اِتحاد وَ سَربَرزی دورودفرامان🇮🇷

سلام و ارادت

#زندها یکی از ایلات #لک هستند که خود متشکل از چند طایفه بوده‌اند. جدای از کتاب‌های مختلفی که در خصوص آنها نوشته شده(خصوصاً کتاب‌های پروفسور جان پری)، جمعیت‌هایی از آنها وجود دارد که هنوز به #زبان‌لکی تکلم می‌کنند. علاوه بر این در فرهنگ عامه مردم لک مثل‌ها، ابیات، ترانه‌ها و ... وجود دارد که پیوستگی تباری زندها را به قوم لک نشان می‌دهد.
متاسفانه ایل #زند به طور اخص و #قوم‌لک به طور عام بعد از روی کار آمدن قاجاریه به شدت دچار از هم گسیختگی شد و در سراسر ایران و کشورهای پیرامون پراکنده شدند. زندها به درون فدراسیون‌های ایلی مختلفی چون قشقایی، بختیاری، سوران، اردلان و ... پناهنده شدند. به نظر می‌رسد که #لک‌ها پس از ورود به این فدراسیون‌های ایلی و قومی آنچه که برایشان حیاتی بود بازگو نکردن هویت لکی خویش بر اساس ترس از عوامل قاجاریه بود. تا جایی که این خود سانسوری چنان جمعیت‌ها را از هویت خویش دور کرده که برخی‌ها در حال حاضر کوچکترین شناختی از تبار خود ندارند.

یکی از ماجراها، اشعار و ترانه‌های لکی را در ذیل تقدیم حضور می‌کنم که پیوستگی ایل زند را با قوم لک نشان می‌دهد:

وقتی که ایلات مختلف لک فوج فوج در پشتیبانی از کریم خان زند اعلام آمادگی می‌کنند ترانه‌ای رایج می‌شود که به شکل حماسی توسط لک‌ها و به زبان لکی خوانده شده است با این مضمون:

دانه دانه! زِر زَنگانه، هی وِرکانه، کریم خانه، اژ وژمانه، شای ایرانه

ترجمه:
فوج فوج ایلات! اعلام آمادگی می‌کنند! خیزشی به پا شده است! در حمایت از کریم خان! که از خودمان است! شاه ایران است.

این ترانه بعدها به صورت یک بازی کودکانه درآمده بود به این صورت که کودکان با گرفتن دست هم دیگر دایره ای را تشکیل داده و با چرخش بر خلاف عقربه‌های ساعت این ترانه را با هم می‌خواندند.

ترانه فوق ابتدا دهه ها پیش توسط علی اکبر شکارچی و سپس توسط ایرج رحمانپور با محتوای دیگر بازخوانی شده است. اما اصل ترانه و مضمون آن همین است که خدمتتان عرض کردم.
ارادتمند شما.
#داودی.

#زنده‌بادایران‌وایرانی
#زنده‌باد‌قوم‌لک
#زنده‌بادلک‌زبان
#زنده‌باد‌لک‌تبار
#زنده‌بادلکستان
#هویت‌قومی‌جزئی‌ازهویت‌ملی‌ماست
#اتحادو‌سربرزی‌دورودفرامان
@Doroodfaraman
#قوم‌لک‌گیان‌سپارایران‌است
https://telegram.me/Doroodfaraman