یکی بود یکی نبود غیر از خدا هیچکس نبود، نسلی بود در جستجوی شمع های تولد کشورش...
آه که چه جستجوی زیبایی...
ما در جستجوی شمع های تولدمان هستیم ، ما نسل سردرگم، نسلی گیج تر از همیشه و گیج تر از نسل های پیش از خود...
نسلی خسته تر از همیشه و خسته تر از نسل های پیش از خود، خسته از سردرگمی هر روز و هر روز که کدامین راه درست است؟
خسته از موافقان اعدامِ مخالفاِن نقضِ حقوق بشر، خسته از تیر باران پویا ها در خیابان، خسته از فارغ التحصیلان بیکار، خسته از جوانان فرار کرده از وطن،خسته از روزنامه ها، خسته از درد و رنج طبقه محروم و ستمدیدگان و خسته از ساقی های موتوری که احاطه مان کردند آه.......
خستگی های تمام نشدنی...
خسته از دلقک های سیاسی، خسته از زامبی های وطنی،خسته از لیدر های مجازی بی عرضه، خسته از سلطان ها، آه........
سلطان سکه، سلطان طلا،سلطان دلار،سلطان فراخان و آه... سلطان ها...
سلطان های تمام نشدنی...
خسته از فرستادن لعنت خدای کعبه به بزرگان قوم که آبادی را خراب کردند...
خسته از فحش دادن به پدرانمان برای تصمیم غم انگیز آن روزها..
آن روزها، آن روزها قرار بر این بود که کاخ ها به عدالت بین مردم تقسیم شوندُ و لوستر های فرانسوی کاخ شاه به مساوات بر سر مردم نور بپاشانندُ و آب و برقمان مجانی باشد و اما چه شد؟
آن روز ها و آن جنگ تحمیلی...
آن روز ها در خط مقدم فقط گلوله بود و ترکش. این روزها خمپاره های اختلاس و موشک زمین به هوای رانت و فساد...
من از این نسلم،نسلی خسته از عالم و آدم، نسلی متنفر از آن روز ها و بدنبال راهی برای فرار از این روز ها،نسلی که کنار پویا در خیابان بود. من از این نسلم، نسلی با مشت های گره کرده و سَرهای سردگمُ، مغزهای خالی از اعتماد.
اعتماد به چه؟ به این جماعت علافِ مجازی که عرضه همکاری با یک دیگر راهم ندارند؟
ما خشمناکیم، خشمناک تر از نسل های قبل از خود، و میدانیم با این دشمنان داخلی مفنگی، مفت خور و زورگو دوباره متولد نمیشویم.
ما خواستار تولدیم،تولد دوباره ایران پیش از مردن و اینبار میخواهیم یکبار برای همیشه خیابان هارا شلوغ کنیم و شمع های تولد ایران را فوت کنیم..
مگر چند بار فرصت فوت کردن داریم؟ آه... که زمان دارد میگزرد و این گربه هر روز زخمی تر از روزِ پیش
ما خواستار تولدیم...
ما؟؟؟؟؟
ما کیستیم؟؟؟؟
به آیندگان بگویید، ما مردمی بودیم که هرسال میخواستیم تولد دوباره ایران را جشن بگیریم، و نمیشد.....
آری نمیشود دوباره متولد شد با این سیاست بازان خارج نشینِ دوزاری الکی، که فقط خودی هارا میزنندُ و نقش بازی میکنند، نقش آدم های درست...
و تولد دوباره ایران، شمع هایمان کو؟؟؟ تولد دوباره بدون شمع که نمیشود. ما همیشه خیابان هارو شلوغ میکردیم برای تولد دوباره اما ......
اما در قلبِ شمع هایمان گلوله زدند...
آه.... که شمع هایمان کو ...
ما نسلی هستیم که رویاهایش مانند ارتش شاهنشاهی پاشیده اند،ما نسل سردرگم و خسته از بیراهه و دروغُ دغل بازی خارج نشین ها ..
نسلی تنها که سر عاشقانه هایش را بریدند، نسلی غم زده که کم نمی آورد. آری ما تا تولد دوباره ایران را جشن نگیرم کم نمی آوریم ...
آه .. که شمع هایمان کو...
ما برای این تولد نیازمند به شمع هستیم...
شما میتوانید شمع های تولد ما باشید، شما میتوانید مارا از این روزهای عجیب، از سیاستی که زاتِش بسته است، از جوجه لیدر لات های مجازی،از سلطان ها، از باتوم هایی که در خیابان تکان میخورند نجات دهید ...
شما میتوانید خستگی های تمام نشدنی را تمام کنید...
آه که قرار بود آن روزها انقلاب مستضعفان باشد...
آه ...
که این روز ها بیش از هرزمان دیگری به انقلاب مضلومان،مستضعفان،جاماندگان، بیکاران،محرومان و ستمدییدگان نیازمندیم ...
و این انقلاب تنها با تولد دوباره ایران امکان پذیر است، تولد نیازمند شمع است...
شمع تولد دوباره ایران باشید #رهبران_میانه....
#رهبران_میانه یا هرچیز که میخواهید اسمش را بگزارید شمع تولد ما باشید
که ما نسل ایستاده در زندانی به نام ایران امیدمان به شماست...
شمع ما باشید...
#اشو_زرتشت
@C_B_SHAHZADEH
آه که چه جستجوی زیبایی...
ما در جستجوی شمع های تولدمان هستیم ، ما نسل سردرگم، نسلی گیج تر از همیشه و گیج تر از نسل های پیش از خود...
نسلی خسته تر از همیشه و خسته تر از نسل های پیش از خود، خسته از سردرگمی هر روز و هر روز که کدامین راه درست است؟
خسته از موافقان اعدامِ مخالفاِن نقضِ حقوق بشر، خسته از تیر باران پویا ها در خیابان، خسته از فارغ التحصیلان بیکار، خسته از جوانان فرار کرده از وطن،خسته از روزنامه ها، خسته از درد و رنج طبقه محروم و ستمدیدگان و خسته از ساقی های موتوری که احاطه مان کردند آه.......
خستگی های تمام نشدنی...
خسته از دلقک های سیاسی، خسته از زامبی های وطنی،خسته از لیدر های مجازی بی عرضه، خسته از سلطان ها، آه........
سلطان سکه، سلطان طلا،سلطان دلار،سلطان فراخان و آه... سلطان ها...
سلطان های تمام نشدنی...
خسته از فرستادن لعنت خدای کعبه به بزرگان قوم که آبادی را خراب کردند...
خسته از فحش دادن به پدرانمان برای تصمیم غم انگیز آن روزها..
آن روزها، آن روزها قرار بر این بود که کاخ ها به عدالت بین مردم تقسیم شوندُ و لوستر های فرانسوی کاخ شاه به مساوات بر سر مردم نور بپاشانندُ و آب و برقمان مجانی باشد و اما چه شد؟
آن روز ها و آن جنگ تحمیلی...
آن روز ها در خط مقدم فقط گلوله بود و ترکش. این روزها خمپاره های اختلاس و موشک زمین به هوای رانت و فساد...
من از این نسلم،نسلی خسته از عالم و آدم، نسلی متنفر از آن روز ها و بدنبال راهی برای فرار از این روز ها،نسلی که کنار پویا در خیابان بود. من از این نسلم، نسلی با مشت های گره کرده و سَرهای سردگمُ، مغزهای خالی از اعتماد.
اعتماد به چه؟ به این جماعت علافِ مجازی که عرضه همکاری با یک دیگر راهم ندارند؟
ما خشمناکیم، خشمناک تر از نسل های قبل از خود، و میدانیم با این دشمنان داخلی مفنگی، مفت خور و زورگو دوباره متولد نمیشویم.
ما خواستار تولدیم،تولد دوباره ایران پیش از مردن و اینبار میخواهیم یکبار برای همیشه خیابان هارا شلوغ کنیم و شمع های تولد ایران را فوت کنیم..
مگر چند بار فرصت فوت کردن داریم؟ آه... که زمان دارد میگزرد و این گربه هر روز زخمی تر از روزِ پیش
ما خواستار تولدیم...
ما؟؟؟؟؟
ما کیستیم؟؟؟؟
به آیندگان بگویید، ما مردمی بودیم که هرسال میخواستیم تولد دوباره ایران را جشن بگیریم، و نمیشد.....
آری نمیشود دوباره متولد شد با این سیاست بازان خارج نشینِ دوزاری الکی، که فقط خودی هارا میزنندُ و نقش بازی میکنند، نقش آدم های درست...
و تولد دوباره ایران، شمع هایمان کو؟؟؟ تولد دوباره بدون شمع که نمیشود. ما همیشه خیابان هارو شلوغ میکردیم برای تولد دوباره اما ......
اما در قلبِ شمع هایمان گلوله زدند...
آه.... که شمع هایمان کو ...
ما نسلی هستیم که رویاهایش مانند ارتش شاهنشاهی پاشیده اند،ما نسل سردرگم و خسته از بیراهه و دروغُ دغل بازی خارج نشین ها ..
نسلی تنها که سر عاشقانه هایش را بریدند، نسلی غم زده که کم نمی آورد. آری ما تا تولد دوباره ایران را جشن نگیرم کم نمی آوریم ...
آه .. که شمع هایمان کو...
ما برای این تولد نیازمند به شمع هستیم...
شما میتوانید شمع های تولد ما باشید، شما میتوانید مارا از این روزهای عجیب، از سیاستی که زاتِش بسته است، از جوجه لیدر لات های مجازی،از سلطان ها، از باتوم هایی که در خیابان تکان میخورند نجات دهید ...
شما میتوانید خستگی های تمام نشدنی را تمام کنید...
آه که قرار بود آن روزها انقلاب مستضعفان باشد...
آه ...
که این روز ها بیش از هرزمان دیگری به انقلاب مضلومان،مستضعفان،جاماندگان، بیکاران،محرومان و ستمدییدگان نیازمندیم ...
و این انقلاب تنها با تولد دوباره ایران امکان پذیر است، تولد نیازمند شمع است...
شمع تولد دوباره ایران باشید #رهبران_میانه....
#رهبران_میانه یا هرچیز که میخواهید اسمش را بگزارید شمع تولد ما باشید
که ما نسل ایستاده در زندانی به نام ایران امیدمان به شماست...
شمع ما باشید...
#اشو_زرتشت
@C_B_SHAHZADEH