‌
در باب یک راه خردمندانه؛ عشق بر جای نفرت!

برتراند راسل از جمله برجسته‌ترین فیلسوفان تاریخ جهان است. او در عین‌ حال به عنوان یکی از فعالان برجسته در حوزه کنش‌های صلح‌طلبانه نیز به شمار می‌آمد.

راسل با این‌که یک ریاضیدان برجسته بود و فلسفه را به صورت حرفه‌ای دنبال می‌کرد اما دغدغه‌های صلح‌طلبانه‌ی جدی داشت و حتی در این راستا زندانی هم شد. او به دنبال مخالفت با جنگ جهانی اول از دانشگاه اخراج شد و به مدت پنج ماه زندانی بود.

راسل در صلح‌دوستی خود چنان جدی بود که حتی در سنین سالمندی نیز از کنش‌های مدنی دست بر نمی‌داشت. او در ۸۹ سالگی در یک تظاهرات ضد فعالیت‌های هسته‌ای در لندن شرکت کرد و در پی آن، هفت روز زندانی شد.


این اشاره‌های بسیار اجمالی و کوتاه به فعالیت‌های اجتماعی اشراف‌زاده‌ی بریتانیایی باید تا حدی روشن سازد که با چه شخصیت ویژه‌ای سروکار داریم.

درباره‌ی راسل در وبسایت گفت‌وشنود بیشتر بخوانید و بشنوید:
https://dialog.tavaana.org/bertrand-russell-tolerance/

لینک یوتیوب:
https://youtu.be/_v2GS_GUGDo


#گفتگو_توانا #کنش_مدنی #فلسفه_سیاسی #صلح #مدارا #خردورزی #برتراند_راسل

@Dialogue1402

هشت شهروند زن بهایی ساکن اصفهان، روز شنبه ۶ دی ماه، پس از مراجعه به شعبه دوم اجرای احکام دادگاه انقلاب این شهر بازداشت و برای تحمل حبس به زندان دولت آباد اصفهان منتقل شدند. نگین خادمی، یگانه روح بخش، ندا بدخش، مژگان شاهرضایی، شانا شوقی فر، آرزو سبحانیان، پرستو حکیم و ندا عمادی، پیش تر با دریافت ابلاغیه ای جهت اجرای حکم به مرجع قضایی احضار شده بودند.

بر اساس گزارش ها، این هشت شهروند بهایی در مرحله بدوی از سوی دادگاه انقلاب اصفهان مجموعا به ۹۰ سال حبس، جزای نقدی و مجازات های تکمیلی محکوم شده بودند؛ احکامی که اوایل مهرماه سال جاری از سوی شعبه ۴۷ دادگاه تجدیدنظر اصفهان عینا تایید شد. کیفرخواست این پرونده در فروردین سال گذشته صادر شده بود.

این زنان پیش تر نیز در آبان ۱۴۰۲ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از حدود دو ماه با تودیع وثیقه آزاد شده بودند. منابع نزدیک به خانواده ها از تحمل آزارهای روانی و تهدید به شکنجه فیزیکی در دوران بازداشت خبر داده اند. یگانه روح بخش در زمان بازداشت نخست ۱۹ سال داشته و فرزند یکی دیگر از متهمان این پرونده است.

آیا بازداشت و محکومیت شهروندان صرفا به دلیل باور دینی آنان، نقض آشکار حق آزادی دین و عقیده نیست؟

پرونده این هشت زن بهایی بار دیگر نشان می دهد که در ایران مرز میان امنیت و عقیده عملا از میان برداشته شده است. هنگامی که باور دینی به عنوان جرم تعریف می شود، قانون به ابزار حذف بدل می گردد نه تضمین عدالت. تکرار چنین احکامی نه تنها آزادی ادیان را نقض می کند، بلکه پیام روشنی به جامعه می دهد: تفاوت عقیده هزینه دارد.

#داستان_ما_یکیست #بهائیان_ایران #گفتگو_توانا


@Dialogue1402

بهرام بیضایی
۵ دی ۱۳۱۷ – ۵ دی ۱۴۰۴

بهرام بیضایی نویسنده، فیلم‌ساز و پژوهش‌گری بود که نقش تعیین‌کننده‌ای در بازخوانی فرهنگ، اسطوره و نمایش ایرانی داشت. او از نخستین سال‌های فعالیت خود راهی مستقل برگزید و به‌جای تقلید از الگوهای رایج، به ریشه‌های تاریخی و نمایشی این سرزمین پرداخت. پژوهش‌هایش درباره نمایش ایرانی، تعزیه و روایت‌های آیینی، جایگاه تئاتر بومی را از حاشیه به متن آورد.

در نمایش‌نامه‌نویسی، بیضایی با زبانی آهنگین و تاریخی، قدرت، حقیقت و حافظه جمعی را به پرسش کشید. آثاری چون «مرگ یزدگرد» و «شب هزار‌و‌یکم» نمونه‌هایی از نگاه انتقادی او به تاریخ رسمی‌اند. در سینما نیز فیلم‌هایی چون «باشو غریبه‌ی کوچک» و «سگ‌کشی» روایت‌گر انسانِ در حاشیه و جامعه‌ی بحران‌زده‌اند. زنان در آثار او حضوری فعال و آگاه دارند و حامل معنا و مقاومت‌اند.

بیضایی سال‌ها با سانسور و محدودیت روبه‌رو بود و سرانجام ناچار به مهاجرت شد، اما استقلال فکری و وفاداری‌اش به پرسش‌گری هرگز کمرنگ نشد. میراث او یادآور پیوند عمیق هنر با حافظه، زبان و نقد قدرت است؛ میراثی زنده و ماندگار.

#بهرام_بیضایی #سانسور #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

«بهرام بیضایی»، فیلم‌ساز سرشناس ایرانی، در تاریخ ۱۹مهر۱۳۹۹ در گفت‌وگویی ویدیویی در شماره سوم مجله «پروژه سینمای جهان مارتین اسکورسیزی» که از سوی نشریه «کرایتریون» توزیع شده است، درباره آتش زدن فیلم‌ها پس از انقلاب در بیابان‌های شورآباد تهران، اخراجش از دانشگاه به دلیل بهایی بودن و توقیف فیلم‌هایش گفته است. 
 
بهرام بیضایی در بخشی از گفت‌وگو ویدیویی خود درباره اخراجش از دانشگاه گفته است: «من آن زمان استاد دانشگاه بودم. از دانشگاه اخراج شدم؛ به عنوان بهایی، به عنوان یک غیرمسلمان. پدر و مادرم بهایی بودند. من در یک خانواده بهایی بزرگ شدم، منتهی مذهب من  فرهنگ است. مذهب من خود مذهب نیست. مذهب اعتقاد شخصی است که به هیچ کس در جهان مربوط نیست. من مذهبم فرهنگ است و در جلسه بازجویی دانشگاه هم این را گفتم و اخراج شدم.»

#بهرام_بیضایی #مذهب #فرهنگ #بهائی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

🔴 ‏بودجه اعلامی برخی از نهادهای مذهبی

🔸 مرکز خدمات حوزه های علمیه:
۱۶.۴۲ هزار میلیارد تومان

🔸شورای عالی حوزه های علمیه:
۷.۴۵ هزار میلیارد تومان

🔸 سازمان تبلیغات اسلامی:
۶.۷۷ هزار میلیارد تومان

🔸 شورای عالی انقلاب فرهنگی:
۱.۲۲ هزار میلیارد تومان

🔸 جامعة المصطفی العالمیه:
۱.۸۶ هزار میلیارد تومان

#بودجه #حکومت_دینی #دین_حکومتی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

یورگن هابرماس فیلسوف آلمانی و از متفکران مهم معاصر در سنت نظریه انتقادی است که پروژه فکری او بر عقلانیت ارتباطی، گفت‌وگو و امکان اخلاق و دموکراسی در جهان مدرنِ سکولار متمرکز است.
هابرماس برخلاف بدبینی رادیکال نسبت به عقل، می‌کوشد شکل تازه‌ای از عقلانیت را احیا کند؛ عقلانیتی که نه ابزاری و سلطه‌گر، بلکه گفت‌وگویی و بین‌الاذهانی است.

در مرکز اندیشه هابرماس، مفهوم اخلاق گفتمانی (Discourse Ethics) قرار دارد. از نظر او، هنجارهای اخلاقی زمانی معتبرند که بتوانند در یک گفت‌وگوی آزاد، برابر و فارغ از اجبار، مورد پذیرش همه افراد ذی‌نفع قرار گیرند. اخلاق نه از اراده فردی می‌آید و نه از حقیقتی متافیزیکی، بلکه محصول فرایند استدلال جمعی است.

به‌بیان دیگر، «درست» آن چیزی است که در شرایط ایده‌آل گفت‌وگو، بتوان از آن دفاع کرد.

هابرماس سکولاریسم را نیز در همین افق گفت‌وگویی بازتعریف می‌کند. او مخالف سکولاریسمی است که دین را به‌طور کامل از عرصه عمومی طرد می‌کند، و در عین حال با حاکمیت حقیقت دینی بر سیاست نیز مرزبندی دارد.

در نظریه سکولاریسم گفت‌وگویی یا پساسکولار، شهروندان دینی و غیردینی باید وارد گفت‌وگویی متقابل شوند؛ با این شرط که استدلال‌ها در نهایت به زبانی قابل‌فهم برای همگان ترجمه شوند. این ترجمه، نه تحقیر ایمان است و نه امتیازدهی به دین، بلکه شرط همزیستی دموکراتیک است.

در این چارچوب، دموکراسی نزد هابرماس صرفا سازوکار رای‌‌گیری نیست، بلکه فرایندی ارتباطی است که مشروعیت خود را از کیفیت گفت‌وگوی عمومی می‌گیرد. هرچه فضاهای گفت‌وگو آزادتر، عقلانی‌تر و فراگیرتر باشند، تصمیم‌های سیاسی نیز اخلاقی‌تر و عادلانه‌تر خواهند بود.

در نهایت، هابرماس تصویری امیدوارانه از جامعه مدرن ارائه می‌دهد: جامعه‌ای که هنوز می‌تواند از دل گفت‌وگو، تفاهم بسازد؛ جامعه‌ای که به‌جای زور، سنت یا حقیقت مطلق، بر قدرت استدلال و شنیدن دیگری تکیه می‌کند. این نگاه، هابرماس را به یکی از مهم‌ترین نظریه‌پردازان اخلاق و سکولاریسم در جهان معاصر بدل کرده است.

#اخلاق #سکولاریسم #هابرماس #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

چری ون، اسقف اعظم کلیسای ولز، تایید کرد که انتصابش به قیمت از دست رفتن شماری از اعضای این کلیسا تمام شده است. او ضمن ابراز تاسف از خروج این افراد، مسئله را «بسیار جدی» خواند و همزمان بر لزوم احترام متقابل میان دیدگاه‌های متفاوت در کلیسا تأکید کرد.

اسقف اعظم ولز، کشیش چری ون، تایید کرد که پس از انتصاب او به این مقام، برخی از اعضای کلیسای انگلیکان ولز به دلیل همجنسگرا بودن او، این کلیسا را ترک کرده‌اند.
کشیش ون که در ماه ژوئیه به عنوان اسقف اعظم انتخاب شد،  اولین اسقف اعظم آشکارا همجنسگرا در سراسر جهان است.
او در مصاحبه با بی‌بی‌سی ولز گفت که مواجهه با این خصومت‌ها می‌تواند «بسیار آزاردهنده» باشد، اما تأکید کرد: «نمی‌خواهم مردم احساس کنند که تنها به دلیل داشتن دیدگاهی متفاوت با من، به حاشیه رانده شده یا ساکت می‌شوند.»

وی افزود: «ما به عنوان یک کلیسا باید راهی پیدا کنیم تا به دیدگاه‌های یکدیگر احترام بگذاریم و با وجود تفاوت‌هایمان، در ایمان به مسیح، زمینه‌ای مشترک بیابیم.»

اسقف اعظم چری ون با اشاره به چالش‌های دیگر گفت: «هنوز جاهایی وجود دارد که مردم با رهبری زنان مشکل دارند و من باید به این دیدگاه نیز احترام بگذارم. کلیسای ولز سخت تلاش می‌کند تا پذیرای افراد +LGBT باشد، اما من به این واقعیت نیز احترام می‌گذارم که برای برخی از اعضای کلیسای ولز، پذیرش این موضوع واقعن دشوار است.»

او با ابراز تاسف به بی‌بی‌سی گفت: «متاسفانه، برخی احساس کرده‌اند که باید کلیسا را ترک کنند و من این مسئله را بسیار جدی می‌گیرم.»

اسقف اعظم چری ماه اگوست و در گفتگویی با «پرایمر کریستین نیوز»  گفته بود که تمام عمر با آگاهی از گرایش خود زندگی کرده و افزود: «هرگز از خدا نشنیده‌ام که به من بگوید هویت تو یا کسی که دوستش داری اشتباه است. هرگز نشنیده‌ام که تو در گناه زندگی می‌کنی. من هرگز چنین پیامی از خدا دریافت نکرده‌ام و این تنها چیزی است که می‌توانم بگویم.»

در مقابل، «مجمع جهانی انگلیکن‌های معتقد» (Gafcon) که نماینده‌ دیدگاه‌های محافظه‌کارانه در کلیسای انگلیکن است، انتصاب او را «میخ دردناک دیگری بر تابوت ارتدکسی (راست‌دینی) انگلیکن» توصیف کرد.

برگرفته از آژانس خبری مسیحیان ایران

#همجنسگرا #مسیحی #اسقف #رواداری #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

چرا اسلامگرایان با برابری حقوقی میان زن و مرد مخالف هستند؟

اسلامگرایان با تفسیری که از دین ارائه می‌دهند، بر تفاوت‌های جنسیتی تأکید می‌کنند و نقش‌های محدود و از پیش تعیین‌شده‌ای را برای زنان قائل هستند. آن‌ها معتقدند که زنان باید در حوزه‌های خاصی مانند خانواده و خانه‌داری متمرکز شوند و در نتیجه، از بسیاری از حقوق اجتماعی، سیاسی و فردی محروم می‌شوند.

این نگاه به زن، حقوق و آزادی‌های برابر را به چالش می‌کشد و برابری میان زن و مرد را به عنوان تهدیدی برای نظام سنتی و مردسالارانه تلقی می‌کند.

تلاش برای حفظ قدرت و کنترل بر بدن و زندگی زنان، یکی از دلایل اصلی مخالفت اسلامگرایان با برابری حقوقی است. در این ایدئولوژی، زنان تحت سلطه مردان قرار می‌گیرند و آزادی‌های آن‌ها به شکلی سیستماتیک محدود می‌شود.

به نظر شما، چگونه می‌توان با این نوع نگرش‌های تبعیض‌آمیز مقابله کرد و راه‌حل‌های موثر برای دستیابی به برابری حقوقی چیست؟

این برنامه را در همین راستا در وبسایت گفت‌وشنود از دست ندهید:
https://dialog.tavaana.org/say-listen-47/

#گفتگو_توانا #برابری_جنسیتی #حقوق_زنان #آزادی_انتخاب

@dialogue1402

‌
توپ تانک فشفشه آخوند باید گم بشه

تهران، ۸ دی ۱۴۰۴

ویدیویی از منطقه بازار تهران در حال انتشار است که در آن جمعیت شعار می‌دهند «توپ، تانک، فشفشه/ آخوند باید گم بشه»، شعاری که نشان می‌دهد عامل اصلی نابسامانی را در دخالت نهاد دین در مدیریت کشور می‌دانند.

#فقر_فساد_گرونی #نه_به_جمهورى_اسلامى #اعتصابات_سراسری #اعتراضات_سراسری #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

اسلام رو پله کردن ، مردم رو ذله کردن

تهران، ۸ دی ۱۴۰۴

ویدیویی از منطقه لاله زار تهران در حال انتشار است که در آن جمعیت شعار می‌دهند «اسلام رو پله کردن ، مردم رو ذله کردن »، شعاری اعتراضی و اعلام آگاهی مردم از استفاده ابزاری از دین در حکومتی ایدئولوژیک.

#فقر_فساد_گرونی #دین_حکومتی #اعتصابات_سراسری #اعتراضات_سراسری #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌وعده بهشت و جهنمی که جمهوری اسلامی ساخت
پیام همراهان

جمهوری اسلامی با وعده «بهشت» بر زمین قدرت رسید. وعده‌هایی که قرار بود عدالت، کرامت انسانی و رهایی از ظلم به همراه بیاورد، اما در عمل به سازوکاری برای توجیه قدرت، حذف منتقد و کنترل زندگی مردم تبدیل شد. بهشت موعود هرگز نیامد، اما جهنمی زمینی به‌تدریج ساخته شد؛ جهنمی از فقر، ترس و بی‌افقی.

فساد ساختاری، که با پوشش دین تقدیس شد، اعتماد عمومی را نابود کرد. رانت، تبعیض و مصونیت صاحبان قدرت در برابر قانون، نشان داد که «تقوا» نه معیار حکومت، بلکه ابزار تقسیم قدرت است. در این نظم، شهروندان برابر نیستند؛ وفاداران سهم دارند و منتقدان سهم‌شان سرکوب است.

آزادی‌ها از بیان و اندیشه تا سبک زندگی به نام حفظ ایمان محدود شد. دین که مدعی اخلاق بود، به ابزار نظارت و مجازات بدل گشت. نتیجه، جامعه‌ای خسته و خاموش است که در آن خلاقیت، امید و اعتماد فرسوده شده‌اند.

فقر عمومی، پیامد طبیعی حکمرانی ناکارآمد و ایدئولوژیک است؛ اقتصادی که به جای شایستگی، بر وفاداری می‌چرخد، آینده‌ای روشن نمی‌سازد. چشم‌انداز کشور تیره است و امید جمعی به حداقل رسیده؛ نسلی که وعده‌ها را شنید، اما جز هزینه نپرداخت.

وعده‌های حکومت دینی، اگر به پاسخگویی و حقوق شهروندی گره نخورد، نه بهشت می‌سازد و نه اخلاق. آنچه باقی می‌ماند، جامعه‌ای است که از وعده‌ها عبور کرده و به حقیقت زندگی روزمره خیره شده است.

#حکومت_مذهبی #حکومت_دینی #بهشت #جهنم #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

مردم گرسنه زیر بار گرانی له می‌شوند؛
حوزه‌های علمیه بودجه‌های کلان را می‌بلعند
و مراجع شیعه سکوت را ترجیح می‌دهند

پیام همراهان

در روزگاری که سفره‌های مردم هر روز کوچک‌تر می‌شود و گرانی، نفس طبقات فرودست را بریده است، تناقضی تلخ پیش چشم جامعه قرار دارد: بودجه‌های کلان و تضمین‌شده‌ای که بی‌وقفه به نهادهای دینی، به‌ویژه حوزه‌های علمیه، سرازیر می‌شود. این شکاف آشکار میان رنج عمومی و رفاه نهادی، پرسشی اخلاقی و دینی را پیش می‌کشد؛ پرسشی که پاسخ آن سال‌هاست به تعویق افتاده است.

نهادهای دینی‌ که مدعی پناه معنوی مردم و زبان گویای عدالت بودند، امروز در ساختار قدرت حل شده‌اند و از رانت‌های مالی بهره‌مندند؛ بی‌آنکه مسئولیتی متناسب با این امتیازها بپذیرند.

سکوت مراجع شیعه در برابر فقر، تورم افسارگسیخته و سیاست‌هایی که کرامت انسانی را فرسوده کرده، دیگر سکوتی خنثی نیست؛ این سکوت همراهی با حاکم و سهم در قدرت تعبیر می‌شود.

دین، اگر قرار است معنایی اجتماعی داشته باشد، نمی‌تواند نسبت به نان، کار و عزت مردم بی‌اعتنا بماند.
مرجعیت دینی که باید در کنار رنج‌دیدگان می‌ایستاد و هزینه این ایستادن را می‌پرداخت، نقش تاریخی و اخلاقی خود را واگذار کرده است.

جامعه امروز بیش از هر زمان، شاهد و آگاه به سکوتی است که در پس ادعای دین و اخلاق منفعت فرقه‌ای را برگزیده است.

#مرجعیت_شیعه #حوزه_علمیه #بودجه #دین_حکومتی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

صبح روز چهارشنبه ۳ دی ۱۴۰۴، چهار مرد و یک زن با در دست داشتن حکمی صادره از سوی شعبه اصل ۴۹ دادگاه انقلاب اصفهان، به منزل کیهان عاطفی و فرشته عاطفی، از شهروندان بهائی ساکن اصفهان، یورش بردند. این حکم به امضای مرتضی براتی، قاضی شعبه اصل ۴۹ دادگاه انقلاب اصفهان، رسیده بود.

به گفته منابع مطلع، مأموران حدود سه ساعت در این منزل حضور داشتند و در جریان این بازرسی، پول نقد، طلا، تمامی وسایل ارتباطی و الکترونیکی، کتاب‌های مذهبی بهائی و همچنین کلیه وسایل مرتبط با آیین بهائی، از جمله قالیچه‌ها، قاب‌های عکس و دیگر اشیای شخصی را ضبط و با خود بردند.

کیهان عاطفی از جمله شهروندانی است که در ماه‌های گذشته از طریق یک پیامک از گشایش پرونده‌ای به نام خود در شعبه اصل ۴۹ دادگاه انقلاب مطلع شده بود. این پرونده بدون اطلاع قبلی این شهروندان و بدون اجازه دسترسی به وکیل، در شعبه اصل ۴۹ و تحت نظر قاضی براتی در حال بررسی است. شعبه اصل ۴۹ دادگاه انقلاب، بر اساس اصل ۴۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، به پرونده‌های مرتبط با «ثروت‌های نامشروع» از جمله ربا، غصب، اختلاس و رشوه رسیدگی می‌کند و اختیار صدور حکم مصادره اموال را دارد؛ موضوعی که بارها در ارتباط با شهروندان بهائی مورد انتقاد نهادهای حقوق بشری قرار گرفته است.

این پرونده در حالی پیگیری می‌شود که عزت‌الله عاطفی، پدر کیهان عاطفی، در شهریور ۱۳۶۰ به همراه چهار شهروند بهائی دیگر اعدام شده و املاک خانوادگی آنان نیز در همان زمان مصادره شده بود؛ سابقه‌ای که نگرانی‌ها درباره تداوم فشارهای سیستماتیک بر خانواده‌های بهائی را افزایش داده است.

در شرایطی که شهروندان بهائی در ایران به طور مستمر با محرومیت، بازداشت و مصادره اموال مواجه‌اند، این پرسش جدی مطرح می‌شود که نقض مکرر آزادی باور و عقیده تا چه زمانی ادامه خواهد داشت و سرکوب سازمان‌یافته بهائیان با چه توجیهی قابل دفاع است؟

#داستان_ما_یکیست #بهائیان_ایران #آزادی_باور #گفتگو_توانا

@Dialogue1402