روزی نیست که یک یا تنی‌چند از #کولبران و #سوختبران، کشته و مجروح نشوند. با انسدادِ تمامیِ راه‌های کسبِ معیشت، ساکنین #حیات_برهنه چاره‌ای نمی‌یابند جز گرفتنِ جان بر کفِ دست در راهِ نان.

از این‌میان از پاییز دو سال قبل، نامِ #ژیان_علیپور در خاطر ماند؛ هم به‌واسطه‌ی خنده‌هاش و هم به‌خاطر نام‌اش که به‌معنای زندگی بود. ژیان یکی از خیلِ ميليون‌ها اخراج‌شده از طبقه‌ی کارگر ایران بود که "زندگی" را دوست داست ولی برای زندگی‌اش قربانی "زنده ماندن" شد. نیروهای جان بر کفِ مرزبانی ایران، بدونِ اخطار قبلی به سمت ژیان شلیک کردند و او را به قتل رساندند:
همان مرزهایی که خاوری‌ها با ۳۰۰۰هزار میلیارد تومان اموال غارت‌شده از جیبِ زحمت‌کشان با آسودگی خاطر از آن‌ها عبور می‌کنند و در کانادا همسایه‌ی سلن‌دیون می‌شوند.

ژیان متأهل و پدرِ دو فرزند بود و مانند دیگر هم‌قطارانِ خود به کوهستان‌های صعب‌العبور می‌زد تا کودکی، نوجوانی و جوانی از دست‌رفته‌اش در زندگی فرزندان‌اش تکرار نشود و شاید آنها بتوانند "زندگی" کنند؛
گرچه "زندگی کردن" در عصر ما، فعلی‌ست خاصِ جمعیتی از شیره‌ی جانِ کارگران و مطرودان می‌نوشند و در میهمانی‌ها می‌گویند:
"نانِ هوش و تلاشم را می‌خورم."

#جان_در_راه_نان #کولبرکشی #کولبران #کولبری #سوختبران_بلوچ #تهیدستان #طبقه_کارگر #جزيره_ثبات #ما_در_یک_قایق_ننشسته_ایم


@blackfishvoice1