جنگ قدرت در فضای سیاسی ایران وارد مرحله حساس و جدی خود شده است و مردان اصلی سیاست شمشیرهای آخته رو از رو بسته اند.


از یک سو جناح اصلاح طلب با سردمداری حسن روحانی و با پشتیبانی نامحسوس رسانه های پرمخاطب و سرآمدی چون #آمدنیوز که با دسترسی به اطلاعات فوق محرمانه از طریق نفوذیهای اصلاح طلبان در بخشهایی که قدرت در دست اصولگرایان میباشد و با تلفیق #واقعیت و #شایعه و بازنشر گسترده آن در حال هدایت افکار عمومی جامعه برای هدف قرار دادن راس نظام بواسطه انتصابهایی که طبق قانون اساسی کشور بر عهده رهبری میباشد است.
در جریان وارد کردن اتهام جاسوسی به فرزند ریاست قوه قضاییه از سوی #آمدنیوز تا کنون بجز اعلام نامها و مکانهایی که دسترسی به آنها از سوی هر شخص و در هر جایگاهی امکانپذیر است ، مدارک و اسناد مستند دیگری منتشر نشده است و چه بسا در صورت عدم توانایی در اثبات این اتهام امنیتی به یکی از ارکان اصلی رژیم؛ نظام را بیش از این واکسینه نماید و نتیجه آن حکایت #چوپان_دروغگو شدن اپوزیسیون شده و اعتماد افکار عمومی از آنان سلب شود

واقعیت داشتن تابعیت کانادایی رئیس مجلس و #گمانه_زنی جاسوسی فرزندان برادر دیگر رئیس مجلس که ریاست انتصابی قوه قضاییه رو از سوی رهبر دارد دو جبهه ایی است که یکی برای مقابله با طرح جایگزینی نظام پارلمانی با ریاستی میباشد و دیگری نیز مقابله با مهمترین حامی این طرح که رهبری گفتمان انقلابی را نیز برعهده دارد میباشد است.

از سوی دیگر اصولگرایان با نقش آفرینی سپاه و روحانیت در حمایت از رهبری نظام در حال عملیاتی کردن جایگزینی نظام پارلمانی بجای ریاستی بوده و برای فشار بیشتر نیز در حال بازگشایی پرونده های سیاسی و اقتصادی وابستگان اصلاح طلبان میباشند.
محکومیت افراد شاخص اصلاح طلبان به زندان نشان از آن دارد که قدرت حاکم در طی روزهای آینده قصد برخورد چکشی با سران اصلاح طلبان را دارد تا با ایجاد فضای امنیتی و پلیسی از این بحران بوجود آمده عبور نماید.
سکوت رسانه ایی جناح اصولگرا در مورد رسوایی سیاسی رئیس مجلس و ابهامات امنیتی رئیس قوه قضاییه کفه را به نفع اصلاح طلبان سنگینتر کرده است و برای ایجاد توازن بزودی شاهد حمله متقابل آنها خواهیم بود و نقش اصلی در این نبرد برابر را افکار عمومی جامعه برعهده خواهد داشت که همیشه قضاوت و تصمیم درستی را در اینگونه آوردگاه ها گرفته است.. #SAM

🔵 @c_b_shahzadeh

#کاریکاتور چاپ شده در مجله #عراقی
دردو تلخ اما #واقعیت
مرگ و ننگ بر نظام اخوندی و مدافعان
نکبت بارش

#ایرانو_پس_میگیریم
@c_b_shahzadeh

از #هدف تا #واقعیت
ویدئویی ببینید که با #بازگشت_شاهزاده
به ایران چه تغییراتی رخ خواهد داد...
اعتبار جهانی
زنده شدن صنعت و اقتصاد
رویش زمین های کشاورزی
و...
#جنبش_فیروزه_ای
#میدان_میلیونی
#اعتراضات_سراسری
#اعتصابات_سراسری
@c_b_shahzadeh

ویدئوی جدید از" مارک دوبوویتز"مدیر اجرایی بنیاد دفاع از دموکراسی ها در واشنگتن: جدا کردن واقعیت از داستان درباره بحران کرونا در ‎ایران.

#واقعیت: ‎خامنه‌ای به سیصد میلیارد دلار دسترسی دارد که می‌تواند آن را صرف کمک به مردم ایران که با بحران کرونا درگیرند و حمایت از اقتصاد کشور بکند اما نمی‌کند.

@C_B_SHAHZADEH

#واقعیت_تاریخ

⭕️موشک‌هاى عبدالناصر ، موشک‌هایی که از اساس کذب بود!

✍غسان حمدان

🔻 در دهه‌ی شصت قرن بیستم میلادی که جمال عبدالناصر بر مصر زمامداری می‌کرد، نیروهای مسلح این کشور از تولید دو موشک دوربُرد «القاهر» و «الظافر» خبر دادند. عبدالناصر در سخنرانی‌های متعددش ادعا می‌کرد که برد القاهر ۶۰۰ کیلومتر و برد الظافر ۳۵۰ کیلومتر است؛ و این دو موشک قادرند به آسانی پایتخت اسرائیل یعنی تل‌آویو را هدف قرار داده و نابود کنند.

دولت مصر برای اثبات ادعای خود مدام این دو موشک را در رژه‌های نظامی در قاهره به معرض نمایش می‌گذاشت. رسانه‌های مصر نیز که همگی دولتی بودند، شب و روز درباره‌ی این پیشرفت چشمگیر داد سخن داده و آن را سمبل اقتدار مصر می‌خواندند. شهرداری‌های شهرهای مختلف هم ماکت‌های فلزی متعددی از این دو موشک ساخته و در میادین شهرها نصب می‌کردند. مردم مصر و باقی جهان عرب هم که تحت تاثیر رادیوی «صوت العرب» بودند، سرمست از این پیروزی مطمئن بودند که برتری موشکی مصر حتمی است و اسرائیل به زودی از بین خواهد رفت.
با این وجود، سپهبد سعدالدین الشاذلی در خاطرات خود حقیقت این موشک‌ها را بر ملا کرده. شاذلی که در زمان جنگ «یوم کیپور» در اکتبر سال ۱۹۷۳ رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح مصر بود، و در آن مقام توانست استحکامات اسرائیل در شبه‌جزیره‌ی سینا به نام «خط بارلیف» را منهدم و تصرف کند، در خاطرات خود داستان موشک‌های عبدالناصر را چنین شرح می‌دهد:
«پس از شکست مصر در «جنگ شش‌روزه» در سال ۱۹۶۷، مصری‌ها شروع کردند به پچ پچ کردن که «پس این دو موشک کجا هستند؟ و چرا عبدالناصر آنطور که به ما قول داده بود آنها را روانه‌ی تل‌آویو نمی‌سازد؟» اما هیچ پاسخی برای پرسش‌های پنهان مردم– که سازمان اطلاعات مصر آن را به مقامات بالا گزارش می‌داد– وجود نداشت؛ و رسانه‌های دولتی فقط بر طبل «خیانت» می‌کوبیدند.

هنگامی که من [شاذلی] به عنوان رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح مصر منصوب شدم، هیچکس حاضر نشد درباره‌ی موشک‌های القاهر و الظافر اطلاعاتی به من بدهد. وقتی که سال‌ها بعد از روی تصادف دوباره یاد آن دو موشک افتادم و درباره‌ی آنها تحقیق کردم، داستان آنها بر من روشن شد. چیزی درباره‌ی شروع ماجرا نمی‌گویم و اینکه چند میلیون خرج آن شد؛ و اینکه چگونه رسانه‌های دولتی حقایق را تحریف کرده مردم را فریب دادند. قضاوت در باب این امر را به عهده‌ی تاریخ می‌گذارم.
اینجا فقط درباره‌ی وضع آن دو موشک وقتی که بالاخره آنها را پیدا کردم می‌نویسم. آن موقع قصد داشتم از آن دو موشک برای آینده استفاده کنم تا آن همه تلاش و وقتی که برای ساختن آنها هزینه شده بود به هدر نرود. اما دیدم کل برنامه‌ی موشکی مصر را لغو کرده و کارکنان آن را بین اداره‌های مختلف دولتی تقسیم کرده بودند تا بیکار نشوند.

اما القاهر و الظافر که نمونه‌های متعددی از آنها در زرادخانه‌ها وجود داشت دچار کاستی‌ها و معایب فراوانی بودند. با این وجود تصمیم گرفتم هرطور شده آنها را آزمایش کرده و پس از بهینه‌سازی به کار گیرم. آن وقت بود که متوجه شدم القاهر بیشتر به منجنیق قرون وسطایى شبیه بود تا موشک. آنقدر بزرگ و سنگین بود که ماشین حامل آن می‌توانست با سرعتی معادل هشت تا ده کیلومتر در ساعت، آن هم فقط در زمین هموار، حرکت کند.
بعد فهمیدم برد این موشک «دوربرد» تنها هشت کیلومتر بود! و هدف‌گیری‌اش هم بطور دستی انجام می‌گرفت. برای آزمایش، ما چهار مرتبه این موشک را به سوی هدف فرضی– که هر چهار مرتبه در یک نقطه بود– پرتاب کردیم. هر بار محل اصابت موشک هشتصد متر از هدف فاصله داشت؛ و این یعنی اگر ما می‌خواستیم از این موشک در جنگ استفاده کنیم، دشمن بیشترین سود را از آن می‌برد، چرا که در آن صورت ما خودمان را هدف قرار می‌دادیم.
البته سازمان اطلاعات اسرائیل نیز به خوبی از این حقیقت آگاه بود، و به همین دلیل هم هیچ تلاشی برای منهدم کردن زرادخانه‌ی موشکی مصر نکرد. تنها کسی که از حقیقت ماجرا آگاه نبود ملت مصر بود که در نهایت بهای ناآگاهی خویش را پرداخت.»

💢کیهان لندن

http://tinyw.in/jDAv

@c_b_shahzadeh