تجزیه را فراموش کنید؛
ملت یکپارچه اند در برابر یک زائده؛
کل ایران عزادار مهسای کُرد است.
کل ایران برای نیکای لُر دارد میجنگد.
کل ایران منتقم کشته‌های بلوچ شده است.
تجزیه که هیچ، امروز یه ایران برای سرنگونی "غاصبان جان و مال و میهن" متحد است.
این لازم است اما کافی نیست!
خروش سراسری ایرانیان از مهسا تا نیکا، نمایشی شکوهمند از درهم‌تنیدگی فرهنگی و اجتماعی است که به همه یادآوری نمود ما با هر تبار و فرهنگ و زبانی ریشه در یک خاک داریم؛ اما این کافی نیست و هنوز نقاط ضعفی دارد.
ملت ایران اتحاد فرهنگی و اجتماعی را به نمایش گذاشت و حالا نوبت نمایش اتحاد سیاسی است تا به یک #رستاخیز_ملی در راستای ملت‌بودگی تبدیل شود.
رستاخیز ملی به جهانیان می‌گوید ما علاوه بر نخواستن جمهوری اسلامی، چه می‌خواهیم.
رستاخیز ملی می‌گوید آلترناتیو چیست و رهبر کیست.
رستاخیز ملی ذیل #گفتمان_ملی است و توانایی اقناع نیروهای نظامی و امنیتی به ضرورت عبور از فتنه۵۷ را دارد.
رستاخیز ملی ذیل #ساختار_شهروندی است و توانایی همراه کردن قشر خاکستری جامعه(که هنوز به این خروش ملی نپیوسته) را دارد.
نیروهای نظامی و امنیتی تحت تاثیر قشر خاکستری جامعه، می‌گویند هدف چیست تا از چاه جمهوری اسلامی به چاه وحشت دیگری نیفتند(دست‌کم وضع بدتر از این نشود).
اما قشر خاکستری جامعه می‌داند چه می‌خواهد ولی محافظه کار است و بی‌جهت ریسک نمی‌کند؛ منتظر است تا شعارها رنگ و بوی ملی و ایرانخواهی بخود بگیرد.
خدا رو شکر کلمه دموکراسی نتوانست جامعه ایران را برای گذار از ج.ا راضی کند.
[دموکراسی تنها یک شیوه‌ی انتخابی از نمایندگان است، نه بستری که امر سیاسی در آن شکل بگیرد.]
عموم مردم ایران می‌فهمند و اهل ریسک نیستند و دنبال گذشته پرشکوه، صاحب کارنامه و تجربه شده ای هستند.
برای جلوگیری از خشونت و خسارت و کشتار به حضور میلیونی و اعتصابات سراسری نیاز است؛ پیش‌نیاز این دو، #همبستگی_ملی است.
برای شکل‌گیری همبستگی ملی به رهبر نیاز است؛ رهبر را باید مردم در خیابان فریاد بزنند و نه اینکه هرکس خودش ادعای رهبری کند.
برای رهبریِ رستاخیز ملی، تنها یک #آلترناتیو روی میز واقعیت ایران موجود است. این مهم مستلزم آن است تا لجاجت و یکدندگی را کنار بگذاریم و تنها آلترناتیو را فریاد بزنیم.
البته بر روی میز رویاها و آرزوها و سلایق شخصی بی‌شمار آلترناتیو عجیب و غریب یافت می‌شود که بستر آن در ایران وجود ندارد.
گفتمان قانع سازی رستاخیز ملی برای قشر خاکستری جامعه و نیروهای نظامی و امنیتی این است:
✅فرهنگ ملی، روح ماست و زبان ملی، پیوند دهنده‌ی این روح به جسم ما که میهن ایران نام دارد.
برای نگهبانی از این فرهنگ و زبان و میهن به یک #نهاد_ملی نیاز داریم که پیوندی تاریخی_تمدنی با ما داشته باشد و آن #نهاد_پادشاهی است.
فردای رستاخیز ملی، آغاز روند آزادی است؛
آزادی در کنار حق می‌آید و حق با #قانون
و قانون با اراده‌ی آزاد و آگاه یک ملت.
رمز سرزنده بودن ما در خودآگاهی ملی است؛ در آگاهی از تاریخ و #هویت_ملی مان که با #مشروطه تجلی یافت.
نهاد پادشاهی و نظم مشروطیت یک نظم سیاسی است که بستر آن میراث تاریخی است؛ تنها نظم سیاسی موجود بر روی میز واقعیت ایران.
فراموش نکنیم؛ "حق رای" را ایران در دوران مشروطه و زمانی که کشور پادشاهی بود بدست آورد.
@C_B_SHAHZADEH
#فتنه۵۷_عامل_هر_فلاکت
#رضاشاه_روحت_شاد
#پرچم_شیروخورشید
ملت یکپارچه اند در برابر یک زائده؛
کل ایران عزادار مهسای کُرد است.
کل ایران برای نیکای لُر دارد میجنگد.
کل ایران منتقم کشته‌های بلوچ شده است.
تجزیه که هیچ، امروز یه ایران برای سرنگونی "غاصبان جان و مال و میهن" متحد است.
این لازم است اما کافی نیست!
خروش سراسری ایرانیان از مهسا تا نیکا، نمایشی شکوهمند از درهم‌تنیدگی فرهنگی و اجتماعی است که به همه یادآوری نمود ما با هر تبار و فرهنگ و زبانی ریشه در یک خاک داریم؛ اما این کافی نیست و هنوز نقاط ضعفی دارد.
ملت ایران اتحاد فرهنگی و اجتماعی را به نمایش گذاشت و حالا نوبت نمایش اتحاد سیاسی است تا به یک #رستاخیز_ملی در راستای ملت‌بودگی تبدیل شود.
رستاخیز ملی به جهانیان می‌گوید ما علاوه بر نخواستن جمهوری اسلامی، چه می‌خواهیم.
رستاخیز ملی می‌گوید آلترناتیو چیست و رهبر کیست.
رستاخیز ملی ذیل #گفتمان_ملی است و توانایی اقناع نیروهای نظامی و امنیتی به ضرورت عبور از فتنه۵۷ را دارد.
رستاخیز ملی ذیل #ساختار_شهروندی است و توانایی همراه کردن قشر خاکستری جامعه(که هنوز به این خروش ملی نپیوسته) را دارد.
نیروهای نظامی و امنیتی تحت تاثیر قشر خاکستری جامعه، می‌گویند هدف چیست تا از چاه جمهوری اسلامی به چاه وحشت دیگری نیفتند(دست‌کم وضع بدتر از این نشود).
اما قشر خاکستری جامعه می‌داند چه می‌خواهد ولی محافظه کار است و بی‌جهت ریسک نمی‌کند؛ منتظر است تا شعارها رنگ و بوی ملی و ایرانخواهی بخود بگیرد.
خدا رو شکر کلمه دموکراسی نتوانست جامعه ایران را برای گذار از ج.ا راضی کند.
[دموکراسی تنها یک شیوه‌ی انتخابی از نمایندگان است، نه بستری که امر سیاسی در آن شکل بگیرد.]
عموم مردم ایران می‌فهمند و اهل ریسک نیستند و دنبال گذشته پرشکوه، صاحب کارنامه و تجربه شده ای هستند.
برای جلوگیری از خشونت و خسارت و کشتار به حضور میلیونی و اعتصابات سراسری نیاز است؛ پیش‌نیاز این دو، #همبستگی_ملی است.
برای شکل‌گیری همبستگی ملی به رهبر نیاز است؛ رهبر را باید مردم در خیابان فریاد بزنند و نه اینکه هرکس خودش ادعای رهبری کند.
برای رهبریِ رستاخیز ملی، تنها یک #آلترناتیو روی میز واقعیت ایران موجود است. این مهم مستلزم آن است تا لجاجت و یکدندگی را کنار بگذاریم و تنها آلترناتیو را فریاد بزنیم.
البته بر روی میز رویاها و آرزوها و سلایق شخصی بی‌شمار آلترناتیو عجیب و غریب یافت می‌شود که بستر آن در ایران وجود ندارد.
گفتمان قانع سازی رستاخیز ملی برای قشر خاکستری جامعه و نیروهای نظامی و امنیتی این است:
✅فرهنگ ملی، روح ماست و زبان ملی، پیوند دهنده‌ی این روح به جسم ما که میهن ایران نام دارد.
برای نگهبانی از این فرهنگ و زبان و میهن به یک #نهاد_ملی نیاز داریم که پیوندی تاریخی_تمدنی با ما داشته باشد و آن #نهاد_پادشاهی است.
فردای رستاخیز ملی، آغاز روند آزادی است؛
آزادی در کنار حق می‌آید و حق با #قانون
و قانون با اراده‌ی آزاد و آگاه یک ملت.
رمز سرزنده بودن ما در خودآگاهی ملی است؛ در آگاهی از تاریخ و #هویت_ملی مان که با #مشروطه تجلی یافت.
نهاد پادشاهی و نظم مشروطیت یک نظم سیاسی است که بستر آن میراث تاریخی است؛ تنها نظم سیاسی موجود بر روی میز واقعیت ایران.
فراموش نکنیم؛ "حق رای" را ایران در دوران مشروطه و زمانی که کشور پادشاهی بود بدست آورد.
@C_B_SHAHZADEH
#فتنه۵۷_عامل_هر_فلاکت
#رضاشاه_روحت_شاد
#پرچم_شیروخورشید
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
امیر طاهری و پاسخ به این پرسش که ایرانیان چه می‌خواهند؟ بازگشت به خویشتنِ خویش
این روزها، شاهد «جریان»ی هستیم که نقش اساسی را در گذار ایران از برزخ کنونی بازی خواهد کرد. این «جریان» را می‌توان با نام‌های گوناگون معرفی کرد: توفان پنهان زیر آرامش دریا؟ جست‌وجوی آب حیات در ظلمات؟ اما یک عنوان ساده‌تر شاید گویاتر باشد: بازگشت به خویش؛ یعنی دوباره ایرانی شدن که، در تحلیل نهایی، به معنای طرد هویت جعلی عرضه شده از سوی خمینی‌گرایان خواهد بود.
اکنون که گفتمان ملی رو به اوج است، بایستی به مرحله تازه‌ای از بذرافشانی فکری پرداخت: عرضه راه‌حل‌های عملی در چارچوب این گفتمان.
نویسنده: امیر طاهری، روزنامه‌نگار و تحلیل‌گر ارشد بین‌المللی
منبع: ایندیپندنت فارسی
#امیر_طاهری
#تحلیل_سیاسی
#گفتمان_ملی
@Unikador
@C_B_SHAHZADEH
این روزها، شاهد «جریان»ی هستیم که نقش اساسی را در گذار ایران از برزخ کنونی بازی خواهد کرد. این «جریان» را می‌توان با نام‌های گوناگون معرفی کرد: توفان پنهان زیر آرامش دریا؟ جست‌وجوی آب حیات در ظلمات؟ اما یک عنوان ساده‌تر شاید گویاتر باشد: بازگشت به خویش؛ یعنی دوباره ایرانی شدن که، در تحلیل نهایی، به معنای طرد هویت جعلی عرضه شده از سوی خمینی‌گرایان خواهد بود.
اکنون که گفتمان ملی رو به اوج است، بایستی به مرحله تازه‌ای از بذرافشانی فکری پرداخت: عرضه راه‌حل‌های عملی در چارچوب این گفتمان.
نویسنده: امیر طاهری، روزنامه‌نگار و تحلیل‌گر ارشد بین‌المللی
منبع: ایندیپندنت فارسی
#امیر_طاهری
#تحلیل_سیاسی
#گفتمان_ملی
@Unikador
@C_B_SHAHZADEH