این‌روزها با دستاویز کردنِ دفاعِ یک دانشجو در دانشکده‌ی علوم اجتماعی و تقدیم‌نامه‌ای به دو شخصیت تاریخ معاصر، ارتشی مرکب از سپاهی، محورمقاومتی، سلطنت‌طلب و پان‌ایرانیست، شمشیر را برای دانشگاه از رو بستند.
کار به‌جایی‌ رسید که برخی از اعضای هیئتِ مُحبانِ قاسم‌شهر ( حاصل‌ جمعِ مکاتبِ جواد و قاسم ) علیه دانشجو، استاد و دانشگاه کیفرخواست منتشر کردند و برخی از شعبان بی‌مخ‌های‌شان مدعی شدند با "تانک از روی پیکرهای سوخته‌ی دشمنان ایران عبور می‌کنیم".
تک به تک‌شان هم عربده‌کشی‌های خود را به نامِ کاهن اعظم سیدجواد طباطبایی پیش بردند که معمارِ فاشیسم زیر سایه‌ی خامنه‌ای بود:
یک عربده‌کشِ آکادمیک که خود را واضع نظریه‌ی انحطاط اندیشه سیاسی در ایران می‌دانست ولی "جمع کردنِ بساط پل گیشا"، ( بخوانید نابود شدن اندیشه انتقادی) بزرگ‌ترترین آرزوی‌اش بود: آرزویی که به گور برد و مریدان‌اش هم به گور می‌برند.

کاهن اعظمِ ما زمانی "جواد مائو" بود و تا نفسِ آخرِ حیات، کینِ رفقایِ سرِ موضع‌اش را به دل داشت.
جوادمائوی دیروز، امروز، می‌دید که انقلاب فرهنگی و قتل‌عام چندین هزار چپ‌گرا مانع از رشدِ چپ‌گرایی در آکادمیا نشده است؛ چنین شد که بعد از کتاب‌‌سازی به پرونده‌سازی رو آورد و به‌جای دانشجو، #جاش ترتیب کرد.

و چنین شد که مریدان وی، به پشتوانه‌ی سپاه و بسیج برای منتقدان‌شان عربده می‌کشند تا "دانشگاه از لوث عناصر نامطلوب پاک شود".
همین الوات، پایان‌نامه‌ی یک دانشجو را دستاویزی کردند تا صحنِ دانشگاه چیزی باشد که در ویدئو می‌بینید.

این ویدئو مربوط به دیروز است. کجا؟ پردیس مرکزی دانشگاه تهران. ناسیونالیست‌ها، چنین دانشگاهی می‌خواهند: جایی‌که نه محلِ آزادی بیانِ بی‌حد و حصر بلکه محل جولان گشتاپو باشد که با پیشانی‌بندِ یا زهرا یا چه‌بسا صلیب شکسته، از روی پیکرِ منتقد عبور کنند.

آه! راستی که چه زیباست که مشخص شده #آرین_طباطبایی یعنی فرزند همان کاهن اعظم، آن تئوریسینِ شامخِ ناسیونالیسم ایرانی، اصلی‌ترین عامل جمهوری اسلامی در وزارت خارجه‌ی آمریکا بوده است و باز چه زیبا که هارترین ناسیونالیست‌های ایران‌مان، عروسک‌های خیمه‌شب‌بازی دست سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هستند.

#قاسمشهر #گشتاپو #سرکوب_دانشگاه #علیه_فاشیسم #جنبش_نئونازی_ایرانی #قسم_به_خون_یاران_ایستاده_ایم_تا_پایان



@Blackfishvoice1