اجتماعی و بسیاری هدف‌های دیگر، می‌تواند برای سیاست پذیرفته شود. پرسش اساسی این است که دستیابی به این هدف‌ها در سیاست‌ورزی، درگرو نیل به کدام هدف بنیادین است که نبودِ آن، هدف‌های مرحله ای را با ناکامی روبه‌رو می‌کند؟
📌به باورمن، هدف غایی سیاست رسیدن به صلح و زیست صلح‌آمیز است. اگر مردمی در صلح و آرامش درکنار یکدیگر زندگی نکنند، چگونه می‌توانند به هدف‌های فردی و اجتماعی دست‌یابند؟ گیریم که کسانی در سرزمینی به قدرت برسند، در حفظ قدرت و افزایش آن، چه راهی جز سیاست صلح‌آمیز را می‌توانند در پیش بگیرند؟ تأمین توسعۀ اقتصادی و رفاه مادی نیز در گرو برخورداری از زندگی صلح‌آمیز در سطوح ملی، منطقه ای و جهانی است.
📌 اخلاق و معنویت نیز در وضعیت جنگ و ناامنی به دست نمی‌آید و تحصیل آن به صلح نیازدارد. اگر جامعه ای از نعمت صلح بی‌نصیب باشد، نه بهره ای از حق بنیادین آزادی می‌بَرَد، نه دستاوردهای آن عاید جامعه‌های بشری می‌شود. به دست آوردن امنیت و آرامش نیز از رهگذر صلح به کف می‌آید. چه بسا جامعه‌هایی که از امنیت برخوردار اند، اما امنیت و آرامش آنان در استبداد، خفقان، و نظم و آرامش گورستانی سامان یافته است.
📌 پس امنیت نیز هدف سیاست است، اما هدف غایی آن نیست. اگر جامعه ای، کشوری و منطقه ای در صلح زندگی کند، همۀ امکانات، استعدادها و خوبی‌ها می‌تواند زیر چتر فراگیر صلح فراهم آید. دربرابر، جنگ و ستیر، همه چیز را در لهیب آتش خود می‌سوزاند و به خاکستر تبدیل می‌کند.
سید علی محمودی در فضای مجازی:
وب‌سایت | تلگرام | فیس‌بوک
🆔@Drmahmoudi7
Forwarded from چشم‌انداز ایران
🔸از «حق و عدالت» تا «فضاهای ممنوعه»!
✍🏻سیدعلی محمودی
✅مسعود پزشکیان به‌عنوان نامزد ریاست‌جمهوری در انتخابات دوره چهاردهم جمهوری اسلامی، طی فعالیت‌های انتخاباتی شعار خود را «برای ایران، با ایرانیان، بر اساس حق و عدالت» قرار داد. این گزاره با بنیان اصلی یعنی «ایران» آغاز می‌شود: هدف حفظ ایران و افزایش سرمایه‌های نهفته در آن بر مدار توسعه هماهنگ، مداوم و پایدار است، با همکاری و هم‌افزایی شهروندان ایرانی در داخل و خارج از کشور. با «ایرانیان» است که می‌توان کشور را بر اساس دانش و تجربه، نوسازی و اداره کرد.
✅بدیهی است مردم مالک و صاحب اختیار ایران‌اند و حاکمان در تمام سطوح، کارگزاران و به‌صورت مستقیم یا از طریق مجلس نمایندگان برگزیده، مجریان منویات مردم‌اند و بر اساس حاکمیت ملی، خواسته‌های آنان را عملی می‌کنند. اراده اصلی در کشور از آنِ شهروندان است و حاکمان اراده ملی را در عمل تبلور می‌بخشند؛ نه چیزی از آن کم می‌کنند و نه چیزی بر آن می‌افزایند. آنچه حاکمان نباید از یاد ببرند آن است که آنان صاحب اختیار مردم نیستند؛ نه «قَدَرقدرت»اند و نه «قوی شوکت».
✅اگر شهروندان بخش‌هایی از حقوق اجتماعی و سیاسیِ جمعی خود را بر اساس اراده و تصمیم شخصی، به‌طور موقت و مشروط به نمایندگانی وامی‌گذارند و آنان را بر مسند قدرت می‌نشانند این قدرت و شوکت مردم است که آن را نمایندگی می‌کنند. آنان از خودشان حق و امتیاز ویژه ندارند و باید در سیاست‌های خُرد و کلان و در چگونگی اداره کشور، تابع موکلان خود یعنی شهروندان باشند. شهروندان حق دارند مطالبات خود را از حکومتی که بر سر کار آورده‌اند، بخواهند. حاکمان باید این مطالبات را با برنامه‌ریزی‌های علمی و سازنده جامه عمل بپوشانند. نباید فراموش کرد این شهروندان هستند که مطالباتی دارند و این مطالبات را مطرح می‌کنند و خواهان تحقق آنها توسط حکومت می‌شوند. حاکمان از صدر تا ذیل مطالبه‌گر نیستند. آنان باید در عمل پاسخگوی مطالبات شهروندان باشند.
✅در شعار پزشکیان، دو مفهوم «حق و عدالت» نیز آمده است. مراد او از حق، چنان‌که در گفتارهای خود توضیح داده است، «حقوق مردم» است. حقوق شهروندان امری ذاتی است، به این معنی که آنان به‌مثابه «غایت ذاتی و فی‌نفسه» از این حقوق برخوردارند. هیچ مقام و نهادی، حقوقی را به شهروندان تفویض نمی‌کند. این شهروندان ذی‌حق‌اند که بر مدار قرارداد اجتماعی، شماری از حقوق خود را به برگزیدگان خود می‌سپارند تا آنان کشور را بر اساس قانون اداره کنند. حاکمان برگزیده باید در برابر شهروندان پاسخگو و ملتزم به رعایت اصل شفافیت باشند و آنان را به‌عنوان پرسشگر و نقاد به رسمیت بشناسند. اگر حاکمان وفق قانون عمل نکردند، اگر خود را مافوق یا برابر قانون پنداشتند و اگر رابطه «خدایگان و بنده» را در مواجهه با شهروندان و مدیریت کشور جایگزین نظام نمایندگی کردند، باید آنچه را به‌طور موقت و مشروط به حاکمان سپرده‌اند از آنان پس بگیرند.
منبع: چشم انداز ایران شماره ۱۴۷
برای مطالعه متن کامل مقاله به آدرس https://B2n.ir/r51513 مراجعه کنید.
@cheshmandaz_iran
✍🏻سیدعلی محمودی
✅مسعود پزشکیان به‌عنوان نامزد ریاست‌جمهوری در انتخابات دوره چهاردهم جمهوری اسلامی، طی فعالیت‌های انتخاباتی شعار خود را «برای ایران، با ایرانیان، بر اساس حق و عدالت» قرار داد. این گزاره با بنیان اصلی یعنی «ایران» آغاز می‌شود: هدف حفظ ایران و افزایش سرمایه‌های نهفته در آن بر مدار توسعه هماهنگ، مداوم و پایدار است، با همکاری و هم‌افزایی شهروندان ایرانی در داخل و خارج از کشور. با «ایرانیان» است که می‌توان کشور را بر اساس دانش و تجربه، نوسازی و اداره کرد.
✅بدیهی است مردم مالک و صاحب اختیار ایران‌اند و حاکمان در تمام سطوح، کارگزاران و به‌صورت مستقیم یا از طریق مجلس نمایندگان برگزیده، مجریان منویات مردم‌اند و بر اساس حاکمیت ملی، خواسته‌های آنان را عملی می‌کنند. اراده اصلی در کشور از آنِ شهروندان است و حاکمان اراده ملی را در عمل تبلور می‌بخشند؛ نه چیزی از آن کم می‌کنند و نه چیزی بر آن می‌افزایند. آنچه حاکمان نباید از یاد ببرند آن است که آنان صاحب اختیار مردم نیستند؛ نه «قَدَرقدرت»اند و نه «قوی شوکت».
✅اگر شهروندان بخش‌هایی از حقوق اجتماعی و سیاسیِ جمعی خود را بر اساس اراده و تصمیم شخصی، به‌طور موقت و مشروط به نمایندگانی وامی‌گذارند و آنان را بر مسند قدرت می‌نشانند این قدرت و شوکت مردم است که آن را نمایندگی می‌کنند. آنان از خودشان حق و امتیاز ویژه ندارند و باید در سیاست‌های خُرد و کلان و در چگونگی اداره کشور، تابع موکلان خود یعنی شهروندان باشند. شهروندان حق دارند مطالبات خود را از حکومتی که بر سر کار آورده‌اند، بخواهند. حاکمان باید این مطالبات را با برنامه‌ریزی‌های علمی و سازنده جامه عمل بپوشانند. نباید فراموش کرد این شهروندان هستند که مطالباتی دارند و این مطالبات را مطرح می‌کنند و خواهان تحقق آنها توسط حکومت می‌شوند. حاکمان از صدر تا ذیل مطالبه‌گر نیستند. آنان باید در عمل پاسخگوی مطالبات شهروندان باشند.
✅در شعار پزشکیان، دو مفهوم «حق و عدالت» نیز آمده است. مراد او از حق، چنان‌که در گفتارهای خود توضیح داده است، «حقوق مردم» است. حقوق شهروندان امری ذاتی است، به این معنی که آنان به‌مثابه «غایت ذاتی و فی‌نفسه» از این حقوق برخوردارند. هیچ مقام و نهادی، حقوقی را به شهروندان تفویض نمی‌کند. این شهروندان ذی‌حق‌اند که بر مدار قرارداد اجتماعی، شماری از حقوق خود را به برگزیدگان خود می‌سپارند تا آنان کشور را بر اساس قانون اداره کنند. حاکمان برگزیده باید در برابر شهروندان پاسخگو و ملتزم به رعایت اصل شفافیت باشند و آنان را به‌عنوان پرسشگر و نقاد به رسمیت بشناسند. اگر حاکمان وفق قانون عمل نکردند، اگر خود را مافوق یا برابر قانون پنداشتند و اگر رابطه «خدایگان و بنده» را در مواجهه با شهروندان و مدیریت کشور جایگزین نظام نمایندگی کردند، باید آنچه را به‌طور موقت و مشروط به حاکمان سپرده‌اند از آنان پس بگیرند.
منبع: چشم انداز ایران شماره ۱۴۷
برای مطالعه متن کامل مقاله به آدرس https://B2n.ir/r51513 مراجعه کنید.
@cheshmandaz_iran
چشم انداز ایران
از «حق و عدالت» تا «فضاهای ممنوعه»! - چشم انداز ایران
مسعود پزشکیان و افول آزادی، حقوق بشر و دموکراسی
دلم گرفته | علیرضا قربانی
@Bahmanbekesh
🔴 دلم گرفته…
💢 با صدای علیرضا قربانی
🔻 آهنگ‌ساز: حسام ناصری
🔻 شعر: مریم مُرَّوِج
دلم گرفته خدا را خدای تازه بیاور
✍️ متن:
دلم گرفته برادر هوای تازه بیاور
برای حنجره هامان صدای تازه بیاور
برای خستگی من برای خستگی تو
برای این من و این تو دو چای تازه بیاور
لب قنوت تو بسته شکسته پای رکوعم
برای پر زدن از خود دعای تازه بیاور
کنار خویش نشستم چه گفتگوی غریبی
چقدر واژه حقیر است هجای تازه بیاور
گلو بریده و دلخون شکایتی ست به جانم
به دم به نای سکوتم نوای تازه بیاور
رسول کوچک خوبم خبر به گوش به پا خیز
دلم گرفته خدا را خدای تازه بیاور
🎼 آواز:
سید علی محمودی در فضای مجازی:
وب‌سایت | تلگرام | فیس‌بوک
🆔@Drmahmoudi7
💢 با صدای علیرضا قربانی
🔻 آهنگ‌ساز: حسام ناصری
🔻 شعر: مریم مُرَّوِج
دلم گرفته خدا را خدای تازه بیاور
✍️ متن:
دلم گرفته برادر هوای تازه بیاور
برای حنجره هامان صدای تازه بیاور
برای خستگی من برای خستگی تو
برای این من و این تو دو چای تازه بیاور
لب قنوت تو بسته شکسته پای رکوعم
برای پر زدن از خود دعای تازه بیاور
کنار خویش نشستم چه گفتگوی غریبی
چقدر واژه حقیر است هجای تازه بیاور
گلو بریده و دلخون شکایتی ست به جانم
به دم به نای سکوتم نوای تازه بیاور
رسول کوچک خوبم خبر به گوش به پا خیز
دلم گرفته خدا را خدای تازه بیاور
🎼 آواز:
سید علی محمودی در فضای مجازی:
وب‌سایت | تلگرام | فیس‌بوک
🆔@Drmahmoudi7
Forwarded from عکس نگار
📚 نشست نقد کتاب
📗 نام کتاب: دین و اخلاق محیط زیست، از تعارض تا اجماع هم‌پوش
✍️ نویسندگان: دکتر ابوالقاسم فنایی، سجاد بهروزی
🔸 برنده کتاب سال مهندس مهدی بازرگان، ۱۴۰۳
🔻برگزارکننده: انجمن اسلامی مهندسین
🎤 سخنرانان:
◽️دکتر ابوالقاسم فنایی استاد دانشگاه مفید (نویسنده کتاب)،
◽️دکتر سید علیرضا بهشتی، استاد دانشگاه تربیت مدرس،
◽️دکتر سید علی محمودی، استاد دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه،
🔻زمان:
چهارشنبه ۲۵ مهرماه از ساعت ۱۷ الی ۱۹
🔻مکان:
ضلع جنوبی بولوار میرداماد، نرسیده به میدان مادر، شماره ۱۲۶، طبقه ۴، انجمن اسلامی مهندسین.
🆔Drmahmoudi7
📗 نام کتاب: دین و اخلاق محیط زیست، از تعارض تا اجماع هم‌پوش
✍️ نویسندگان: دکتر ابوالقاسم فنایی، سجاد بهروزی
🔸 برنده کتاب سال مهندس مهدی بازرگان، ۱۴۰۳
🔻برگزارکننده: انجمن اسلامی مهندسین
🎤 سخنرانان:
◽️دکتر ابوالقاسم فنایی استاد دانشگاه مفید (نویسنده کتاب)،
◽️دکتر سید علیرضا بهشتی، استاد دانشگاه تربیت مدرس،
◽️دکتر سید علی محمودی، استاد دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه،
🔻زمان:
چهارشنبه ۲۵ مهرماه از ساعت ۱۷ الی ۱۹
🔻مکان:
ضلع جنوبی بولوار میرداماد، نرسیده به میدان مادر، شماره ۱۲۶، طبقه ۴، انجمن اسلامی مهندسین.
🆔Drmahmoudi7
Forwarded from نهضت آزادى ايران
🔸 مشکل بنیادین این است که نهاد دین وابسته به حکومت است. راه حل، استقلال نهاد دین از حکومت است.
🔹سید علی محمودی
@Nehzatazadiiran
در تاریخ تشیع، فقیهان بزرگی به جِّد جانبدار استقلال نهاد دین از حکومت بوده اند. به عنوان نمونه، آخوند خراسانی، سید حسین طباطبایی بروجردی، ابوالقاسم خویی، سید علی سیستانی، سید محمد حسین طباطبایی تبریزی، مرتضی مطهری و ... را می توان نام برد.
موضوع دیگر، درک و پذیرش این معنی است که ایران دارای قلمرو جغرافیایی مشخص و مِلک طِلق مردم ایران است . بایستی ثروت ملت ایران که در ید حکومت است، با اجازه مردم، صرف توسعه همه جانبه و پایدار ایران شود.
مجلس نمایندگان مردم می تواند درصدی از بودجه کشور را زیر عنوان "کمک های انسان دوستانه صلح آمیز" به مردمان نیازمند در کشورهای توسعه نیافته بدهد تا صرف امور بهداشی، آموزشی، مهارت های شهروندی، محیط زیست و مانند این ها شود.
درصد این کمک ها باید زیر نظر شهروندان از طریق مجلس نمایندگان مردم تعیین شود. به عنوان مثال، اکنون که بودجه محیط زیست در ایران، زیر ۷ درصد است، بایستی کمک های انسان دوستانه صلح آمیز ایرانیان، بسیار زیر چنبن درصدی باشد. می دانیم که سازمان ملل متحد در این زمینه دارای ادبیات بسیار غنی و رهنمود های فنی و عمل محور بر مدار تجربه های طولانی است.
بعضی ها می فرمایند: "این ها که نمی شه؛ نمی تونیم. زمینه نداره!" عرض می کنم: باید بطور جدی بخواهیم، تفهیم، روشنگری و پیگیری کنیم تا بشود. بی مایه فطیر است.
چراغ ایران، حتماً به خانه ایران رواست. شهروندان، مسجد، کلیسا و کنیسه را به عنوان نهادهای دینی، به صورت داوطلبانه، خودشان بنیان می گذارند و بودجه آن را نیز خودشان تامین می کنند تا دینداری مومنانه را تجربه کنند.
🔹سید علی محمودی
@Nehzatazadiiran
در تاریخ تشیع، فقیهان بزرگی به جِّد جانبدار استقلال نهاد دین از حکومت بوده اند. به عنوان نمونه، آخوند خراسانی، سید حسین طباطبایی بروجردی، ابوالقاسم خویی، سید علی سیستانی، سید محمد حسین طباطبایی تبریزی، مرتضی مطهری و ... را می توان نام برد.
موضوع دیگر، درک و پذیرش این معنی است که ایران دارای قلمرو جغرافیایی مشخص و مِلک طِلق مردم ایران است . بایستی ثروت ملت ایران که در ید حکومت است، با اجازه مردم، صرف توسعه همه جانبه و پایدار ایران شود.
مجلس نمایندگان مردم می تواند درصدی از بودجه کشور را زیر عنوان "کمک های انسان دوستانه صلح آمیز" به مردمان نیازمند در کشورهای توسعه نیافته بدهد تا صرف امور بهداشی، آموزشی، مهارت های شهروندی، محیط زیست و مانند این ها شود.
درصد این کمک ها باید زیر نظر شهروندان از طریق مجلس نمایندگان مردم تعیین شود. به عنوان مثال، اکنون که بودجه محیط زیست در ایران، زیر ۷ درصد است، بایستی کمک های انسان دوستانه صلح آمیز ایرانیان، بسیار زیر چنبن درصدی باشد. می دانیم که سازمان ملل متحد در این زمینه دارای ادبیات بسیار غنی و رهنمود های فنی و عمل محور بر مدار تجربه های طولانی است.
بعضی ها می فرمایند: "این ها که نمی شه؛ نمی تونیم. زمینه نداره!" عرض می کنم: باید بطور جدی بخواهیم، تفهیم، روشنگری و پیگیری کنیم تا بشود. بی مایه فطیر است.
چراغ ایران، حتماً به خانه ایران رواست. شهروندان، مسجد، کلیسا و کنیسه را به عنوان نهادهای دینی، به صورت داوطلبانه، خودشان بنیان می گذارند و بودجه آن را نیز خودشان تامین می کنند تا دینداری مومنانه را تجربه کنند.
