🔴 هموطن به هوش باش #بهار در راه است
سروده ایی زیبا از #ایراندخت_ایرانیتبار
#شاه ما و میر ما و شیر ما
شاه ما آیینه ی تصویر ما
چون پدر رفت و به ایران برنگشت
وه چه دیر آن ماه مردادی گذشت
چون گل اشکی به روی گونه ایم
شاه رفت و باغ بی بابونه ایم
او نگاهش رو به دریا مانده است
من دلم در پیش او جا مانده است
در تب هجر پدر بیدار شو
تا سحر آیینه ی دیدار شو
هموطن ! مرغ فغانم می پرد
زخم هجران سینه ها را می درد
زخمی از پاییز های انتظار
آه ما ماندیم و یادی از بهار
پس بیا تا عطر عزت بو کنیم
تا به رویاهای شیرین رو کنیم
شادی دیروز ها یادش بخیر
هموطن آن روز ها یادش بخیر
فصل تاکستان،پر از انگور بود
شاه با دل های مردم جور بود
حیف ان دشت شقایق زود رفت
شاه ایران ،شاه عاشق زود رفت
آه آوای گل داوود نیست
شاه رفت و آن که یاور بود،نیست
ما پر از تبخاله ی غم گشته ایم
پیک و پیغامی نمی آید به ما ؟
بار هجرانش همی کاهد مرا
ما به غربت در خیابان های تب
دور از ایران ، دویدیم روز و شب
عاشقی یعنی سکونت در حریق
عاشقی یعنی چنین زخم عمیق
باز ما و باز ما و باز ما
خسته و لب بسته ی آواز ما
رنج و کابوس و جنایت دیده ایم
حصر،اعدام ،قتل و غارت دیده ایم
برده ایم‌بر شانه و بر دوش خویش
#نعش صدها کودک آغوش خویش!
گرد ها در کوه پنهان میشوند
لاله ها مان تیرباران میشوند!
دشمنان فرصت نشین کینه اند
دوستان نامحرم آیینه اند!
گو، #ندا آن دختر مریم چه شد؟
گو ، شعار آتش و شبنم چه شد؟
این شقایق ها جوان بودند، نه؟
با دل ما همزبان بودند، نه؟
گو چه شولایی به روی زخم ماست؟
هان کدامین گل؟ گلوی زخم ماست؟
تهمت و نارو زدن ها وهم بود
دشمنی هاشان ورای فهم بود
کودک و پیر و جوان را میزنند!
تیر بر قلب #نداها میزنند!
پر شد از نام شهیدان میهنم
کی لباس شرم پوشد دشمنم؟
ما دچار تیغ بیرحمی شدیم
هان ! تغافل تا به کی؟ زخمی شدیم
سال ها مان طی شده در اضطراب
که شبی راحت نرفتیم ما به خواب!
درد ما بالاتر از تصویر ماست
خاک غربت خاک دامنگیر ماست
عارفان در درد ربانی شدند!
عاشقان در عشق قربانی شدند!
پر دگر از شک شرم آور مشو
تو دچار پیری باور مشو
دست درد آلوده ی یاران بگیر
رنج را از سینه ی ایران بگیر!
تا اسیرند در دل دام غرور
پس گرفتارند در فسق و فجور
می رمد آیینه از #پهلوی شان
گرد نفرت می نشیند روی شان
روز روشن کور باطن رفته اند!
تشنه لب تا ساحل شن رفته اند!
عاشقان از باده ی دل می خورند!
زهر را دزدان جاهل ، کی خورند؟
سرخی خون از دل پر درد ماست!
از دل خونین و روی زرد ماست!
ای جراحت های کهنه باز شو
ای غرور واژه ها آغاز شو
هموطن برگو تغافل تا به کی؟
رو به خار و پشت بر گل ؟ تا به کی؟
پاک سازی کن تو فکر خویش را
تا نیازاری تو دل درویش را
گول #ملایان و رهبر را مخور
کول دزدان ستمگر را مخور
تو پر از غیرت شدی در التهاب
که به دام خدعه افتادی به خواب!
در دل هرواژه دریایی ست راز
خود حقیقت را جدا کن از مجاز
ما دچار #خشکسالی ها شدیم!
کی اسیر بی خیالی ها شدیم؟
هموطن ! در معرض #ویرانی ایم
از چه می ترسیم ؟ ما #ایرانی ایم
سستی ات ای هموطن ! ننگ است ننگ
هان بپا خیز فرصتت تنگ است ، تنگ
ای دو صد لعنت بر این برجام شان
شوکران است در پسا برجام شان
ملت ایران فغان دارد ! مخواب !
مهر ایران ، امتحان دارد ، مخواب!
از چه میترسیم پس #غیرت کجاست؟
ازکه میترسیم؟ دل و #جرات کجاست؟
که گمان کرده است ما با هم کمیم؟
که گمان کرده ست ما با هم کمیم؟!
داغدار لاله های میهنیم
که گمان کرده است ما با هم کمیم؟
رستم و رخش و زواره با شماست
تیر ارش چرم #کاوه با شماست
ملت ایران به خون غلطیده است
زیر رگبار جنون خوابیده است
#شهریارا ! باز کن قغل بهار
که خزانی گشته ایم زاین انتظار
ای شها ! غم سینه ی ایران بخست
ای شها ! ایران به ویرانی نشست
کهکشانی از صبوری با شماست
رنج چندین سال دوری با شماست
پیک تان آوای بلبل می شود
هر پیامی بوته ی گل می شود
بسته شد تقویم عمرمان بیا
رو به #ویرانی رود ایران بیا
ای بهار التهابم #بازگرد
#شهریارا ! نک به خوابم باز گرد
گو که پاییز رهایی جان گرفت
خون چکانی ها دگر پایان گرفت
#شهریارا ! غم ، شعف شد با شما
گام همان با هدف شد با شما
گیسوی شعر مرا سنبل گرفت
#میهنم حال و هوای گل گرفت
#اجنبی را از وطن بیرون کنیم
چیست فرمانت ؟ #شها ! گو چون کنیم؟
زهر نوشیدیم ! در هجران تان
مهر می نوشیم ، از قندان تان
دست ما با عزم تان پیمان ببست
عزم تان برج تغافل را شکست
دشمنان را رسوا کنیم
صد گره از کار بسته وا کنیم
🔻ادامه در پست بعدی بهمراه فایل صوتی این مثنوی با صدای سراینده بانو #ایراندخت_ایرانیتبار
🔵 @c_b_shahzadeh
سروده ایی زیبا از #ایراندخت_ایرانیتبار
#شاه ما و میر ما و شیر ما
شاه ما آیینه ی تصویر ما
چون پدر رفت و به ایران برنگشت
وه چه دیر آن ماه مردادی گذشت
چون گل اشکی به روی گونه ایم
شاه رفت و باغ بی بابونه ایم
او نگاهش رو به دریا مانده است
من دلم در پیش او جا مانده است
در تب هجر پدر بیدار شو
تا سحر آیینه ی دیدار شو
هموطن ! مرغ فغانم می پرد
زخم هجران سینه ها را می درد
زخمی از پاییز های انتظار
آه ما ماندیم و یادی از بهار
پس بیا تا عطر عزت بو کنیم
تا به رویاهای شیرین رو کنیم
شادی دیروز ها یادش بخیر
هموطن آن روز ها یادش بخیر
فصل تاکستان،پر از انگور بود
شاه با دل های مردم جور بود
حیف ان دشت شقایق زود رفت
شاه ایران ،شاه عاشق زود رفت
آه آوای گل داوود نیست
شاه رفت و آن که یاور بود،نیست
ما پر از تبخاله ی غم گشته ایم
پیک و پیغامی نمی آید به ما ؟
بار هجرانش همی کاهد مرا
ما به غربت در خیابان های تب
دور از ایران ، دویدیم روز و شب
عاشقی یعنی سکونت در حریق
عاشقی یعنی چنین زخم عمیق
باز ما و باز ما و باز ما
خسته و لب بسته ی آواز ما
رنج و کابوس و جنایت دیده ایم
حصر،اعدام ،قتل و غارت دیده ایم
برده ایم‌بر شانه و بر دوش خویش
#نعش صدها کودک آغوش خویش!
گرد ها در کوه پنهان میشوند
لاله ها مان تیرباران میشوند!
دشمنان فرصت نشین کینه اند
دوستان نامحرم آیینه اند!
گو، #ندا آن دختر مریم چه شد؟
گو ، شعار آتش و شبنم چه شد؟
این شقایق ها جوان بودند، نه؟
با دل ما همزبان بودند، نه؟
گو چه شولایی به روی زخم ماست؟
هان کدامین گل؟ گلوی زخم ماست؟
تهمت و نارو زدن ها وهم بود
دشمنی هاشان ورای فهم بود
کودک و پیر و جوان را میزنند!
تیر بر قلب #نداها میزنند!
پر شد از نام شهیدان میهنم
کی لباس شرم پوشد دشمنم؟
ما دچار تیغ بیرحمی شدیم
هان ! تغافل تا به کی؟ زخمی شدیم
سال ها مان طی شده در اضطراب
که شبی راحت نرفتیم ما به خواب!
درد ما بالاتر از تصویر ماست
خاک غربت خاک دامنگیر ماست
عارفان در درد ربانی شدند!
عاشقان در عشق قربانی شدند!
پر دگر از شک شرم آور مشو
تو دچار پیری باور مشو
دست درد آلوده ی یاران بگیر
رنج را از سینه ی ایران بگیر!
تا اسیرند در دل دام غرور
پس گرفتارند در فسق و فجور
می رمد آیینه از #پهلوی شان
گرد نفرت می نشیند روی شان
روز روشن کور باطن رفته اند!
تشنه لب تا ساحل شن رفته اند!
عاشقان از باده ی دل می خورند!
زهر را دزدان جاهل ، کی خورند؟
سرخی خون از دل پر درد ماست!
از دل خونین و روی زرد ماست!
ای جراحت های کهنه باز شو
ای غرور واژه ها آغاز شو
هموطن برگو تغافل تا به کی؟
رو به خار و پشت بر گل ؟ تا به کی؟
پاک سازی کن تو فکر خویش را
تا نیازاری تو دل درویش را
گول #ملایان و رهبر را مخور
کول دزدان ستمگر را مخور
تو پر از غیرت شدی در التهاب
که به دام خدعه افتادی به خواب!
در دل هرواژه دریایی ست راز
خود حقیقت را جدا کن از مجاز
ما دچار #خشکسالی ها شدیم!
کی اسیر بی خیالی ها شدیم؟
هموطن ! در معرض #ویرانی ایم
از چه می ترسیم ؟ ما #ایرانی ایم
سستی ات ای هموطن ! ننگ است ننگ
هان بپا خیز فرصتت تنگ است ، تنگ
ای دو صد لعنت بر این برجام شان
شوکران است در پسا برجام شان
ملت ایران فغان دارد ! مخواب !
مهر ایران ، امتحان دارد ، مخواب!
از چه میترسیم پس #غیرت کجاست؟
ازکه میترسیم؟ دل و #جرات کجاست؟
که گمان کرده است ما با هم کمیم؟
که گمان کرده ست ما با هم کمیم؟!
داغدار لاله های میهنیم
که گمان کرده است ما با هم کمیم؟
رستم و رخش و زواره با شماست
تیر ارش چرم #کاوه با شماست
ملت ایران به خون غلطیده است
زیر رگبار جنون خوابیده است
#شهریارا ! باز کن قغل بهار
که خزانی گشته ایم زاین انتظار
ای شها ! غم سینه ی ایران بخست
ای شها ! ایران به ویرانی نشست
کهکشانی از صبوری با شماست
رنج چندین سال دوری با شماست
پیک تان آوای بلبل می شود
هر پیامی بوته ی گل می شود
بسته شد تقویم عمرمان بیا
رو به #ویرانی رود ایران بیا
ای بهار التهابم #بازگرد
#شهریارا ! نک به خوابم باز گرد
گو که پاییز رهایی جان گرفت
خون چکانی ها دگر پایان گرفت
#شهریارا ! غم ، شعف شد با شما
گام همان با هدف شد با شما
گیسوی شعر مرا سنبل گرفت
#میهنم حال و هوای گل گرفت
#اجنبی را از وطن بیرون کنیم
چیست فرمانت ؟ #شها ! گو چون کنیم؟
زهر نوشیدیم ! در هجران تان
مهر می نوشیم ، از قندان تان
دست ما با عزم تان پیمان ببست
عزم تان برج تغافل را شکست
دشمنان را رسوا کنیم
صد گره از کار بسته وا کنیم
🔻ادامه در پست بعدی بهمراه فایل صوتی این مثنوی با صدای سراینده بانو #ایراندخت_ایرانیتبار
🔵 @c_b_shahzadeh