در چنین روزی در سال ۱۳۳۲ #محمدرضا_پهلوی همراه با #ثریا_اسفندیاری از ایران به عراق و سپس به ایتالیا گریخت.

برخلافِ چرندیاتِ جاعلانِ تاریخ که مدعی هستند شاه در سال ۵۷ از ایران گریخت تا مردم را نکُشد، او در سال ۳۲ نه تنها از ایران فرار کرد، بلکه بنا به‌خواستِ دولت‌های خارجی، کشور را به اوباش سپرد تا #محمد_مصدق را سرنگون و جوانه‌های دموکراسی در ایران را پرپر کنند.

پادشاهی که با دستور استعمارگران، حتی اجازه نداشت جسدِ پدرِ اخراجی‌اش را به کشور بازگرداند و تاج و تختِ خود را از دولتیِ سرِ متفقین داشت، باید این‌بار نیز اوامر را اطاعت می‌‌کرد. او با اطاعت از اربابانِ خود، هم منافعِ غارت‌گران را تأمین کرد، هم خود با مداخله‌ی بیگانگان و صحنه‌‌گردانی لات‌های تهران، تاج‌اش را حفظ کرد و هم مسیر را برای قدرت‌یابیِ روزافزونِ روحانیت شیعه هموار ساخت.

او با خواستِ کارفرمایانِ خود در لندن و واشنگتن برای جلوگیری از حرکت کشور در مسیری خارج از ارتجاع و استبداد، فرار کرد تا امپریالیسم نه‌تنها مسیرِ تاریخ معاصر ایران بلکه مسیرِ غرب آسیا را برای همیشه تغییر دهد. تثبیتِ فکر و نهادهای دموکراتيک در ایران و عبور از ارتجاع مذهبی و استبداد سلطنتی، می‌توانست تمام منطقه را متأثر کند و ضرباتِ سهمگینی بر پیکره‌ی استعمارگران وارد سازد؛ تمام آن‌چه که خط قرمزِ آمریکا و انگلیس برای جنوب جهانی بود/هست.

#کودتای_۲۸_مرداد #شاه_فراری #سلطنت_ولایت_یکصدسال_جنایت
#علیه_فراموشی

@Blackfishvoice1