Forwarded from z Soltani
گله و شکایت های بی سود و ثمر...
.
اینبار باید جور دیگر بنویسم؛ جور دیگر شروع کنم، ذهنم پر از #گلایه است و دلم پر از درد؛ شاید خط خطی های امروزم هیچ دردی از کسی دوا نکند ولی لااقل برای دلم و آرامشش می نویسم...
اصلا کاری به حرف ها ندارم، کاری به شنیده ها هم ندارم، مینویسم از دیده هایم، مینویسم از آنچه خودم لمس کردم، مینویسم از غصه ای که خوردم و خنده تلخ و سردی که به زور روی لب نگه داشتم تا جمع دوستانه و تفریح مان خراب نشود... مینویسم از افکار آشفته ای که مجبور بودم پنهان کنم تا بقیه را درگیر نکنم و ساعت های خوشی کوتاه مدت مان بهم نریزد.
میخواهم گلایه کنم از آنهایی که پای حرف زدن که میرسد همه کاری میکنند و انسان دوستی و #همیاری و #مددکاری شان گوش عالم را کر میکند ولی پای عمل که میرسد نمیدانم چرا بلد نیستند به حرفایی که زده اند عمل کنند و لااقل طبق اصول کار کنند.
#مناسب_سازی_شهری در راستای رفاه حال #شهروندان عزیز #دارای_ معلولیت چند سالیست که فراگیر شده و از هر #سازمان و ارگانی هم حداقل یک نفر در این باره سخنرانی داشته اند اما کدامیک از خواسته ها عملی شده؟
چند روز پیش به طور اتفاقی با یکی از دوستان عزیز ویلچرنشین همراه شدیم و مسافتی را در کوچه پس کوچه های اشرفی اصفهانی و جلال آل احمد و صادقیه با هم طی کردیم...
اگرچه قدم به قدم رفتیم و خندیدیم و سعی کردیم پستی بلندی ها و نهرهای عریض و طویل و آسانسور کوچک و جا نشدن ویلچر در آن را ندید بگیریم، به بهانه اینکه بعدا خاطره میشود ولی مشکلات سر راهمان انقدر فکر و ذهن من را درگیر کرده بود که نمیفهمیدم چگونه از خیابان و کوچه ها رد میشویم.
از پل مقابل منزل دوستمان که توسط سارقان آهن از جا درآورده شده بود بگیر، تا کنده کاری دور تا دور منزل مربوطه توسط شرکت آب و فاضلاب که خدا میداند قرار است چند روز به این منوال باقی بماند!!!
عبور از عرض خيابان و همكاري نكردن بعضي از رانندگان محترم هم كه بماند.
بعد از گذر از خيابان شلوغ و رد شدن ماشين ها با سرعت بسيار بالا وارد پياده رویی شدیم که قصه پرغصه عبور از ناهمواری هایش با افتادن مكرر ويلچر در گودال ها و جدا شدن جاپایی آن و عدم نور کافی برای جاانداختن قطعه مربوطه کامل تر شد.
سعي كرديم شب مان را با أفكار تلخ خراب نكنيم.
اما درد بزرگيست كه براي رفتن به چند متر آن طرف تر از منزل هم اين قدر بايد با كوچه ها و خيابان ها و نا مهرباني هايش جنگید..
یاد صحبت های #یحیی_سخنگویی #معاون_توانبخشی_بهزیستی_کشور افتادم. دی ماه سال گذشته بود که در همایش #مناسب _سازی_فضاهای_شهری از فاصله کم همه آدم ها تا #معلولیت دم زدند و اینکه معلولیت در کمین همه افراد قرار دارد و نباید معلولین را از #جامعه جدا کنیم و باید به وظیفه مان درست عمل کنیم و توانمندی افراد را جدی بگیریم.
از شما سوال میکنم؛با این اوضاعی که یک فرد #ویلچرنشین حتی برای هواخوری یک ساعته هم نمی تواند با آرامش از خانه خارج شود، آیا فرمایشات جناب سخنگویی عملی شده؟! و آیا واقعا روزی میرسد که عملی شود ؟!!!!!!
در همایش مذکور یکی از مهم‌ترین وظایف #شهرداری تامین #معابر_شهری متناسب با نیاز همه افراد جامعه از جمله کودکان، معلولان، سالمندان عنوان شد تا آحاد مردم بتوانند به راحتی به #مراکز_خدمات_عمومی دسترسی داشته باشند ولی آیا #شهرداری_منطقه_2 از شهرداری هایی که مد نظر جناب سخنگویی بوده استثناء هست ؟!!!!!!!!!
وقتی وضعیت مناسب سازی در منطقه 2 این قدر نابسامان است، در مناطق پایین تر اوضاع چگونه است؟!
برای عبور از مسافتی که دویست متر از مبدا تا مقصد فاصله داشت مجبور شدیم حدود یک کیلومتر پیاده روی کنیم و کوچه پس کوچه ها را دور بزنیم که مسیری صاف و هموارتر پیش رو داشته باشیم اما دریغ از 20 قدم طی مسیر بدون مانع!
واقعا #معاونت_فنی_و_عمران این منطقه نباید فکری به حال #جانبازان و معلولان عزیز کند که هم خدا را راضی و خشنود کند و هم بنده خدا را؟
معلولین قشر بزرگی از جامعه هستند با نیازهای خاص خود؛ دغدغه ها و مشکلات #جامعه_معلولان بسیار است. مشکلاتی همچون #بیکاری، #ازدواج، #معیشت اما در کنار همه این‌ها، #انزوا و #گوشه_نشینی و عدم حضور فعال در اجتماع مشکلی هست که دوستان ما را تهدید میکند و از مهم‌ترین معضلاتی که معلولین با آن دست و پنجه نرم میکنند، مناسب نبودن مکان‌های عمومی و معابر برای حضور پررنگ شان در جامعه است.
گرچه #معلولیت_محدودیت_نیست اما فضای فیزیکی جامعه شهری باید به گونه‌ای باشد تا معلولین عزیز با توجه به شرایط جسمی خود بتوانند به آسانی امورات روزمره خود را پیگیری و نیازهای خود را مرتفع کنند.
آنها نیز حق دارند همچون سایر افراد از فضای شهری استفاده کنند.
آیا وضعیت #مبلمان_شهری نباید به گونه‌ای طراحی شود تا همه افراد جامعه به طور مساوی بتوانند از آن بهره‌مند شوند؟!!!
ای کاش عزم مسئولین بزرگوارجزم گردد و بهسازی مسی
.
اینبار باید جور دیگر بنویسم؛ جور دیگر شروع کنم، ذهنم پر از #گلایه است و دلم پر از درد؛ شاید خط خطی های امروزم هیچ دردی از کسی دوا نکند ولی لااقل برای دلم و آرامشش می نویسم...
اصلا کاری به حرف ها ندارم، کاری به شنیده ها هم ندارم، مینویسم از دیده هایم، مینویسم از آنچه خودم لمس کردم، مینویسم از غصه ای که خوردم و خنده تلخ و سردی که به زور روی لب نگه داشتم تا جمع دوستانه و تفریح مان خراب نشود... مینویسم از افکار آشفته ای که مجبور بودم پنهان کنم تا بقیه را درگیر نکنم و ساعت های خوشی کوتاه مدت مان بهم نریزد.
میخواهم گلایه کنم از آنهایی که پای حرف زدن که میرسد همه کاری میکنند و انسان دوستی و #همیاری و #مددکاری شان گوش عالم را کر میکند ولی پای عمل که میرسد نمیدانم چرا بلد نیستند به حرفایی که زده اند عمل کنند و لااقل طبق اصول کار کنند.
#مناسب_سازی_شهری در راستای رفاه حال #شهروندان عزیز #دارای_ معلولیت چند سالیست که فراگیر شده و از هر #سازمان و ارگانی هم حداقل یک نفر در این باره سخنرانی داشته اند اما کدامیک از خواسته ها عملی شده؟
چند روز پیش به طور اتفاقی با یکی از دوستان عزیز ویلچرنشین همراه شدیم و مسافتی را در کوچه پس کوچه های اشرفی اصفهانی و جلال آل احمد و صادقیه با هم طی کردیم...
اگرچه قدم به قدم رفتیم و خندیدیم و سعی کردیم پستی بلندی ها و نهرهای عریض و طویل و آسانسور کوچک و جا نشدن ویلچر در آن را ندید بگیریم، به بهانه اینکه بعدا خاطره میشود ولی مشکلات سر راهمان انقدر فکر و ذهن من را درگیر کرده بود که نمیفهمیدم چگونه از خیابان و کوچه ها رد میشویم.
از پل مقابل منزل دوستمان که توسط سارقان آهن از جا درآورده شده بود بگیر، تا کنده کاری دور تا دور منزل مربوطه توسط شرکت آب و فاضلاب که خدا میداند قرار است چند روز به این منوال باقی بماند!!!
عبور از عرض خيابان و همكاري نكردن بعضي از رانندگان محترم هم كه بماند.
بعد از گذر از خيابان شلوغ و رد شدن ماشين ها با سرعت بسيار بالا وارد پياده رویی شدیم که قصه پرغصه عبور از ناهمواری هایش با افتادن مكرر ويلچر در گودال ها و جدا شدن جاپایی آن و عدم نور کافی برای جاانداختن قطعه مربوطه کامل تر شد.
سعي كرديم شب مان را با أفكار تلخ خراب نكنيم.
اما درد بزرگيست كه براي رفتن به چند متر آن طرف تر از منزل هم اين قدر بايد با كوچه ها و خيابان ها و نا مهرباني هايش جنگید..
یاد صحبت های #یحیی_سخنگویی #معاون_توانبخشی_بهزیستی_کشور افتادم. دی ماه سال گذشته بود که در همایش #مناسب _سازی_فضاهای_شهری از فاصله کم همه آدم ها تا #معلولیت دم زدند و اینکه معلولیت در کمین همه افراد قرار دارد و نباید معلولین را از #جامعه جدا کنیم و باید به وظیفه مان درست عمل کنیم و توانمندی افراد را جدی بگیریم.
از شما سوال میکنم؛با این اوضاعی که یک فرد #ویلچرنشین حتی برای هواخوری یک ساعته هم نمی تواند با آرامش از خانه خارج شود، آیا فرمایشات جناب سخنگویی عملی شده؟! و آیا واقعا روزی میرسد که عملی شود ؟!!!!!!
در همایش مذکور یکی از مهم‌ترین وظایف #شهرداری تامین #معابر_شهری متناسب با نیاز همه افراد جامعه از جمله کودکان، معلولان، سالمندان عنوان شد تا آحاد مردم بتوانند به راحتی به #مراکز_خدمات_عمومی دسترسی داشته باشند ولی آیا #شهرداری_منطقه_2 از شهرداری هایی که مد نظر جناب سخنگویی بوده استثناء هست ؟!!!!!!!!!
وقتی وضعیت مناسب سازی در منطقه 2 این قدر نابسامان است، در مناطق پایین تر اوضاع چگونه است؟!
برای عبور از مسافتی که دویست متر از مبدا تا مقصد فاصله داشت مجبور شدیم حدود یک کیلومتر پیاده روی کنیم و کوچه پس کوچه ها را دور بزنیم که مسیری صاف و هموارتر پیش رو داشته باشیم اما دریغ از 20 قدم طی مسیر بدون مانع!
واقعا #معاونت_فنی_و_عمران این منطقه نباید فکری به حال #جانبازان و معلولان عزیز کند که هم خدا را راضی و خشنود کند و هم بنده خدا را؟
معلولین قشر بزرگی از جامعه هستند با نیازهای خاص خود؛ دغدغه ها و مشکلات #جامعه_معلولان بسیار است. مشکلاتی همچون #بیکاری، #ازدواج، #معیشت اما در کنار همه این‌ها، #انزوا و #گوشه_نشینی و عدم حضور فعال در اجتماع مشکلی هست که دوستان ما را تهدید میکند و از مهم‌ترین معضلاتی که معلولین با آن دست و پنجه نرم میکنند، مناسب نبودن مکان‌های عمومی و معابر برای حضور پررنگ شان در جامعه است.
گرچه #معلولیت_محدودیت_نیست اما فضای فیزیکی جامعه شهری باید به گونه‌ای باشد تا معلولین عزیز با توجه به شرایط جسمی خود بتوانند به آسانی امورات روزمره خود را پیگیری و نیازهای خود را مرتفع کنند.
آنها نیز حق دارند همچون سایر افراد از فضای شهری استفاده کنند.
آیا وضعیت #مبلمان_شهری نباید به گونه‌ای طراحی شود تا همه افراد جامعه به طور مساوی بتوانند از آن بهره‌مند شوند؟!!!
ای کاش عزم مسئولین بزرگوارجزم گردد و بهسازی مسی
Forwarded from z Soltani
رهای ورودی ادارات و سازمان ها و مراکز علمی و فرهنگی و اماکن تفریحی وتجاری جهت رفاه حال این قشر از جامعه هر چه سریع تر مناسب سازی شود.
این شرایط سخت و عدم دسترسی ها واقعا انصاف است؟؟
شایسته جانبازان مقتدر انقلاب اسلامی نیست که از ورود به بسیاری از اماکن عمومی محروم باشند.
گرچه تا رسیدن به وضعیت مناسب مبلمان شهری و مناسب سازی فضاهای شهری در تسهیل عبور و مرور افراد دارای معلولیت فاصله زیادی وجود دارد اما این امید می‌رود تا با توجه به برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته، بتوانیم تحولات چشمگیرتری را در آینده شاهد باشیم.
#شهرداری_تهران
#شهرداری_منطقه_2
#مناسب_سازی_برای_معلولان
#معلولان_نیوز
#گردشگری_معلولان
.
زهرا سلطانی /94.11.17
این شرایط سخت و عدم دسترسی ها واقعا انصاف است؟؟
شایسته جانبازان مقتدر انقلاب اسلامی نیست که از ورود به بسیاری از اماکن عمومی محروم باشند.
گرچه تا رسیدن به وضعیت مناسب مبلمان شهری و مناسب سازی فضاهای شهری در تسهیل عبور و مرور افراد دارای معلولیت فاصله زیادی وجود دارد اما این امید می‌رود تا با توجه به برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته، بتوانیم تحولات چشمگیرتری را در آینده شاهد باشیم.
#شهرداری_تهران
#شهرداری_منطقه_2
#مناسب_سازی_برای_معلولان
#معلولان_نیوز
#گردشگری_معلولان
.
زهرا سلطانی /94.11.17