این نمایش مشمئزکننده‌، تلاش طبقه‌ی هژمون برای خلعِ سلاحِ مطلقِ تهیدستان است. همه‌‌چیز دارند؛ پول، شهرت، رفاه و هژمونی فرهنگی. مطمئن هستند که عصر انقلاب‌های کلاسیک سپری شده و در عصر خیزش‌های مخملی و رنگی، انقلابی‌ها به دلقک‌هایی نظیر خوان گوایدو استحاله شده‌اند.
تا همین چند هفته قبل آن‌ها در قله بودند. فقط آن‌ها دیده می‌شدند. الگوی موفقیت بودند.
اما زمین سخت واقعیت جر می‌خورد و خشمِ انباشت‌شده‌ی جمعیتی از ستم‌دیدگان چنان فوران می‌‌کند که نام #ژینا_امینی جای انگیزشی‌ها را می‌گیرد.
کسی برای #قورباغه_ات_را_قورت_بده تره خرد نمی‌کند!
"من" به فنا رفته و روزگارِ رستگاری جمعی فرا رسیده است.
بازار ابتذال کساد می‌شود. کپشن "تو اون‌جا تیر می‌خوری و من این‌جا می‌میرم" فقط هوش از سر تعدادی از گله‌شده‌ها می‌برد و آن‌طور که شایسته است ارزش افزوده خلق نمی‌کند.
به ناگه تصاویر زنان انقلابی کردستان صفحات شبکه‌های اجتماعی را درمی‌نوردد. ویدئوهای دختران نوجوان که در برابر گلوله سینه سپر کرده‌اند وایرال می‌شود.
مردم از خود می‌پرسند: اوه! عصر انقلاب‌ها به سر نیامده. رزمنده‌ها را ببین! رزمنده‌ها! آن‌ها الگو می‌شوند. روی دیوارها اسم #نیکا_شاکرمی نوشته می‌شود.

یکهو بیچاره‌ها قهرمان می‌شوند و بی‌چهره‌ها میدان‌دار؛ البته با خون‌شان، با درد زیر شکنجه، با مقاومت روزمره. با اعتصاب غذا به عنوان آخرین سنگرشان در برابر حاکم.

هژمونی طبقه‌ی مسلط نباید مخدوش شود! دلالت‌های رزمندگی باید استحاله شوند.
اعتصاب را به مسابقه تبدیل می‌کنند. "هر کی بتونه رکورد #بابی_ساندز و #عباس_سماکار رو برنه قهرمانه".

اما چه کنیم که کسی روی دست‌مان بلند نشود؟
سقف نذار! ددلاین نده! مبادا بگویی ۳روز اعتصاب در هم‌بستگی با زندانیان سیاسی. بگو "تا آزادی"؛ یعنی آماده‌ای تا چند سال هم اگر لازم شد غذا نخوری.! تو اصلا ترمیناتوی!
یک تیر و دو نشان!
هم تو قهرمان می‌شوی هم یکی دیگر از ابزارهای مبارزه مبتذل می‌شود.

بِبَلع! بِبَلع! اشتهای سیری‌ناپذیرت به دیده شدن را انکار نکن. همه‌جا باش. فقط دیده شو. حتی آخرین توانِ بی‌چهره‌ها و بی‌صدایان را کالا کن، رمزارز کن و بریز به حسابت.
آها! حالا شد! #مهسا_امینی و #صدف_طاهریان😍



"ذات راستین کالا را فقط هنگامی می‌توان درک کرد که خودِ کالا مقوله‌ی عام کلِ هستی اجتماعی شده باشد. فقط در چنین زمینه‌یی است که شی‌وارگیِ زاده‌ی مناسبات کالایی، هم‌ تحولِ عینی جامعه و هم برای برخوردِ انسان‌ها با آن، اهمیتی تعیین کننده می‌یابد."

تاریخ و آگاهی طبقاتی
پژوهشی در دیالکتیک مارکسیستی
#جورج_لوکاچ

#صنعت_اپوزیسیون

@Blackfishvoice1

۴۴ سال پیش در چنین روزی #بابی_سندز در زندان #بلفاست درگذشت.

بابی ساندز از اعضای #ارتش_آزادی‌‌_بخش_ایرلند بود. بریتانیا او را در سال ۱۹۷۷ بازداشت و به ۱۴ سال زندان محکوم کرد. ساندز در اعتراض از پوشیدن لباس زندانیان امتناع کرد و درخواست کرد او را به عنوان زندانی سیاسی بشناسند نه زندانی جنایی.


-خروج اشغال گران انگلیسی از قسمت شمالی ایرلند
-پوشیدن لباس غیرزندانی
-عدم کار اجباری
-حق اجتماع آزاد زندانیان و مطالعه و آموزش
'حق ملاقات هفتگی، داشتن نامه و بسته
و
-حق دریافت حکم همانند دیگر زندانیان

خواست‌های ساندز در آغاز اعتصاب غذا بودند.

مدت کوتاهی پس از آغاز #اعتصاب_غذا   یکی از نمایندگان محلی ایرلندی درگذشت و بابی در حالی که زندانی سیاسی بود، از طرف مردم به جای وی انتخاب شد. دولت بریتانیا حاضر به پذیرش این انتخابات نشد و حتی قانون انتخابات را به نحوی تغییر داد که دیگر زندانیان جمهوری‌خواه نتوانند داوطلب شرکت در آن شوند. دولت وقت بریتانیا حاضر به پذیرش خواست‌های بابی ساندز و دیگر زندانیان جمهوری‌خواه نشد.

سرانجام #بابی_ساندز پس از ۶۶ روز اعتصاب غذا در سن بیست و هفت سالگی در ۵ می ۱۹۸۱ در زندان بلفاست درگذشت. گزارش اصلی پزشکی قانونی مرگ او را «خودکشی» و ناشی از «گرسنگی خودتحمیلی» اعلام کرد که بعداً با اعتراض خانواده‌های اعتصاب‌کنندگان علت را به «گرسنگی» تغییر داد.



#تاریخ_مقاومت #علیه_فراموشی


@Blackfishvoice1