📑سازمان گزارشگران بدون مرز از خواست جاوید رحمان گزارشگر ویژه سازمان ملل برای تحقیق جهانی درباره #ابراهیم_رئیسی حمایت می‌کند

جاوید رحمان در گفتگویی با خبرگزاری رویترز به تاریخ ۲۹ ژوئن ۲۰۲۱، درخواست کرده است که درباره نقش‌آفرینی ابراهیم رئیسی رئیس جمهوری تازه انتخاب شده جمهوری اسلامی ایران در کشتار زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ از آن میان صدها روزنامه‌نگار تحقیق و بررسی جهانی انجام شود.

https://rb.gy/tayiim

@C_B_SHAHZADEH

مراسم تنفیذ

کارتونی از مانا نیستانی

#ابراهیم_رئیسی #هیئت_مرگ #اعتراضات_سراسری

@C_B_SHAHZADEH

📑عفو بین‌الملل: «جنایت علیه بشریت» بر مراسم تحلیف #ابراهیم_رئیسی سایه سهمگین انداخته است

🔹سازمان عفو بین‌الملل با انتشار بیانیه‌ای در شبکه‌های اجتماعی خود نوشت که «جنایت علیه بشریت» بر مراسم تحلیف حجت‌الاسلام سید ابراهیم رئیسی هشتمین «رئيس‌جمهور» اسلامی «سایه‌ی سهمگین» انداخته است.

🔹سازمان عفو بین‌الملل همچنین بر خواست این نهاد بر تحقیقات کیفری به دلیل نقش ابراهیم رئیسی در جنایات پیشین وی علیه بشریت مرتبط با کشتار۶۷ و جنایات سال‌های اخیر تأکید ورزیده است.

https://rebrand.ly/iu4w5pp

@C_B_SHAHZADEH

🔹 کابینه رئیسی جلاد ۶۷

#چهل_سه_سال_جنابت

#ابراهیم_رئیسی
#هیئت_مرگ
#اعتراضات_سراسری


@C_B_SHAHZADEH

🎥درخواست از شورای حقوق بشر سازمان ملل برای رسیدگی به جنایات ابراهیم رئیسی «قاضی مرگ»

کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی در ایران در نامه‌ای خطاب به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد و جاوید رحمان گزارشگر ویژه ایران در این نهاد، خواهان تشکیل کمیسیونی برای تحقیق و جمع‌آوری اسناد در ارتباط با جنایات ابراهیم رئیسی معروف به «قاضی مرگ» شد.
اخیرا بیش از ۷۰۰ زندانی سیاسی سابق و خانواده های زندانیان و جانباختگان، زندانیان سیاسی و فعالان مدنی نیز در نامه‌ای از این خواست پشتیبانی کردند.
۲۵ برنده جایزه نوبل در رشته‌های متفاوت و از کشورهای مختلف نیز در نامه‌ای خواهان تشکیل کمیسیونی برای تحقیق در مورد جنایاتی شدند که #ابراهیم_رئیسی (قاضی مرگ) در چهار دهه گذشته مرتکب شده است.

گفتگوی احمد رأفت با شیوا محبوبی

https://youtu.be/YD02VjOlJN8
@C_B_SHAHZADEH

وقتی قاضی مرگ «سازمان ملل» را با «حسینیه» اشتباه می‌گیرد

ابراهیم رئیسی معروف به «قاضی مرگ» که گویا در اولین سخنرانی خود، آنهم به صورت آنلاین، در مجمع عمومی سازمان ملل متحد این سازمان جهانی را با حسینیه اشتباه گرفت ...
#ابراهیم_رئیسی
#گزارش_سیاسی
#سازمان_ملل_متحد
@Unikador
https://www.youtube.com/watch?v=pVkaAOpE8Vk

@C_B_SHAHZADEH

مینا راد، از بازداشت‌شدگان اعتراضات دی ۹۶، در متنی که برای +۱۵۰۰تصویر فرستاده شده، از روش‌های نسبتا جدید بازجویی‌های جمهوری اسلامی تحت آنچه او «رابطه‌ی پزشک و بیمار» و یا «همدستی رذیلانه‌ی وکلا و روان‌پزشکان» می‌خواند، پرده برداشته است.
‏متن کامل به قلم ‌ #مینا_راد⁩:

بیست و پنجم خرداد ۹۹ بود. تماس گرفته و می‌گویند: شما سال۹۶ بازداشت موقت بودید و حالا ‌ #ابراهیم_رئیسی⁩، طبق دستور مستقیم رهبری فراخوانِ دادگاهی شدن دوباره‌ی تمامی بازداشت موقت‌های دی و آبان را صادر کرده است. تماس قطع میشود. بوق آزاد، کرنا کشان داغ کهنه را تازه میکند.
چمدان جمع می‌کنیم و منتظر می‌مانیم.
‏آقایان در پست‌فطرتی خوش قول‌تر از آنچه به نظر میرسند هستند.
‏تیر ۹۹ احضاریه می‌آید و بلافاصله سیرک دادگاه برگزار و به پایان میرسد.
‏وکیل تسخیری، شاگرد خلف ج.ا می‌گوید: ۵ماه حبس می‌گیری و اگر قول بدهی صدایش را درنیاوری، عفو مشروط نجاتت می‌دهد.
الحق نگذریم ما خوشبختیم. لابد خوشبختیم که تنها شادی جوانیمان را اینطور دست و دل بازانه با عفو مشروط کادوپیچ می‌کنند.
‏با همین خیال خام، در سکوت خبری راهی وزرا می‌شویم.
‏یا بهتر است بگوییم: غسال‌خانه‌ی وزرا.
وزرا:
‏خزانی که تنها نوبرانه‌اش سرما بود.
‏و ما جز تابوت کبود انسانیت آنجا چه منظره‌ای برای دیدن داشتیم؟ هیچ!
‏خسته ترین گواه: دندانهایی که با صدای پای مامور بدرقه‌ چنان به هم می‌خوردند که طفلک «عدالت»، از شدت این آوای مهیب دچار تشنجی مرگ‌آور میشد.
ما یکدیگر را نمی‌دیدیم.
‏در زیرزمین وزرا، آنگونه که میشد از ناله‌ها و گریه ها و نفرین‌ها حدس زد، سلول فراوان بود. چهل یا پنجاه، چه بسا بیشتر. در تک تک سلولها «ما» بودیم. «ما» اینجا یک وحدت هم‌خویش و تکثیر یافته بود.
وحدتی که با چشم بند از کنار دیگری عبور میکند، وحدتی که دیگری را میشناسد بی‌آنکه او را دیده باشد. وحدتی که تنها شناسه‌‌اش زخم مشترک بود. فریاد مشترک بود و بیش از همه آن‌ کهنه کینه‌ی بزرگ، آن کهنه کینه‌ی هم‌تبار.
‏در ۳هفته‌ای که آنجا بودم، چیزی نبودم جز شمارشگر حنجره‌‌ها و قدمها.
هر حزن، آوایی جدا داشت با سوزی مشترک. هر قدم، به‌سانِ یک سمفونی وحشت بود در سالنی خالی از سکنه، خالی از تماشگر.
‏شیوه‌ی بازجویی در وزرا، عموما پرسشگری میان «متهم و بازجو» نیست. شگرد حقیرانه‌ی نسبتا جدید، پرسشگری میان «بیمار و پزشک» است.