گفت‌وشنود
4.89K subscribers
3.03K photos
1.16K videos
2 files
1.44K links
در صفحه‌ی «گفت‌وشنود» مطالبی مربوط‌به «رواداری، مدارا و هم‌زیستی بین اعضای جامعه با باورهای مختلف» منتشر می‌شود.
https://dialog.tavaana.org/
Instagram.com/dialogue1402
Twitter.com/dialogue1402
Facebook.com/1402dialogue
Download Telegram
جنس گفتگو با جنس مناظره یکی نیست!

در گفتگو تلاش می‌شود گفت و شنودی متقابل و برابر در کار باشد. طرفین گفتگو می‌گویند از آنچه بایستی برای اقناع یا آگاهی طرف بگویند؛ یا یکی از طرفین قانع می‌شود یا هیچ‌کدام قانع نمی‌شوند ولی دستکم نسبت به موضع همدیگر آگاه می‌شوند.

مناظره اما اینگونه نیست؛ در مناظره میل به تصرف جایگاه طرف مقابل وجود دارد از پس هر چه می‌تواند آن جایگاه را تضعیف کند. به همین علت است که جدل‌ورزی کاندیداهای ریاست‌جمهوری یا دیگر پست‌های سیاسی، گفتگو نامیده نمی‌شود بلکه مناظره نام دارد.

در گفتگو دلیل می‌آورند در مناظره جدل می‌ورزند.

در زندگی شخصی خود اهل گفتگو هستید یا مناظره؟

#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_سیاسی #نفرت_پراکنی

@Dialogue1402
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
در این برنامه با حضور برخی اندیشمندان درباره اهمیت مداراگری و آزادی ادیان در میان شهروندان بحث و گفت‌وگو شده است.
گیتی پورفاضل، حقوق‌دان،
سروش دباغ، پژوهشگر دین؛
فرهاد ثابتان، سخنگوی جامعه بهایی، وریا امیری، پژوهشگر فیزیک و مصطفی دانشگر، اسلام‌پژوه و روحانی سابق در این گفت‌وگو حضور داشتند.

این برنامه ۱۰ خرداد ۱۴۰۲ در اتاق کلاب‌هاوس توانا برگزار شده است.

https://tolerance.tavaana.org/fa/say-listen-5

در یوتیوب:
https://youtu.be/c1o7fIen45k
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/z0tkzrlcslp1

#گفتگو_توانا

@Dialogue1402
ایدئولوژی در هر حوزه‌ای همانند بسته حقیقت است و به ضرورت تمامیت‌خواهانه و انحصارطلبانه است.

یک فرد ایدئولوژیک مارکسیست یا نازیست یا اسلامگرا، از دیدگاه‌های اقتصادی یا نژادی یا مذهبی خود یک بسته با ابعاد مشخص و دستورالعمل‌های معلوم می‌سازد و از دیگران می‌خواهد به آن باور بیاورند.

این انحصارگرایی و تمامیت‌خواهی که می‌خواهد تمام تنوعات و تفاوت‌های موجود را محو کند و این اندازه‌های گوناگون را به اندازه ایدئولوژی خود در بیاورد راهی جز اعمال خشونت ندارد.

چه آنکه انسان‌ها ربات و آدم آهنی نیستند که از پیش بر اساس دستورالعمل‌های مشخص عمل کنند.

انسان بر اساس انسانیت خود دایره بسیار متنوعی از انتخاب‌های وجودی و فکری را پیش روی خود می‌بیند و تا جایی که به دیگران آزار مشخص و قابل اندازه‌گیری نرساند در انتخاب آزاد است.

حال بر این اساس این پرسش مطرح می‌شود که آیا مذهب به ماهو مذهب، امری ایدئولوژیک است یا می‌تواند به عنوان یک گزینه معرفتی در کنار گزینه‌های دیگر مطرح باشد؟

تجربه کشورهای توسعه‌یافته و آزاد نشان می‌دهد اگر مذهب را از درون بسته‌های حقیقت‌ خارج کنیم و به واسطه آن در پی پاسخ به همه پرسش‌های عالم نباشیم، می‌توانیم آن را به مثابه یک «گزینه» در کنار دیگر گزینه‌ها در نظر بگیریم و اگر تمایل داشتیم برای آرامش روحی خودمان از آن بهره بگیریم.

کسانی که گمان می‌برند به واسطه صرفا یک دیدگاه - چه مذهبی چه کمونیستی چه نازیستی - می‌توانند به تمام ابهام‌ها پاسخ دهند، مستضعفانی فکری هستند که گمان می‌برند تمام سرمایه‌های معرفتی لازم را در اختیار دارند!

#گفتگو_توانا #نفرت_پراکنی #کمونیسم_فاشیسم #ایدئولوژی_مذهبی

@Dialogue1402
این جمله از ریچارد رورتی، فیلسوف پراگماتیست آمریکایی که عنوان یکی از کتاب‌های او نیز بود می‌تواند راهبر بسیاری از ما ایرانیان برای برون‌رفت از تلاش‌های کم‌حاصل بر سر بحث پیرامون آنچه آن را «حقیقت» نامیده‌اند باشد.

واقعیت این است که آنچه موجب می‌شود افرادی باور بیاورند که می‌توانند تمام مشکلات یک کشور را به واسطه یک ایده یا یک مذهب یا یک باور خاص حل کنند، موجب ستمگری فراوان نیز می‌شود اگر همان افراد زمام اجرای امور را در دست بگیرند؛ چه آنکه مقابل هر گونه تفاوت و تکثر خواهند ایستاد. تاب این را نخواهند داشت که برای پرسش‌ها، پاسخی متفاوت از آنچه آنان می‌گویند عرضه شود.

رورتی اما کل میز را به هم می‌زند؛ او می‌گوید حقیقت را رها کنید؛ خود در پی آن نباشید. بلکه جای صداقت و آزادی‌خواهی پیشه کنید. دموکراسی را در یک جامعه نهادینه کنید. با مردم شفاف باشید و به جای حقنه‌کردن حقیقت در پی گسترش آزادی باشید. اینگونه حقیقت نیز صورت راستین خود را خواهد نمایاند.

این فیلسوف پرآوازه گفته بود: «شعار من اين است: اگر هوای آزادی را داشته باشی، حقيقت هوای خودش را خواهد داشت. اگر ما زحمتِ برقراریِ آزادیِ سياسی را بکشيم، حقيقت هم خودش به عنوان پاداش نصيب‌مان می‌شود».

به عبارت دیگر حقیقت از پس آزادی رخ نشان می‌دهد؛ در فضای استبدادی هیچ حقیقتی وجود ندارد!

- نظر شما پیرامون گفته ریچارد رورتی چیست؟

#گفتگو_توانا #ریچارد_رورتی #کمونیسم_فاشیسم #ایدئولوژی_مذهبی

@Dialogue1402
پرسش ساده است: چرا جمهوری اسلامی اهل مذاکره با دنیا نیست؟

این ۴۴ سال نشان داده جمهوری اسلامی فقط و فقط تحت فشار و تحت بدترین شرایط، وقتی موجودیت خودش را در خطر ببیند تن به مذاکره می‌دهد.

این در حالی است که حتی کشورهای کمونیستی مانند شوروی یا چین در اوج رقابت و نزاع با آمریکا در این کشور سفیر داشتند- و دارند - و مدام در حال گفتگو با یکدیگر بودند و هستند. گفتگو و مذاکراتی که مانع از شکل‌گیری جنگ‌ و خونریزی می‌شد.

در جمهوری اسلامی چه وجود دارد که چنین چیزی را سبب نمی‌شود؟

جمهوری اسلامی چه می‌خواهد کند یا انجام می‌دهد که اگر پا به مذاکره بگذارد آن را نمی‌تواند انجام دهد؟

در فضایی احترام ‌آمیز، مشتاق هستیم پاسخ شما به این پرسش را بخوانیم و بدانیم.

#گفتگو_توانا #جمهوری_اسلامی #ایدئولوژی_اسلامی #آمریکا_ستیزی

@Dialogue1402
بنا به تعبیر قدیمی که احتمالا منتسب به ارسطو است همه چیز را همگان دانند و همگان از مادر زاییده نشده‌اند!

اگر این تعبیر را بگیریم و جلوتر بیاییم خواهیم دید که ما نیز در زندگی خود کسانی که مدعی هستند پاسخ همه چیز را می‌دانند جدی نمی‌گیریم و آنان را سطحی و خودکامگانی فکری می‌پنداریم.

اما جالب اینجاست که ایدئولوژی‌ها نیز دقیقا همینگونه هستند و با این حال میلیون‌ها انسان در طول قرن بیستم شیفته این ایدئولوژی‌ها شدند.

ایدئولوژی‌ها نیز مدعی هستند که پاسخ همه چیز را می‌دانند و از هیچ پرسشی در نمی‌مانند!

به عنوان نمونه جمهوری اسلامی که خود مبتنی بر ایدئولوژی اسلامی است مدعی است که فقه شیعه از معادلات هوافضا تا چگونگی رفع حاجت در توالت، برای همه ابعاد جهان پاسخ و برنامه دارد!

این خودکامگی در ایدئولوژی‌ها و خودحقیقت‌پنداری است که زاینده خشونت علیه دیگر باورهای مذهبی و عقیدتی است.

شما درباره این مسئله چگونه فکر می‌کنید؟

#گفتگو_توانا #جمهوری_اسلامی #ایدئولوژی_اسلامی #فقه_شیعه

@Dialogue1402
قدمت «حیات دینی»

یک نگاه کلان به تاریخ نشان می‌دهد که «انسان دینی» (homo religiosus) سایه‌ی سنگینی بر گذشته‌ی بشر انداخته است. اگر «دین» را خیلی عام در نظر بگیریم و تنوع عقاید و آیین‌های بشری را به پای اثبات یک تعریف بخصوص از دین قربانی نکنیم، به سختی می‌توان قسمتی از سیاره یا مقطعی از تاریخ را پیدا کرد که به هیچ معنایی، دینی نبوده باشد.

این نه فقط درباره‌ی گذشته‌ی انسان صادق است، بلکه امروزه هم در اغلب جوامع زنده و پویایی که می‌شناسیم دست‌کم یک یا چند سنت دینی حضور جدی دارند و جریان‌های تازه‌ای هم، الهام‌گرفته از گذشته و پاسخ‌گو به شرایط جدید، ظهور کرده‌اند که شاید دست‌کم بعضی از آنها به جریان‌های مسلط و فراگیر دینی در قرن آینده مبدل شوند. مطالعه‌ی گذشته‌ی دینی بشر مدت‌هاست که موضوع مطالعات دانشگاهی و مرکز علمی بوده است و دهه‌هاست که مطالعه بر ادیان نوظهور با رویکردهای مختلف در دستور کار قرار گرفته است.

حدود یک‌هزار سال پیش، یک روحانی ایرانی به زبان فارسی چنین سرود:

راه تو به هر روش که پویند خوش است
وصل تو به هر جهت که جویند خوش است
روی تو به هر دیده که بینند نکوست
نام تو به هر زبان که گویند خوش است

اما این بزرگواری و بزرگمنشی تنها یک تن، یعنی شیخ ابوسعید ابوالخیر نیست که ما را متوجه گستردگی دین و حیات دینی بر سراسر زمین می‌کند؛ بعضی متون مقدس از جمله قرآن هم اشارات صریحی دارند که تمامی اجزاء طبیعت، حتی موجودات بی‌جان، به نوعی و به معنایی در کار پرستش خداوند هستند.

بعضی حرکات و سکنات (body gestures) انسان پرستنده، در کهن‌ترین نقوشی که از نیاکان ما باقی مانده است قابل ردیابی‌ست. به عنوان نمونه، بلندکردن هر دو دست به سوی آسمان، به نشانه‌ی درخواست از خدا یا خدایان، و یا نیایش و پرستش آنها، به هزاره‌ها پیش از میلاد مسیح بازمی‌گردد.

یکی از مهم‌ترین آثار عیلامیان باستان در منطقه‌ی کول‌فرح شهرستان ایذه (خوزستان) با قدمت ۲۷۰۰ سال پیش از میلاد، فردی را در مراسم قربانی کردن در حالی که دستانش به نشانه‌ی نیایش بالاست، به نمایش می‌گذارد.

@Dialogue1402
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
برتراند راسل فیلسوف، منطق‌دان، ریاضی‌دان، مورخ، جامعه‌شناس و فعّال صلح‌طلب بریتانیایی است که در دوم فوریه ۱۹۷۰ درگذشت.

عشق موجد همبستگی است و نفرت موجد انشقاق و گسستگی در جامعه.

عدم همدلی و نفرت‌پراکنی است که خونریزی را سبب می‌شود.

به حرف‌های فیلسوف بزرگ انگلیسی گوش دهیم.

#گفتگو_توانا #برتراند_راسل #نفرت_پراکنی #همبستگی_ملی
دموکراسی برای کارآمدی نیازمند جامعه‌ای کثرت‌گرا است.

چگونگی ثبات و کارآمدی دموکراسی یکی از دغدغه‌های همیشگی اندیشمندان سیاسی علاقمند به حکومت دموکراتیک است.

دموکراسی را نمی‌توان امری همیشگی و مسلط پنداشت؛ چه آنکه جوامعی بودند که از فضایی دموکراتیک به فضایی استبدادی سقوط کردند و به همین علت است که گاه از تعبیر «بازگشت دموکراسی» سخن گفته می‌شود.

در یکی از تاملاتی که در قالب متنی تفصیلی پیش از این توسط آموزشکده توانا منتشر شده بود، درباره کارآمدی و ثبات دموکراسی گفته شده بود: «یک نظام دموکراتیک کارآمد و با ثبات نیازمند وجود جامعه‌ای کثرت‌گرا است که از امر و نهی حکومت آزاد باشد. در دموکراسی، منابع قدرت در حوزه سیاست، یا در جامعه و اقتصاد باید تقسیم شوند و پراکنده باشند».

همانگونه که در خطوط بالا پیدا بود، پراکندگی قدرت در جامعه یکی از شروط حفظ دموکراسی بر شمرده شده است؛ در واقع می‌توان گفت زمانی پراکندگی قدرت - در معنای عدم تمرکز قدرت - در جامعه تثبیت می‌شود که اندیشه‌های عقیدتی و مذهبی نیز متکثر باشند و یک عقیده خاص شکل فرادست بخود نگیرد.

به نظر شما فارغ از نوع حکومت، آیا جامعه ایران شرایط و لوازم لازم برای حفظ دموکراسی را دارد اگر به آن دست پیدا کند؟

#گفتگو_توانا #جمهوری_اسلامی #ایدئولوژی_اسلامی #حکومت_دموکراتیک

@Dialogue1402
چه کسی می‌خواهد من و تو ما نشویم؟
خانه‌اش ویران باد

طرح از اسد بیناخواهی

https://tolerance.tavaana.org/fa/Tolerance_IR

#کارتون #همزیستی #همبستگی #گفتگو_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
فساد اقتصادی در حکومت‌ها صرفا تبعات اقتصادی ندارد؛ این نیست که فقط نابرابری را تشدید کند و فقر را در جامعه بگستراند و کارآمدی اقتصادی حکومت را از موضوعیت بیندازد.

بلکه مسئله این است که به گفته متخصصان مسئله حکمرانی دموکراتیک: «تراکم و تمرکز قدرت و ثروت در دست عده‌ای معدود مانعی برای شکل‌گیری دموکراسی و پروسه ثبات آن است و دموکراسی را یا از شکل و شمایل واقعی‌اش می‌اندازد یا آن را از راه حاکمیت فردی یا گروه و دست‌های بدل به اولیگارشی، یعنی حاکمیت یک اقلیت ناچیز بر اکثریت مطلق ملت، می‌کند».

بر این اساس است که اکنون می‌توان دریافت چرا ولایت فقیه به عنوان نماد حکمرانی اقلیت محض بر اکثریت ملت ایران، عملا نهادی الیگارشیک و فاسد اقتصادی نیز است. به گفته رسانه‌های معتبر ثروت منقول و غیرمنقول زیر نظر نهاد ولایت فقیه تا ۲۰۰ میلیارد دلار را در بر می‌گیرد.

در واقع می‌توان گفت نهاد ولایت فقیه برای تداوم و بسط ایده حاکمیت روحانی شیعه ۱۲ امامی بر تمامیت ملت ایران نیاز دارد از لحاظ مالی نیز چنان خود را تامین کند که نیازمند دیگر نهادها نباشد.

اعمال استبداد در سیاست و فرهنگ نیاز به اعمال تمرکز ثروت دارد.

با این دیدگاه موافق هستید؟

#گفتگو_توانا #جمهوری_اسلامی #ایدئولوژی_اسلامی #حکومت_دموکراتیک

@Dialogue1402
دیکتاتوری عقاید اکثریت، روح شهروندان اقلیت را به بند می‌کشد

تاملی بر تاملات جان استوارت میل

دیکتاتوری اکثریت از جمله مفاهیمی است که همیشه مورد تامل اندیشمندان بزرگ سیاسی بوده است. جان استوارت میل فیلسوف بزرگ انگلیسی از جمله این اندیشمندان بوده است.

او نسبت به دیکتاتوری اکثریت دید انتقادی دارد و قائل به محدوده‌گذاری برای آن است. زیرا به باور او دخالت حکومت اکثریت در جزئیات زندگی مردم به مراتب بیشتر است.

او بر این باور است که دیکتاتوری عقاید اکثریت «روح شهروندان» را به بردگی می‌کشند. به همین دلیل، او بر آن است که مصونیت شهروند از تعرضات دیکتاتوری قدرت‌مداران صرفا کفایت نمی‌کند بلکه شهروندان بایستی از «دیکتاتوری عقاید حاکم اکثریت» و «احساسات و عواطف حاکم اکثریت» در امان بوده و مصونیت داشته باشند.

جان استوارت میل به درستی اشاره می‌‌کند که دیکتاتوری اکثریت تمایل دارد تا هر جا که امکانش وجود داشته باشد، از شکل‌گیری هر نوع فردیتی که راهش در تطابق و هماهنگی با خواست و راه اکثریت نباشد، جلوگیری کند.

به گفته این اندیشمند بزرگ انگلیسی: «حکومت اکثریتی میخواهد همه را، هر شخصیتی را، مجبور کند بنا بر نمونه و الگوی او بیندیشد و رفتار کند».

بر این اساس او پیشنهاد می‌دهد که: «باید برای دخالت امیال و علایق اکثریت در امور مربوط به استقلال فرد و اقلیت‌ها حد و مرزی وجود داشته باشد. پیداکردن و دستیابی به این مرز و دفاع از آن در برابر تعرضات حکومت‌گران، با هدف تامین و حفظ امنیت زندگی همه اعضای جامعه به همان میزان مصونیت در برابر استبداد و دیکتاتوری سیاسی مهم و اجتناب‌ناپذیر و غیر قابل چشم‌پوشی است».

نظر شما درباره دیدگاه جان استوارت میل چیست؟

#گفتگو_توانا #دیکتاتوری_اکثریت #انقلاب_۵۷ #حکومت_دموکراتیک

@Dialogue1402
پرسش ساده اما بنیادین است:

چرا جمهوری اسلامی اهل گفتگو با ملت ایران نیست؟

جمهوری اسلامی طی این ۴۴ سال عملا هیچ‌گاه با معترضان ایرانی وارد گفتگو نشده است و بلکه همیشه با گلوله‌های جنگی معترضان بی‌سلاح را هدف گرفته است.

این مسئله از زمان آغاز انقلاب ملی ایران از دی ماه ۱۳۹۶ شدت بسیار بیشتری به خود گرفته است.

جمهوری اسلامی در حالی رژیم اسراییل را «کودک‌کش» می‌نامد که خود طی خیزش انقلابی ۱۴۰۱ دستکم ۷۰ کودک را در خون خود غلتاند.

در عین‌حال سران جمهوری اسلامی مدعی هستند این نظام «برج بلند دموکراسی» است و رهبر این نظام، خامنه‌ای، جمهوری اسلامی را از کشورهای اروپایی و آمریکایی نیز دموکراتیک‌تر می‌داند.

برخی دیگر از وابستگان و ایدئولوگ‌های این نظام نیز چنان از کارآمدی نظام مبتنی بر ولایت فقیه - که برخاسته از روایت مجهور در فقه شیعه ۱۲ امامی است - مطمئن هستند که مدعی می‌شوند کشورهای غیردینی نیز می‌توانند از ایده ولایت فقیه بهره بجویند.

اما نکته این است که فرماندهی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی با شخص ولی فقیه است و در واقع این ولی فقیه بارها نشان داده که هیچ تمایل ندارد سازوکاری تبیین کند که خواسته‌های معترضان - که همین ملت ایران هستند - شنیده شود و به آن عمل شود.

چرا؟ به باور شما در جمهوری اسلامی چه خصیصه‌ای وجود دارد که آن را چنین به استبدادی خونریز تبدیل کرده که توان و تمایل به گفتگو با مردم ندارد؟

#گفتگو_توانا #نیروهای_مسلح #استبداد_دینی #جمهوری_اسلامی

@Dialogue1402
دموکراسی در دنیای مسلمانان

پیپا نوریس و رونالد اینگلهارت دو متفکر و پژوهشگر برجسته آمریکایی بودند که در سال ۲۰۰۴ پژوهشی به نام «مقدس و سکولار» منتشر کردند.

این دو در این کتاب این ایده را مطرح کردند که میان جوامع اسلامی با جوامع غربی در رابطه با چگونگی اجرای دموکراسی، تفاوت بنیادینی وجود ندارد.

آنان حتی مدعی بودند که در جوامع اسلامی هم ظرفیت پذیرش ارزش‌های دموکراتیک وجود دارد. درواقع نویسندگان استدلال می کنند که در حالی که برخی از کشورهای اسلامی چالش‌هایی را در ایجاد و حفظ نظام های دموکراتیک تجربه کرده‌اند، اما این به معنای تضاد ذاتی بین اسلام و دموکراسی نیست.

آنان تأکید می کنند که تفسیر آموزه‌های اسلامی و تأثیر عوامل فرهنگی و تاریخی نقش مهمی در شکل دادن به رابطه بین دین و ارزش‌های دموکراتیک در کشورهای اسلامی دارد.

شما درباره این نکته محوری چه فکر می‌کنید؟ به نظر شما تضاد ذاتی بین اسلام و دموکراسی وجود دارد؟

به نظر شما تفسیر دموکراتیک از آموزه‌های اسلامی می‌تواند به بسط دموکراسی یاری برساند؟

آیا اساسا به نظر شما این ایده به درد وضعیت کنونی ایرانیان می‌خورد؟


#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #نظام_دموکراتیک

@Dialogue1402
تجربه نشان داده است که رفاه اقتصادی شانس ایجاد و تقویت یک نظم آزادی‌خواه و مداراجو را بالا می‌برد.

البته این یک نسبت قطعی نیست؛ یعنی کشورها و جوامعی پیدا می‌شوند که رفاه در آن گسترده است ولی مدارا نهادینه نیست. اما مروری ساده نشان می‌دهد در اکثریت کشورهای پیشرفته اقتصادی، آزادی‌خواهی و مداراجویی در چارچوب نظم و ساختار سیاسی نهادینه شده است.

این را نیز به جرئت می‌توان که کمتر کشوری را می‌توان یافت که مشکلات عمیق اقتصادی داشته باشد و در عین حال آزادی و نظم مداراجویانه نیز در آن جاری باشد.

این‌ها خود نشانگر این است که بین وضعیت رفاهی مردم و مسالمت و مدارا نسبتی جالب‌توجه وجود دارد که در بحث از ضرورت مسالمت‌جویی گاه مورد غفلت قرار می‌گیرد.

برای کشورهایی چون ایران که اکنون ملت آن در حال نبرد برای استقرار یک نظم دموکراتیک هستند دریافت این نکته بسیار مهم است که حتی در صورت کنار زده شدن جمهوری اسلامی زمانی می‌توان به ایجاد و تثبیت دموکراسی امیدوار بود که وضعیت رفاهی نیز بهبود قابل توجهی پیدا کند.

شرایط اجتماعی-اقتصادی می‌تواند به طور قابل توجهی بر روند دموکراتیزاسیون تأثیر بگذارد. فقر، نابرابری و سطوح بالای بیکاری می‌تواند تنش ها و نارضایتی‌های اجتماعی ایجاد کند که ممکن است توسط گروه‌های پوپولیست و افراطی مورد سوء‌استفاده قرار گیرد.

همچنین نابرابری‌های اقتصادی و دسترسی محدود به منابع نیز می‌تواند ثبات لازم برای توسعه دموکراتیک را تضعیف کند.

#گفتگو_توانا #رفاه_اقتصادی #مدارای_مذهبی #نظام_دموکراتیک

@Dialogue1402
کیخسرو شاهرخ در خاطرات خودنوشتی (autobiography) که از خود به جاگذاشت توضیح می‌دهد که چگونه تحت‌تأثیر یک شیخ مسلمان به آیین آبا و اجدادی خود علاقه‌مند می‌شود: کیخسرو می‌گوید که چهار سال در مدرسه آمریکایی‌ها در تهران به همراه برادرش رستم درس می‌خوانده است و به تبع مقررات مدرسه روزهای یک‌شنبه در کلیسا حاضر شده و موعظه کشیشان مسیحی را می‌شنیده است تا آنکه یک روز تعدادی آخوند مسلمان برای مشاهده مراسم کلیسایی وارد می‌شوند و یکی از آنها به نام شیخ یحیی از کیخسرو در مورد دین آباء و اجدادی‌اش سوال می‌کند. کیخسرو توضیح می‌دهد که مسیحیت را کم و بیش آموخته است اما دین‌بهی را نمی‌شناسد. شیخ مسلمان او را تشویق می‌کند که آموزه اصلی دین‌بهی یعنی «پندار نیک، گفتار نیک، و کردار نیک» را سرلوحه قرار دهد که سرچشمه آموزه‌های ادیان بزرگ دیگر از جمله مسیحیت و اسلام است. از این به بعد، کیخسرو مطالعه شخصی درباره آیین زرتشت را آغاز می‌کند و دین خانوادگی‌اش را به عبارتی، دوباره بازمی‌یابد.

ارباب کیخسرو شاهرخ از ۱۲۸۶ یعنی یک سال پس از امضای فرمان مشروطیت توسط مظفرالدین شاه قاجار، عضو انجمن زرتشتیان تهران می‌شود و در حقیقت این انجمن را با همکاری هم کیشان خود در تهران برای اول بار تاسیس می‌کند. از اولین اقدامات کیخسرو در مقام رییس انجمن زرتشتیان تهران، درخواست از ارباب جمشید برای مساعدت مالی جهت تاسیس مدارس دخترانه و پسرانه زرتشتی‌ست. ارباب جمشید زمینی را برای احداث مدرسه به انجمن زرتشتیان اهدا می‌کند.

چون آنچه که برای مدرسه دخترانه در نظر گرفته شده بود از سه اتاق تجاوز نمی‌کرد، احتیاج به مساعدت بیش‌تر بود. ارباب کیخسرو شاهرخ در مقام عضو فعال و رییس انجمن زرتشتیان کوشید تا کمک‌های مالی بیش‌تری دریافت کند و در این راه از کمک‌های مالی دو خانم هم‌کیش خود بهره‌مند شد و مدرسه‌ای به نام ایرج برای دختران دانش‌آموز تاسیس گردید.  از دیگر مدارسی که محصول کوشش کیخسرو شاهرخ است می‌توان به مدرسه آدریان، فیروز بهرام و انوشیروان دادگر اشاره کرد.

اما آنچه باعث شده بود کیخسرو شاهرخ، تحسین باورمندان به دین اکثریت را به خود جلب کند، خدماتش برای هم‌کیشان خود نبود. ماجرای قحطی گندم در تهران پس از وقوع جنگ جهانی اول به خوبی نشان می‌دهد که او چگونه شایسته تحسین شده است...

بیشتر بخوانید


#کیخسرو_شاهرخ #گفتگو_توانا #زرتشتیان #مدارا #اقلیت_دینی

@Dialogue1402
الکسی توکویل، سیاستمدار و اندیشمند بزرگ فرانسوی است که در سال ۱۸۳۵ در قالب ماموریتی دولتی به آمریکا سفر کرد. ماموریت او این بود که نظام زندان‌های آمریکا را مورد تامل قرار دهد.

او در این سفر و بر اساس مشاهدات خود، کتابی به نام «درباره دموکراسی در آمریکا» نوشت که کتابی دوران‌ساز شد و تاملات مندرج در آن هنوز که هنوز است و پس از نزدیک به ۲۰۰ سال در کشورهای مختلف جهان - از جمله ایران - محل بحث و گفتگو است.

توکویل فردی عمیقا باورمند به دموکراسی بود و بر این باور بود که دموکراسی آینده محتوم جهان خواهد بود اما در عین‌حال نگران تهدیداتی بود که دموکراسی را با تهدید روبرو می‌کرد. از جمله این تهدیدات به گفته او، دیکتانوری اکثریت بود.

او در بخشی از تاملات خود چنین می‌گوید: «من این اصل را که در حوزه حکومت (دولت) گویا اکثریت ملت دارای این حق است که هرچه خواست انجام دهد، غیر قابل پذیرش، نادرست و بسیار منفور می‌دانم. اما با این وجود معتقدم که منشاء قوای حکومت خواست و اراده اکثریت ملت است. آیا من سخنی متضاد می‌گویم؟ قانون عمومی و کلی وجود دارد که نه منتج از اراده اکثریت یک ملت، بلکه منتج از اراده اکثریت انسان‌ها است؛ منظور من از این قانون نانوشته عدالت است. حد و مرز و محدوده حقوق هر ملتی، یک نظم منصفانه و عدالت است. [...] به این دلیل، اگر من از پذیرش قانونی که ناعادلانه است سرپیچی کنم، این امر هرگز به معنای سلب حق از اکثریت ملت یا نادیده انگاشتن حق حاکمیت او نیست؛ زیرا من در اینجا نه به حق حاکمیت ملت، بلکه تنها به حق حاکمیت انسانیت رجوع و استناد می‌کنم».

درباره تاملات این اندیشمند بزرگ فرانسوی درباره دیکتاتوری اکثریت چگونه می‌اندیشید؟

به نظر شما این تاملات چه نسبتی با وضعیت کنونی ما ایرانیان دارد؟

#گفتگو_توانا #دیکتاتوری_اکثریت #انقلاب_۵۷ #حکومت_دموکراتیک

@Dialogue1402
رهبر جمهوری اسلامی بارها و بارها علیه پلتفرم‌های آمریکایی همچون توییتر و اینستاگرام موضع گرفته است. در فیلترینگ تلگرام او دخالت مستقیم داشت. هنوز که هنوز است از این حجم از فیلترینگ نیز رضایت ندارد و خواستار محدودیت بیشتر است.

ولی نکته جالب توجه این است فردی که خود را «ولی امر مسلمین جهان» می‌نامد و مدعی پرهیزگاری و تقواست، در عرصه ریاکاری دست بزرگترین ریاکاران را نیز از پشت بسته است؛ چنانکه امروز کانال تواناتک گزارش داد عضویت خامنه‌ای در اینستاگرام حتی زودتر از دو رییس جمهور کنونی و سابق آمریکا بوده است!

حال تصور کنیم چنین فردی با چنین حجمی از دروغ و ریاکاری، بیشترین اختیارات را طبق قانون اساسی در کشور ایران در اختیار دارد. طبق قانون او تعیین‌کننده سیاست‌های کلی نظام جمهوری اسلامی است.

آیا از چنین شخصی می‌توان انتظار داشت در تعیین این سیاست‌ها، آزادی باور و عقاید و نگاه منصفانه و دادمحور در قبال همه شهروندان را لحاظ کند؟

این تصویری است که تواناتک به اشتراک گذاشته است.

#گفتگو_توانا #خامنه_ای #ولایت_فقیه #اینترنت_آزاد

@Dialogue1402
نگاهی به قانون حجاب اجباری بر اساس تاملات الکسی دو توکویل

بسیاری از هواداران جمهوری اسلامی در دفاع از حجاب اجباری این نکته را به میان می‌آورند که حجاب اجباری یک «قانون» است و شهروندان اگر باور مذهبی به حجاب اجباری ندارند بایستی به آن به چشم قانون بنگرند و آن را رعایت کنند.

بر این اساس است که برخی کارگزاران و ایدئولوگ‌های جمهوری اسلامی از تعبیر «حجاب قانونی» استفاده می‌کنند.

اما نکته این است که آیا هر اجباری اگر شکل قانون به خود بگیرد شهروندان بایستی آن را رعایت کنند؟

این موضوعی است که اندیشمندان آن را مورد بررسی قرار داده‌اند و از جمله این اندیشمندان بزرگ الکسی دو توکویل بوده است که قانون بد و غیراخلاقی را قابل احترام نمی‌داند حتی اگر اکثریت آن را خواسته باشند.

دو توکویل در بخشی از تاملات خود در کتاب مشهور «درباره دموکراسی در آمریکا» می‌گوید: «مگر اکثریت، در مجموع و کل خود، چیز دیگری است به غیر از جمعی متشکل از تک تک افراد و انسان‌ها، در برابر یک جمع دیگر از افراد و انسان‌ها به نام اقلیت؟ من همچنان که هرگز به کسی چنین حقی را نمی‌دهم تا هر کاری که دلش خواست انجام دهد (حتی به خودم) چنین حق و حقوقی را به اکثریت هم نخواهم داد».

بر این اساس دو توکویل بر این باور است که اگرچه در درون یک نظم دموکراتیک بایستی قانون‌مدار بود و بایستی به قانون عمل کرد اما آن قانون خود باید تابع یک نظم منصفانه و عادل باشد وگرنه شایستگی اطاعت و فرمانبرداری را ندارد. او این نظم منصفانه و عادل را «قانون عمومی و کلی» می‌نامد و بر این اساس می‌نویسد: «​​قانون عمومی و کلی وجود دارد که نه منتج از اراده اکثریت یک ملت، بلکه منتج از اراده اکثریت انسان‌ها است؛ هرچند که این امر نه نتیجه شمارش آرا آن‌ها، بلکه تنها یک پیش‌فرض باشد. منظور من از این قانون نانوشته عدالت است. حد و مرز و محدوده حقوق هر ملتی، یک نظم منصفانه و عدالت است».

درباره تاملات دو توکویل و نسبت آن با قوانین ظالمانه در جمهوری اسلامی چگونه می‌اندیشید؟

#گفتگو_توانا #حقوق_شهروندی #مدارای_مذهبی #حقوق_خداناباوران

پیش از این آموزشکده توانا گزیده‌ای از این کتاب را ترجمه کرده بود. این گزیده را می‌توانید در لینک زیر که لینک تلگرام یکی از کانال‌های توانا است بیابید و به رایگان و به آسانی دانلود کنید.

https://t.me/Tavaana_TavaanaTech/34390

@Dialogue1402
حاکمیت قانون اصلی است که بر اساس آن همه مردم و نهادها تابع قانون هستند و هیچ کس بالاتر از آن نیست. از سوی دیگر، سکولاریسم دینی اصلی است که طبق آن دولت نباید از هیچ دین یا گروه مذهبی خاصی طرفداری کند، بلکه باید در مسائل دینی بی‌طرف بماند.

حاکمیت قانون برای یک جامعه دموکراتیک ضروری است، زیرا تضمین می‌کند که تحت قانون با همه یکسان رفتار شود. این بدان معناست که هیچ کس، علی‌رغم هر موقعیت اجتماعی، ثروت یا قدرتی که دارد از قانون مستثنی نیست. حاکمیت قانون توسط یک قوه قضاییه مستقل که عاری از نفوذ سیاسی است و همچنین توسط‌ سازمان‌های مجری قانون که در برابر مردم پاسخگو هستند اجرا می‌شود.

هنگامی که حاکمیت قانون رعایت می‌شود، مردم به سیستم قضایی اعتماد می‌کنند و احساس می‌کنند که می‌توانند زمانی که به آنان ظلم شده است، این ظلم را جبران کنند؛ یعنی دقیقا پدیده‌ای که در جمهوری اسلامی وجود ندارد.

مجید محمدی، استاد دانشگاه در ایالات متحده درباره نقض حاکمیت قانون در جمهوری اسلامی می‌نویسد: «[در جمهوری اسلامی] قانون همان است که عامل آتش به اختیار اجرا می‌کند. چهار دهه تجربه‌ی آتش‌به‌اختیاری نیروهای بسیجی و لباس شخصی حکومت، نشان می‌دهد که آن‌ها هیچ التزامی به قانون ندارند و اعمال خلاف قانون آنها توسط نهادهای امنیتی و نظامی و انتظامی مورد حمایت قرار می‌گیرد. حتی جنایات مسلم آن‌ها مثل ترور حجاریان یا بمب‌گذاری در دفاتر مطبوعات در دستگاه قضایی رفع و رجوع شده است. خامنه‌ای وقتی از نیروهای شبه‌نظامی و هوادار نظام می‌خواهد کار آتش‌به‌اختیاری خود را "تمیز" انجام دهند به این معناست که اثری از جنایات خود باقی نگذارند که کار آن‌ها تحت فشار مردم و رقبا به دادگاه یا رسانه‌ها کشانده نشود. کشتن داریوش و پروانه‌ فروهر یا زهرا کاظمی تمیز انجام نشد چون موضوع افشا شده و گریبان نظام را گرفت اما گم‌شدن سعید زینالی و صدها نفری که خانواده‌ها هرگز جنازه‌هایشان را پیدا نکرده اند، تمیز انجام شد»

سکولاریسم سیاسی نیز برای یک جامعه دموکراتیک ضروری است، زیرا امکان بیان آزادانه باورها و اعمال مذهبی را فراهم می‌کند و در عین حال مانع از تسلط یک مذهب یا گروه مذهبی بر روند سیاسی می‌شود. در یک دولت سکولار، مردم آزادند که اعمال دینی خود را بدون ترس از آزار و اذیت انجام دهند، و دولت در مورد مسائل مذهبی بیطرف باقی می‌ماند.

ادامه را بخوانید

#گفتگو_توانا

@Dialogue1402
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
اتهام جاسوسی به هم‌وطنان بهائی‌‌مان بدون توجه به حقایق تاریخی

در این برنامه، پدرام از همراهان توانا به بررسی موضوع اتهام جاسوسی به هم‌وطنان بهائی‌‌ در ایران بدون توجه به حقایق تاریخی می‌پردازد.
این برنامه ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۲ با حضور صاحب‌نظران و اندیشمندان حوزه علوم اجتماعی، دین‌پژوهی و سیاست از اتاق کلاب‌هاوس توانا برگزار شده است.

http://tolerance.tavaana.org/fa/espionage

در یوتیوب:
https://youtu.be/j78JkGYI7Bs

در ساندکلاد:
https://on.soundcloud.com/hS1Lt

#بهائی #داستان_ما_یکیست #گفتگو_توانا

@Dialogue1402