بنام خداوند رنگین کمان
خداوند اندیشه های #کیان
#حدیث #ندای #رهای #نوید
که #مهسا شده اسم رمز امید
خدایی که رقصان و پرشور بود
خدایی که نامش #خدانور بود
منم زاده ی خاک ایران زمین
نزاییده مادر چو من این چنین
چو سیمرغ شهنامه باز آمدم
ز تاریخ دور و دراز آمدم
تو این را دروغ و فسانه مخوان
به یکسان روشن زمانه مدان
خروشیدم از نامه باستان
بگویم به تو شرح این داستان
که تاریخ ما باز تکرار شد
بگویم تو را آنچه انکار شد
چو ضحاک آمد به ایران زمین
به تاراج و خون رفت خاک برین
نهان گشت آیین فرزانگان
پراگنده شد کام دیوانگان
هنر خار شد جادُوی ارجمند
نهان راستی آشکارا گزند
ندانست خود جز بد آموختن
جز از کشتن و غارت و سوختن
بیالود دستش به کودک کشی
کشانده زنان را به هر ناخوشی
بپیچید بر پیچ گیسوی من
نهان کرد زیبایی روی من
بد اهریمنانی که زیبا کُشند
به قهر زمان تا ابد ناخوشند
چه مایه کشیدیم رنج و بلا
از این اهرمن دیو نر اژدها
ندانست من دخت ایرانیم
خروشیده با نسل آبانیم
چو شیر شکاری خورشید روی
دلیری جز از دخت ایران مجوی
چو گُرد آفریدم به میدان جنگ
دگر نیست جایی برای درنگ
تبار من از پهلوانان بُود
ز رستم نشان و ز پاکان بود
که من مادر پهلوانان بُدَم
که من شیره شهریاران بدم
در اندیشه یاد فریدون کنم
دل از بند ضحاک بیرون کنم
چو گیسم به چنگال اهریمن است
بریدمش چون مقتل دشمن است
چو پرچم ز گیسو برافراشتم
جهان را بدین کار وا داشتم
که امروز من کاوه میهنم
چو مام وطن مادرم ،یک زنم
زنانشان چنینند ایرانیان
چگونند مردان و جنگ آوران؟!
ز جور زمان دادخواه آمدم
برای تو چون جان پناه آمدم
بگویم ترا ما همه یک تنیم
که ایرانیانیم و رویین تنیم
همه با شرف هوشمند و دلیر
کشیم جهل و نابخردی را به زیر
ز هر رنگ و آیین و قوم و نژاد
کمر بسته بر همدلی ،عدل و داد
نماند دگر نسل ضحاکیان
ستانیم پس، خاک ایرانمان
مپندار اینان که ایرانیند
که تخم سیاهی و شیطانیند
به پندار و گفتار و کردار نیک
دوباره بجوییم دادار نیک
همه دست در دست هم ،هم زمان
دوباره بسازیم ایرانمان
چو ایران نباشد تن من مباد
بر این بوم و بر،زنده یک تن مباد
اگر سر بسر تن به کشتن دهیم
از آن به که کشور به دشمن دهیم
دریغ است ایران که ویران شود
کنام پلنگان و شیران شود
همه جای جنگ سواران بدی
نشستنگه شهریاران بدی
کنون جای سختی و جای بلاست
که ایران کنون در دم اژدهاست
کسی کز پلنگان بخورده است شیر
بدین سختی ما بود دستگیر
کنون چاره ای باید انداختن
دل خویش از این رنج پرداختن
@C_B_SHAHZADEH
خداوند اندیشه های #کیان
#حدیث #ندای #رهای #نوید
که #مهسا شده اسم رمز امید
خدایی که رقصان و پرشور بود
خدایی که نامش #خدانور بود
منم زاده ی خاک ایران زمین
نزاییده مادر چو من این چنین
چو سیمرغ شهنامه باز آمدم
ز تاریخ دور و دراز آمدم
تو این را دروغ و فسانه مخوان
به یکسان روشن زمانه مدان
خروشیدم از نامه باستان
بگویم به تو شرح این داستان
که تاریخ ما باز تکرار شد
بگویم تو را آنچه انکار شد
چو ضحاک آمد به ایران زمین
به تاراج و خون رفت خاک برین
نهان گشت آیین فرزانگان
پراگنده شد کام دیوانگان
هنر خار شد جادُوی ارجمند
نهان راستی آشکارا گزند
ندانست خود جز بد آموختن
جز از کشتن و غارت و سوختن
بیالود دستش به کودک کشی
کشانده زنان را به هر ناخوشی
بپیچید بر پیچ گیسوی من
نهان کرد زیبایی روی من
بد اهریمنانی که زیبا کُشند
به قهر زمان تا ابد ناخوشند
چه مایه کشیدیم رنج و بلا
از این اهرمن دیو نر اژدها
ندانست من دخت ایرانیم
خروشیده با نسل آبانیم
چو شیر شکاری خورشید روی
دلیری جز از دخت ایران مجوی
چو گُرد آفریدم به میدان جنگ
دگر نیست جایی برای درنگ
تبار من از پهلوانان بُود
ز رستم نشان و ز پاکان بود
که من مادر پهلوانان بُدَم
که من شیره شهریاران بدم
در اندیشه یاد فریدون کنم
دل از بند ضحاک بیرون کنم
چو گیسم به چنگال اهریمن است
بریدمش چون مقتل دشمن است
چو پرچم ز گیسو برافراشتم
جهان را بدین کار وا داشتم
که امروز من کاوه میهنم
چو مام وطن مادرم ،یک زنم
زنانشان چنینند ایرانیان
چگونند مردان و جنگ آوران؟!
ز جور زمان دادخواه آمدم
برای تو چون جان پناه آمدم
بگویم ترا ما همه یک تنیم
که ایرانیانیم و رویین تنیم
همه با شرف هوشمند و دلیر
کشیم جهل و نابخردی را به زیر
ز هر رنگ و آیین و قوم و نژاد
کمر بسته بر همدلی ،عدل و داد
نماند دگر نسل ضحاکیان
ستانیم پس، خاک ایرانمان
مپندار اینان که ایرانیند
که تخم سیاهی و شیطانیند
به پندار و گفتار و کردار نیک
دوباره بجوییم دادار نیک
همه دست در دست هم ،هم زمان
دوباره بسازیم ایرانمان
چو ایران نباشد تن من مباد
بر این بوم و بر،زنده یک تن مباد
اگر سر بسر تن به کشتن دهیم
از آن به که کشور به دشمن دهیم
دریغ است ایران که ویران شود
کنام پلنگان و شیران شود
همه جای جنگ سواران بدی
نشستنگه شهریاران بدی
کنون جای سختی و جای بلاست
که ایران کنون در دم اژدهاست
کسی کز پلنگان بخورده است شیر
بدین سختی ما بود دستگیر
کنون چاره ای باید انداختن
دل خویش از این رنج پرداختن
@C_B_SHAHZADEH