در مواردی از بیماری #پیسی نیز تا 90 درصد بدن بیمار دچار ضایعه می شود و به این ترتیب بخش اعظم رنگدانه های پوست بیمار از بین می روند. چنین بیمارانی حداقل باید یک سال مورد درمان دارویی قرار بگیرند اما اگر درمان به جواب نرسید،اصراری به بازگرداندن رنگدانه ها نیست بله باید لکه های باقی مانده ار رنگ اصلی پوست را با نوعی داروی موضعی که به صورت دایمی زنگ پوست را ازبین می برد،بی رنگ کرد.ذکر این نکته ضروری است که تشخیص استفاده از چنین دارویی تنها با پزشک معالج است و به دلیل تاثیر دایمی نباید خودسرانه از آن استفاده کرد.لک و پیس در مواردی که گستردگی ضایعات زیاد نیست بدون استفاده از دارو خود به خود بهبود یافته و رنگ به سلولهای پوست باز می گردد،در حالی که قسمت های سفید شده با دارو برای همیشه امکان بهبود را از دست داده اند.
یک درصد از جمعیت کشور به بیماری لک و #پیس مبتلا هستند و این بیماری در همه نژاد ها نیز دیده می شود اما در میان سیاه پوستان و کسانی که مانند مردم ما دارای پوست سیزه هستند در حد فاجعه است.سفید پوستان اهالی اسکاندیناوی به دلیل داشتن پوست های بسیار روشن حتی در صورت ابتلا به بیماری با تظاهر آن روی پوست خود مواجه نیستند.با این حال مبتلایان به لک و پیس هیچ مشکلی برای زندگی روزمره ندارند و می توانند در اجتماع ظاهر شوند،ازدواج کنند یا به استخر بروند بدون آنکه بیماری برای خود انها یا دیگران مشکل ایجاد کند.نکته مهم این است که کسانی که سطح بزرگی از پوستشان به این بیماری مبتلاست باید به شدت از خود در مقابل آفتاب محافظت کنند زیرا ملانین یا همان رنگدانه پوست اشعه ماورای بنفش خورشید را جذب می کند و پوستی که فاقد این عنصر است نمی تواند از خود مراقبت کند و به این ترتیب مستعد بیماری سرطان پوست و پیری زود رس پوست می شود. در متون قدیم فارسی لک و پیس با بیماری جرب یا همان گال یکی دانسته شده است، در حالی که این دو هیچ ارتباطی با هم ندارند.جرب یک بیماری عفونی واگیر دار است که حشره ای آن را به انسان منتقل می کند.باور به این موضوع ضروری است که لک و پیس ارتباطی با این نوع بیماری ها ندارد و به هیچ عنوان واگیر دار نیست.اگرچه احتمال داده شده که عفونت ها می توانند آن را فعال کنند اما خود بیماری هیچ گونه منشا عفونی ندارد و از شخصی به شخص دیگر منتقل نمی شود.
@Doctorepoost
یک درصد از جمعیت کشور به بیماری لک و #پیس مبتلا هستند و این بیماری در همه نژاد ها نیز دیده می شود اما در میان سیاه پوستان و کسانی که مانند مردم ما دارای پوست سیزه هستند در حد فاجعه است.سفید پوستان اهالی اسکاندیناوی به دلیل داشتن پوست های بسیار روشن حتی در صورت ابتلا به بیماری با تظاهر آن روی پوست خود مواجه نیستند.با این حال مبتلایان به لک و پیس هیچ مشکلی برای زندگی روزمره ندارند و می توانند در اجتماع ظاهر شوند،ازدواج کنند یا به استخر بروند بدون آنکه بیماری برای خود انها یا دیگران مشکل ایجاد کند.نکته مهم این است که کسانی که سطح بزرگی از پوستشان به این بیماری مبتلاست باید به شدت از خود در مقابل آفتاب محافظت کنند زیرا ملانین یا همان رنگدانه پوست اشعه ماورای بنفش خورشید را جذب می کند و پوستی که فاقد این عنصر است نمی تواند از خود مراقبت کند و به این ترتیب مستعد بیماری سرطان پوست و پیری زود رس پوست می شود. در متون قدیم فارسی لک و پیس با بیماری جرب یا همان گال یکی دانسته شده است، در حالی که این دو هیچ ارتباطی با هم ندارند.جرب یک بیماری عفونی واگیر دار است که حشره ای آن را به انسان منتقل می کند.باور به این موضوع ضروری است که لک و پیس ارتباطی با این نوع بیماری ها ندارد و به هیچ عنوان واگیر دار نیست.اگرچه احتمال داده شده که عفونت ها می توانند آن را فعال کنند اما خود بیماری هیچ گونه منشا عفونی ندارد و از شخصی به شخص دیگر منتقل نمی شود.
@Doctorepoost
مصاحبه اختصاصی وب سایت دکترِ پوست با دکتر #داریوش_دائر با کلید واژه های #ویتیلیگو #پیسی #پیس #برص #لک_و_پیس
🆔 @DoctorePoost
🆔 @DoctorePoost