گفت‌وشنود
5.08K subscribers
5.65K photos
1.64K videos
3 files
1.92K links
در صفحه‌ی «گفت‌وشنود» مطالبی مربوط‌به «رواداری، مدارا و هم‌زیستی بین اعضای جامعه با باورهای مختلف» منتشر می‌شود.
https://dialog.tavaana.org/
Instagram.com/dialogue1402
Twitter.com/dialogue1402
Facebook.com/1402dialogue
Download Telegram
جشن شکرگزاری (Thanksgiving)

جشن شکرگزاری که در چهارمین پنج‌شنبه ماه نوامبر برگزار می‌شود، فرصتی است برای گردهمایی خانواده‌ها و دوستان و جشن گرفتن به مناسبت برداشت محصول و شکرگزاری برای داشته‌ها؛ امسال این روز مصادف با ۲۷ نوامبر شده است.

ریشه‌های جشن شکرگزاری در آمریکای شمالی به دورانی که مردم با شکرگزاری به درگاه خداوند برای افزایش محصولات دعا می‌کردند بازمی‌گردد. در گذشته این جشن بیشتر از امروز شکل مذهبی داشت. هرچند امروز این جشن کمتر جنبهٔ مذهبی دارد و بیشتر یک تعطیلات فرهنگی است، ولی همچنان بسیاری از مردم این روز را به عنوان فرصتی برای شکرگزاری و سپاسگزاری از آنچه در زندگی دارند، گرامی می‌دارند.

از نظر سنتی، در این روز معمولا غذاهایی مثل بوقلمون، سیب‌زمینی پوره، سس کرنبری و پای کدوحلوایی سرو می‌شود. این غذاها نمادهایی از فصل پاییز و فراوانی نعمت‌ها هستند. البته مراسم مذهبی هنوز در برخی کلیساها برگزار می‌شود، اما بخش اصلی جشن شکرگزاری بیشتر به گردهمایی خانوادگی و زمان سپری کردن با عزیزان تبدیل شده است.

در انجیل، تأکید فراوانی بر شکرگزاری و سپاسگزاری از خداوند برای نعمت‌ها وجود دارد. برای مثال، در نامه اول به تسالونیکیان (۵:۱۸)، آمده است:

«در همه چیز شکرگزاری کنید، زیرا این است اراده خدا در مسیح عیسی برای شما.»

همچنین، در کتاب مزامیر، بارها از لزوم شکرگزاری به درگاه خداوند به خاطر نعمت‌ها و رحمت‌های او صحبت شده است. از این رو، گرچه جشن شکرگزاری به‌طور خاص به عنوان یک روز مذهبی در کتاب مقدس ذکر نشده است، اما روح و مضمون آن با اصول مسیحیِ سپاسگزاری و قدردانی هماهنگ است.

به نظر می‌رسد که جشن شکرگزاری بیشتر از جشن‌های برداشت محصول در اروپای قرون وسطی و بعدها به مهاجران اولیهٔ آمریکای شمالی انتقال پیدا کرده و تبدیل به یک تعطیلات خاص شده است. این جشن‌ها از جشن‌های سنتی برداشت محصول، که در فرهنگ‌های مسیحی و غیرمسیحی رایج بوده‌اند، تأثیر گرفته‌اند و به این صورت با یک مضمون شکرگزاری در زمینهٔ برداشت محصول و نعمت‌های طبیعی همراه شده‌اند.

#مسیحیت #جشن #شکرگزاری #دین #آیین #رواداری #گفتگو_توانا

@dialogue1402
👏62
فرمان اجرایی رئیس‌جمهور آمریکا برای آغاز روند قرار دادن شاخه‌هایی از اِخوان‌المسلمین در فهرست «سازمان‌های تروریستی»

دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، با صدور یک فرمان اجرایی روند رسمی قرار دادن برخی شاخه‌های اخوان‌المسلمین در فهرست «سازمان‌های تروریستی خارجی» را آغاز کرد؛ اقدامی که می‌تواند پیامدهای سیاسی و امنیتی گسترده‌ای در جهان عرب و روابط آمریکا با متحدانش داشته باشد.
در این فرمان که سوم آذر امضا شد، شاخه‌های اخوان‌المسلمین در لبنان، مصر و اردن به‌طور مشخص هدف بررسی قرار گرفته‌اند. دولت آمریکا مدعی است این شاخه‌ها در فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده و کارزارهای خشونت‌آمیز نقش داشته و امنیت شهروندان و متحدان واشنگتن را تهدید می‌کنند.

بر اساس دستور ترامپ، مارکو روبیو، وزیر خارجه، و اسکات بسنت، وزیر خزانه‌داری، مأمور شده‌اند گزارشی جامع درباره امکان طبقه‌بندی این شاخه‌ها به‌عنوان گروه تروریستی تهیه کنند. در صورت موافقت نهایی، این روند باید ظرف ۴۵ روز تکمیل شود. چنین تصمیمی می‌تواند به مسدود شدن دارایی‌ها و ممنوعیت ورود اعضای احتمالی اخوان‌المسلمین به آمریکا بینجامد.

کاخ سفید همچنین برخی شاخه‌های اخوان‌المسلمین را به تشویق یا حمایت غیرمستقیم از حملات علیه اسرائیل و پشتیبانی از حماس متهم کرده است. در همین رابطه، سفیر اسرائیل در سازمان ملل این اقدام واشنگتن را «تصمیمی مهم و به سود امنیت منطقه» توصیف کرد و مدعی شد کشورهای عرب سال‌ها از اقدامات این جریان آسیب دیده‌اند.

اخوان‌المسلمین که در سال ۱۹۲۸ به رهبری حسن‌البنا در مصر شکل گرفت، یکی از قدیمی‌ترین جنبش‌های اسلام‌گرای منطقه به شمار می‌رود؛ جریانی که در دهه‌های اخیر در بسیاری از کشورهای عربی، یا زیر فشار سرکوب فعالیت کرده یا به‌طور کامل ممنوع اعلام شده است. مصر و عربستان این گروه را پیش‌تر در فهرست تروریستی قرار داده‌اند و اردن نیز از بهار امسال فعالیت آن را ممنوع کرده است.

پس از سقوط دولت محمد مرسی در مصر در سال ۲۰۱۳، فشار بر اخوان‌المسلمین شدت گرفت و این گروه در بسیاری از کشورها با محدودیت مواجه شد. تلاش برای تروریستی دانستن آن در دوره اول ریاست‌جمهوری ترامپ نیز مطرح شده بود اما به نتیجه نرسید.

همزمان با اقدام جدید دولت آمریکا، برخی سیاستمداران جمهوری‌خواه در ایالت‌های مختلف نیز خواستار برخورد سخت‌گیرانه‌تر با این جریان شده‌اند. هفته گذشته، فرماندار تگزاس اخوان‌المسلمین را در سطح ایالتی «گروهی تروریستی» اعلام کرد. در اروپا نیز امانوئل مکرون خواستار تدوین سیاست‌هایی برای مقابله با نفوذ این جریان شده است.


#دونالد_ترامپ #اخوان_المسلمین #تروریسم #اسلام_رادیکال #رادیکالیسم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
👏10🙏1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
محسن مجتهد زاده مشهور به شیخ قمی : اسرائیل میخواست با حفر تونل به پیکر امام حسن عسکری برسد و DNA ایشان را بدست بیاورند تا امام زمان را پیدا کنند و بکشند.


این ادعا که اسرائیل با حفر تونل به دنبال دستیابی به DNA امام حسن عسکری، برای یافتن و کشتن امام زمان است، نمونه‌ای آشکار از خرافه‌سازی و استفاده ابزاری از دین برای ایجاد هراس و نفرت است.

چنین سخنانی نه تنها پایه‌ای منطقی یا علمی ندارد، بلکه با تحریک احساسات مذهبی، تلاش می‌کند به جای تقویت ایمان واقعی، دشمنی با یک ملت یا گروه خاص را در ذهن مخاطبان تقویت کند.

این گونه ادعاها با ایجاد بدبینی و ترویج تفکرات غیرمنطقی، با استفاده ابزاری و ایدولوژیک از دین و بهره‌گیری از آن در جهت اهداف سیاسی، ابزار حکومت جمهوری اسلامی برای تحمیق مردم است.

#شیخ_قمی #امام_زمان #خرافات #جهل #یهودی_ستیزی #دیگری_ستیزی #شیعه_گری #گفتگو_توانا

@Dialogue1402
💩19🤣92😱1🤡1🖕1🤓1

جغرافیای اندوه:
چرا غم به عنصر ثابت حکمرانی تبدیل شده است؟

در حالی که خبرها از تشییع ۳۰۰ شهید گمنام در آستانه سالگرد وفات فاطمه زهرا حکایت دارد، پرسش اصلی دوباره زنده می‌شود: جایگاه سوگواری در ساختار قدرت سیاسی جمهوری اسلامی چیست؟

تقویم رسمی جمهوری اسلامی یکی از پرتراکم‌ترین تقویم‌های سوگ در جهان اسلام است. حدود یک‌سوم تعطیلات رسمی به سالروز درگذشت و شهادت شخصیت‌های مذهبی اختصاص دارد، در حالی که جشن‌ها همواره کم‌هزینه‌تر و کم‌رنگ‌تر برگزار می‌شوند. این ترجیح نشان می‌دهد که مناسک سوگ تنها بخشی از سنت مذهبی نیستند، بلکه به‌تدریج به ستون نمادین حکمرانی تبدیل شده‌اند.

بزرگ‌نمایی مناسبت‌هایی چون فاطمیه—از اشباع شهری با بنرها تا انتقال مراسم به پارک‌ها—نوعی «مدیریت احساسات جمعی» است. تأکید بر روایت «شهادت» فاطمه، در حالی که همهٔ مسلمانان چنین برداشتی ندارند، بیش از آنکه اختلافی کلامی باشد، ابزاری برای تثبیت هویت شیعه‌محور حکومتی و خلق همذات‌پنداری عاطفی با روایت «مظلومیت» است. این همان چیزی است که پژوهشگران علوم سیاسی آن را emotional governance یا «حکمرانی عاطفی» می‌نامند: تلاش قدرت سیاسی برای شکل‌دادن و هدایت احساسات عمومی.

تداوم تشییع «شهدای گمنام»، دهه‌ها پس از پایان جنگ، نیز در همین چارچوب قابل فهم است. شهید بی‌نام نمادی انعطاف‌پذیر است؛ هر معنایی—از تهدید خارجی تا ضرورت فداکاری—می‌تواند بر آن سوار شود. جامعه‌ای که دائماً در مواجهه با نمادهای جنگ و فقدان قرار می‌گیرد، طبق نظریهٔ «بسیج عاطفی»، بیشتر در حالت روانی «آمادگی برای بحران» باقی می‌ماند؛ حالتی که میزان پرسشگری و مشارکت انتقادی را کاهش می‌دهد.

البته باید پذیرفت که بخشی از این مناسک ریشه در فرهنگ مذهبی جامعه دارد؛ اما آنچه در جمهوری اسلامی برجسته می‌شود، افراط در سوگ‌سازی و کم‌سازی از شادی است. غم‌محوریِ دائمی می‌تواند به نوعی «ناتوانی آموخته‌شدهٔ جمعی» منجر شود؛ وضعیتی که در آن مردم انرژی روانی کمتری برای مطالبه‌گری و تغییر دارند.

در نهایت، جغرافیای اندوه تنها مجموعه‌ای از آیین‌های مذهبی نیست؛ شبکه‌ای از نمادها، مناسک و احساسات است که بازتولید غم را در خدمت بازتولید قدرت قرار می‌دهد.

#غم #حکومت_ایدئولوژیک #حکومت_دینی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402
👍9🤬2🥱1

🔹️بهروز رهبری‌فرد، بازیکن پیشین تیم ملی و پرسپولیس در گفتگو با آپارات اسپورت درباره شکست ایران برابر بحرین در مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ گفت: «پیام‌هایی از داخل کشور به بلاژویچ رسیده بود مبنی بر این‌که بهتر است تیم ملی ایران در این بازی برده نشود.»

🔹️رهبری‌فرد گفت: «در آن دوران، به‌خصوص پس از پیروزی‌های تیم ملی، تجمع‌های مردمی در برخی نقاط، از جمله میدان نور شکل می‌گرفت و کنترل جمعیت برای نیروهای انتظامی سخت می‌شد. به همین دلیل، چنین پیغامی به کادر فنی رسیده بود که پیروزی در این بازی مطلوب نیست.»

🔹️رهبری‌فرد ادامه داد: «بلاژویچ با دیسیپلین بود و ما طبق مقررات رأس ساعت ۱۰:۳۰ شب باید خواب بودیم اما در شب مسابقه با بحرین یکدفعه اعلام کرد که بازیکنان می‌توانند تا ساعت ۲ نیمه شب بیرون از اردو باشند. آن هم با لحنی با عصبانیت. اما پس از پایان بازی، متوجه شدیم که ظاهرا قرار نبوده تیم ملی آن مسابقه را ببرد.»

🔴جمهوری اسلامی و هراس مزمن از جشن و جمعیت

🔹️جمهوری اسلامی به‌عنوان یک حکومت دیکتاتور مذهبی، همواره نشان داده است که نه‌تنها از تجمعات مردمی هراس دارد، بلکه اساساً شادی، نشاط و هرگونه بروز احساسات جمعی مثبت را تهدیدی برای اقتدار خود می‌بیند.

🔹️در چنین ساختاری، غم‌سالاری، عزاداری دائمی و القای فضای سوگ و اضطراب به ابزارهای رسمی کنترل اجتماعی تبدیل می‌شود؛ ابزاری که با آن می‌کوشند جامعه را منفعل، مطیع و دور از هر شکل همبستگی و مطالبه‌گری نگاه دارند.

🔹️این نوع برخورد نه از ضعف مردم، بلکه از ترس عمیق حکومت نسبت به نیروی حیات‌بخش شادی و جمعیت برمی‌خیزد؛ نیرویی که هرگاه در جامعه‌ای آزادانه جریان یافته، پایه‌های استبداد را به لرزه انداخته است.

#شادی #حکومت_غم #حکومت_ایدئولوژیک #گفتگو_توانا

@Dialogue1402
👍10😡2

ناهید بهروزی (فروهری)، شهروند بهائی ساکن کرج، توسط شعبه ۱۲ دادگاه تجدیدنظر استان البرز به سه سال حبس و مجازات‌های تکمیلی محکوم شد.

این حکم اخیرا توسط شعبه ۱۲ دادگاه تجدیدنظر استان البرز از بابت اتهام انتسابی مطابق ماده ۵۰۰ مکرر قانون مجازات اسلامی، مبنی بر فعالیت آموزشی و یا تبلیغی انحرافی مغایر و یا مخل به شرع مقدس اسلام صادر شده است. بنابر رای قاضی، محکومیت پنج سال حبس صادره در مرحله بدوی دادگاه برای خانم بهروزی، به سه سال زندان کاهش یافته است. همچنین مجازات‌های تکمیلی ۱۰ سال محرومیت از حقوق اجتماعی و ضبط اموال و وسایل توقیف شده اعم از لوازم الکترونیکی و کتب دینی وی، عینا تایید شده است.
در تاریخ ۱۴ مهرماه، خانم بهروزی توسط شعبه چهار دادگاه انقلاب کرج، از بابت اتهام فوق‌الذکر به پنج سال حبس تعزیری و مجازات‌های تکمیلی محکوم شده بود.

این شهروند بهائی ساکن کرج، در تاریخ ۱۰ مهرماه ۱۴۰۳، با تودیع وثیقه از زندان کچویی این شهر آزاد شد. وی در تاریخ ۲۵ مردادماه همان سال، با پایان مراحل بازجویی از بازداشتگاه اداره اطلاعات به زندان کچویی کرج منتقل شده بود.

#داستان_ما_یکیست #بهاییان_ایران #آزادی_باور #گفتگو_توانا
😡11🔥21🙏1


خیام، در میان اندیشمندان ایرانی، جایگاهی ممتاز دارد؛ زیرا هم فیلسوف و ریاضیدان است و هم شاعری که حیرت انسان در برابر راز جهان را در کمترین واژه‌ها اما عمیق‌ترین معناها جلوه می‌دهد. او در باب درک راز هستی با گفتنِ «هرکس سخنی از سر سودا گفته است» به بنیادی‌ترین مشکل شناخت انسان اشاره می‌کند: آن‌که هیچ‌یک از کوشش‌های ذهنی—چه فلسفه، چه عرفان، چه الهیات و ادیان—توان کشف حقیقت نهایی را ندارد. حقیقت، در تلقی او، نه رد می‌شود و نه اثبات؛ بلکه در پرده‌ای از ابهام می‌ماند که هیچ‌کس آن را کنار نزده است. این نگاه، نوعی فروتنی شناختی است که در جهان فکری خیام ریشه دارد.
رباعی معروف او، که می‌گوید:
قومی متفکرند اندر ره دین
قومی به گمان فتاده در راه یقین
می‌ترسم از آنکه بانگ آید روزی
ای بی‌خبران! راه نه آن است و نه این
این فروتنی را به اوج می‌رساند. در این رباعی، همهٔ مدعیان دانایی—چه آنان که می‌اندیشند، چه آنان که باور دارند—در معرض نقد قرار می‌گیرند. خیام نه در جستجوی نفی حقیقت است و نه اسیر قطعیت؛ بلکه بر این نکته تأکید دارد که انسان در میان دو سویهٔ «گمان» و «یقین» سرگردان است و هیچ‌گاه نمی‌تواند به آگاهی کامل برسد. این نوع شک‌گرایی، نه ویران‌گر، بلکه بیدارکننده است.
اما نتیجهٔ این ناتوانی معرفتی، نزد خیام، یأس و پوچی نیست. او از دل این آگاهی تلخ، فلسفه‌ای برای زیستن می‌سازد؛ فلسفه‌ای که بر لحظه تمرکز دارد. «ستایش لحظه» در نگاه او سطحی یا لذت‌گرایانه نیست؛ بلکه واکنشی است آگاهانه به گذرایی جهان. خیام، که خود منجم و دانای زمان بود، بیش از هرکس ناپایداری روزگار را درک کرده بود. از همین آگاهی است که دعوت می‌کند لحظهٔ اکنون را دریابیم؛ نه از سر غفلت، که از سر دانستنِ ناپایداری همه چیز.
در این چشم‌انداز، زندگی ارزشمند می‌شود نه به‌خاطر معنای ازپیش‌معلوم، بلکه به‌خاطر تجربه‌های زنده و انسانی: دوست داشتن، شادی‌های کوچک، نگاه به طبیعت، لذت گفت‌وگو و حضور. این‌ها برای خیام جایگزین معنا نیستند؛ بلکه شکل دیگری از معنا یافتن‌اند—معنایی که از دل محدودیت و فنا برمی‌خیزد.
فلسفهٔ خیام تلفیقی کمیاب است: پذیرش نادانی انسان، همراه با تأکید بر زیستنی سنجیده و آگاهانه. او ما را دعوت می‌کند که نه اسیر قطعیت‌های القائی ادیان، مکاتب و ایدئولوژی ها شویم و نه تسلیم پوچی؛ بلکه در میانهٔ این دو، زندگی را با هوشیاری تجربه کنیم و لحظه را، که تنها دارایی واقعی ماست، از دست ندهیم.

#خیام #خردگرایی #ندانم_گرایی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402
👍101
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM

روز شکرگزاری در ایالات متحده زمانی برای گردهم آمدن خانواده و دوستان، و صرف غذایی سنتی و شکرگزاری برای برخورداری از چیزهای خوب در زندگی است. این مراسم همچنین می تواند وسیله ای برای خدمت به دیگران در جامعه نیز باشد.
این تعطیلی که در ایالات متحده در چهارمین پنجشنبه ماه نوامبر برگزار می شود، ریشه در جشن های برداشت محصول دارد که در سال١٦٢١ در ایالتی که اکنون به عنوان ماساچوست شناخته می شود آغاز شد. سرخپوستان وامپانواگ به مهاجران انگلیسی آموختند که چگونه ذرت و دیگر محصولات بومی را بکارند و به آنها شیوه شکار کردن و ماهیگیری را نیز یاد دادند. مستعمره نشینان سرخپوستان نیکوکار وامپانواگ را برای جشنی به صرف بوقلمون، اردک و غاز وحشی، ماهی و صدف، ذرت، سبزیجات و میوه های خشک دعوت کردند و سرخپوستان نیز برای آنان گوشت گوزن آوردند.
مردم هنوز هم در روز شکرگزاری از محصولات بومی آمریکا استفاده می کنند: بوقلمون، سس کرنبری، پوره سیب زمینی، و تارت کدو تنبل برای دسر، ولی اهالی هر منطقه ایالات متحده تنوع خاص خود را در تهیه خوراک به کار می بندند.
در منطقه شمال شرق ایالات متحده، بوقلمون سفره عید شکرگزاری ممکن است به شربت درخت افرا آغشته شود و مواد داخل شکم آن با نان تست شده ، شاه بلوط ، رزماری و آویشن آمیخته شود. هیچ سفره شکرگزاری در بالتیمور بدون یک بشقاب اضافی sauerkraut (نوعی ترشی کلم برگ) کامل نیست و برخی ها در جنوب مواد داخل شکم بوقلمون را از نان ذرت و صدف تهیه می کنند و سیب زمینی شیرین را با مارش ملوی برشته شده سرو می کنند. آشپزها در جنوب غربی ایالات متحده ممکن است بوقلمون را به سس چیلی و زیره سبز آغشته کرده و بپزند.
روز شکرگزاری فرصتی برای آمریکایی ها است تا برای نعمت هایی که از آن برخوردارند #قدردانی کنند و آنها را با دیگران سهیم شوند. در بسیاری از شهرهای ایالات متحده، داوطلبان به تهیه شام روز #شکرگزاری کمک می کنند و آن را در #کلیساها، #مسجدها، #پرستشگاه ها، و دیگر مراکز مذهبی که از افراد همه #ادیان پذیرایی می کنند، به #محرومان و نیازمندان ارائه می دهند.
در این ویدیو، آمریکایی ها توضیح می دهند که در این روز شکر گزار چه چیزی هستند.
منبع:ShareAmerica
فیسبوک وزارت امور خارجه آمریکا به زبان فارسی

@Dialogue1402
👌81

امروز پنجشنبه ۶ آذرماه، مأموران امنیتی در شهرستان میاندوآب با حضور در تالار پذیرایی «جواهر» مانع از برگزاری مراسم نخستین سالگرد درگذشت عنایت‌الله میثاقی، شهروند بهائی شدند.

بر اساس اطلاعات دریافت‌شده، ماموران با بستن درهای تالار از ورود بستگان، دوستان و آشنایان جلوگیری کرده و به برگزارکنندگان اعلام کرده‌اند که اجازه برگزاری هیچ‌گونه مراسم یادبود برای این شهروند بهائی صادر نشده است.

این اقدام در حالی صورت می‌گیرد که خانواده مرحوم میثاقی تنها قصد داشتند مراسمی آرام، خانوادگی و مطابق رسوم متعارف برگزار کنند. گزارش‌ها حاکی است که تعطیلی اجباری تالار و جلوگیری از برگزاری مراسم، باعث سرگردانی و ناراحتی شدید خانواده و حاضران شده است.

چنین برخوردهایی طی سال‌های اخیر نسبت به جامعه بهائیان در ایران تکرار شده و نمونه‌های مشابهی از ممانعت در برگزاری مراسم‌های خاکسپاری، سالگرد، یا گردهمایی‌های خانوادگی گزارش شده است، امری که خلاف حقوق اولیه شهروندی و آزادی‌های اجتماعی به شمار می‌رود.

#داستان_ما_یکیست #بهائیان_ایران #آزادی_باور #گفتگو_توانا

@Dialogue1402
😡10🔥1😢1🙏1
👏122👎1🔥1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
«برای قتل عام گولاک‌ها، لازم بود اعلام شود که آن‌ها بشر نیستند. درست همان‌گونه که آلمانی‌ها اعلام داشتند که یهودیان از شمار موجودات بشری نیستند. لنین و استالین هم همین کار را کردند.»

این گفته که در کتاب ارزشمند «اهریمن در تاریخ» آمده است از واسیلی گروسمان است؛ نویسنده و خبرنگار روسی.

گروسمان در سال ۱۹۰۵ در خانواده‌ای یهودی در اوکراین به دنیا آمده بود. در جنگ جهانی دوم در ارتش شوروی علیه آلمانی‌ها جنگیده بود اما بعدا در خود شوروی نیز با نظام کمونیستی شوروی و میراث شوم استالینی درگیر شد.

گروسمان عمر چندانی نداشت؛ در ۵۹ سالگی در سال ۱۹۶۴ درگذشت اما زندگی او یک اثر ماندگار بود؛ تجسم پیکار برای آزادی و برابری انسان‌ها.

مهم‌ترین اثر این نویسنده برجسته «پیکار با سرنوشت» بود که بر اثر فشار دستگاه امنیتی شوروی هیچ ‌گاه اجازه انتشار نیافت و در سال ۱۹۸۰ – یعنی ۱۶ سال پس از درگذشت او – بود که این رمان در غرب منتشر شد.

متن کامل و ویدئوی مربوط به آن را در وبسایت گفت‌وشنود بخوانید و ببینید:
https://dialog.tavaana.org/vacili-grossmann/


#گفتگو_توانا #واسیلی_گروسمان #شوروی #کمونیسم #انسان_زدایی

@Dialogue1402
6👍41

شئ‌انگاری زنان؛
اگر زن را انسان ببینید، دیگر ابژهٔ جنسی نمی‌شود؛ حاج‌آقا!

پیام همراهان

حاج‌آقا، این بار وقتی خانمی را دیدید و احساس جذابیت کردید، لحظه‌ای مکث کنید و با خود بگویید: او انسان است؛ نه کالا، نه ابزار، و نه تهدید. انسانی با زندگی، رنج‌ها، آرزوها و کرامتی مستقل از نگاه من و شما. همین یک مکث می‌تواند نقطهٔ آغاز اخلاق جنسی باشد.

در روزهای اخیر برخی طرفداران جمهوری اسلامی در شبکه‌های اجتماعی نوشتند:
«ما شهید نداده‌ایم که خانم‌ها باسنشان را روی موتور بگذارند و در شهر نمایش بدهند.»
جمله‌ای که شاید از سر تکلیف دینی گفته شود، اما در حقیقت پرده از مشکلی جدی‌تر برمی‌دارد: اینکه زن نه به‌عنوان شخص، بلکه به‌عنوان «ابژه» دیده می‌شود؛ چیزی برای ارزیابی، کنترل یا محدود کردن.

فیلسوفان اخلاق دربارهٔ همین خطر هشدار داده‌اند. به عنوان نمونه کانت می‌گفت:
«با انسان همچون هدف رفتار کن، نه وسیله.»
وقتی زن را «نمایش» می‌نامیم، ناخواسته او را وسیله‌ای برای تنظیم میل خود کرده‌ایم. این نگاه، حتی اگر از دل دین برآید، نتیجه‌اش چیزی جز تقلیل انسان به شیء نیست.

در کنار این، نباید نقش سرکوب و گناه‌انگاری میل جنسی را نادیده گرفت. جامعه‌ای که به جای آموزش و پذیرش، تنها «بترساند» و «سرزنش کند»، مردانی می‌پروراند که میل طبیعی خود را نمی‌شناسند؛ و چون توان مدیریت آن را ندارند، مسئولیت را از خود به دیگری منتقل می‌کنند. این انتقال مسئولیت معمولاً با خشم نسبت به زنان همراه می‌شود:
«تو پوشیده شو تا من آرام شوم.»

اما اخلاق جنسی از این‌جا آغاز نمی‌شود؛ از مسئولیت‌پذیری فردی آغاز می‌شود. اینکه هرکس ابتدا نگاه خویش را تنظیم کند، نه آزادی دیگری را محدود.

قرآن نیز بر همین اصل تأکید دارد:
«عَلَیْکُمْ أَنفُسَکُمْ لَا یَضُرُّکُم مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَیْتُمْ»
یعنی نخست مراقب خود باشید؛ گمراهی یا رفتار دیگری تا شما هدایت‌یافته باشید، به شما آسیب نمی‌رساند.

پس حاج‌آقا، اگر زن را «شخص» ببینید نه «شیء»، نه تحریک آزاردهنده می‌شود و نه حضور او تهدید. مشکل از زنان نیست؛ از نگاهی است که انسان را تا حد «ابژه» پایین می‌آورد. اصلاح این نگاه، آغازِ اخلاقی‌تر شدنِ همهٔ ماست.

#خشونت_علیه_زنان #حقوق_زنان #ابژه_جنسی #برایری_جنسیتی #انسان_زدایی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402
👍123🏆2
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM

پارلمان اروپا روز پنجشنبه ۲۷ نوامبر با تصویب قطعنامه‌ای «تشدید سرکوب بهائیان در ایران» را به شدت محکوم کرد و از جمهوری اسلامی خواست که فورا به «تبعیض، آزار، بازداشت، مصادره اموال و نقض حقوق بنیادین» اعضای جامعه بهائیان در ایران پایان دهد.

هانا نیومن، نماینده آلمان در پارلمان اروپا ضمن اشاره افزایش فشار ها بر زنان، اقلیت‌های قومی و مذهبی در ایران گفت:
رژیم ایران سرکوب بهائیان و دیگر اقلیت ها را تشدید کرده است.
این بی رحمی نمایش قدرت نیست ، بلکه نشان ترس است.
اروپا باید اکنون فشارها را افزایش دهد و محکم در کنار جامعه تحت آزار و اذیت بهائی در ایران بایستد.

#داستان_ما_یکیست #هانا_نیومن #اقلیت_مذهبی #بهائیان_ایران #پارلمان_اروپا #گفتگو_توانا

@Dialogue1402
👍63👏2