بدی مکن که درین کشت زار زود زوال

به داس دهر همان بدروی که می‌کاری

#مولانا

چو سحــرگاه ز گلشن مه عیار برآمد
چه بسی نعره مستان که ز گلزار برآمد

ز رخ ماه خصـالش ز لطیفی وصالش
همه را بخت فزون شد همه را کار برآمد

#مولانا

آفرینها بر تو بادا ای خدا
ناگهان کردی مرا از غم جدا

گر سر هر موی من یابد زبان
شکرهای تو نیاید در بیان

#مولانا

من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو
پیش من جز سخن شمع و شکر هیچ مگو

سخن رنج مگو جز سخن گنج مگو
ور از این بی‌خبری رنج مبر هیچ مگو

#مولانا

این جهان با تو خوش است و
آن جهان با تو خوش است

این جهان بی‌من مباش و
آن جهان بی‌من مرو

#مولانا

سفر کردم به هر شهری دویدم
چو شهر عشق من شهری ندیدم

ندانستم ز اول قدر آن شهر
ز نادانی بسی غربت کشیدم

#مولانا

سنگْ شِکاف می‌کند در هوس لقای تو

جان پر و بال می‌زند در طَرَب هوای تو

#مولانا

چو خدا بود پناهت چه خطر بود ز راهت
به فلک رسد کلاهت که سر همه سرانی

چه نکو طریق باشد که خدا رفیق باشد
سفر درشت گردد چو بهشت جاودانی

#مولانا

از عشق خدا نه بر زیان خواهی شد
بی‌جان ز کجا شوی که جان خواهی شد

اول به زمین از آسمان آمده‌ای
آخر ز زمین بر آسمان خواهی شد

#مولانا

آفرینها بر تو بادا ای خدا
ناگهان کردی مرا از غم جدا

گر سر هر موی من یابد زبان
شکرهای تو نیاید در بیان

#مولانا