گر نشان زندگی جنبندگیست
خار در صحرا نشان زندگیست

جلبک و پروانه هر دو زنده اند
فرق ها از زندگی تا زندگیست

َ#پژمان_بختیاری

در فراق تو به امید وصال تو خوشم
گر وصال تو نباشد به خیال تو خوشم

نقش روی تو کشد خامه ی اندیشه مدام
گر جدایم ز تو با نقش جمال تو خوشم


#پژمان_بختیاری

سرخ گل زیباست،گر پیرش ببیند ور جوان
جسم من گر پیر شد شوق نگاهم پیر نیست

عشق زیبا را ببین،رخسار زیبا،گو مباش
جان به قربانت،دل گم‌کرده راهم،پیر نیست


#پژمان_بختیاری

دوست به کین است و آسمان به کمینم
خسته دل از هر چه آسمان و زمینم

پیش تو در اضطراب و بی تو در آتش
وصل چنان می کُشد، فراق چنینم


#پژمان_بختیاری

شب بر سر من جز غم ایام کسی نیست
می‌سوزم و می‌میرم و فریادرسی نیست

فریادرس‌ِ همچو منی کیست در این شهر؟
فریادرسی نیست کسی را که کسی نیست


#پژمان_بختیاری

بودم آن شب مست رؤیاهای او
چون گشودم دیده، در بر دیدمش

از نشاط باده یا افسون عشق
از همه شب دلرباتر دیدمش


#پژمان_بختیاری

شد تیره در هوای تو شمع وجود ما
اشکی به دیده ی تو نیاورد دود ما

رفتی ز دست ما و نمردیم ای دریغ
تا چیست بی‌وجود تو سود وجود ما


#پژمان_بختیاری

ز گیسوان شب امشب بنفشه می‌بارد
بر آنکه روی به گیسوی دختری دارد

مه از کنار افق سر کشید و بوسه فشاند
بر آنکه لب به لب ماه‌منظری دارد


#پژمان_بختیاری

شب است و دامن سن طرفه منظری دارد
نسیم نرم و هوای معطری دارد

فضای باغ شد از عطر زیزفون سرشار
درین بهشت خوش آن‌کس که دلبری دارد


#پژمان_بختیاری

رازی‌ست درین سینه که گفتن نتوانم
وین ام عجب آید که نهفتن نتوانم

با دشمن و با دوست ازین نکته سخن‌ها
می‌گویم و آن را به تو گفتن نتوانم


#پژمان_بختیاری

نزد علم و هنر بهرهٔ کافی دارم
نزد جاه و جمال،حظ وافی دارم

آز آنچه بر نام نکویی بخشند
یک دیدهٔ پاک و قلب صافی دارم


#پژمان_بختیاری