خدمت سربازی اجباری به خودیِ خود ظالمانه است چه رسد به این‌که با بیش از پیش طبقاتی کردن آن بچه‌پولدارها را در ازای ۱۵هزار یورو ( حدود ۴۷۰ میلیون تومان ) معاف کنند.
اگر در میان اطرافيان‌تان بررسی کنید درخواهید یافت اعزام به نقاط صفر مرزی، مناطق بد آب و هوا و ... عمدتا سهم فقیرترین سربازان است در حالی‌که بچه‌پولدارها و فرزندان اعوان و انصار خامنه‌ای در پایتخت‌های اروپائی و آمریکا و .. نشسته‌اند و درباره‌ی امنیت مرزهای ایران و رفاه و زیبایی‌های پایتخت انشانویسی می‌کنند و با پرتاب هر موشک سپاه پاسداران دچار غرور ملی می‌گردند.
حالا همین‌ها با پرداخت ناقابل ۱۵ هزار یورو ( معادل ۱۸۰ ماه کارِ تمام‌وقتِ یک کارگر ) دوران سربازی‌شان را در بورلی‌هیلز و دیزنی‌لند سپری می‌کنند؛ گرچه وقتی هم که در ایران هستند از قیطریه و فرشته عاروق "وطنم وطنم" می‌زنند.


@Blackfishvoice

حبیب اسیود را از ترکیه ربودند و ماه‌ها زیر سنگین‌ترین شکنجه‌ها قرار دادند تا به جرمی که مرتکب نشده است اعتراف کند. صحنه‌ی لنزهای دوربین‌های به اصطلاح خبرنگاران که صورت اسیود را نشانه رفته‌اند هیچ کم از جوخه‌ی اعدام ندارد، چراکه در حال زمینه‌سازی برای قتل عمد فردی هستند که نقشی در هیچ اقدام مسلحانه نداشته است.
درحالی‌که داعش رسما مسؤلیت حمله به رژه‌ی اهواز را پذیرفت حالا قصد دارند اسیود را بابت آن حمله اعدام کنند و خبرنگاران مشغول ثبت عکس تبلیغاتی برای کارفرمایان‌شان هستند؛ چند سال بعد که به هر دلیلی از ایران بروند یا شرایط سیاسی کشور تغییر کند وقیحانه خواهند گفت: مجبور بودیم.
شرم بر دولت سوئد که بابت منافع اقتصادی خود در ایران در برابر ربوده شدن شهروندش مطلقا سکوت کرده و شرم بر تمام کسانی‌که آگاهانه هم‌سو با پروپاگاندای جمهوری اسلامی و نثار کردن عناوینی مانند "تروریست و تجزیه‌طلب" به مدافعانِ حقوق عرب و بلوچ در جنایاتی از این دست مشارکت می‌کنند.


#جمهوری_اعدام


@Blackfishvoice

‏حنیفه نظری از دختران معترض مزار بود که قبلن دستگیر و زندانی شده بود و دیروز توسط طالبان در مزار کشته شد.
حنیفه به جرم دادخواهی برای مردم افغانستان کشته شده است. از این قتل‌ها به سادگی نگذریم. قتل او یک تصادف نیست، یک اتفاق سنجیده شده است. او برای ما کشته شد ما برای او چی میکنیم؟

از حساب توئیتر عطیه مهربان


#طالبان_تغییر_کرده #جنبش_اصیل_منطقه #زن_کشی #زن_ستیزی #زنان_افغانستان #ارتجاع



@Blackfishvoice

شامگاه چهارشنبه ۲۹ دی‌ماه "تمنا زریاب پریانی" از فعالین حقوق زنان افغانستان توسط نیروهای طالبان ربوده و به محلی نامعلوم منتقل شد.


#زنان_افغانستان #زن_ستیزی #طالبان


@Blackfishvoice

نوام چامسکی و تعدادی از اساتید محققین دانشگاهی از جمله برندگان نوبل پزشکی، فیزیک و شیمی در نامه‌ای به رئیس سازمان ملل خواستار آزادی #علی_یونسی و #امیرحسین_مرادی شدند.

عالیجناب آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل
سرکارعالی خانم میشل باشله کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل ‏ما، برندگان جایزه نوبل و محققین دانشگاھی امضا کننده این نامه، به دیگر محققین دانشگاھی میپیوندیم که خواستار آزادی فوری دانشجویان ‎#علی_یونسی ‎#امیرحسین_مرادی شدند که از فروردین ١٣٩٩ (آپریل ٢٠٢٠) در بازداشت خودسرانه به سر میبرند.
‏این دو جوان به ھنگام بازداشت ٢٠ ساله و دانشجوی دانشگاه صنعتی شریف در تھران بودند.
از زمان بازداشت ھر دو دانشجو از شکنجھ‌ھای روحی و جسمی و بدرفتاری‌ھای دیگر ھمچون اعتراف اجباری آسیب دیده‌اند.
‏١٧۴ تن از اساتید و روسای چندین دانشکده دانشگاه شریف در نامه‌ای خطاب به مقامات ایران در اردیبھشت ١۴٠٠ (می ٢٠٢١) خواستار آزادی این دو دانشجو شدند. علاوه بر آن، بسیاری از دانشجویان دانشگاه شریف در مناسبت‌ھای مختلف نگرانی خود را از وضعیت بازداشت ھمکلاسی‌ھایشان ابراز کرده‌اند.
‏سازمان عفو بین‌الملل در تاریخ‌ھای می ٢٠٢٠ و نوامبر ٢٠٢١ دو بیانیه "اقدام فوری" خطاب به مسئولین ایرانی منتشر کرده است.

ضمیمه: خلاصه سابقه درخشان این دو دانشجو که علیرغم سن کم، چندین مدال در مسابقات علمی کشوری و جھانی از جمله مسابقات جھانی المپیاد فیزیک و نجوم به‌دست آوردند.
‏ما از شما تقاضا میکنیم از ھرگونه تلاش ممکن و عملی در سازمان ملل برای آزادی زندانیان سیاسی، به خصوص این دو دانشجو، استفاده کنید.

ما از تمام تلاشھای ارزشمند شما در دفاع از ارزشھای حقوق بشر قدردانی میکنیم.
‏امضا کنندگان:
- پروفسور نوآم چامسکی، دانشگاه ام.آی.تی
- ریچارد رابرتس، برنده جایزه نوبل پزشکی سال ١٩٩٣
- پروفسور بری بریش، برنده جایزه نوبل فیزیک سال ٢٠١٧
- پروفسور مارتین شلفی، برنده جایزه نوبل شیمی سال ٢٠٠٨
- پروفسور رندی شکمن، برنده جایزه نوبل پزشکی سال ٢٠١٣
‏- پروفسور جک ژوستاک، برنده جایزه نوبل پزشکی سال ٢٠٠٩
- پروفسور دیوید واینلند، برنده جایزه نوبل پزشکی سال ٢٠١٢

دیگر اساتید دانشگاهی امضا کننده نامه:

- پروفسور رضا افشاری، دانشگاه پیس، آمریکا
- پروفسور علی عرب، دانشگاه جورجتاون، آمریکا
- میشل اروین، مدیر انجمن فیزیک آمریکا
‏- پروفسور یوجین چادنوسکی، دانشگاه نیویورک
- پروفسور محمود امیری‌مقدم، دانشگاه اسلو، نروژ
- پروفسور سعید رھنما، دانشگاه یورک، کانادا
- پروفسور ویرجینیا تریمبل، دانشگاه کالیفرنیا، آمریکا
- پروفسور بھرام سلطانی، دانشگاه سوربن پاریس
- پروفسور رضا یونسی، دانشگاه اوپسالا، سوئد


@Blackfishvoice

اعدام ۸ زندانی بلوچ در یک روز

از این کنش‌ها و کمپین‌های شبکه‌های اجتماعی حتی یک هشتگ #اعدام_نکنید هم نصیب بلوچ نمی‌شود. او به‌قدری مطرود است که در بهترین حالت نام‌اش بعد از اعدام _آن‌‌هم در گسترده‌ی رسانه‌ایِ بسیار بسیار کوچک_ منتشر می‌شود.
تازه این‌‌جاست که برخی ظهور می‌کنند و می‌گویند: "خب لابد یه کاری کرده!"، "اینا تجزیه‌طلب‌اند"، و ...
شما بگوئید: وقتی تکه‌ای از این خاک و تمام ساکنان‌اش را به کل فراموش کرده‌ایم ( مردمانی که از ثروت‌های نفتی آب شربِ بهداشتی، راه، فاضلاب و ... ندارند‌ و جمعیت عظیمی از آن‌ها در کپر و زاغه ادامه‌ی حیات می‌دهند) تجزیه‌طلب چه معنایی دارد؟
تابستان امسال در جریان خاموشی‌های سریالی، برق در منطقه‌ی سعادت‌آباد تهران یک ساعت قطع شد؛ جمعیت شعار مرگ بر خامنه‌ای سر می‌دادند.
حالا چطور است که جمعیتی را در تمام ابعادِ اقتصادی، مذهبی، سیاسی و فرهنگی رسما بدل به یک ویرانه‌ی مستعمراتی کرده‌اند و توقع دارید آن‌ها به هر نحوی که می‌توانند خشم‌شان را بروز ندهند؟ جمعیتی که هر روزه تنها در راه آب از چشمه‌ها و هوتگ‌ها فرزندان خود را خفه‌شده یا دریده شده توسط گاندوها می‌یابند. جمعیتی که بعضا حتی از دریافت شناسنامه محروم‌اند و یگانه منبع ارتزاق‌شان حمل سوخت و سوختن در راه نان است.
اجازه بدهید تعارف را کنار بگذاریم. نه تنها در مواجهه با سوژه‌های تحت ستم استاندارد دوگانه رایج شده است بلکه از هم‌دستی با طبقه‌ی مسلط در سرکوب و کشتار مطرودانِ عرب، بلوچ، کرد و ... نیز به میزان قابل توجهی عادی‌سازی شده است.


@Blackfishvoice

دمکراسی در برابر سرمایه داری
تجدید حیات ماتریالیزم تاریخی
نویسنده : الن میک سینزوود
مترجم : حسن مرتضوی


#کتاب #سرمایه‌داری #ماتریالیزم_تاریخی


@Blackfishvoice

اگر به حرف طبقات مردمی گوش داده می‌شد
نویسنده Pierre Souchon
برگردان شهباز نخعی

بریده‌ای از متن:

«قیمت بنزین یا سوخت مبارزه طبقاتی»، این عنوان مطلب یک نشریه نزدیک به «حزب جدید ضدسرمایه داری» (NPA) درباره مطالبات اولیه «جلیقه زردها» است که هیچ ابهامی ندارد. با کمی تفاوت مانند «قیام مردمی در ایران» (١) [آبان ١٣٩٨] است. بیانیه های همبستگی چپ سندیکایی و سیاست فرانسه درمورد آن صادر شده است. درمورد ١٠ نفری که روی سنگ فرش های «کوییتو» کشته شدند و صدها مجروحی که چند هفته پیش از آن در اکوادور قربانی شدند نیز وضع به همین صورت است... سرکوب تظاهرات علیه افزایش بهای سوخت. یک سال پیش از آن، همین سازمان ها از انقلاب درحال رخ دادن در سودان ابراز شادمانی می کردند. شمار کمی از آنها به یاد می آوردند که یکی از پیشدرآمدهای این انقلاب هم افزایش شدید بهای سوخت بود که شورشهای سال ٢٠١٢ و ٢٠١٣ را بوجود آورد. اگر یک تاریخ مهم در این فهرست ذکر نشود، می توان گفت که دچار فراموشی شده ایم: در ٢٧ فوریه ١٩٨٩ در کاراکاس هم بهای سوخت افزایش شدید یافت و باعث قیام مردمی «کاراکازو» شد که ٣ هزار کشته بجا گذاشت و مقدمه انتخاب هوگو چاوز در سال ١٩٩٨ بود.
به نظر می آید که میزان حمایت گسترده چپ سیاسی و سندیکایی فرانسه از شورش های علیه افزایش بهای بنزین، تناسب معکوس با فاصله ای دارد که آن را از این اعتراضات جدا می کند. زیرا، درحالی که همان دلیل به خشم آمدن صدهاهزار «جلیقه زرد» را در نوامبر ٢٠١٨ به خیابان های فرانسه آورده بود، اشتیاق آنها فروکش کرد: یک دبیر «کنفدراسیون عمومی کار» (CGT) (٣) در این باره گفت: «فراخوان جلیقه زردها، که در حدی زیاد توسط صاحبان صنایع حمل و نقل حمایت شد و جناح راست و راست افراطی هم از آن حمایت کرد، امروز بازتاب بزرگی در میان طبقات مردمی دارد».




https://bit.ly/3KtRftx


@Blackfishvoice

‏گویا مسیر گویندگی در بی‌بی‌سی از مجیزگویی در جراید و رسانه‌های داخلی می‌گذرد. این هم گفتگوی ‎#رعنا_رحیم‌پور با شبکه فرانسوی‌ آرته تنها چند ماه پیش از پیوستن‌اش به بی‌بی‌سی است، از صلح در ‎#اسلام و محاسن حجاب و روزه می‌گوید!
وی در دوران قرنطینه مروج چالش ورزش در خانه با نیم‌تنه بود.

از حساب توئیتر سورانِ منصورنیا


#فرهنگی_کاران_امنیتی


@Blackfishvoice

فاصله‌ی این دو خبر چهار روز است. ۴ روز قبل خبر از کسری ۵میلیون نیروی کار می‌‌دهند و امروز از خبر جذب سالیانه ۴۰۰هزار نیروی کار پرده‌برداری می‌کنند.
این نیروی کار از کجا تأمین خواهد شد؟ از عراق، سوریه، افغانستان، ایران و امثالهم.
اسم رمز این فرایند جذب نیروی کار ارزان در رسانه‌ها هم می‌شود: "آلمان در راستای دفاع از ارزش‌های دموکراتیک و احترام به حقوق بشر تعدادی مهاجر می‌پذیرد."

در ماه‌های اوجِ جنگ داخلی سوریه اشپیگل از رسانه‌های دست راستی آلمان گزارشی منتشر کرده بود مبنی بر رسیدن جمعیتی ۴ میلیون نفره از نیروی کار آلمان به سن بازنشستگی. در همان زمان آلمان در کنار سوئد بیش‌ترین تعداد پناهجویان سوری را جذب کرد و با کمک رسانه‌ها به یک فیگور انسان‌دوستی تبدیل شد.
اما اين کشور در حال تزریق نیروی کار جایگزین برای نیروی کار در آستانه‌ی بازنشستگی بود‌. مسأله این است که این کشورها _خاصه در زمانه‌ای که بخش بزرگی از صنایع تولیدی خود را به خارج از کشور منتقل کرده‌اند_ به نیروی کار در بخش خدمات نیاز مبرم دارند‌. جنگ‌های همیشگی در خاورمیانه علاوه بر آن‌که زمینه‌ساز تقویت صادرات صنایع نظامی این کشورها و قاپیدن فرصت‌های سرمایه‌گذاری‌های سودآور در سرزمین‌های جنگ‌‌زده می‌شوند، در عمل به زایشگاه نیروی کار حاضر و آماده تبدیل شده است که رشد منفی جمعیت در کشورهای اروپایی را جبران می‌کنند.
با این‌وجود منّت مهاجرپذیری تا ابد بر سر مهاجران خواهد ماند تا آن‌ها قدردان ولی‌نعمتان خود باشند و تمام تلاش‌شان برای ذوب شدن در ارزش‌های "کشور میزبان" به کار گیرند.
رساندن هر نیروی کار به سنِ تولید برای این کشورها میلیون‌ها یورو هزینه در بر دارد حال آن‌‌که با جذبِ مقطعی این نیرو از میان آوارگان، به رایگان بازار کار خود را تنظیم می‌کنند.
همین حالا هزاران مهاجر تهیدست در کمپ‌های یونان و ترکیه ذخیره تحت ظالمانه‌ترین شرایط قرنطینه شده‌اند. اگر مساله صرفا کمک به چنین انسان‌هایی بود ما شاهد اخبار هر روزه مبنی بر غرق شدن و یخ زدن و خودکشی پناهجویان در مسیر اروپا نبودیم. شاهد افزایش بودجه‌های حراست از مرزها و بیش از پیش سخت‌تر شدن قوانین مهاجرتی نبودیم. بلکه شاهد بودیم که این بی‌پناهان پذیرفته شده و بعد از مدتی برای امرار معاش وارد بازار کار می‌شدند.
حال آن‌که این‌گونه‌نیست؛‌
ورود بی‌پناهان به اروپا را نه قواعد اخلاقی و حقوق بشری بلکه قوانین کار و سرمايه تعیین می‌کند.

@Blackfishvoice

این شرایط آموزش کودکانِ مطرود و تهیدست در سیستان و بلوچستان است.
فردا که علیه #تبعیض_سیستماتیک و بیداد برخاستند، فراموش نکنید که وطن‌پرستانه و دست و دل‌بازانه آن‌ها را "تروریست" بنامید.

میلِ به خشونت مازادِ خشونت‌ ساختاری‌‌ست. همان‌گونه که انقلاب خشونتی مشروع برای درهم هم‌شکستنِ خشونت سازمان‌یافته‌ی دولت‌ها و طبقه‌ی مسلط است.


@Blackfishvoice

برج‌ها این‌طور بالا می‌روند! با راه رفتنِ کارگر روی لبه‌ی مرگ و زندگی، بدون تجهیزات ایمنی و با #دستمزد ۳ میلیون تومانی؛ دستمزدی که‌ ممکن است تا ماه‌ها پرداخت نشود.
کارگران ساختمانی بيشترين قربانیان کار در ایران هستند. علاوه بر صدها مرگ در سال، تعداد پرشماری نیز دچار قطع عضو می‌شوند و به‌طور کامل از جامعه اخراج می‌گردند.
سرمایه‌دار ایرانی حتی حاضر نیست داربست و تجهیزات ایمن در اختیار کارگران قرار دهد ولی به محض پیش‌آمد حادثه برای کارگران تمام مشکل را به گردن کارگر می‌اندازد تا حتی از پرداخت بیمه و قبول کوچک‌ترین مسئولیتی شانه خالی کند.
برج‌هایی که با هشتگ #ایران_زیبا و برند‌سازی از نام معماران و مهندسان و #کارآفرینان به رخ کشیده می‌شوند روی استخوان‌های همین کارگران بنا شده‌اند.


ویدئو برگرفته از حساب توئیتر بهمن هدایتی

#طبقه‌_کارگر #ایمنی_محیط_کار #مرگ_کارگران


@Blackfishvoice

این‌جا یک مدرسه‌ی ابتدایی در منوجان واقع در جنوب کرمان است که در پی سیل به این روز افتاده است.
مردی که می‌گوید: " صد تا دویست تا بلوک بذارید بچه‌ها برن داخل"، وزیر آموزش و پرورش این کشور است.
به توضیحات بیشتری نیاز نیست!


@Blackfishvoice