«لکستان» و ضرورت ورود به رویداد بین المللی «کرمانشاه ۲۰۲۰»

صفحه اول
👇👇👇
#لکستان در #قلب سلسله ارتفاعات #زاگرس_میانی و در حد فاصل استان‌های امروزی #کرمانشاه، #لرستان، #ایلام و #همدان قرار دارد. #زاگرس_میانی جایگاه متمرکز #لک‌هایی است که از گذشته‌های دور تاکنون در تعامل با محیط خویش #پاسدار بخش‌هایی از زیباترین فرهنگ‌های بشری بوده‌اند و در طی قرون گذشته بنا به دلایلی چون #کوچ، #مهاجرت و #تبعید، عامل پراکنش بسیاری از شاخصه‌های فرهنگی این ناحیه به نواحی دورتر در سراسر #ایران و کشورهای پیرامون شده‌اند. فارغ از سرزمین #لک‌هایی که با نام‌های دیگر #تغییر هویت داده‌اند، حدود جغرافیای و متمرکز #لکستان عبارتند از:

#شمالی‌ترین حد: کوهپایه‌های شمالی الوند در استان همدان.

#شرقی‌ترین حد: کوهپایه‌های جنوب شرق گرین در استان لرستان.

#جنوبی‌ترین حد: کوهپایه‌های جنوبی دینارکوه در استان ایلام.

#غربی‌ترین حد: کوهپایه‌های جنوبی پراو در استان کرمانشاه.

سرزمین مردم #لک در طی چند قرن گذشته بر اساس مؤلفه‌های اجتماعی و جغرافیایی مورد چالش بوده است. گاه بر اساس نام #معیشت عنوان #کرد و گاه بر اساس نام #مکان عنوان #لر نیز به آنها اطلاق شده است. #فریا_استارک در #کتاب درّه‌های حشاشین براساس نام مکان از واژه‌های #لر و لرستان و بر اساس نام #قومیت از واژه‌های #لک و #لکستان استفاده کرده است. برخی نقشه‌های جغرافیایی قدیمی جایگاه #لک‌ها را به وضوح نمایش داده و تعدادی از متون تاریخی نیز به صراحت #لک‌ها را به عنوان یک قوم #مستقل و اصیل‌ترین #ایرانیان به شمار آورده‌اند. جدا از تمام چالش‌ها و تناقضات، به بررسی اجمالی بوم شناسی #لکستان از سه منظر طبیعی، تاریخی و فرهنگ عامه می‌پردازیم که ممکن است تحت تأثیر حدود سیاسی در تقسیمات استانی کشور تاکنون به #درستی معرفی نشده باشند.
منظر طبیعی #لکستان مشتمل بر سرزمینی است که در آن ارتفاع از سطح دریا بین ۳۷۰۰ تا حدود ۶۰۰ متر متغیر است. این سرزمین دربرگیرندۀ کوه‌ها، درّه‌ها، دشت‌ها، رودها، نهرها، آبشارها، چشمه‌های فراوان، درختان و گیاهان متنوعی است که زمینه را برای زیست انواع گونه‌های جانوری فراهم آورده‌اند.

بیشترین گسترۀ کوهستان‌های معروفی چون #الوند، #گرین، #بیستون، #پراو، #مهراب_کوه، #سرکشتی، #سفیدکوه، #مخمل_کوه، #مپل، #هنجس، #همیان، #میرملاس، #چنگری، #سیاه_پیر، #کاژور، #ویزنیار، #کوئر و #دینارکوه_متعلق_به_لکستان_است. بخش مهمی از دشت‌های #ماهیدشت، #کوهدشت، #هلیلان، #الیشتر، #سیلاخور، #نهاوند، #کاسیان و #خرم_آباد_سکونتگاه_کهن_مردم_لک_بوده_است. رودخانه‌های مهمی چون #گاماسیاو، #قره‌سو، #سیمره، #جزمان، #بادآور، #گیزه_رو، #کهمان، #کاکه_رها، #هنام، #مان_رود و #کشکان با #سیراب کردن #لکستان به مسیر خود به سمت جنوب ادامه می‌دهند. کوه‌های #لکستان بیشتر پوشیده از درختان بلوط هستند. انواع درختان وحشی چون گلابی، زالزالک، انجیر، انگور، پسته، بادام، ارجن، افرا، کیکم و ارغوان تنوع درختی این ناحیه را به وجود آورده‌اند.

تنگه‌ها و گذرگاه‌های #لکستان همچون #شیرز، #پری، #گاشمار، #گاماسیاو، #دره_ویله، #نام_درون، #هوما_لان، #شه_بیاق، #سی_پله، #کورگ، #بهرام_چوئینه، #سازبن، #کهمان، #سیاو، #شوئه_خون، #زاهد_شیر، #آو_سرده و #کپرگه علاوه بر زیبایی‌هایی ویژه‌ای که دارند، مسیر انتقال فرهنگ‌ها در گذشته بوده‌اند.

در بررسی منظر تاریخی #لکستان ابتدا باید به مکان‌های دورۀ #پارینه_سنگی در محور #بیستون-کرمانشاه، #هلیلان، #همیان_کوهدشت و #درّۀ خرم آباد اشاره نمود که تعدادی از مهمترین استقرارگاه‌های جوامع گردآورنده/شکارگر #غرب_آسیا را در خود جای داده‌اند. تپه‌های #گنج_درّه (چیا خزینه) در #قیسوند #هرسین، #آسیاب و #سراب در #دورودفرامان، #گوران در #هلیلان، #عبدالحسینی در #خاوی چند نمونه از مهمترین سکونتگاه‌های دورۀ #نوسنگی همزمان با اهلی سازی گیاه و حیوان در #خاورمیانه به شمار می‌آیند. تپه‌های #گودین_کنگاور، #گیان_نهاوند و #گریران_الیشتر هنوز هم مبنای گاه‌نگاری دوره‌های مس سنگی و برنز غرب کشور محسوب می‌شوند.
@Doroodfaraman
👇👇👇

.
🎥 #آواز_بلوط_برشته مرثیه ای ست به زبان لکی از هنرمند #مهران_غضنفری


🔸 مهران غضنفری خواننده و شاعر نام
آشنا‌ی قوم لک با انتشار این کلیپ در صفحه اینستاگرامش اینطور نوشت:

📝 برای بلوط هایی که سوختند و خاکستر شدند. پرندگانی که با جوجه هایشان کباب شدند و حیواناتی که صدای ضجه هاشان عرش اعلی را به لرزه درآورد... زاگرس در آتش بی مهری ها می‌سوزد، نه هلی کوپتری می آید و نه هواپیمایی برای مهار آتش، گویی آسمان این حوالی نفرین شده است. چشم امیدمان فقط و فقط به مردان همین حوالی‌ست که به جنگ این هیولای ویرانگر می‌روند. با دست های خالی و دل‌هایی مالامال از حسرت که می‌گریند برای تنهایی #میرملاس و #همیان و #سیمره ها و #کشکان ها می‌جوشند از این اندوه پرتکرار...