Blackfishvoice (BFV)
Photo
همزمان با دورِ جدید تهاجم فاشیستهای صهیونیست به #غزه، صدا و سیمای جمهوری اسلامی از #راجر_واترز برای شرکت در یک گفتگوی تلویزیونی دعوت کرده است.
واترز با انتشار بیانیهای در صفحهی فیسبوکِ خود به این دعوت واکنش نشان داده است.
متن بیانیهی واترز:
🔺کشتار کودکان را متوقف کنید.
۱۴ مِه ۲۰۲۳
«وقتی بچه بودم
تصویر گذرایی دیدم
از گوشهی چشمم؛
برگشتم نگاهش کنم ولی رفته بود
الان نمیدونم دقیقا چی بود
اون بچه بزرگ شده
اون رؤیا از بین رفته
من به آسودگی کرخت شدهام»
صبح امروز، در کمال تأسف و اندوه، درخواست مصاحبهی یک شبکهی تلویزیونی وابسته به ایران را رد کردم. چرا؟ چون من فارسی صحبت نمیکنم، در ایران زندگی نمیکنم، پس لاجرم نمیتوانم تصویر کاملی از داخل این کشور داشته باشم. همچنین، من یک خداناباورم و این موضوع، روی نگرش من تأثیر میگذارد.
من در حمایت و دفاعم از حقوق بشر برای یکایک افراد، بسیار مصمم هستم. بله، دارم در مورد #مهسا_امینی و تمام دیگر قربانیان صحبت میکنم. این حقیقت که نیروی پلیس، قوانین بسیار ظالمانهای را در رابطه با نوع پوشش، به خواهران ایرانیمان تحمیل میکند، در عصر مدرن یک امر کاملا نفرتانگیز است.
آیتاللهها در ایران که مانند همتایانشان در اسرائیلِ آپارتاید، بردهی عقاید متعصبانهاند، برای حقوقبشر پشیزی ارزش قائل نیستند و درنتیجه من نمیتوانم از آنها حمایت کنم.
با این اوصاف، من از حق مردم ایران برای تعیین سرنوشت خود، با تمام وجودم دفاع میکنم.
فقط چه میشد اگر آمریکا، بریتانیا و شرکتهای بزرگ نفتی در سال ۱۹۵۳ (۱۳۳۲) آنها را تنها میگذاشتند؟
تازه متوجه میشوم که «تصویر گذرا»یی که من در آهنگم "Comfortably Numb" توصیف میکنم، در واقع تصویری از آزادی، تصویری از انتخابِ آزاد و تصویری از دنیایی فارغ از تعصبات مرگبار، چه دینی و چه سکولار بوده است.
کودکی گلی را میبوید، زن جوانی موهایاش را زیر نور آفتاب رها میکند، مردمی دم فرو میبرند، از تاریکی بیرون میآیند و نفس راحتی میکشند.
کشتار کودکان را متوقف کنید.
با عشق،
ر.واترز
ترجمهی متن از حساب توئیتر
bugfloyd
#در_ستایش_همبستگی #مقاومت_زندگیست
#مرگ_بر_ظالمان_چه_غزه_چه_تهران
#فلسطین
@Blackfishvoice1
واترز با انتشار بیانیهای در صفحهی فیسبوکِ خود به این دعوت واکنش نشان داده است.
متن بیانیهی واترز:
🔺کشتار کودکان را متوقف کنید.
۱۴ مِه ۲۰۲۳
«وقتی بچه بودم
تصویر گذرایی دیدم
از گوشهی چشمم؛
برگشتم نگاهش کنم ولی رفته بود
الان نمیدونم دقیقا چی بود
اون بچه بزرگ شده
اون رؤیا از بین رفته
من به آسودگی کرخت شدهام»
صبح امروز، در کمال تأسف و اندوه، درخواست مصاحبهی یک شبکهی تلویزیونی وابسته به ایران را رد کردم. چرا؟ چون من فارسی صحبت نمیکنم، در ایران زندگی نمیکنم، پس لاجرم نمیتوانم تصویر کاملی از داخل این کشور داشته باشم. همچنین، من یک خداناباورم و این موضوع، روی نگرش من تأثیر میگذارد.
من در حمایت و دفاعم از حقوق بشر برای یکایک افراد، بسیار مصمم هستم. بله، دارم در مورد #مهسا_امینی و تمام دیگر قربانیان صحبت میکنم. این حقیقت که نیروی پلیس، قوانین بسیار ظالمانهای را در رابطه با نوع پوشش، به خواهران ایرانیمان تحمیل میکند، در عصر مدرن یک امر کاملا نفرتانگیز است.
آیتاللهها در ایران که مانند همتایانشان در اسرائیلِ آپارتاید، بردهی عقاید متعصبانهاند، برای حقوقبشر پشیزی ارزش قائل نیستند و درنتیجه من نمیتوانم از آنها حمایت کنم.
با این اوصاف، من از حق مردم ایران برای تعیین سرنوشت خود، با تمام وجودم دفاع میکنم.
فقط چه میشد اگر آمریکا، بریتانیا و شرکتهای بزرگ نفتی در سال ۱۹۵۳ (۱۳۳۲) آنها را تنها میگذاشتند؟
تازه متوجه میشوم که «تصویر گذرا»یی که من در آهنگم "Comfortably Numb" توصیف میکنم، در واقع تصویری از آزادی، تصویری از انتخابِ آزاد و تصویری از دنیایی فارغ از تعصبات مرگبار، چه دینی و چه سکولار بوده است.
کودکی گلی را میبوید، زن جوانی موهایاش را زیر نور آفتاب رها میکند، مردمی دم فرو میبرند، از تاریکی بیرون میآیند و نفس راحتی میکشند.
کشتار کودکان را متوقف کنید.
با عشق،
ر.واترز
ترجمهی متن از حساب توئیتر
bugfloyd
#در_ستایش_همبستگی #مقاومت_زندگیست
#مرگ_بر_ظالمان_چه_غزه_چه_تهران
#فلسطین
@Blackfishvoice1