#زباله_یا_طلای_کثیف

بطورمیانگین هر شهروند ایرانی در روز نیم کیلو زباله از انواع مواد گیاهی وشیمیایی است که داخل سطل زباله ریخته یا می سوزانند و یا درطبیعت رها می کنند. مهمترین آنها پسماندهای شهری می باشد که بناگزیر باید از مدخل شهر ها تخلیه وبوسیله کامیون های حمل زباله درمکان خارج از شهرهادور ریخته شود.
مشکلات عدیده زیست محیطی بخصوص روان آب های سمی وشیرآبه ها متعفن نمودن فضای هوای پیرامون را بدنبال دارد و موجب آلودگی شدید رودخانه وزهکش ها ودرنتیجه دریاچه ها، باتلاق ها ودریاها می شوند.
باید دانست تولید زباله مخصوص کشورما نبوده بلکه در سراسر جهان هم وجود دارد.
اما کشورهای پیشرفته از این زباله ها بنحو بهینه ای استفاده نموده برای مثال در تولید گاز های متان،تولید انرژی، تولید انواع کودهای ارگانیک وبازیافت برای خوراک ومواد اولیه صنایع خود استفاده می کنند
بازبافت این طلای کثیف با روش های ایجاد کارخانه های کمپوست، تولید انرژی وهمچنین دفن آن باروش های صحیح امکان پذیر شده است. که پس از یک دهه وتخمیر وبعمل آوری تبدیل به بهترین کودها می شوند

بازیافت این زباله ها ابتداء با فرهنگ سازی وارتقاء سطح آگاهیهای عمومی از سطح منازل ومدارس ورعایت مسائل زیست محیطی در فضای بیرون تا تفکیک هریک از مواد غذایی، سلولزی، فلزات، شیمیایی درداخل منازل امکان پذیر است .
باید دانش هیچ زباله ونخاله ای دور ریز نداریم بلکه در چرخه زندگی انسانها مورد استفاده قرارمی گیرد.
اصولا در هیچ جای دنیا به روش موجود ریختن زباله درفضای باز نظیر آنچیزی که در منطقه سراوان رشت داریم صورت نمی پذیرد
حتی فاضلاب های شهری را با روش های مدرن از چرخه آبی خارج نکرده وپس ازعبور فیلترینگ ها و باکتری وویروس ومیکرب زدایی وعبوراز تونل های اشعه ماوراء بنفش مجدد این بار برای مصرف غیرشرب مورداستفاده قرار می دهند
فاضلاب ها بگونه ای تعبیه شده اند که به حوضچه های آرامش فاضلاب ها رسیده واز حاصل ته نشین شدن رسوبات واستحصال انواع کود های طبیعی تولید می کنند نظیر آنچه درشهر وانگری در نیوزلند اتفاق افتاده است ویا در بسیاری از شهرها که از لحاظ توپوگرافی دارای شیب ملایم تا تند می باشند. متاسفانه استان گیلان بشدت با بحران زیست محیطی روبرو است و اگر تنها به موضوع دفع زباله بپردازیم بطور متوسط روزانه هرشهروند رشتی مقدار نیم کیلو زباله تولید که جمع کل آن تقریبا می شود سیصدوپنجاه تن در هرروز وبه همین نسبت شهرهای اطراف هم تولید زباله دارند.
باید توجه داشت دردنیا غیراز برخی زباله های بیمارستانی که باید معدوم وسوزانده شود هیچ زباله ای بعنوان دور ریز نداریم وهمه مواد آن قابل بازیافت واستفاده مجدد دارد.
یکی از بهترین روش ها دفن زباله هایی است که با منشاء گیاهی بوده وکودهای کمپوستی که تولید می شوند که اگر این کار صورت بپذیرد مادر کشاورزی کشورمان اصولا هیچ نیازی به کود های شیمیایی نداریم. کاری که سالهاست کشورهای اروپایی. امریکای شمالی وآسیای جنوب شرقی وهندوستان انجام می دهند وبتدریج خاکهای کشورشان از انواع سموم شیمیایی سم زدایی می کنند وسالانه میلیون ها تن انواع کودهای کمپوست با منشاه کاملا ارگانیک تولید وبه خاکهای زراعی خود می دهند.
این درحالی است که هنوز در کشور ما در مقوله زباله ها ونخاله ها دارای برنامه تدوین شده ای نیست ما در درمدیریت شهری و روستایی دچار مشکل هستیم واصولا افراد متخصص دراین رابطه در تصمیم گیری ها دخیل نمی باشند
چهره کنار بستر وحاشیه رودخانه ها وکنار جاده ها وسواحل دریاها واماکن عمومی وکوهستانها ومناطق ییلاقی که انواع زباله ها درآن رهاشده اند گویای این مدعاست،که هنوز آن فرهنگ عمومی دربرخی از هموطنان ما نهادینه نشده تا به رعایت مسائل زیست محیطی اهمیت ویژه مبذول بدارند
واز طرف دیگر مدیران وبرنامه ریزان ذیربط مسئول مثل سازمان محیط زیست، وزارت بهداشت ودرمان، مدیریت های پسماند،شهرداری ها ودهیاری ها وعوامل امنیتی وانتظامی ودیگر دستگاه ها هنوز به رویدادهای تاسف بار زیست محیطی کم اهمیت وبی توجه بوده که ضررهای جبران ناپذیر وتخریب منابع و آلودگی منابع آب وخاک وسلامت شهروندان استان مارا بشدت با آسیب فراوان روبرو نموده و نمونه بارز آن رودخانه های گوهررود وزرجوب رشت وسایر رودخانه های منتهی به دریا ومرداب انزلی بوده که تبدیل شده اند به انبار زباله ونخاله واکوسیستم حیاتی (جانوری،گیاهی ) آن ها درحال نابودی قرارگرفته است
موفق باشید
✍: #حاجت_زاده سه ساری
کارشناس ارشد آبخیزداری
🆔https://t.me/Espiarodakora