نا دیده میکنی، چو فتد دیـــده بر منت
جانم فدای دیدن و نادیده کــــردنت

با آنکه رفت روشنی چشمم از غـــمت
دارم هنوز دوست تر از چـــشم روشنت


#هلالی_جغتایی

تا کی در آرزوی تو گردیم کو بکوی؟
تا کی بجستجوی تو گردیم در بدر؟

جان می کنیم و یار زما بی خبر هنوز
خواهیم مردن از غم او، تا شود خبر


#هلالی_جغتایی

دردی، که مرا ساخته رسوا، همه دانند
داغی، که مرا ساخته پنهان، بکه گویم؟

خلقی همه با هم سخن وصل تو گویند
من بی کسم، افسانه هجران بکه گویم؟


#هلالی_جغتایی

از بس که مرا دولت بیدار کم‌ست
گفتن نتوان که تا چه مقدار کم‌ست

رنجی‌ست فراقت که کمش بسیارست
عیشی‌ست وصال تو، که بسیار کم‌ست

 
#هلالی_جغتایی

ای که در عشـق بتان لاف صبوری می زنی
صبر کن، تا زین حکایت چند گاهی بگذرد

با وجود آنـکه آتـــش زد مرا در جان و دل
دل نمی‌خواهد که سویش دود آهی بگذرد


#هلالی_جغتایی

در عشق نکویان چه فراق و چه وصال؟
بدحالی عاشقان بُود در همه حال

گر وصل بود مدام سوزست و گداز
ور هجر بود تمام رنجست و ملال


#هلالی_جغتایی

دردا که اسیر ننگ و نامیم هنوز
در گفت و شنید خاص و عامیم هنوز

شد عمر تمام و ناتمامیم هنوز
صد بار بسوختیم و خامیم هنوز


#هلالی_جغتایی

دلا، ذوقی ندارد دولت دنیا و شادی‌ها
خوشا! آن دردمندی‌های عشق و نامرادی‌ها

من و مجنون دو مدهوشیم سر گردان بهر وادی
ببین کآخر جنون انداخت ما را در چه وادی‌ها؟


#هلالی_جغتایی

عاشقان هرچند مشتاق جمال دلبرند
دلبران بر عاشقان از عاشقان عاشق‌ترند

عشق می‌نازد به حسن، حسن می‌نازد به عشق
آری، آری، این دو معنی عاشق یکدیگرند


#هلالی_جغتایی

از درد دل خود به فغانم چه کنم؟
وز زندگی خویش به جانم چه کنم؟

صبرست مرا چاره و دانند همه
لیکن من بیچاره ندانم، چه کنم


#هلالی_جغتایی