🔴 استمرارطلبانی که دوست دارند #اصلاح‌طلب خوانده شوند!
در هر جامعه سیاسی دچار انسدادی، برخی از فعالان و مردم می‌کوشند با روش‌های مسالمت آمیز و اصلاح‌طلبانه نظام و ساخت سیاسی را اصلاح و دچار دگرگونی ساختاری کنند و برخی به روش‌های انقلابی و قهرآمیز روی می‌آورند.
بحث‌های رایج درباره اصلاح‌طلبان در ایران کنونی، لزوما این نیست که اصلاح‌طلبی روشی درست است یا موثر. مساله این است که ما در ایران اصولا جریان اصلاح‌طلبی واقعی نداریم! آن گروهی که دوست دارند خود را اصلاح‌طلب بنامند و نزدیک به 20 سال است از این رهگذر در فضای سیاسی جامعه ایران فعال هستند، هیچ درکی از مفهوم اصلاحات ندارند و در 20 سال گذشته نیز گامی جدی برای اصلاحات برنداشته‌اند. این‌ها به تعبیر درست‌تر چنان‌که صاحب‌نظران تاکید کرده‌اند " #استمراطلب" هستند. نامی که عمار ملکی به درستی برای این دسته برگزیده است.
بنابراین بخشی از مخالفت‌ها با اصلاح‌طلبان حکومتی و نقدها به "اصلاح‌طلبی" در ایران نه لزوما نشانه مخالفت با روش‌های واقعا اصلاح‌طلبانه که واکنش طبیعی به " #استمرارطلبانی" است که هویت و بند ناف حیات سیاسی و اجتماعی‌شان به #دوام_جمهوری_اعدام گره خورده است. این‌ها می‌خواهند خود را اصلاح‌طلب بنامند و اصلاح‌طلبی را به مماشات با نظام اعدام و سرکوب تقلیل داده‌اند. این جماعت که همه در دهه 60 جمهوری اسلامی از مسئولان و #کارگزاران کشتار و سرکوب مردم بودند برای دوام خودشان مفهوم اصلاح‌طلبی را همچون بسیاری از مفاهمی دیگر به ابتذال کشانده‌اند.
به نظر می‌رسد گام نخست برای بی‌اعتبار کردن این گروه طلبکار مدعی که تمام جایگاه و منزلت اجتماعی‌شان هم مدیون نظام گزینش و #رانت حکومتی است، خطاب کردن آن‌ها با نام درست‌شان است.
ما در درون نظام سیاسی ایران دو گروه فعال رقیب داریم. گروهی محافظه‌کاران سنتی و به شدت مرتجع نزدیک به بیت خامنه‌ای و سپاه و روحانیون سنتی/حکومتی رانتی هستند و گروه دوم استمرارطلبانی هستند که با نشان دادن چهره‌ای مثلا اصلاح‌طلبانه از خود، می‌کوشند خود را به عنوان #آلترناتیو محافظه‌کاران نشان دهند.
مردم در اعتراضات اخیر نشان دادند که این دو چهره جمهوری اسلامی را #مکمل همدیگر می‌بینند و هیچ‌کدام از آن‌ها را نمی‌خواهند. استمرارطلبان این پیام را شنیده‌اند و برای همین به دست و پا زدن افتاده‌اند. دست و پا زدنی بی‌فایده!
https://t.me/joinchat/AAAAAEFfTeEwBlEKjszgVQ
در هر جامعه سیاسی دچار انسدادی، برخی از فعالان و مردم می‌کوشند با روش‌های مسالمت آمیز و اصلاح‌طلبانه نظام و ساخت سیاسی را اصلاح و دچار دگرگونی ساختاری کنند و برخی به روش‌های انقلابی و قهرآمیز روی می‌آورند.
بحث‌های رایج درباره اصلاح‌طلبان در ایران کنونی، لزوما این نیست که اصلاح‌طلبی روشی درست است یا موثر. مساله این است که ما در ایران اصولا جریان اصلاح‌طلبی واقعی نداریم! آن گروهی که دوست دارند خود را اصلاح‌طلب بنامند و نزدیک به 20 سال است از این رهگذر در فضای سیاسی جامعه ایران فعال هستند، هیچ درکی از مفهوم اصلاحات ندارند و در 20 سال گذشته نیز گامی جدی برای اصلاحات برنداشته‌اند. این‌ها به تعبیر درست‌تر چنان‌که صاحب‌نظران تاکید کرده‌اند " #استمراطلب" هستند. نامی که عمار ملکی به درستی برای این دسته برگزیده است.
بنابراین بخشی از مخالفت‌ها با اصلاح‌طلبان حکومتی و نقدها به "اصلاح‌طلبی" در ایران نه لزوما نشانه مخالفت با روش‌های واقعا اصلاح‌طلبانه که واکنش طبیعی به " #استمرارطلبانی" است که هویت و بند ناف حیات سیاسی و اجتماعی‌شان به #دوام_جمهوری_اعدام گره خورده است. این‌ها می‌خواهند خود را اصلاح‌طلب بنامند و اصلاح‌طلبی را به مماشات با نظام اعدام و سرکوب تقلیل داده‌اند. این جماعت که همه در دهه 60 جمهوری اسلامی از مسئولان و #کارگزاران کشتار و سرکوب مردم بودند برای دوام خودشان مفهوم اصلاح‌طلبی را همچون بسیاری از مفاهمی دیگر به ابتذال کشانده‌اند.
به نظر می‌رسد گام نخست برای بی‌اعتبار کردن این گروه طلبکار مدعی که تمام جایگاه و منزلت اجتماعی‌شان هم مدیون نظام گزینش و #رانت حکومتی است، خطاب کردن آن‌ها با نام درست‌شان است.
ما در درون نظام سیاسی ایران دو گروه فعال رقیب داریم. گروهی محافظه‌کاران سنتی و به شدت مرتجع نزدیک به بیت خامنه‌ای و سپاه و روحانیون سنتی/حکومتی رانتی هستند و گروه دوم استمرارطلبانی هستند که با نشان دادن چهره‌ای مثلا اصلاح‌طلبانه از خود، می‌کوشند خود را به عنوان #آلترناتیو محافظه‌کاران نشان دهند.
مردم در اعتراضات اخیر نشان دادند که این دو چهره جمهوری اسلامی را #مکمل همدیگر می‌بینند و هیچ‌کدام از آن‌ها را نمی‌خواهند. استمرارطلبان این پیام را شنیده‌اند و برای همین به دست و پا زدن افتاده‌اند. دست و پا زدنی بی‌فایده!
https://t.me/joinchat/AAAAAEFfTeEwBlEKjszgVQ
Forwarded from دستیار زیر نویس و هایپر لینک
هرجا صحبت چپاول «کارگزاران سازندگی» است نام «قاسم سلیمانی» می‌درخشد!
#ایران_بریفینگ / پیش‌تر در مورد #خیریه_مولی‌الموحدین_علی _ابن_ابیطالب در استان کرمان گفته‌شده (مطلب ریپلای شده بالا) ، تنها یکی از دارایی‌های این خیریه شرکت #هواپیمایی_ماهان هست.
بخشی از سهام این خیریه متعلق به #قاسم_سلیمانی هست و بخش‌های دیگر آن نیز برای سید یحیی جعفری و سید حسین مرعشی هست، اخبار غیررسمی از برادران جهانگیری (مهدی و اسحاق) نیز خبر می‌دهند که سهمی در این خیریه دارند.
در روزهای گذشته اخباری مبنی بر دستور توقف اعطای تسهیلات ۵۰۰ میلیون دلاری (بیش از ۷۰۰۰ میلیارد تومان) قوه قضائیه به این خیریه که درعین‌حال یکی از اعضای مرکزیت حزب کارگزاران نیز هست منتشر شد.
دولت به بهانه احداث ۷۵۰ هکتار گلخانه هیدروپونیک، مبلغی معادل ۵۰۰ میلیون دلار به «شرکت عمران کرمان» با عاملیت حسین مرعشی تخصیص داده بود.
از ابتدای طرح این موضوع یکی از دستگاه‌های نظارتی دولتی نسبت به این مسئله مشکوک و دستور توقف این واگذاری را صادر کرد، اما با دخالت مستقیم جهانگیری، وی شخصاً دستور توقف را بلااثر کرده و واگذاری این رقم با همکاری مرتضی شهید زاده (عضو هیأت مدیره بانک کشاورزی) ادامه پیدا می‌کند.
اگرچه علت مردود شدن این طرح از سوی نهاد نظارتی دولتی، همکاری حسین مرعشی و هم‌چنین ارتباطات گسترده شهرام جزایری با این پرونده و خیریه مولی‌الموحدین بود، اما عاملین اجرای این طرح به خاطر دور زدن قانون شرکت جدیدی با عنوان «شرکت عمران و توسعه گلخانه‌های استان کرمان» تأسیس کرده و دستور پرداخت ۴۵۵ میلیون یورویی به بهانه تأسیس گلخانه را مجدداً از دولت می‌گیرند.
تلاش برای اخذ رانت ۵۰۰ میلیون دلاری بدون ضابطه در حالی از سوی مرعشی در حال پیگیری است که هنوز تکلیف واگذاری «رشت الکتریک» به حزب کارگزاران و ورشکستگی آن مشخص نشده و کارگزاران جوابی برای آن به افکار عمومی ارائه نکرده‌اند.
اتفاقاً در واگذاری شرکت رشت الکتریک هم رد پای #کارگزاران_سازندگی و #نیروی_قدس #سپاه_پاسداران کاملاً مشهود بود.
کارخانه رشت الکتریک به ارزش ۹۰ میلیارد تومان، به همسران غلامحسین کرباسچی و عبدالله نوری و ... فقط به مبلغ ۲ میلیارد تومان آن‌هم نه نقد که ازدم‌قسط فروخته‌شده.
کارخانه الکتریک ایران در رشت متعلق به سازمان بازنشستگی کشوری بود در سال ۱۳۸۰ شرکت #عمران_کالا وابسته به #قرارگاه_بازسازی_نیروی_قدس این شرکت را از سازمان بازنشستگی کشوری به مبلغ نامعلوم خریداری می‌کند (کارخانه الکتریک ایران رشت در جوار باند فرودگاه رشت قرار دارد، اخباری در آن زمان منتشر شد که نیروی قدس سپاه با خریداری این کارخانه از آن به‌منظور دپوی مهمات و ارسال آن از طریق فرودگاه رشت به مقاصد موردنظرش استفاده می‌کند) بهر حال ۲ سال بعد عمران کالا کارخانه را به سازمان صنایع ملی ایران واگذار می‌کند باز به چه مبلغ نامعلوم است و اصلاً گمان می‌رود هیچ مبلغی در این معامله چه از سوی سازمان بازنشستگی کشوری و چه از سوی نیروی قدس ردوبدل نشده است.
سازمان صنایع ملی نیز در ۷ مهرماه ۱۳۸۲ به آن ۴ خانم فروخته است.
این کارخانه که از آن به‌عنوان بزرگ‌ترین کارخانه‌های تولیدی دولتی در رشت یاد می‌شود باسابقه ۵۰ ساله و در وسعتی به میزان ۱۲ هکتار، به بهانه اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی با مبلغی در حدود دو میلیارد تومان به‌صورت اقساط ۱۳ ماهه، به خیرالنساء، فاطمه، گیتا و سوده (دختر باجناق کرباسچی) فروخته شد چرا؟ باید از خودشان پرسید!
این اقدام در حالی صورت گرفته است که برآورد اولیه از قیمت فروش کارخانه در زمان واگذاری بین ۵۰ تا ۹۰ میلیارد تومان بوده است، در نیمه دوم سال ۱۳۹۶ صاحبان فعلی کارخانه قصد فروش آن را داشته که باز درفروشش هم طمع می‌کنند و به سراغ یکی از وزرای دولت روحانی رفته تا این کارخانه ویران‌شده را بخرند و احیایش کنند و درازایش به آن‌ها ۶۰ آپارتمان لوکس در منطقه نیاوران تهران بدهند!
https://t.me/joinchat/AAAAAEFfTeEwBlEKjszgVQ
#ایران_بریفینگ / پیش‌تر در مورد #خیریه_مولی‌الموحدین_علی _ابن_ابیطالب در استان کرمان گفته‌شده (مطلب ریپلای شده بالا) ، تنها یکی از دارایی‌های این خیریه شرکت #هواپیمایی_ماهان هست.
بخشی از سهام این خیریه متعلق به #قاسم_سلیمانی هست و بخش‌های دیگر آن نیز برای سید یحیی جعفری و سید حسین مرعشی هست، اخبار غیررسمی از برادران جهانگیری (مهدی و اسحاق) نیز خبر می‌دهند که سهمی در این خیریه دارند.
در روزهای گذشته اخباری مبنی بر دستور توقف اعطای تسهیلات ۵۰۰ میلیون دلاری (بیش از ۷۰۰۰ میلیارد تومان) قوه قضائیه به این خیریه که درعین‌حال یکی از اعضای مرکزیت حزب کارگزاران نیز هست منتشر شد.
دولت به بهانه احداث ۷۵۰ هکتار گلخانه هیدروپونیک، مبلغی معادل ۵۰۰ میلیون دلار به «شرکت عمران کرمان» با عاملیت حسین مرعشی تخصیص داده بود.
از ابتدای طرح این موضوع یکی از دستگاه‌های نظارتی دولتی نسبت به این مسئله مشکوک و دستور توقف این واگذاری را صادر کرد، اما با دخالت مستقیم جهانگیری، وی شخصاً دستور توقف را بلااثر کرده و واگذاری این رقم با همکاری مرتضی شهید زاده (عضو هیأت مدیره بانک کشاورزی) ادامه پیدا می‌کند.
اگرچه علت مردود شدن این طرح از سوی نهاد نظارتی دولتی، همکاری حسین مرعشی و هم‌چنین ارتباطات گسترده شهرام جزایری با این پرونده و خیریه مولی‌الموحدین بود، اما عاملین اجرای این طرح به خاطر دور زدن قانون شرکت جدیدی با عنوان «شرکت عمران و توسعه گلخانه‌های استان کرمان» تأسیس کرده و دستور پرداخت ۴۵۵ میلیون یورویی به بهانه تأسیس گلخانه را مجدداً از دولت می‌گیرند.
تلاش برای اخذ رانت ۵۰۰ میلیون دلاری بدون ضابطه در حالی از سوی مرعشی در حال پیگیری است که هنوز تکلیف واگذاری «رشت الکتریک» به حزب کارگزاران و ورشکستگی آن مشخص نشده و کارگزاران جوابی برای آن به افکار عمومی ارائه نکرده‌اند.
اتفاقاً در واگذاری شرکت رشت الکتریک هم رد پای #کارگزاران_سازندگی و #نیروی_قدس #سپاه_پاسداران کاملاً مشهود بود.
کارخانه رشت الکتریک به ارزش ۹۰ میلیارد تومان، به همسران غلامحسین کرباسچی و عبدالله نوری و ... فقط به مبلغ ۲ میلیارد تومان آن‌هم نه نقد که ازدم‌قسط فروخته‌شده.
کارخانه الکتریک ایران در رشت متعلق به سازمان بازنشستگی کشوری بود در سال ۱۳۸۰ شرکت #عمران_کالا وابسته به #قرارگاه_بازسازی_نیروی_قدس این شرکت را از سازمان بازنشستگی کشوری به مبلغ نامعلوم خریداری می‌کند (کارخانه الکتریک ایران رشت در جوار باند فرودگاه رشت قرار دارد، اخباری در آن زمان منتشر شد که نیروی قدس سپاه با خریداری این کارخانه از آن به‌منظور دپوی مهمات و ارسال آن از طریق فرودگاه رشت به مقاصد موردنظرش استفاده می‌کند) بهر حال ۲ سال بعد عمران کالا کارخانه را به سازمان صنایع ملی ایران واگذار می‌کند باز به چه مبلغ نامعلوم است و اصلاً گمان می‌رود هیچ مبلغی در این معامله چه از سوی سازمان بازنشستگی کشوری و چه از سوی نیروی قدس ردوبدل نشده است.
سازمان صنایع ملی نیز در ۷ مهرماه ۱۳۸۲ به آن ۴ خانم فروخته است.
این کارخانه که از آن به‌عنوان بزرگ‌ترین کارخانه‌های تولیدی دولتی در رشت یاد می‌شود باسابقه ۵۰ ساله و در وسعتی به میزان ۱۲ هکتار، به بهانه اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی با مبلغی در حدود دو میلیارد تومان به‌صورت اقساط ۱۳ ماهه، به خیرالنساء، فاطمه، گیتا و سوده (دختر باجناق کرباسچی) فروخته شد چرا؟ باید از خودشان پرسید!
این اقدام در حالی صورت گرفته است که برآورد اولیه از قیمت فروش کارخانه در زمان واگذاری بین ۵۰ تا ۹۰ میلیارد تومان بوده است، در نیمه دوم سال ۱۳۹۶ صاحبان فعلی کارخانه قصد فروش آن را داشته که باز درفروشش هم طمع می‌کنند و به سراغ یکی از وزرای دولت روحانی رفته تا این کارخانه ویران‌شده را بخرند و احیایش کنند و درازایش به آن‌ها ۶۰ آپارتمان لوکس در منطقه نیاوران تهران بدهند!
https://t.me/joinchat/AAAAAEFfTeEwBlEKjszgVQ
