#هنر
#عکاسی
#عکس
(زرافه در قفس!)
#National_Geographic

@Derakhte_Honar

#هنر
#خوشنویسی
(آنچ رفت از عشق او بر ما،مپرس!)
شعر: #مولانا
خط:جعفر طهماسبی
@Derakhte_Honar

بخشی از سخنرانی غلامحسین ساعدی درباره "شبه هنرمندان " در جامعه ایران!

#هنر
#سخنرانی
#غلامحسین_ساعدی
@derakhte_honar

(بدون شرح...!)
از : مجید خسرو انجم

#هنر
#کاریکاتور
#کشتار_حیوانات
#جهل_ممتد
#بدویت_تاریخی_کپک‌زده
@derakhte_honar

درباره سینمای شاعرانه؛

#هنر
#سینما
#شعر
#عباس_کیارستمی

@Derakhte_Honar

21 شهریور...
روز ملی سینما گرامی باد.

#هنر
#سینما
#روز_ملی_سینما
🎬📽🎞

‍ تحلیلی بر عکس: اشک‌های شیشه‌ای (1930)
اثر: من ری


من ری (Man Ray) (۱۸۹۰–۱۹۷۶) با نام اصلی امانوئل رادینسکی هنرمند آمریکایی که بیشتر فعالیت‌های خود را در پاریس متمرکز کرد و در همان شهر هم از دنیا رفت.
از هنرمندان سبک سوررئالیسم و دادائیسم و دوست صمیمی مارسل دوشان بود. عکاسی مد و پرتره، نقاشی، مجسمه‌سازی و ... از عمده فعالیت‌های او به حساب می‌آمد.
«من چیزی را که نمی‌توان از آن عکس گرفت نقاشی می‌کنم، یعنی آنچه از قوه‌ی خیال بر می‌خیزد... و از آنچه که نمی‌خواهم نقاشی کنم، عکس می‌گیرم، یعنی آنچه به خودی خود وجود دارد.» (من ری)

این عکس را من ری از چهره‌ی یک رقاص گرفت که برای چهره‌آرایی او، قطرات اشک شیشه‌ای را پیرامون چشمانش چسبانده بودند.
زیبایی چهره در این عکس به مدد رعایت تعادلی متقارن اما با حسی از افتادن به جای ثبات و استحکام، شکل یافته است. نقاش از یک شرایط واقعی (چهره‌پردازی یک رقاص)، عکسی سوررئالیستی گرفته که هم نمادین است و هم دور از واقعیت ممکن.
حرکت سایه‌ها، از گوشه پایین در سمت راست عکس به منطقه‌ی قرینه‌ی آن یعنی سمت پیشانی رو به افول می‌نهد و به روشنایی و درخشندگی می‌رسد. این نشان‌دهنده وجود منبع نور است که مورب و از سمت سر رقاص در حال تابیدن است.


زاویه‌ی دوربین در تضاد با جهت تابش نور سمت لبهایی است که در قاب حضور ندارند. سه بخش از چهره از تیرگی بیشتری برخوردارند: سوراخ‌های بینی، ابرو و پلک‌ها. در این بین پلک‌های آرایش شده جلوه‌ی بیشتری داشته و با وجود نور درخشان‌تر شده‌اند.
آن چیزهایی که در این دو وضعیت متضاد از نور و روشنایی، جلوه می‌کنند بلورهای شیشه‌ای هستند که برای نمایش اشک بر چهره‌ی رقاص نمودارند. این بلورها فاقد حس و حال اشک واقعی بوده و تصنعی بودن‌شان به جهت شکل کروی که دارند افشا می‌شود.


اما این بلورها بدون کارکرد هم نیستند. اگر به مردمک چشم‌ها دقت کنیم بازتاب نور چراغ نورپردازی در پایین مردمک‌ها دیده می‌شود. گویی آن دایره‌های کوچک نوزادانی هستند که به تدریج با حالت محزون چشم‌ها بزرگ شده و زائیده می‌شوند و روی صورت می‌غلتند و جای می‌گیرند.
ظاهرا بلورها قصد حرکت ندارند و برخلاف اشک حالت قطره مانند به خود نمی‌گیرند. زاویه‌ی دوربین و حالت چشمان رو به بالا، حس خوابیدن وی بر روی سطحی با شیبی ملایم را القا می‌کند و به دلیل مورب بودن، حالت سقوطی بطئی و تدریجی را می‌نمایاند.

خطوط موجود در این عکس که با کمک چشم‌ها‌ و ابروها شکل گرفته و در بالای سمت چپ عکس به هم برخورد می‌کنند، نگاهمان را هر چه بیشتر به سوی پیشانی چهره سوق داده و متمرکز می‌سازند. درست در جائی که به آن نسبت طلایی قاب عکس گفته می‌شود.
حذف لب‌ها توسط عکاس، اجازه‌ی جلوه‌گری زنانه آن هم از نوع خودساخته را نمی‌دهد و نگاه مخاطب را از حسی اروتیک به سمت احساسی که از چشم‌ها و ابروان ساطع می‌شود جلب می‌نماید.

فقدان لب‌ها، نگاه رو به بالا اما مورب و کج صورت، چشمان آرایش شده، ابروهایی نگران و حزن‌آلود و بالاخره، اشک‌های شیشه‌ای (تصنعی)، حسی از عدم رضایت و حتی دردمندی رقاص از شرایط پیرامونش را منتقل می‌کند که حتی قادر نیست رنج خویش را به شکل واقعی بیان کند و اشک بریزد.

#هنر
#عکاسی
#تحلیل_عکس
#اشکهای_شیشه_ای
#Man_Ray

@derakhte_honar

سبکها و مکاتب هنری

#هنر
#سبکهای_هنری
#مکاتب_هنری

@derakhte_honari

کولبر و پولبر!

#هنر
#کاریکاتور
#مهدی_احمدیان
😔
پ.ن: زیستن،در اینجا یعنی وحشت مبارزه!
@derakhte_honar

#هنر
#کاریکاتور
#کشتی_قهرمانی_امیدهای_جهان
#علیرضا_کریمی
#باید_ببازی!

پ.ن: زیستن،در اینجا یعنی حقارت خودخواسته!
😔
@derakhte_honar

نکاتی مهم از کتاب:
سر کلاس با کیارستمی
نوشته:
پال کرونین


انتظار بازگشتی از فیلم‌هایم ندارم، چه مالی باشد و چه نوشتاری. چند کتاب در مورد کارهای من به چاپ رسیده است، اما هیچ‌یک را نخوانده‌ام. نقدها را هم نمی‌خوانم.
هیچ‌وقت نمی‌گویم نظر مردم در مورد کارهایم برایم اهمیت ندارد ، اما این را می‌گویم که خوشامد آنها موجب این نمی‌شود که احساساتم در مورد آن فیلم تغییر کند.

اذیتم نمی‌کند وقتی کسی می‌گوید که کارهای مرا درک نکرده است. به اندازه کافی کسانی هستند که به فیلم‌هایم اظهار علاقه کنند و به این واسطه می‌فهمم که کاملا غیر قابل فهم هم نیستند.


#هنر
#سینما
#عباس_کیارستمی
#پال_کرونین

@Derakhte_Honar

تخصصی بازیگری

#متد_بازیگری
#تئاتر_استانیسلاوسکی
#تئاتر_اپیک

▫️ قسمت اول

امروزه #بازیگر باید دارای ویژگی‌های ممتازی باشد که شاید #درام‌نویس فاقد آنهاست یکی از این ویژگی‌ها غریزه‌ایست که بازیگر را برای بازی کردن بر می‌انگیزد. این غریزه قویتر از آن است که ما می‌شناسیم یا می‌توانیم تشریح کنیم. تمامی وجود بازیگراز جمله فکر او، روان او، روح او و آن جوهر تعیین کننده‌ای که نامش استعداد است بایستی وقف حرفه‌اش شود. امروزه بیشتر مردم ناچار شده‌اند که فقط بخشی از وجود خویش را به کار گیرند آن بخش‌های دیگر وجود که به کار گرفته نمی‌شوند ناآرامی ویژه‌ای در درون بازیگر پدید می‌آورند و این همان چیزی است که استعداد بازیگر را تحریک می‌کند تا خود را ابراز کند.
گرچه این موضوع حقیقت دارد که همه ی ما در زندگی روزانه بازی می کنیم اما همیشه هم خوب بازی نمی کنیم. به کلام دیگر گاهی اجرایمان غیر صادقانه یا غیر قابل باور است.
چگونه درباره ی باورپذیری یک اجرا قضاوت کنیم؟ #اِروینگ_گوفمن متخصص روانشناسی اجتماعی معتقد است رفتاری که به هنگام اجرای نقش داریم دو نوع پیام یا نشانه ارسال می کند: یکی اطلاعاتی که آگاهانه به دیگران می دهیم( تاثیری که سعی می کنیم بر دیگران بگذاریم)، و دیگری اطلاعاتی که بدون توجه ما بیرون می ریزد(کارهای ناخودآگاهی که از ما سر می زند و نشان دهنده ی این است که احساس واقعی ما چیست). ما در زندگی روزانه ی خود , اطلاعاتی را که بدون توجه بیرون می ریزید با جستجو در نشانه های رفتار ناخودآگاه مانند اشارات گویای جسمانی و لحن صدا، به کمک درک مستقیم حسی خود می فهمیم. سپس آن را در ضمیر ناآگاه خویش با پیامی که آگاهانه داده شده است مقایسه می کنیم. وقتی این اطلاعات دوگانه تناقضی با هم نداشته باشند اجرا برایمان باورپذیر است و وقتی باهم متناقض باشند احساس می کنیم که آن فرد دارد تقلب می کند.

بحث بازیگری همواره مورد توجه منتقدان و کارشناسان تئاتر بوده و هست. اینکه بازیگر کیست و برای ایفای نقش خود باید از چه تکنیک هایی بهره ببرد تا بتواند هرچه بیشتر و بهتر به شخصیت متن نزدیک شود همیشه مورد تفکر و تعمق تئوریسین ها و نظریه پردازان هنر بازیگری بوده است زیرا در مرحله اجرا بازیگر مهم ترین عامل در هر نمایشنامه به شمار می رود و راه ارتباط متن با تماشاگر تنها از طریق بازیگر رقم می خورد.
اهمیت بازیگری در آغاز قرن بیستم از یک سو به دلیل آشنایی با سنت‌های شرقی در تئا‌تر و بازیگری و از سوی دیگر به دلیل مطالعات علمی و تجربی در رشته‌های دیگری چون روانکای و #بیومکانیک بود. همچنین تولد جایگاه شاخص کارگردان در تئا‌تر قرن بیستم نقش مهمی در این پیشرفت داشت.
در هر صورت قرن بیستم به عالم تئاتر دو تئوریسین هنرمند و دو فعال متفاوت عرضه کرده است. اگر چه این دو هنرمندانی بودند که هنرشان مدافع پیشرفت و ترقی و انسان دوستی بوده است لذا باید در نظر داشت که نظر و تئوری آنها درباره ی تئاتر یکسان نبوده است. اکنون این سوال مطرح می گردد که چگونه باید این دو نظر هنری، یعنی نظریه ی استانیسلاوسکی را درباره ی #استغراق بازیگر در #نقش و نظر برشت را در مورد #بیگانه_ماندن نسبت به نقش با یکدیگر مقایسه نمود؟ و آیا اصولا این عمل ضرورتی دارد یا نه؟

▪️ادامه دارد... (🔻در این لینک بخوانید🔻)
https://t.me/TheatreAcademyIV/2065


@TheatreAcademyIV
@derakhte_honar

🔰 تفاوت رقص کوردهای کرمانج خراسان با سایر کوردها:

در اکثر مناطق کوردی کرمانجی شمالی- در ایران شهرهای:
خلخال- ارومیه - صومای برادوست – سلماس – خوی –ماکو- چالدران و بازرگان (به جز خراسان) همانند کوردی کرمانجی جنوبی و مرکزی به صورت حلقه و دست تو دست هم می‌رقصند و معمولاً بهترین رقصنده (زن یا مرد) نقش رهبری گروه سرچوپی‌کِش (سه‌چۆپی‌کێش) را به عهده می‌گیرد و اولین نفر حلقه رقصندگان است. او با انجام ماهرانه حرکات نمایشی توسط دستمالی که در دست راست خود دارد و نیز به کمک اصواتی هیجان انگیز و گاهی با کلام ضمن افزودن بر هیجان رقصندگان مسئولیت تنظیم سرعت و ریتم حرکت گروه را بر عهده می‌گیرد. قرار گرفتن در این نقش جذابیت فراوانی دارد و رقصنده را در موقعیت بهتری نسبت به مابقی گروه قرار می‌دهد. سرچوپی‌کش گاهی برای ایجاد نشاط بیشتر می‌تواند از حلقه رقص جدا شده و با توجه به تبحر خویش حرکات نمایشی فردی نیز انجام دهد. بقیه گروه در حالیکه دست هایشان رو به زمین و در امتداد دو پهلویشان قرار دارد پنجه در پنجه رقصندگان مجاور ایجاد حلقه‌ای پیوسته می‌کنند. مطلوب‌ترین حالت قرار گرفتن رقصندگان بصورت (گندم و جو) یا به عبارتی یک زن و یک مرد بصورت یک در میان است. گاوانی آخرین رقصنده گروه است که هرچند نقش زیادی در ایجاد ریتم و نشاط رقص دارد اما کمتر کسی راغب به قرار گرفتن در این نقش است.
این رقص همراه با نواخته شدن قوشمه و دهل امکان‌پذیر است.

رقص‌های محلی در خراسان شمالی کردهای کرمانج خراسان مثل کردان کردستان دست‌ها را به یکدیگر گره نمی‌کنند و یا بر شانهٔ هم نمی‌گذارند بلکه هر بازیگر حرکات مشترک گروهی را به تنهایی معروف است به همراه «گل و غنچه» اجرا می‌کند. جمع و باز شدن دایره که به چرخش‌های نیم دایره‌ای و پیچش مچ و دست زیبایی و شکوه خاصی به بازی‌ها می‌بخشد. قوشمه نوازان مشهور خراسان شمالی که در بین مردم شناخته شده‌اند، استادعلی آبچوری، استاد بهاری و منوچهر یزدانی هستند.

#هنر
#رقص
#رقص_کرمانجی
@TARIKHKORMANJI

@derakhte_honar

📚 معرفی کتاب:

"هنر مردن"

«هنر مردن» اثری است تئوریک درباره «مرگ» و نوع مواجهه انسان با آن. نویسنده در این اثر برخورد انسان با مرگ را از عهد باستان تا دنیای معاصر مدنظر قرار می‌دهد و معتقد است انسان باستان به «هنر مردن» آراسته بود اما انسان مدرن از این هنر بی‌بهره است.

البته منظور نویسنده دوست داشتن مرگ توسط انسان‌ها نیست بلکه بحثش بر سر قبول مرگ به عنوان امری طبیعی و مسلم است که در عهد باستان رواج داشته است. نویسنده درباب اینکه چرا در عهد باستان مرگ این چنین پذیرفتی بود، «فلسفه عهد باستان» را عامل اصلی می‌داند که از زمان قرون وسطی به تدریج کمرنگ شده و جای خود را به ترس از مردن داده است.

پل موران در بخش «خودکشی در ادبیات» خودکشی رمانتیک را خطری معرفی می‌کند که هنوز حی و حاضر است و از آثار معاصری می‌گوید که ردپای این نوع خودکشی در آنها مشهود است.

موران را نویسنده دنیای مدرن خوانده‌اند، کسی که جغرافیای ادبیات را گسترش داده است. موران باور داشت که دنیای مدرن عجول است و آدم‌ها از آن عقب می‌افتند، او می‌خواست آدمی را معرفی کند که از دنیا تندتر می‌دود. او نویسنده، شاعر، ناقد، نمایشنامه و فیلمنامه‌نویسی بود که نثری شتاب‌زده و نگاهی نافذ داشت. او با اینکه دل به ادبیات سپرده بود اما به دانشکده علوم‌سیاسی رفت و دیپلمات شد. از این رو، مدام در سفر بود. موران نژادپرست و ضد یهود بود اما دشمن دموکراسی و سوسیالیسم هم بشمار می‌رفت.

بابک احمدی در مقدمه مفصلی که بر این کتاب نوشته، آورده است: پل موران که زمانی در فرانسه اسم و رسم داشت و جاذبه کلامش بسیار ستایش می‌شد امروز فراموش شده است…موران نویسنده‌ای بود که مارسل پروست او را نویسنده‌ای نو به تمام معنی می‌دانست. با این وجود چرا موران فراموش شد؟

پاسخ بابک احمدی به این پرسش این است که «شاید دگرگونی تلقی از متن ادبی در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم، پیدایش رمان نو و ظهور شیوه‌های تازه روایت و نوع دیدن دنیا، دلیل این فراموشی نسبی باشد.»

کتاب پیش رو، دو مطلب «هنر مردن» و «خودکشی در ادبیات» را شامل می‌شود که سخنرانی‌هایی از پل موران است که در سال ۱۹۳۲ به مناسبت صد سالگی رمانتیسم ایراد کرد. «رمانتیسم» مکتب ادبی است که نویسندگانش بیشتر از دیگران به «مرگ» یا «سپردن خود به مرگ» پرداخته‌اند. اما «مرگ» تاریخی به قدمت زندگی انسان دارد و به نظر می‌رسد موران به همین دلیل در نخستین جستار این کتاب، از «هنر مردن» صحبت می‌کند.

موران در این اثر به سراغ «مکتب مرگ‌اندیش رمانتیسم» می‌رود که از نظر او یکی از پیامدهای اجتماعی آن رواج خودکشی بین مخاطبان ادبیات بود. گرچه منصفانه از ارزش‌های ادبی این مکتب هم دفاع می‌کند. در بخش «خودکشی در ادبیات» موران آثار داستانی را مورد تحلیل قرار می‌دهد که شخصیت‌های اصلی آنها خودکشی می‌کنند یا اینکه خود مؤلف و نویسنده، خودکشی کرده است. در واقع، این کتاب هشداری است از پل موران درباره اینگونه مخاطرات.

#معرفی_کتاب
📖#هنر_مردن
📝 #پل_موران
ترجمه: اصغر نوری
مقدمه: بابک احمدی

http://morour.org
@derakhte_honar

🗓 پنجم خرداد، سالروز درگذشت استاد «هوشنگ سیحون»
بنیانگذار معماری نوین ایران:


آثار ماندگار:
بازسازی و تعمیر آرامگاه فردوسی
آرامگاه ابن سینا
آرامگاه خیام
آرامگاه کمال الملک
آرامگاه نادرشاه


#هوشنگ_سیحون
#هنر
#معماری

@derakhte_honar

‏یکی از ۳۰ عکس منتخب «فرانس پرس» درباره یمن، در آستانه آغاز سال تحصیلی جدید.

#عکس
#هنر

*با یک تکه از هنر، برای انسانیت گریه می کنم!*

@derakhte_honar

نشریه فرهنگی-هنری «درخت هنر» منتشر شد!
@derakhte_honar
*
🌳 #درخت_هنر منتشر شد!🌳

✳️درود.
نخستین شمارۀ نشریه فرهنگی-هنری #درخت_هنر با مجوز انتشار الکترونیکی منتشر شد. در این شماره به #داستان، #سینما، #عکاسی، #شعر، #نقاشی، #موسیقی و #کتاب پرداخته ایم. پرونده ی ویژه هم به « #خواب» و تعریفها و تعبیرهای مختلفی از آن اختصاص دارد.

✅همراهان این شماره:
🔸میلاد رضایی خلیق
🔸سمانه عاطف درخشان
🔸سام ایمانی
🔸الهام اسدی نیا
🔸جواد تقوی سوره برق
🔸مهسا ادهم
🔸آروین حکَمی
🔸عباس رسولی املشی
🔸ایمان نادری
🔸اکبر شاهانی مقدم
🔸شهرزاد قاسمی
🔸 گیلدا جعفری مقدم
🔸مانی نیک روشن
🔸رضا خرم
🔸امید فلاح
🔸آرمان کوچکی پیرکوهی
و گفتارهایی از شیخ احمد غزالی توسی
———————————-
✅نشریه را از اینستاگرام و تلگرام #درخت_هنر derakhte_honar دریافت نمائید.

✅با افتخار، پذیرای نظرات ارزشمند و مطالب گرانقدرتان هستیم. 🌹

#درخت_هنر #نشریه #فرهنگ #هنر #ادبیات

نشریه فرهنگی-هنری «درخت هنر» منتشر شد!
@derakhte_honar
(پاییز 1400)

🌳 #درخت_هنر منتشر شد!🌳

📚دومین شمارۀ نشریه فرهنگی-هنری #درخت_هنر (پاییز 1400)با مجوز انتشار الکترونیکی منتشر شد.
در این شماره به #داستان، #سینما، #عکاسی، #شعر، #نقاشی، #موسیقی ، #تاریخ، #اسطوره، #شاهنامه، #باستان_شناسی و #کتاب پرداخته ایم.

✅همراهان این شماره:
🔸امید فلاح
🔸میلاد رضایی خلیق
🔸هلنا روبرتیان
🔸عاطفه قلی پور
🔸الهام اسدی نیا
🔸مریم جواندشتی
🔸فاطمه نوشین
🔸نگین شهبازی
🔸الهام ناجی
🔸حسینعلی قبادی
🔸رضا سیدحسینی
🔸ماهور شیدایی
🔸 فلورا نعمتی
🔸سحر محمدی
🔸الناز بخشی پور
🔸آرمان کوچکی پیرکوهی
و گفتارهایی از "عین القضات همدانی"
———————————-
✅نشریه را از سایت، اینستاگرام و تلگرام #درخت_هنر @derakhte_honar دریافت نمائید.
http://derakhtehonar.blogfa.com/

✅با افتخار، پذیرای نظرات ارزشمند و مطالب گرانقدرتان هستیم. 🌹

#درخت_هنر #نشریه #فرهنگ #هنر #ادبیات #نشریه_فرهنگی_هنری