آنروز که خورشيد در آسمان ايران فرو می نشست
آنروز که گلهای هميشه بهار ايران می پژمرد آنروز که يک ملت جز ياد گذشته ها چيزی بياد نداشت
آنروز که خاموش بود تخت جمشيد و دشت مرغاب
آنروز که در زير غبار اندوه بود شاهنشاه نامه سردار توس
آنروز که تنها مانده بودند سعدی هایمان، حافظ هايمان و فردوسی های اين سرزمين انديشه وخرد
آنروز که دلهای آشنا بيگانه بودند در سرزمين آشنائی ها
آنروز که يک ملت در انتظار خورشيد بود
با نام تو ای شاهنشاه بزرگ با نام تو ای رضا شاه بزرگ،
خورشيد ايران از درون آرزو های يک ملت برآمد

#رضاشاه_دوم ، تو برآمدی و گفتی که نمی ميرد آن ملتی که کوروش ها در سينه دارد ..

و باردگر فرودی تاریخی و چهل و اندی ساله برای #ایرانزمین تا امروز رضا شاهی دگر از دل تاریخ برخیزد و همچون کاوه برای ملت و میهن اش شمشیر زند .
او #شاهنشاه ایران و انیران ، #شاهنشاه_دادمهر ، که برخاسته و یک تنه با اراده ای پولادین ، پژواک فریاد ایرانیان شده است تا به جهان بی شرافت و اخلاق دگربار نشان دهد ، که او رضا شاهی دیگر است .

نام بزرگ این مرد را فریاد زنیم و بگوییم که #ایران_بدون_پهلوی_یعنی_سرای_اجنبی

#شاه_را_فریادبزن