و شهریورت باد پیروزگر
به نام و بزرگی و فرّ و هنر!
#شاهنامه #فردوسی
🔥 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🔥 جشن شهریورگان یا آذرجشن
🍃🍂 شهریورگان یکی از جشن‌های بسیار کهن ده روز نخست شهریور، از دسته‌ی جشن‌های دوازدگانه‌ی سال در ایران باستان بود که پس از پیدایش کیش زرتشتی، ریخت دینی یافت. این جشن در گاهشمار کهن ایرانی برابر با روز چهارم شهریور(شهریور روز از شهریور ماه) برگزار می‌شد.
واژه‌ی شهریور برگرفته از واژه‌ی اوستایی "خشَترَه وَئیریَه"(کشور یا شهریاری + آرزو)، به چمار(معنی) شهر و شهریاری شایسته، آرزو شده و نیرومند و همچنین آرمانشهر داری است. این واژه در پارسی پهلوی "خشتریور" بود.
🍃🍂 شهریور نام یکی از فرشتگان است که در جهان مینوی نماینده‌‌ی شهریاری نیرومند و باشکوه خدا بود که بخت و دارایی به مردم ارزانی می‌داشت و در جهان گیتایی یا زمین، نگاهبان توپال‌ها (فلزات) و جنگ‌ابزارها بود و سیم و زر را چنان در میان آدمین بخش (تقسیم) می‌کرد که دیو فتنه و آشوب نتواند بر زمین رخنه کند. او خواهان فر و بزرگی و نیرومندی برای مردمان و دستگیر نیازمندان است.
شهریور میان ایزدان که با پیدایش کیش زرتشتی امشاسپند یا فرشته نامیده شدند، پس از بهمن جایگاه دوم را دارد. او نمود توانایی و شکوه خدا است.
🍃🍂 بیرونی، شهریورگان را که روز دستگیری از تهیدستان بود، روز دوستی و آرزو نامید و آن را آذرجشن یا جشن آتش خواند. جشن‌های آذرگان، سده و سوری دیگر جشن‌های آتش هستند، هرچند که آتش‌افروزی، آیین بیشتر جشن‌ها بود.
بیرونی از زبان زادویه (موبد زرتشتی که آگاهی بسیاری از آیین‌های ایرانی به بیرونی داده) نوشته که شهریورگان جشنی خانگی است. این جشن در گذشته آغاز زمستان و سرما بود که آتش‌های بزرگ در خانه‌ها می‌افروختند و خدا را می‌ستودند و برای خوردن خوراک و برپایی جشن و شادمانی گرد هم می‌آمدند. آن‌ها باور داشتند این آتش سرمای زمستان و چیزهایی را که برای گیاهان زیان‌آور است، از میان می‌برد.
🍃🍂 آشکار نیست که چرا به شهریورگان جشن آتش می‌گویند. در گذشته‌های دور، سال دو بخش تابستان بزرگ و زمستان بزرگ داشت. بهار و پاییز هم بیش از ۳هزار سال درازا ندارند. یک گمان این است که شهریورگان همان آذرگان است که در پایان تابستان بزرگ برگزار می‌شد و با دگرگونی در گاهشماری(تقویم) به چهار وَرشیم(فصل) به دو جشن بخش شده است.
🍃🍂 در شاهنامه، دو جا از شهریور نام برده شده؛ یکی آنجا که رستم نزد کیخسرو می‌رود و آغاز به بزرگداشت و ارجمند شمردن شاه می‌کند.
دیگری داستان رفتن بهرام گور به شکارگاه و کشتن شیران است که بر پایه‌ی شاهنامه، روزی بود که "ابر شهریور" برآمد و همه‌جا پر از سیاهی شد.
🍃🍂 شهریور، شهریاری آرمانیِ خرد، رها و آزاد از روش و کیش است.
در گات‌ها پس از ستایش شهریور، از شهریاری مینویی، ویژگی‌های اینگونه شهریاری و کشورداری سخن رفته است.
"مرتو(انسان) از میان آن دو همچون راست‌کردار و پیشرفت‌دهنده و افزاینده منش پاک را برای خود برمی‌گزیند. ای مزدا، پس هیچگاه پاسبان و رهبر دروغین و فریبکار با خودنمایی و مردم فریبی به پاکی از برای نام نیک و یاد نیک بهره‌مند نگردد."
در نسک(کتاب) دینکرد آمده که بدترین پادشاه، آن بددین و بدکنشی است که کُشنده‌ی بی‌گناهان باشد و پادافره یا کیفر، سزای آن کسی است که چنین دروغگویی را پادشاه کند.
🍃🍂 در نسک پهلوی بندهش آمده که گیاه شاهسپرغم یا شاهسپرم(ریحان) گیاه ویژه‌ی شهریور و آرامش‌بخش روان اندوهناک آدمی است. بوی شادی‌آفرین آن اندوه روان را می‌پالاید و چونان بوی پادشاهی است.
ابوالقاسم آخته نوشته است که شهریورگان، جشن کشاورزان بود. در پایان تابستان و هنگام برداشت فراورده‌های کشاورزی، کشاورزان دست‌رنج خود را می‌دیدند و شاد می‌شدند. از سویی برای کشت پاییزه آماده می‌شدند که با نیایش و آیین‌های شاد همراه بود.
🍃🍂 امروز زرتشتیان روز شهریورگان را به شوند(دلیل) نماد شهریاری بر درون، خرد و رفتار، روز پدر نامیده‌اند. شهریور نیز فرشته‌ی نرینه به شمار می‌رفت. در ایران باستان روز نخست دی‌ماه روز خواهر و برادر، جشن بهمنگان در بهمن‌ماه روز پدر و اسپندگان(سپندارمذگان) روز زن، مادر و زایش بود.
✍ #پریسا_امام_وردی
📚 بن‌مایه‌ها:
۱- جشن‌ها و آیین‌های ایرانی #منصوره_میرفتاح
۲- گاهشماری و جشن های ایران باستان #هاشم_رضی
۳- جشن‌ها و آیین‌های شادمانی در ایران #ابوالقاسم_آخته
@C_B_SHAHZADEH
به نام و بزرگی و فرّ و هنر!
#شاهنامه #فردوسی
🔥 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🔥 جشن شهریورگان یا آذرجشن
🍃🍂 شهریورگان یکی از جشن‌های بسیار کهن ده روز نخست شهریور، از دسته‌ی جشن‌های دوازدگانه‌ی سال در ایران باستان بود که پس از پیدایش کیش زرتشتی، ریخت دینی یافت. این جشن در گاهشمار کهن ایرانی برابر با روز چهارم شهریور(شهریور روز از شهریور ماه) برگزار می‌شد.
واژه‌ی شهریور برگرفته از واژه‌ی اوستایی "خشَترَه وَئیریَه"(کشور یا شهریاری + آرزو)، به چمار(معنی) شهر و شهریاری شایسته، آرزو شده و نیرومند و همچنین آرمانشهر داری است. این واژه در پارسی پهلوی "خشتریور" بود.
🍃🍂 شهریور نام یکی از فرشتگان است که در جهان مینوی نماینده‌‌ی شهریاری نیرومند و باشکوه خدا بود که بخت و دارایی به مردم ارزانی می‌داشت و در جهان گیتایی یا زمین، نگاهبان توپال‌ها (فلزات) و جنگ‌ابزارها بود و سیم و زر را چنان در میان آدمین بخش (تقسیم) می‌کرد که دیو فتنه و آشوب نتواند بر زمین رخنه کند. او خواهان فر و بزرگی و نیرومندی برای مردمان و دستگیر نیازمندان است.
شهریور میان ایزدان که با پیدایش کیش زرتشتی امشاسپند یا فرشته نامیده شدند، پس از بهمن جایگاه دوم را دارد. او نمود توانایی و شکوه خدا است.
🍃🍂 بیرونی، شهریورگان را که روز دستگیری از تهیدستان بود، روز دوستی و آرزو نامید و آن را آذرجشن یا جشن آتش خواند. جشن‌های آذرگان، سده و سوری دیگر جشن‌های آتش هستند، هرچند که آتش‌افروزی، آیین بیشتر جشن‌ها بود.
بیرونی از زبان زادویه (موبد زرتشتی که آگاهی بسیاری از آیین‌های ایرانی به بیرونی داده) نوشته که شهریورگان جشنی خانگی است. این جشن در گذشته آغاز زمستان و سرما بود که آتش‌های بزرگ در خانه‌ها می‌افروختند و خدا را می‌ستودند و برای خوردن خوراک و برپایی جشن و شادمانی گرد هم می‌آمدند. آن‌ها باور داشتند این آتش سرمای زمستان و چیزهایی را که برای گیاهان زیان‌آور است، از میان می‌برد.
🍃🍂 آشکار نیست که چرا به شهریورگان جشن آتش می‌گویند. در گذشته‌های دور، سال دو بخش تابستان بزرگ و زمستان بزرگ داشت. بهار و پاییز هم بیش از ۳هزار سال درازا ندارند. یک گمان این است که شهریورگان همان آذرگان است که در پایان تابستان بزرگ برگزار می‌شد و با دگرگونی در گاهشماری(تقویم) به چهار وَرشیم(فصل) به دو جشن بخش شده است.
🍃🍂 در شاهنامه، دو جا از شهریور نام برده شده؛ یکی آنجا که رستم نزد کیخسرو می‌رود و آغاز به بزرگداشت و ارجمند شمردن شاه می‌کند.
دیگری داستان رفتن بهرام گور به شکارگاه و کشتن شیران است که بر پایه‌ی شاهنامه، روزی بود که "ابر شهریور" برآمد و همه‌جا پر از سیاهی شد.
🍃🍂 شهریور، شهریاری آرمانیِ خرد، رها و آزاد از روش و کیش است.
در گات‌ها پس از ستایش شهریور، از شهریاری مینویی، ویژگی‌های اینگونه شهریاری و کشورداری سخن رفته است.
"مرتو(انسان) از میان آن دو همچون راست‌کردار و پیشرفت‌دهنده و افزاینده منش پاک را برای خود برمی‌گزیند. ای مزدا، پس هیچگاه پاسبان و رهبر دروغین و فریبکار با خودنمایی و مردم فریبی به پاکی از برای نام نیک و یاد نیک بهره‌مند نگردد."
در نسک(کتاب) دینکرد آمده که بدترین پادشاه، آن بددین و بدکنشی است که کُشنده‌ی بی‌گناهان باشد و پادافره یا کیفر، سزای آن کسی است که چنین دروغگویی را پادشاه کند.
🍃🍂 در نسک پهلوی بندهش آمده که گیاه شاهسپرغم یا شاهسپرم(ریحان) گیاه ویژه‌ی شهریور و آرامش‌بخش روان اندوهناک آدمی است. بوی شادی‌آفرین آن اندوه روان را می‌پالاید و چونان بوی پادشاهی است.
ابوالقاسم آخته نوشته است که شهریورگان، جشن کشاورزان بود. در پایان تابستان و هنگام برداشت فراورده‌های کشاورزی، کشاورزان دست‌رنج خود را می‌دیدند و شاد می‌شدند. از سویی برای کشت پاییزه آماده می‌شدند که با نیایش و آیین‌های شاد همراه بود.
🍃🍂 امروز زرتشتیان روز شهریورگان را به شوند(دلیل) نماد شهریاری بر درون، خرد و رفتار، روز پدر نامیده‌اند. شهریور نیز فرشته‌ی نرینه به شمار می‌رفت. در ایران باستان روز نخست دی‌ماه روز خواهر و برادر، جشن بهمنگان در بهمن‌ماه روز پدر و اسپندگان(سپندارمذگان) روز زن، مادر و زایش بود.
✍ #پریسا_امام_وردی
📚 بن‌مایه‌ها:
۱- جشن‌ها و آیین‌های ایرانی #منصوره_میرفتاح
۲- گاهشماری و جشن های ایران باستان #هاشم_رضی
۳- جشن‌ها و آیین‌های شادمانی در ایران #ابوالقاسم_آخته
@C_B_SHAHZADEH
Forwarded from کمپین بازگشت شاهزاده
و شهریورت باد پیروزگر
به نام و بزرگی و فرّ و هنر!
#شاهنامه #فردوسی
🔥 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🔥 جشن شهریورگان یا آذرجشن
🍃🍂 شهریورگان یکی از جشن‌های بسیار کهن ده روز نخست شهریور، از دسته‌ی جشن‌های دوازدگانه‌ی سال در ایران باستان بود که پس از پیدایش کیش زرتشتی، ریخت دینی یافت. این جشن در گاهشمار کهن ایرانی برابر با روز چهارم شهریور(شهریور روز از شهریور ماه) برگزار می‌شد.
واژه‌ی شهریور برگرفته از واژه‌ی اوستایی "خشَترَه وَئیریَه"(کشور یا شهریاری + آرزو)، به چمار(معنی) شهر و شهریاری شایسته، آرزو شده و نیرومند و همچنین آرمانشهر داری است. این واژه در پارسی پهلوی "خشتریور" بود.
🍃🍂 شهریور نام یکی از فرشتگان است که در جهان مینوی نماینده‌‌ی شهریاری نیرومند و باشکوه خدا بود که بخت و دارایی به مردم ارزانی می‌داشت و در جهان گیتایی یا زمین، نگاهبان توپال‌ها (فلزات) و جنگ‌ابزارها بود و سیم و زر را چنان در میان آدمین بخش (تقسیم) می‌کرد که دیو فتنه و آشوب نتواند بر زمین رخنه کند. او خواهان فر و بزرگی و نیرومندی برای مردمان و دستگیر نیازمندان است.
شهریور میان ایزدان که با پیدایش کیش زرتشتی امشاسپند یا فرشته نامیده شدند، پس از بهمن جایگاه دوم را دارد. او نمود توانایی و شکوه خدا است.
🍃🍂 بیرونی، شهریورگان را که روز دستگیری از تهیدستان بود، روز دوستی و آرزو نامید و آن را آذرجشن یا جشن آتش خواند. جشن‌های آذرگان، سده و سوری دیگر جشن‌های آتش هستند، هرچند که آتش‌افروزی، آیین بیشتر جشن‌ها بود.
بیرونی از زبان زادویه (موبد زرتشتی که آگاهی بسیاری از آیین‌های ایرانی به بیرونی داده) نوشته که شهریورگان جشنی خانگی است. این جشن در گذشته آغاز زمستان و سرما بود که آتش‌های بزرگ در خانه‌ها می‌افروختند و خدا را می‌ستودند و برای خوردن خوراک و برپایی جشن و شادمانی گرد هم می‌آمدند. آن‌ها باور داشتند این آتش سرمای زمستان و چیزهایی را که برای گیاهان زیان‌آور است، از میان می‌برد.
🍃🍂 آشکار نیست که چرا به شهریورگان جشن آتش می‌گویند. در گذشته‌های دور، سال دو بخش تابستان بزرگ و زمستان بزرگ داشت. بهار و پاییز هم بیش از ۳هزار سال درازا ندارند. یک گمان این است که شهریورگان همان آذرگان است که در پایان تابستان بزرگ برگزار می‌شد و با دگرگونی در گاهشماری(تقویم) به چهار وَرشیم(فصل) به دو جشن بخش شده است.
🍃🍂 در شاهنامه، دو جا از شهریور نام برده شده؛ یکی آنجا که رستم نزد کیخسرو می‌رود و آغاز به بزرگداشت و ارجمند شمردن شاه می‌کند.
دیگری داستان رفتن بهرام گور به شکارگاه و کشتن شیران است که بر پایه‌ی شاهنامه، روزی بود که "ابر شهریور" برآمد و همه‌جا پر از سیاهی شد.
🍃🍂 شهریور، شهریاری آرمانیِ خرد، رها و آزاد از روش و کیش است.
در گات‌ها پس از ستایش شهریور، از شهریاری مینویی، ویژگی‌های اینگونه شهریاری و کشورداری سخن رفته است.
"مرتو(انسان) از میان آن دو همچون راست‌کردار و پیشرفت‌دهنده و افزاینده منش پاک را برای خود برمی‌گزیند. ای مزدا، پس هیچگاه پاسبان و رهبر دروغین و فریبکار با خودنمایی و مردم فریبی به پاکی از برای نام نیک و یاد نیک بهره‌مند نگردد."
در نسک(کتاب) دینکرد آمده که بدترین پادشاه، آن بددین و بدکنشی است که کُشنده‌ی بی‌گناهان باشد و پادافره یا کیفر، سزای آن کسی است که چنین دروغگویی را پادشاه کند.
🍃🍂 در نسک پهلوی بندهش آمده که گیاه شاهسپرغم یا شاهسپرم(ریحان) گیاه ویژه‌ی شهریور و آرامش‌بخش روان اندوهناک آدمی است. بوی شادی‌آفرین آن اندوه روان را می‌پالاید و چونان بوی پادشاهی است.
ابوالقاسم آخته نوشته است که شهریورگان، جشن کشاورزان بود. در پایان تابستان و هنگام برداشت فراورده‌های کشاورزی، کشاورزان دست‌رنج خود را می‌دیدند و شاد می‌شدند. از سویی برای کشت پاییزه آماده می‌شدند که با نیایش و آیین‌های شاد همراه بود.
🍃🍂 امروز زرتشتیان روز شهریورگان را به شوند(دلیل) نماد شهریاری بر درون، خرد و رفتار، روز پدر نامیده‌اند. شهریور نیز فرشته‌ی نرینه به شمار می‌رفت. در ایران باستان روز نخست دی‌ماه روز خواهر و برادر، جشن بهمنگان در بهمن‌ماه روز پدر و اسپندگان(سپندارمذگان) روز زن، مادر و زایش بود.
✍ #پریسا_امام_وردی
📚 بن‌مایه‌ها:
۱- جشن‌ها و آیین‌های ایرانی #منصوره_میرفتاح
۲- گاهشماری و جشن های ایران باستان #هاشم_رضی
۳- جشن‌ها و آیین‌های شادمانی در ایران #ابوالقاسم_آخته
@C_B_SHAHZADEH
به نام و بزرگی و فرّ و هنر!
#شاهنامه #فردوسی
🔥 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🔥 جشن شهریورگان یا آذرجشن
🍃🍂 شهریورگان یکی از جشن‌های بسیار کهن ده روز نخست شهریور، از دسته‌ی جشن‌های دوازدگانه‌ی سال در ایران باستان بود که پس از پیدایش کیش زرتشتی، ریخت دینی یافت. این جشن در گاهشمار کهن ایرانی برابر با روز چهارم شهریور(شهریور روز از شهریور ماه) برگزار می‌شد.
واژه‌ی شهریور برگرفته از واژه‌ی اوستایی "خشَترَه وَئیریَه"(کشور یا شهریاری + آرزو)، به چمار(معنی) شهر و شهریاری شایسته، آرزو شده و نیرومند و همچنین آرمانشهر داری است. این واژه در پارسی پهلوی "خشتریور" بود.
🍃🍂 شهریور نام یکی از فرشتگان است که در جهان مینوی نماینده‌‌ی شهریاری نیرومند و باشکوه خدا بود که بخت و دارایی به مردم ارزانی می‌داشت و در جهان گیتایی یا زمین، نگاهبان توپال‌ها (فلزات) و جنگ‌ابزارها بود و سیم و زر را چنان در میان آدمین بخش (تقسیم) می‌کرد که دیو فتنه و آشوب نتواند بر زمین رخنه کند. او خواهان فر و بزرگی و نیرومندی برای مردمان و دستگیر نیازمندان است.
شهریور میان ایزدان که با پیدایش کیش زرتشتی امشاسپند یا فرشته نامیده شدند، پس از بهمن جایگاه دوم را دارد. او نمود توانایی و شکوه خدا است.
🍃🍂 بیرونی، شهریورگان را که روز دستگیری از تهیدستان بود، روز دوستی و آرزو نامید و آن را آذرجشن یا جشن آتش خواند. جشن‌های آذرگان، سده و سوری دیگر جشن‌های آتش هستند، هرچند که آتش‌افروزی، آیین بیشتر جشن‌ها بود.
بیرونی از زبان زادویه (موبد زرتشتی که آگاهی بسیاری از آیین‌های ایرانی به بیرونی داده) نوشته که شهریورگان جشنی خانگی است. این جشن در گذشته آغاز زمستان و سرما بود که آتش‌های بزرگ در خانه‌ها می‌افروختند و خدا را می‌ستودند و برای خوردن خوراک و برپایی جشن و شادمانی گرد هم می‌آمدند. آن‌ها باور داشتند این آتش سرمای زمستان و چیزهایی را که برای گیاهان زیان‌آور است، از میان می‌برد.
🍃🍂 آشکار نیست که چرا به شهریورگان جشن آتش می‌گویند. در گذشته‌های دور، سال دو بخش تابستان بزرگ و زمستان بزرگ داشت. بهار و پاییز هم بیش از ۳هزار سال درازا ندارند. یک گمان این است که شهریورگان همان آذرگان است که در پایان تابستان بزرگ برگزار می‌شد و با دگرگونی در گاهشماری(تقویم) به چهار وَرشیم(فصل) به دو جشن بخش شده است.
🍃🍂 در شاهنامه، دو جا از شهریور نام برده شده؛ یکی آنجا که رستم نزد کیخسرو می‌رود و آغاز به بزرگداشت و ارجمند شمردن شاه می‌کند.
دیگری داستان رفتن بهرام گور به شکارگاه و کشتن شیران است که بر پایه‌ی شاهنامه، روزی بود که "ابر شهریور" برآمد و همه‌جا پر از سیاهی شد.
🍃🍂 شهریور، شهریاری آرمانیِ خرد، رها و آزاد از روش و کیش است.
در گات‌ها پس از ستایش شهریور، از شهریاری مینویی، ویژگی‌های اینگونه شهریاری و کشورداری سخن رفته است.
"مرتو(انسان) از میان آن دو همچون راست‌کردار و پیشرفت‌دهنده و افزاینده منش پاک را برای خود برمی‌گزیند. ای مزدا، پس هیچگاه پاسبان و رهبر دروغین و فریبکار با خودنمایی و مردم فریبی به پاکی از برای نام نیک و یاد نیک بهره‌مند نگردد."
در نسک(کتاب) دینکرد آمده که بدترین پادشاه، آن بددین و بدکنشی است که کُشنده‌ی بی‌گناهان باشد و پادافره یا کیفر، سزای آن کسی است که چنین دروغگویی را پادشاه کند.
🍃🍂 در نسک پهلوی بندهش آمده که گیاه شاهسپرغم یا شاهسپرم(ریحان) گیاه ویژه‌ی شهریور و آرامش‌بخش روان اندوهناک آدمی است. بوی شادی‌آفرین آن اندوه روان را می‌پالاید و چونان بوی پادشاهی است.
ابوالقاسم آخته نوشته است که شهریورگان، جشن کشاورزان بود. در پایان تابستان و هنگام برداشت فراورده‌های کشاورزی، کشاورزان دست‌رنج خود را می‌دیدند و شاد می‌شدند. از سویی برای کشت پاییزه آماده می‌شدند که با نیایش و آیین‌های شاد همراه بود.
🍃🍂 امروز زرتشتیان روز شهریورگان را به شوند(دلیل) نماد شهریاری بر درون، خرد و رفتار، روز پدر نامیده‌اند. شهریور نیز فرشته‌ی نرینه به شمار می‌رفت. در ایران باستان روز نخست دی‌ماه روز خواهر و برادر، جشن بهمنگان در بهمن‌ماه روز پدر و اسپندگان(سپندارمذگان) روز زن، مادر و زایش بود.
✍ #پریسا_امام_وردی
📚 بن‌مایه‌ها:
۱- جشن‌ها و آیین‌های ایرانی #منصوره_میرفتاح
۲- گاهشماری و جشن های ایران باستان #هاشم_رضی
۳- جشن‌ها و آیین‌های شادمانی در ایران #ابوالقاسم_آخته
@C_B_SHAHZADEH
فریدون چو شد بر جهان کامگار
ندانست جز خویشتن شهریار
به رسم کیان تاج و تخت مهی
بیاراست با کاخ شاهنشهی
به روز خجسته سر مهرماه
به سر بر نهاد آن کیانی کلاه
زمانه بی‌اندوه گشت از بدی
گرفتند هر کس ره ایزدی
دل از داوری‌ها بپرداختند
به آیین یکی جشن نو ساختند
نشستند فرزانگان شادکام
گرفتند هر یک ز یاقوت جام
می روشن و چهره‌ی شاه نو
جهان نو ز داد و سر ماه نو
بفرمود تا آتش افروختند
همه عنبر و زعفران سوختند
پرستیدن "مهرگان" دین اوست
تن آسانی و خوردن آیین اوست
اگر یادگارست ازو ماه مهر
بکوش و به رنج ایچ منمای چهر...
#شاهنامه #فردوسی
#مهرگان #جشن_مهرگان
ندانست جز خویشتن شهریار
به رسم کیان تاج و تخت مهی
بیاراست با کاخ شاهنشهی
به روز خجسته سر مهرماه
به سر بر نهاد آن کیانی کلاه
زمانه بی‌اندوه گشت از بدی
گرفتند هر کس ره ایزدی
دل از داوری‌ها بپرداختند
به آیین یکی جشن نو ساختند
نشستند فرزانگان شادکام
گرفتند هر یک ز یاقوت جام
می روشن و چهره‌ی شاه نو
جهان نو ز داد و سر ماه نو
بفرمود تا آتش افروختند
همه عنبر و زعفران سوختند
پرستیدن "مهرگان" دین اوست
تن آسانی و خوردن آیین اوست
اگر یادگارست ازو ماه مهر
بکوش و به رنج ایچ منمای چهر...
#شاهنامه #فردوسی
#مهرگان #جشن_مهرگان
🔴 گزارشی از وضعیت دو زندانی سیاسی بند چهار اوین؛ محکومیت به جمعا ۱۲ سال و نیم حبس به دلیل فعالیت برای براندازی و مبارزه خیابانی
#حیدر_نصیرپور و #مهدی_مسکین‌نواز با نام کاربری #شاهنامه به فعالیت‌های میدانی و انتشار مطالبی در گروه های تلگرامی در خصوص براندازی با حکم جمعا ۱۲ سال و نیم حبس در زندان اوین نگهداری می شوند
شعبه ۲۶دادگاه انقلاب در مردادماه سال ۹۸ اتهامات #حیدر_نصیرپور را اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام، توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی و توهین به رهبری اعلام و وی را به هفت سال ونیم زندان محکوم نمود
همچنین #مهدی_مسکین‌نواز نیز به اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام متهم و به پنج سال زندان محکوم شده است.
گفتنی است که این دو شهروند هر کدام به اقامت اجباری در فهرج کرمان و منع عضویت در احزاب و گروه ها نیز محکوم شده‌اند.
این دو زندانی سیاسی بر خلاف وعده های مقامات قضایی از #مرخصی_کرونایی نیز محروم بوده اند.
لازم به ذکر است #مهدی_مسکین_نواز بهمراه ۳ زندانی دیگر در بهمن سال گذشته دست به اعتصاب غذا زدند که این کلیپ بهمراه دادنامه پیوست میباشد
#زندانیان_سیاسی
@c_b_shahzadeh
#حیدر_نصیرپور و #مهدی_مسکین‌نواز با نام کاربری #شاهنامه به فعالیت‌های میدانی و انتشار مطالبی در گروه های تلگرامی در خصوص براندازی با حکم جمعا ۱۲ سال و نیم حبس در زندان اوین نگهداری می شوند
شعبه ۲۶دادگاه انقلاب در مردادماه سال ۹۸ اتهامات #حیدر_نصیرپور را اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام، توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی و توهین به رهبری اعلام و وی را به هفت سال ونیم زندان محکوم نمود
همچنین #مهدی_مسکین‌نواز نیز به اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام متهم و به پنج سال زندان محکوم شده است.
گفتنی است که این دو شهروند هر کدام به اقامت اجباری در فهرج کرمان و منع عضویت در احزاب و گروه ها نیز محکوم شده‌اند.
این دو زندانی سیاسی بر خلاف وعده های مقامات قضایی از #مرخصی_کرونایی نیز محروم بوده اند.
لازم به ذکر است #مهدی_مسکین_نواز بهمراه ۳ زندانی دیگر در بهمن سال گذشته دست به اعتصاب غذا زدند که این کلیپ بهمراه دادنامه پیوست میباشد
#زندانیان_سیاسی
@c_b_shahzadeh
آیا ما فارسی‌زبانان، آن تعهد شرافتمندانه و بزرگوارانه‌ی فردوسی را درنیافته‌ایم؟
۱) در آستانه‌ی ۲۵ اردیبهشت روز بزرگداشت فردوسی، مطلبی از اندیشمند آذربایجانی، دکتر رحیم رضازاده ملک، پیرامون فردوسی و اثر سترگش شاهنامه را با دوستانم شریک می‌شوم.
#فردوسی
#شاهنامه
#آذربایجان
رحیم رضازاده‌ی ملک:
«هرگاه، به مناسبتی نام مسیح را شنیده و یا خوانده‌ام، به این عبارت انجیل منتقل شده‌ام که "پیاله را گرفته، شُکر کرد و بدیشان داده، گفت: همه‌ی شما از این بنوشید، زیرا که این است خون من که به جهت آمرزش گناهان بسیار کسان ریخته میشود" (متّی/ ۲۸/ ۲۷ـ۲۸)
و بی‌درنگ این تصور برایم حاصل شده است که مردی (اینک فردوسی) با چهره‌ای نجیب با قامتی به بلندای البرز، انبوه ایستادگان در گستره‌ی هزاره‌ها را مخاطب ساخته، در حالی که دفتری (اینک شاهنامه) را به سوی ایشان عرضه می‌کند با صدایی که غرش موج‌های توفنده‌ی دریاهای دور را می‌ماند، می‌گوید:
"بگیرید این دفتر را که من به جبران آسان‌گیری‌ای که در پاسداری از زبانتان بر شما چیره خواهد شد، برگ‌هایش را با قطره قطره جوهر وجود، و ذره ذره الماس شعورم رقم زده‌ام تا جاودانگی زبان فارسی را تعهد کرده باشم."
آیا ما فارسی‌زبانان آن تعهد شرافتمندانه فردوسی را درک نکرده‌ایم.
سرچشمه: دکتر رحیم رضازاده ملک (زاده ۱۷ مهر ۱۳۱۹ مراغه)، شاهنامه شاه نامه‌ها، صص ۱۳ و ۱۴
Arsham Mahmoudi
@C_B_SHAHZADEH
۱) در آستانه‌ی ۲۵ اردیبهشت روز بزرگداشت فردوسی، مطلبی از اندیشمند آذربایجانی، دکتر رحیم رضازاده ملک، پیرامون فردوسی و اثر سترگش شاهنامه را با دوستانم شریک می‌شوم.
#فردوسی
#شاهنامه
#آذربایجان
رحیم رضازاده‌ی ملک:
«هرگاه، به مناسبتی نام مسیح را شنیده و یا خوانده‌ام، به این عبارت انجیل منتقل شده‌ام که "پیاله را گرفته، شُکر کرد و بدیشان داده، گفت: همه‌ی شما از این بنوشید، زیرا که این است خون من که به جهت آمرزش گناهان بسیار کسان ریخته میشود" (متّی/ ۲۸/ ۲۷ـ۲۸)
و بی‌درنگ این تصور برایم حاصل شده است که مردی (اینک فردوسی) با چهره‌ای نجیب با قامتی به بلندای البرز، انبوه ایستادگان در گستره‌ی هزاره‌ها را مخاطب ساخته، در حالی که دفتری (اینک شاهنامه) را به سوی ایشان عرضه می‌کند با صدایی که غرش موج‌های توفنده‌ی دریاهای دور را می‌ماند، می‌گوید:
"بگیرید این دفتر را که من به جبران آسان‌گیری‌ای که در پاسداری از زبانتان بر شما چیره خواهد شد، برگ‌هایش را با قطره قطره جوهر وجود، و ذره ذره الماس شعورم رقم زده‌ام تا جاودانگی زبان فارسی را تعهد کرده باشم."
آیا ما فارسی‌زبانان آن تعهد شرافتمندانه فردوسی را درک نکرده‌ایم.
سرچشمه: دکتر رحیم رضازاده ملک (زاده ۱۷ مهر ۱۳۱۹ مراغه)، شاهنامه شاه نامه‌ها، صص ۱۳ و ۱۴
Arsham Mahmoudi
@C_B_SHAHZADEH
Twitter
Arsam Mahmoudi
آیا ما فارسی‌زبانان، آن تعهد شرافتمندانه و بزرگوارانه‌ی فردوسی را درنیافته‌ایم؟ ۱) در آستانه‌ی ۲۵ اردیبهشت روز بزرگداشت فردوسی، مطلبی از اندیشمند آذربایجانی، دکتر رحیم رضازاده ملک، پیرامون فردوسی و اثر سترگش شاهنامه را با دوستانم شریک می‌شوم. #فردوسی #شاهنامه…
کوچه های خالی از مردم
خیابان، رفت و امد مردم ،بدون احساس
از کنار هم میگذرند
و تاثیر وقایع تلخ که بر ایران میگذرد هیچ تاثیری بر زندگی انان ندارد
گرانی
فقر
جنایت
غارت
و...
انان همچنان زندگی در شرایط سخت را ادامه میدهند و خود را با ان وفق میدهند
نمیدانم گذشت زمان،
در اینده ،
چه حرفی برای زندگی در این شرایط را برای ایندگان خواهند گفت.
زندگی با مشقت،
زندگی زیر تحقیر انسانیت
مرگ غرور و تعصب!
گذشت ۴۲ سال
هیچ اثری از ایرانی در ایران باقی نگذاشت!!!
این ایرانی بود که ،زیر بدترین وقایع تاریخ سر خم نکرد و پیروز و سرافراز از ان گذشت!
من هنوز مانده ام ایرانیم!
با دیدن این همه وقایع تلخ همچنان به زندگی خود بدون توجه به جامعه ی غرق در مشکلات زندگی فردی خود را ادامه میدهم
چون اگر امروزم بدون کار!!!
اندیشه ی فردا
ازادی در جامعه
ازادی برای همیشه را در امروزم خلاصه کرده ام
امروز،
امروزی که قرار بود از فردا به مبارزه برخیزم
در امروز زندگی کرده ام
هنوز حس مسئولیت در من ایجاد نشده
هنوز درک اهمیت جامعه در من شکل نگرفته
هنوز برای مبارزه به خودباوری نرسیده ام
هنوز برای یک حرف و مشورت در جامعه ترس بر من غالب میشود
هنوز فکر میکنم قرار نیست نوبت من باشد!
هنوز برای اگاهی به مردم امروز و فردا میکنم
هنوز در امروز زندگی میکنم!
فردا،
فردا شاید روز ازادی من باشد
اگر از زندگی کردن در امروز رها شوم
امروز باید روزی باشد که شروع میکنم
روز مسئول بودن،
روز خودباوری
روز درک واقعیتهای جامعه
روز درک داشتن ازادی در اینده نه چندان دور
روز به هم رسیدن من به تو
روز من و تو ،
روز ما شدن!!!
ما اگر برخیزیم!
ما اگر برخیزیم!
پیروزیم.
دیگر در امروز زندگی نمیکنیم!
من زندگی فردا را میخواهم
زندگی که از من گرفته شد
زندگی ام در در دوران شاد شاهنشاهی
#سیاهی این روزها به اخر #شاهنامه نزدیک میشه
#میدان_اصلی_شهر_منتظر_شماست!
#جاوید_شاه
#ایران_جاویدان
@C_B_SHAHZADEH
خیابان، رفت و امد مردم ،بدون احساس
از کنار هم میگذرند
و تاثیر وقایع تلخ که بر ایران میگذرد هیچ تاثیری بر زندگی انان ندارد
گرانی
فقر
جنایت
غارت
و...
انان همچنان زندگی در شرایط سخت را ادامه میدهند و خود را با ان وفق میدهند
نمیدانم گذشت زمان،
در اینده ،
چه حرفی برای زندگی در این شرایط را برای ایندگان خواهند گفت.
زندگی با مشقت،
زندگی زیر تحقیر انسانیت
مرگ غرور و تعصب!
گذشت ۴۲ سال
هیچ اثری از ایرانی در ایران باقی نگذاشت!!!
این ایرانی بود که ،زیر بدترین وقایع تاریخ سر خم نکرد و پیروز و سرافراز از ان گذشت!
من هنوز مانده ام ایرانیم!
با دیدن این همه وقایع تلخ همچنان به زندگی خود بدون توجه به جامعه ی غرق در مشکلات زندگی فردی خود را ادامه میدهم
چون اگر امروزم بدون کار!!!
اندیشه ی فردا
ازادی در جامعه
ازادی برای همیشه را در امروزم خلاصه کرده ام
امروز،
امروزی که قرار بود از فردا به مبارزه برخیزم
در امروز زندگی کرده ام
هنوز حس مسئولیت در من ایجاد نشده
هنوز درک اهمیت جامعه در من شکل نگرفته
هنوز برای مبارزه به خودباوری نرسیده ام
هنوز برای یک حرف و مشورت در جامعه ترس بر من غالب میشود
هنوز فکر میکنم قرار نیست نوبت من باشد!
هنوز برای اگاهی به مردم امروز و فردا میکنم
هنوز در امروز زندگی میکنم!
فردا،
فردا شاید روز ازادی من باشد
اگر از زندگی کردن در امروز رها شوم
امروز باید روزی باشد که شروع میکنم
روز مسئول بودن،
روز خودباوری
روز درک واقعیتهای جامعه
روز درک داشتن ازادی در اینده نه چندان دور
روز به هم رسیدن من به تو
روز من و تو ،
روز ما شدن!!!
ما اگر برخیزیم!
ما اگر برخیزیم!
پیروزیم.
دیگر در امروز زندگی نمیکنیم!
من زندگی فردا را میخواهم
زندگی که از من گرفته شد
زندگی ام در در دوران شاد شاهنشاهی
#سیاهی این روزها به اخر #شاهنامه نزدیک میشه
#میدان_اصلی_شهر_منتظر_شماست!
#جاوید_شاه
#ایران_جاویدان
@C_B_SHAHZADEH
🔴هرآنکس که با #پادشه دشمن است
روانش پرستار اهریمن است
🔹 بزرگترین مرجع برای ایرانپرستانِ پادشاهی خواه #فردوسی_بزرگ و اثر جاودانِ آن خردمندِ پارسی سُرای #شاهنامه است و از این روست که همواره مورد ستیز و بی مهری دشمنان نهاد پادشاهی قرار دارد.
@C_B_SHAHZADEH
روانش پرستار اهریمن است
🔹 بزرگترین مرجع برای ایرانپرستانِ پادشاهی خواه #فردوسی_بزرگ و اثر جاودانِ آن خردمندِ پارسی سُرای #شاهنامه است و از این روست که همواره مورد ستیز و بی مهری دشمنان نهاد پادشاهی قرار دارد.
@C_B_SHAHZADEH
Forwarded from Artin
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM