💐💐💐💐💐
@changeschool

#بیشتر_بدانیم

#استفان_كاوی

ایجاد روابط مؤثر یعنی بالا بردن کیفیت رابطه، امری مهم در زندگی شخصی و اجتماعی محسوب می‌شود. از طریق ادب و نزاکت و تواضع، مهربانی و توجه، صداقت، احساس تعهد و خوش‌قول بودن می‌توانیم پشتوانه‌ی عاطفی معتبری برای روابط خود ایجاد کنیم. از شش راه می‌توانیم کیفیت هر رابطه‌ای را اعتبار و تعالی بخشید.

این شش راه عبارتند از:

♦️ ۱. مهربانی‌های ساده کوچک:
تشکر و قدردانی و احوال‌پرسی و تحسین و نزاکت و ادب.

♦️ ۲. صداقت:
به همین سادگی، کافی است انسان صادقی باشید.

♦️ ۳. تصریح و تشریح توقعات:
یا مدیریت انتظارات.

♦️ ۴. وفاداری:
فرض کنید همکار هستیم و داریم درباره سرپرست خود حرف می‌زنیم و من پشت سر او بد گویی می‌کنم. آیا این فکر برایتان پیش نخواهد آمد که در غیاب شما نیز همین کار را خواهم کرد؟ کسانی که نسبت به غایبان وفادارند، به حاضران نیز وفادار خواهند بود.

♦️ ۵. تمامیت وجود:
یعنی حس تعهد نسبت به اصول، انطباق اندیشه و گفتار، با قصد و عمل و توجه مدام به استحکام منش خویش و در نظر گرفتن همه جنبه‌های روابط خود.

♦️ ۶. صمیمانه پوزش بطلبید:
هرگاه یکی از پنج مورد بالا را رعایت نکردید، بیاموزید به اشتباه خود اقرار و عذرخواهی کنید.

#مکتب_تغییر 👇
https://t.me/joinchat/AAAAADvC0rv93qEOm-R_dg

✌️✌️✌️✌️✌️

💐💐💐💐💐
@changeschool

#بیشتر_بدانیم

مدل ۴ مرحله‌ای #یادگیری

یکی از مدل‌های مفید در یادگیری، مدل ۴ مرحله‌ای یادگیری چرخه شایستگی است که می‌تواند به شما کمک کند تا شایستگی‌های خود را شناسایی کنید:

مرحله اول) بی‌کفایتی ناخودآگاه

شما نمی‌دانید که درباره چیزی نمی‌دانید (آن کس که نداند و نداند که نداند)

مثال خوبی که می‌توانیم در این مورد مطرح کنیم کودکی است که دوچرخه‌ای را هیچ‌گاه ندیده است یا هیچ ایده‌ای در مورد زبانی غیر از زبان مادری خود ندارد.

مرحله دوم) بی‌کفایتی خودآگاه

شما آگاه می‌شوید که یک مهارت ویژه را بلد نیستید و نمی‌دانید (آن کس که نداند و بداند که نداند)

همان کودک مثال مرحله اول را در نظر بگیرید که کودکان دیگر را می‌بیند که دوچرخه‌سواری می‌کنند، یا می‌شنود که بعضی از آنها به زبانی غیر از زبان او صحبت می‌کنند و او دوست دارد که یاد بگیرد.

مرحله سوم) کفایت خودآگاه

شما یاد گرفته‌اید که چگونه کارها را انجام دهید، اما هنوز نیازمند این آگاهی هستید تا بیاندیشید که آنها چگونه انجام می‌شوند (آن کس که بداند و نداند که بداند)

همان کودک مثال مرحله اول را در نظر بگیرید که می‌تواند دوچرخه‌سواری کند اما وقتی چشم‌ش به منظرهای کنار جاده می‌افتد متوقف می‌شود.

مرحله چهارم) کفایت ناخودآگاه

شما یاد گرفته‌اید چگونه کاری را انجام دهید به قسمی که مغز شما به سختی آن را از یاد خواهد برد (آن کس که بداند و بداند که بداند)

شما دیگر نباید در مورد نحوه انجام کارها فکر کنید، بلکه فقط بایستی آن را انجام دهید. در حقیقت، اگر شما در مورد انجام کارها بیش از حد و سخت فکر می‌کنید، ممکن است قادر به انجام آن نباشید.

goo.gl/p7BUjb

✌️✌️✌️✌️✌️

💐💐💐💐💐
@changeschool

#بیشتر_بدانیم

تفاوت مربی‌گری با مشاوره، تدریس، و مرشدی چیست؟

هرچند آموزش، مربی‌گری، مشاوره و مرشدی همه ویژگی‌ها و مهارت‌های کلیدی مشترکی دارند، اما با این حال کاملاً با یکدیگر متفاوت هستند و خوب است که از تفاوت آن‌ها آگاه شویم:

تدریس و آموزش [Teaching]

تدریس و آموزش یک معلم متخصص و حرفه‌ای را درگیر انتقال مفاهیم و دانش به دانشجویانش می‌کند.

اگرچه معلم‌های بسیاری به صورت حرفه‌ای از شیوه‌های مشارکت و تعاملی مانند مربی‌گری استفاده می‌کنند، قطعاً یک عدم توازن دانش وجود خواهد داشت، زیرا معلم به عنوان یک متخصص به دنبال «پاسخ درست» است.

مربی‌گری [Coaching]

مربی‌گری اعتقاد بر این دارد که فرد پاسخ‌هایی به مسائل خودش دارد که درون وجود اوست و بایستی آن‌ها را کشف کند.

مربی متخصص موضوعی نیست، بلکه بر روی کمک به فرد متمرکز می‌شود تا قفل ظرفیت‌های بالقوه وجودی او را باز کند. این توجه و تمرکز بسیار زیاد بر روی فرد و آنچه که در اندیشه‌ی او می‌گذرد خواهد بود. یک مربی الزاماً یک شخص خاصی نیست: هر کسی می‌تواند یک رویکرد مربی‌گری را با دیگران به کار بگیرد مانند همقطاران، همکاران، یا سرپرستان.

مهارت کلیدی مربی‌گری این است که سوالات درستی را بپرسد تا به فرد کمک کند از طریق موضوعات خودش به پاسخ برسد.

مرشدی [Mentoring]

مرشدی مشابه با مربی‌گری است. توافق عمومی مبنی بر این است که یک مرشد راهنمایی است که به افراد کمک می‌کند تا سریع‌تر از آنچه به تنهایی می‌توانند انجام دهند یاد بگیرند و پرورش پیدا کنند. مرشدان در محل کار اغلب به طور رسمی با توافق متقابل و خارج از محدوده‌ی مدیریت فردی تعیین می‌شوند. آنها معمولاً تجربه و تخصص قابل‌توجه‌ی در حوزه‌ی کسب‌وکار فرد موردنظر دارند.

روابط مرشدی معمولاً بر آینده، توسعه حرفه‌ای و گسترش افق‌های فردی متمرکز است، در حالی‌که مربی‌گری تمایل بیشتری به تمرکز بر روی اینجا، حال و حل مسائل و مشکلات فوری دارد.

مشاوره [Consulting]

مشاوره به مداخله درمانی نزدیک‌تر است. تمرکز این شیوه بر گذشته است، یعنی به فرد کمک می‌کند تا بر موانع و مسائل خود در گذشته غلبه و به سمت جلو حرکت کند. در اینجا، تمرکز می‌تواند داخلی یا خارجی باشد.

goo.gl/p7BUjb

✌️✌️✌️✌️✌️