خورشیدرخی که عشق او شد دینم
گفت: امشبی آیم، برِ تو بنشینم

نومید شد و گفت دل مسکینم:
خورشید به شب که دید؟ تا من بینم!


#امیر_معزی

نوش کن هر بامدادی بادهٔ عناب گون
تا برآید صبح شادی و سعادت بامداد

باده و بادست بر هر آدمی بیدادگر
وین دومعنی شد دومعجز تا از آن‌آرند یاد


#امیر_معزی

قافلهٔ شب‌ گذشت صبح برآمد تمام
باده شداکنون‌حلال‌خواب شداکنون حرام

خوش بود آری صبوح خاصه به وقت بهار
لعل شده کوهسار سبز شده جویبار


#امیر_معزی

همچو فرخارست لیکن نقش او تیر و سپر
همچو گردون است لیکن نجم او تیر و کمان

قطب آن‌ گردون سعادت باشد و فتح و ظفر
تا زمین ملک شاهنشه بود خورشید آن


#امیر_معزی

سلطان جهان برکیارق باید
کز دولت او جهان همی آراید

بس برناید تا هنرش بِفْزاید
بندد کمر و همه جهان بگشاید


#امیر_معزی

شاه‌ گیتی بوالمظفر کز فتوح و از ظفر
در جهان مختصر گویی جهانی دیگرست

گر برفت آنکس‌ که بود اندر جهان صاحبقران
بر کیارق بعد ازو صاحبقرانی دیگرست


#امیر_معزی

بر تواریخ و سیر تفضیل دارد فتح تو
زانکه فتح توست عنوان تواریخ و سیر

سایهٔ یزدانی و در سایهٔ عدل تواند
خلق عالم یک به یک، اولاد آدم سر به سر


#امیر_معزی

بوالمظفر که در اندیشهٔ او روز ظفر
نصرت ملت پیغمبر مختار بود

بر کیارق که به هنگام دلیری و نبرد
دل او همچو دل حیدر کرّار بود


#امیر_معزی

کهسار نیابد مطر ابر بهاری
چندان که از او مرد ثناگوی عطا یافت

چون آینهٔ روشن و چون آب مروق
اندر صفتش خاطر مداح صفا یافت


#امیر_معزی

بر خاک سر کوی تو ای عشق، پُرست
تنها نه منم فتاده شوریده و مست

چون من به سر کوی تو صد عاشق هست
از پای بیفتاده و جان بر کف دست


#امیر_معزی

با لشکر عشق تو، مباهات خوش است
با حلقهٔ زلف تو، مناجات خوش است

شطرنج ‌که در عشق تو بازیم همی
ما برد نخواهیم که شَهمات خوش است


#امیر_معزی