عطر من از آغوش تو هرگز نخواهد رفت
گیسوی من از دوش تو هرگز نخواهد رفت

آدم تویی ،حوا منم دنیا بهشت ماست
سر مستی ام از نوش تو هرگز نخواهد رفت


#اکرم_نورانی

صبح  از گیسوی تو  بر دوش خود افکنده است
از هوای تو به انفاسِ نفیس آکنده است

از دو خورشیدی که زیر ابروان  داری چنین
عرش و فرش و کهکشان  تابنده است


#اکرم_نورانی

ای عشق به درد بیقراری چه کنیم
با این همه گریه ی قناری چه کنیم

خشکیده گلوی ابر بارانی نیست
با تشنگی لب صحاری چه کنیم


#اکرم_نورانی

دل خوش نکند مگر به باران شدنم
لب وا نکند مگر به گریان شدنم

چون غنچه بخندد به غمم ،ابری که
بر بسته کمر به حکم ویران شدنم


#اکرم_نورانی