اِتحاد وَ سَربَرزی دورودفرامان🇮🇷

سرهنگ موسی خان حسنوند (سردار جنگ) رستم لرستان و شکست دادن ارتش روس در کنگاور:

در سال 1293 ه.ش که جنگ جهانی اول شروع شد، رضاقلی خان نظام السلطنه مافی بر لرستان حکومت می کردند. وی از لحاظ فکری شخصیتی میهین پرست و خواستار استقلال کشور محسوب می شد و از عملکرد دولتهای روس و انگلیس در ایران نگران بودند. به همین دلیل وی دستور داد تا همه روسا و خوانین لرستانی نیروی نظامی و جنگنجوی ایل خود را جهت تشکیل اردوی قوی برای مقابله با متجاوزان روسیه محیا و آماده رفتن به کرمانشاه شوند. پیرو این دستور نیروهای عشایر در بروجرد گرد هم آمدند. نظام السلطنه با هزاران نفر از سواران شخصی و تفنگداران دولتی و نیروهای چریک عشایری ایلات لرستان از بروجرد به مقصد صحنه در کرمانشاه حرکت کردند. در نهاوند هم گروهی از خانهای یار احمدی و چریک ایلات سلسله که در راس آنها مهرعلی خان حسنوند و سرهنگ موسی خان حسنوند وجود داشت به آنها پیوستن. هسته مرکزی این سپاه تحت فرمان نظام السلطنه بود که عشایر لرستان آن تشکیل می داد. این در حالی بود که روسها همدان و کنگاور را به تصرف خود دراورده، و خطوط تلگراف را قطع کرده بودند. با رسیدن اردوی نظام السلطنه به کنگاور، با رای اکثر سران عشایر لرستان سرهنگ موسی خان حسنوند سردار متعصب و شجاع لرستانی که بسیار دلاور و سلحشور بود و در فنون جنگهای چریکی مهارت بالای داشتند را به عنوان فرمانده چریک لرستان برگزیده شد. با فرمان نظام السلطنه سرهنگ موسی خان به همراه دلاور مردان عشایر لرستان بر ارتش اشغالگر روسیه تاختن و با یک حمله برق آسا و غافل گیرانه که از خصوصیات مبارزات سرهنگ موسی خان بود ارتش مجهز روسیه را درهم کوبید و تعدادی از سربازان روس را به اسارت و تجهیزات آنها را به غنیمت گرفتن. نتیجه این نبرد عقب نشینی نیروهای روسیه را در پی داشت و مانع از پیشروی آنها به طرف استانهای غربی و جنوب غربی کشور گردید. خبر این پیروزی در تمام ایران و بخصوص تهران انعکاس شدیدی داشت و برای ایرانیان وطن خواه خبر مسرت انگیز و امید بخشی بود. با این پیروزی به پاس رشادت های سرهنگ موسی خان در دفاع از خاک میهن به پیشنهاد نظام السلطنه مافی، از طرف کمیته دفاع ملی که متشکل از تعدادی از سران حکومتی وطن خواه و نمایندگان ملی و مذهبی مردم از جمله خود نظام السلطنه بود و با هدف طرح نقشه دفاع عمومی برای مبارزه با متفقین کار می کرد، نشان ملی "" سردارجنگ لرستان ""به وی اعطا گردید. این لقب یک نشان حماسی بود که با دلاوری هایش در مبارزه با متجاوزین به دست آورده بود. و با دیگر القاب پر طمطراقی که بعضی از خوانین لرستان که در مهمانی ها با سران حکومت می گرفتند و در قبال آن پول های هنگفت و هدایای نفیسی پرداخت می کردند، یا به واسطه دوستی های سباسی، یا مالیاتهای کلانی که به اجبار از مردم زجر دیده می گرفتند و به حاکمان وقت تقدیم میکردند و در مقابل آن حکم ریاست و لقب دریافت می کردند، و یا به خاطر تامین منافع بیگانگان مانند آلمانها و روسها از آنها لقب و پول می گرفتند تفاوت زیادی داشت. سرهنگ موسی خان هیچ گاه برای منافع شخصی دست به عملی نمیزد مگر در آن خیر و مصلحصت مردم باشد. او همیشه خود را خادم مردم می دانست و از قدرتش برای دفاع از مردم ایلش در برابر متجاوزان بهره می برد. سردادجنگ لرستان علاوه بر دلاوری و شجاعت کم نظیزی که داشت، انسانی والا و شایسته بودند که از ویژگیهای اخلاقی ممتازی برخوردار بودند. موسی خان از جمله بزرگانی بود که صلح دوست و اهل سازش با دیگر طوایف بود. تا زمانی که تجاوزی صورت نمی گرفت و یا حقی از مظلوم توسط زورگویان پامال نمی شد با هیچ کس وارد جنگ نمی شد.
#زنده‌بادایران‌وایرانی
#زنده‌باد‌قوم‌لک
#زنده‌بادلک‌زبان
#زنده‌باد‌لک‌تبار
#زنده‌بادلکستان
#هویت‌قومی‌جزئی‌ازهویت‌ملی‌ماست
#اتحادو‌سربرزی‌دورودفرامان
@Doroodfaraman
#قوم‌لک‌گیان‌سپارایران‌است
https://telegram.me/Doroodfaraman