CreativeMornings Isfahan

#کرونا_را_شکست_میدهیم
#CreativeMornings

@Cm_Isfahan

354 views21:47

باید براتون بگم که این آدمی که الآن اینجاست همه چیز زندگیش تأثیرگذاره، از بچگی فوق العاده‌ای که کنار پدر روانشناسش با شعر و ادبیات داشته تا روزهایی که همراه مادرش با موسیقی و هنر آشنا می‌شده. حتی روزهای سختی که به خاطر جدا شدن پدر و مادرش می‌گذرونده.
ولی یادمه تا چهارسال پیش از همه چیز شاکی بودم تا اینکه فهمیدم تمام حساسیت ها و لذت هایی که تجربه می‌کنم به خاطر رنج هایی بوده که کشیدم.
از زندگی همراه پدر بزرگ و مادر بزرگ گرفته تا تنها بودن توی شهر بزرگی مثل تهران و فقط درس خوندن باعث شد من به جایی برسم که تابویی به عنوان یک تک فرزند طلاق رو بشکنم و اونی بشم که هوا بقیه رو داره، همیشه سعی کردم دغدغه ی اضافی برای بقیه ایجاد نکنم.
من پسری‌ام که طبیعت و هنر و موسیقی بچگیش رو ساخته بود، با این دیدگاه بزرگ شده بود که هنر نمی تونه حرفه ات باشه و در حالی که علاقه ای به رشته ی ریاضی نداشتم دو سال رو براش پشت کنکور موندم. تا اینکه یک روز بابام بهم گفت: "تو که درس نمیخونی، پس برو هنر بخون!"
از اون روز من فقط 5 ماه وقت داشتم که وارد دنیای رشته ای بشم که هیچ اطلاع درستی ازش نداشتم.
خبر خوب اینه که همون سال تونستم دانشجوی موسیقی بشم و آرامشی که از ۵ سالگی، همون موقع که ساز زدن رو شروع کرده بودم، دنبالش می گشتم رو پیدا کنم. یه آرامش عمیق درونی...
موسیقی من رو به سرچشمه‌هایی رسوند که یک سری حس ها رو واقعا تجربه کردم، با موسیقی سه ضربی لهستانی واقعا رقصیدم، با موسیقی باخ واقعا اشک ریختم و با موسیقی موتزرات خودم رو توی دشت سرسبز دوران کلاسیک تصور کردم.
زندگی من حالا شده غرق در موسیقی و ادبیات. شنیدن و نواختن و خوندن و فکر کردن به اینکه من کجای این سه هستم...
من روزهایی رو داشتم که به خاطر انتظار بالایی که از خودم داشتم مجبور شدم ساز زدن رو کنار بذارم و از موسیقی دور بشم، ولی وقتی یه صدایی توی وجودم میگه " هنوزم میخوام زندگی کنم." میرم سمت ارامش درونی که حالا پیداش کردم و راضی ام از اینکه آدم شجاعی ام که با اشتباه کردن رفیقه.
چایکوفسکی میگه:" موسیقی برای یک عمر کافیست و یک عمر برای موسیقی کافی نیست..."
#داستان_من
#CreativeMornings

@Cm_Isfahan

446 views18:05