در چشمهای روشن او شور قبل نیست
او رفت و ماه، ماه پر از نور قبل نیست

او رفت و پای خاطره‌ها مانده‌ام هنوز
این من، که مانده آن منِ مغرور قبل نیست

َ#آرمن_فرناد

‌اصلا دلیل گریه‌های نیمه شب این است
این شعرها آبستن نفرین آمین است

گریه، خیال، آه، آرزو، دوری، پریشانی
شب‌ها تمام شعرها بر این مضامین است

ُ#آرمن_فرناد

هرچه سنگ است نشان از سر من می‌جوید
به کدامین بزنم؟ اینهمه پیشانی را...

عاقبت آب گل کوزه گران خواهم کرد
چشم‌هایی که رقم زد منِ بارانی را

ُ#آرمن_‌فرناد

سر بر آوردم و با ماه رخت حرف زدم
آسمان خم شد و انداخت به ابروی تو چین

آنچه نم زد به خیابان تو باران که نبود
اشک دلتنگی من بود که بارید زمین


#آرمن_فرناد