باز روز آمد به پایان، شام دلگیر است و من
تا سحر سودای آن زلف چو زنجیر است و من

دیگران سرمست و در آغوش جانان خفته اند
آنکه بیدار است هر شب مرغ شبگیر است و من


َ#ایرج_میرزا

این قصه همیشه قهرمان داشت ،
نداشت؟
مداح و گدا و روضه خوان داشت ،
نداشت؟
این قدر نگو کرب و بلا اب نداشت ،
ای شیخ، برای تو که نان داشت ،
نداشت؟

َ#ایرج_میرزا

ﺭﻧﺪﺍﻥ ﺑﻪ ﭼﭙﺎﻭﻝ ﺳﺮ ﺍﯾﻦ ﺳﻔﺮﻩ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ
ﺍﯾﻨﻬﺎ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﻏﻔﻠﺖ ﻭ ﺑﯿﺤﺎﻟﯽ ﻣﺎ ﺑﻮﺩ!

ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﺷﮑﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭﯾﺪﻧﺪ ﻭ ﺗﮑﺎﻧﺪﻧﺪ
ﻫﺮ ﭼﯿﺰ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﯽ ﺑﺮﮒ ﻭ ﻧﻮﺍ ﺑﻮﺩ .

َ#ایرج_میرزا

لحظه‌ای بیش نبود آنچه ز عمر تو گذشت
آنچه باقیست ، به یک لحظه‌ی دیگر گذرد

عاقبت در دو سه خط جمع شود از بد و نیک
آنچه یک عمر به دارا و سکندر گذرد...

ُ#ایرج_میرزا

نشد که یاد تو افتد مرا به دل بی‌غم
نشد که نام تو آید مرا به لب بی‌آه

به جز به راهِ خیال تواَم نپوید دل
به جز خیال تو اندر دلم ندارد راه...
‏

ُ#ایرج_میرزا

اسم گل پیش لبش بردن خطا باشد لب او
بهتر است گل یقین است این که گفت و گو ندارد

پیش روی چشم او گر لاله و نرگس بروید
لاله و نرگس یقیناً هیچ چشم و رو ندارد


#ایرج_میرزا

فقیه شهر به رفعِ حجاب مایل نیست
چرا که هر چه کند حیله در حجاب کند

چو نیست ظاهرِ قرآن به وِفقِ خواهشِ او
رود به باطن و تفسیرِ ناصواب کند


#ایرج_میرزا

هر وقت که دیدی غَضَبت رو آورد
از یک تا صد شماره کن ای سره مرد

در ضمن شماره عقلت آید سر جای
دیگر نکنی آنچه نمی باید کرد
 

#ایرج_میرزا